محل عبادت
بر فراز بقعه، گنبدى کاشیکارى است که با توجّه به سبک آن، به نظر مىرسد از ساختههاى دورة صفویّه باشد که کاشیکارى آن در سى سال قبل صورت گرفته است. در داخل بقعه، ضریحى کنده کارى بود که درون آن، صندوق قبر قرار داشت. بر بدنة شمالى ضریح، تاریخ 1334 هـ . ق منقور است. پایة سکویى که ضریح بر آن استوار است، از سنگ تراشیده و داراى نقوشى مارپیچى است. ضلع شرقى بقعه، داراى درى رو به رودخانه است و در ضلع جنوبى آن، ایوان کوچکى واقع است. بر دورة قبة گنبد، در حاشیة نوارى اطراف گنبد با خط مشکى بر زمینة سفید «13030» کاشیکارى منقوش است. سبک کاشیکارى و گیلوئى بلند گنبد آن که بر آن شش کتیبة لچکى وجود دارد، تاریخ ساختمان گنبد را احتمالاً به زمان صفوى مىرساند. و از شباهت ظاهر آن با گنبد «مقوم سیّد حسین» در غرب شهر شوشتر برخوردار است. مولف تذکرة شوشتر صاحب بقعه را از اولاد امام موسى بن جعفر مىداند، و در تاریخ جغرافیایى خوزستان، ساختمان بقعة سیّد محمّد ماهرو را به روزگار صفویّه مىداند. و از تعمیرات اخیر آن خبر مىدهد. شرف الدّین شوشترى صاحب بقعه را به زبان شوشترى «مارو» هم ضبط کرده است. این بنا در دورههاى زندیه و قاجار تعمیراتى در آن انجام گرفته است. بقعة سیّد محمّد ماهرو به شمارة 3081 در تاریخ 25/12/1379 به ثبت آثار ملّی و تاریخى رسیده است.
بقعه سید محمد ماهرو (محل عبادت) در شوشتر و خیابان شریعتی واقع شده است. و از نظر موقعیت جغرافیایی در نزدیکی مراکز مهمی مانند سازه های آبی شوشتر، نهر گرگر و پاساژ آدامون و همچنین خانه تاریخی مرعشی، رستوران آبشار، جگرکی تک، کافه عمارت کهن و بیمه نوین (نمایندگی تنسخ) قرار گرفته است.