داستان هممسیری زهرا
چطور مسیر خودم رو شکل دادم پیدا کردم ساختم شکل دادم پیدا کردم ساختم
من زهرا هستم، ورودی سال ۹۷ مهندسی کامپیوتر دانشگاه فردوسی مشهد و توسعهدهنده بکاند در نشان. تابستان ۱۴۰۰ واحدهای کارورزی دانشگاه آغاز شد و باید درخواست کارآموزی میفرستادم؛ با این وجود هدفم صرفا پاس کردن واحد کارآموزی نبود و میخواستم تجربه کار در یک محیط واقعی رو داشته باشم.
چند شرکت مشهدی رو برای کارآموزی انتخاب کردم و نشان هم بین انتخابهای اصلی من بود. فرایند تیم نشان در انتخاب کارآموز سختگیرتر از بقیه شرکتهایی که کارآموزی میگرفتن بود چون همون ابتدا هم بهم گفتن که نگاهشون به کارآموز مثل یک همکار رسمی هست و کارآموز رو با این هدف میگیرن که بعد تبدیل به عضوی از تیم بشه.
تجربه گپوگفت مصاحبه گپوگفت مصاحبه کارآموزی نشان
اولین مصاحبه کاری جدی من برابر شد با اولین مصاحبه با نشان. مصاحبه بهصورت آنلاین برگزار میشد. متاسفانه من نتونستم خوب ظاهر بشم، دلیل اصلی استرسی بود که در زمان مصاحبه داشتم. استرسم به حدی بود که در پاسخ به سوال «خودتون رو معرفی کنین» هم ذهنم قفل شده بود. حتی بعد از مصاحبه هم به دوستم گفتم که این مصاحبه رو خراب کردم و میرم سراغ شرکتهای دیگه. تا اینکه بعد از دو هفته بهم خبر دادن که بیام برای مصاحبه دوم و بعد از اون مصاحبه سوم؛ اما بعدا فهمیدم که همیشه دو مصاحبه برگزار میشه و انگار مصاحبه اول من رو چون دیدن استرس داشتم برام حساب نکرده بودن و بهم دوباره فرصت داده بودن.
با ورود به دوره کارآموزی یک منتور برام تعیین کردن و بهم تسکهای آموزشی داده شد. با انجام تمرینها و راهنماییهای منتور، دوره یک ماهه آموزشی رو با موفقیت بهاتمام رسوندم و بعد برام تیم تعیین شد. من بخشی از تیم نقشه شهرها شدم و از اونجا بود که تسکهای عملیاتی رو تجربه کردم. بعد از گذشت دوماه بهعنوان توسعهدهنده بکاند همکاریام ادامه دار شد و رسما راژمانی شدم.
چرا به برنامهنویسی علاقهمند شدم
console.log( 'Code is Poetry' );
چرا به نشان درخواست کارآموزی دادم
من هیچوقت به کارآموزی بهعنوان یک واحد درسی نگاه نمیکردم و دوست داشتم از این فرصت برای ورود به بازار کار استفاده کنم. از طرفی شرکتهای دیگه رفتارشون با کارآموزها بیشتر شبیه به نیروی کار رایگانی بود که میخوان صرفا نمراتشون ۲۰ بشه و احتمال همکار رسمی شدن پایین بود. تعدادی از دانشجوهای دانشکده مهندسی عضوی از تیم نشان بودن که آغاز هممسیریشون با برنامههای کارآموزی بود. از اینکه نگاه به کارآموزی مثل یک عضوی از تیم بود بهم قوت قلبی میداد که اگه بتونم خودم رو بهخوبی نشون بدم، شانس همکاریام با تیم نشان بالاست. برای همین هم درخواست کارآموزی رو ارسال کردم و الان که اینجام از تصمیمم راضیام.
اگه به گذشته برگردم...
اگه به یک روز قبل از مصاحبه نشان برگردم، به خودم نصیحت میکنم یادت باشه کسی از تو انتظار نداره که یک آدم بینقص و کامل باشی. اونا میدونن که تو برای کارآموزی اومدی و ممکنه هیچسابقه کاری نداشته باشی پس استرس نداشته باش و خودت باش.
پیشنهادم به کارآموزهای آینده نشان
استرس نداشته باشین! این رو بدونین که یکی از مهمترین چیزهایی که در مصاحبههای کارآموزی سنجیده میشه، «اشتیاق» شماست. اشتیاق به یادگیری، پیشرفت و بهتر شدن.
اگه این اشتیاق رو دارین نشون بدین. وقتی هم که وارد نشان شدین، یادتون باشه اصلا عیبی نداره که سوال بپرسین و کنجکاو باشین. در نشان خیلی راحت میشه از کسی چیزی پرسید، برات وقت میذارن و به سوالت پاسخ میدن.