نیلوفر جهانی
Map Team Lead
چگونه مسیر خود را شکل دادم
من دانشجوی کامپیوتر دانشگاه الزهرا بودم، به‌واسطه خواهرم که در مشهد دانشجوی دانشگاه آزاد بود و تعدادی از بچه‌های راژمان همکلاسش بودن، با شرکت آشنا شدم. به‌واسطه همین بچه‌ها، رزومه‌ام رو برای راژمان فرستادم و بعد از انجام مصاحبه‌ها و نشون دادن پروژه‌ها و کارهایی که انجام دادم، دوره کارآموزیم در بهمن ۱۳۹۲، به‌عنوان برنامه نویس بک اند شروع شد. سال ۱۳۹۷ با کمک تیم سرمایه‌انسانی، تیم نقشه رو تشکیل دادیم و در حال حاضر سرپرست این تیم هستم.
تجربه هم‌مسیری با نشان
از همون ابتدای ورودم به راژمان، فضای سازمان حس محیط‌های اداری رو نمی‌داد و برعکس حس همون کارگاه‌های برنامه‌نویسی و کلاس‌های صمیمی دانشگاه رو برام القا کرد. انگار که چندتا دوست صمیمی دور هم جمع شدن و دارن کاری انجام می‌دن. همه به همدیگه کمک می‌کردن و هم‌دل بودن تا به اهداف‌مون برسیم و یکی از تجربیات قشنگ من دیدن روز به روز پیشرفت و بهتر شدن راژمان و خودم در این فضا بود.
سرگرمی‌های من
علاقه زیادی به ورزش پیلاتس دارم و مداوم انجام میدم. طبیعت‌گردی و دوچرخه‌سواری هم از علایق جدیم بوده و از سفر و عکاسی هم لذت زیادی میبرم.
سه دیدگاه من درباره نشان
تیم من در نشان
بچه‌های تیم نقشه فوق‌العاده توانمند و متعهد هستن. دقت و نکته‌سنجی‌شون در کنار صبوری‌شون هم واقعا مثال‌زدنیه. ما روزانه گزارش‌های زیادی از سمت کاربران دریافت می‌کنیم و این تیم با دلسوزی و دقتی بالا، کمک به حل مشکلات گزارش شده می‌کنن. مثل زمانی که به راژمان اومدم و چندتا دوست صمیمی بودیم، الان هم همین اتفاق داخل تیمم افتاده و همون صمیمیت در تیم‌ها هم جریان داره.
بهترین تسک روزانه‌ام
کاربران روزانه گزارش‌های زیادی رو می‌دن و ممکنه همکارهام، خصوصا تازه‌واردین، گاهی سردرگم بشن که این گزارش مربوط به کدوم بخشه؛ اینکه بتونم به همکارهام مشورت بدم تا راه‌حل مشکلات رو پیدا کنن و حل‌شون کنن، حس قشنگی بهم میده. هر چند وقت هم جلساتی با اعضای تیم داریم که درمورد ایده‌ها و پیشنهادهاشون برای بهبود و ارتقای نقشه صحبت می‌کنن، شرکت در این جلسات و دیدن ثمره این ایده‌ها و کمک بچه‌ها که تا امروز باعث ارتقای بسیار خوب پنل‌هامون شده هم حس خوبی بهم میده.
چیزی که با بودن در اینجا یاد گرفتم
من با راژمان بزرگ شدم. رفتار حرفه‌ای و سازمانی رو یاد گرفتم، تونستم درمورد مشکلاتم راحت صحبت کنم و با کمک بقیه بدون هیچ قضاوتی براش راه‌حل پیدا کنیم، به‌نوعی چالش‌هایی که پیش‌تر برام دشوار بودن حالا برام قابل حل شدن.
مهم‌تر اینکه تفکر تیمی در من نهادینه شد و یاد گرفتم در یک تیم فقط پیشرفت خودت مطرح نیست بلکه پیشرفت تیمی و اعتماد به همدیگه اهمیت بیشتری داره.