مرتضی جوانمرد
Android Developer
چگونه مسیر خود را شکل دادم
تجربه هم‌مسیری با نشان
فرهنگ تعامل در نشان همیشه برام جذاب بوده. این فرهنگ ناشی از سبک مدیریتی بوده که انتخاب شده، همه در یک سطح هستن و در بازخورد دادن فارغ از تیم و تخصصی که داری، ارزشمنده. افراد بخاطر جایگاه سازمانی ارزش‌گذاری نمی‌شن و رفتارها هم تغییری نمی‌کنه.
اینکه به همکارها اهمیت داده می‌شه هم حس خوبی میده مثلا دیزی داغ بفرستی دم خونه همکار دورکارت اونم دقیقا در تایم ناهار و بدونی تفکر سازمان اینِ که تو فقط یه برنامه‌نویس نیستی بلکه عضوی مهم و قابل احترام از این مجموعه هستی، حس ارزشی بهت میده که واقعا حالت رو خوب می‌کنه.
سرگرمی‌های من
بازی‌های دورهمی و بوردگیم رو خیلی دوست دارم. می‌شه گفت کلا بازی‌های جمعی و خانوادگی از علایق‌ام بوده و هست حتی خودمم یک اتاق فرار در کرج دارم. من با همسرمم در همین اتاق‌فرار برای اولین‌بار آشنا شدم.
سه دیدگاه من درباره نشان
تیم من در نشان
نکته جالبی که درمورد تیم‌مون وجود داره، هرکدوم از ما از شهرهای مختلفی هستیم درواقع همه‌مون از همدیگه دور هستیم، یک تیم دورکار. بعضی از بچه‌های تیم هیچ‌وقت همدیگه رو از نزدیک ندیدن، این دور بودن اما باعث نشده که جو تیم سرد و نزدیک نباشه بلکه برعکس فضای تیم‌مون صمیمی و دوستانه هست.
بهترین تسک روزانه‌ام
تیم کارهای مختلفی رو انجام میده از ویژگی‌های تازه تا بهبود رابط‌کاربری اما کاری که واقعا ازش لذت می‌برم ارتقای تجربه مسیریابی کاربره. یعنی اپ‌مون هوشمندتر بشه، بهتر مسیریابی کنه و در نهایت کاربر تجربه‌ای بهتر داشته باشه.
چیزی که با بودن در اینجا یاد گرفتم
قطعا در بحث‌های فنی چیزهای زیادی یاد گرفتم اما اگر بخوام در یک جمله مهم‌ترین ویژگی که یاد گرفتم رو بگم، می‌شه به نشان «اعتماد» کرد. تجربه‌های قبلی من این بود که وقتی تمام تلاش‌ات رو برای کاری می‌ذاشتی، همون حس رو از سمت طرف مقابل دریافت نمی‌کردی که اونم داره تمام تلاشش رو برای ارتقا و تجربه بهتر تو می‌ذاره اما اینجا در نشان اوضاع فرق می‌کنه و من می‌تونم اطمینان داشته باشم که شرکتی که در اون کار می‌کنم هم تمام تلاشش رو برای ایجاد تجربه‌ای بهتر برای همکارانش به‌کار می‌گیره.