آرامگاه ادیب خوانساری

ﺑﻪ اﯾﻦ ﻣﮑﺎن اﻣﺘﯿﺎز دﻫﯿﺪ

نظرات درباره‌ی آرامگاه ادیب خوانساری

• سعیدولی بیگی

  

  1404/02/18

  

  • گزارش نظر

  روحش در ارامش ابدی🌹❤️♥️

  بیشتربستن

  لینک نظر کپی شد!
• بهنام موحدان (پندار)

  

  1404/02/02

  

  • گزارش نظر

  استاد اسماعیل ادیب خوانساری سرسلسله خوبان نایاب آواز ایران بزرگمردی نجیب و وارسته و خواننده ای خوش آواز و صاحب مکتب و نخستین خواننده رادیو ایران بود. شش آلبوم از مجموعه آثار موسیقایی ایشان ۲۵ سال پس از درگذشت او توسط یگانه فرزند و دخترش خانم دکتر شیرین ادیب خوانسازی به شرح زیر منتشر شده‌است: در سی‌دی نخست، آوازهایی در بیات ترک، اصفهان، ماهور شکسته و ماهور دلکش، شور و صدا همراه با تار «موسی معروفی»، «کرد بیات»، «چهارگاه»، «مخالف چهارگاه» و «نوا» همراه با ویولن «حسین یاحقی»، افشاری و نوا، همراه با نی «مهدی نوایی» و بیات اصفهان و با همراهی تار «عبدالحسین برازنده» اجرا شده‌است. همچنین در سی‌دی دوم این مجموعه نیز آوازهایی در دشتی و همایون با پیانوی «مرتضی محجوبی»، شور با ویولن «رضا محجوبی»، سه‌گاه و شور همراه با ارکستر طاطایی، دشتی و رهاوندی با تار «عبدالحسین شهنازی»، ابوعطا با سنتور «قباد ظفر» و شلیل با ارکستر انجمن موسیقی ملی همراهی شده‌است. در سی دی سوم از این مجموعه، آوازهای ادیب خوانساری در دستگاه همایون با پیانوی مرتضی محجوبی، سنتور رضا ورزنده، ویولن حسین یاحقی، و تار لطف‌الله مجد در سال ۱۳۳۰ و بیداد همایون، شوشتری- منصوری و شور با سنتور رضا ورزنده در سال‌های نخست دهه ۳۰ اجرا و ضبط شده‌است. در سی دی چهارم نیز آوازهایی در بیات ترک، بیات اصفهان، شوشتری، بختیاری و بیداد همایون، با کمانچه اصغر بهاری در سال ۱۳۳۶ اجرا و ضبط شده‌است. در سی دی ۵ آوازهایی در دستگاه ماهور و همایون (مثنوی) همراه با نی حسن کسایی؛ مثنوی در شور همراه با نی حسن کسایی، تار لطف‌الله مجد و تمبک حسین تهرانی؛ اجرا شده... در سی دی ۶ آوازهایی در افشاری همراه با سه‌تار ابوالحسن صبا، نی حسن کسایی و تنبک حسین تهرانی؛ بیات ترک همراه با سه‌تار ابوالحسن مشیرمعظم افشار؛ بیات اصفهان و شور همراه با سه‌تار ارسلان درگاهی به اجرا درآمده است. بخش بزرگی از آثار ضبط شده استاد ادیب خوانساری و آن آوازهای ناب و دلکش ایشان که در آرشیو رادیو موجود بود، متاسفانه با کینه و عداوت کوردلانه مشیر همایون شهردار (رئیس وقت موسیقی رادیو) با جناب ادیب خوانساری در سال‌های دهه ۳۰ خورشیدی پاک شد و از بین رفت و به این ترتیب گنجینه مهمی از موسیقی اصیل ایرانی نابود شد. توجه داشته باشید آثاری که از جناب ادیب خوانساری باقی مانده، ضبط‌های خصوصی و خانگی و ردیف آوازی وی است که در سال‌های کهولت وی ضبط شده و به جا مانده‌ و چندان کیفیت ندارند. جمله زیر نقلی است از استاد ادیب خوانساری: روزگاری، زندگی‌ام را به پای هنر قربانی کردم و حالا زندگی‌ام دارد هنرم را قربانی می‌کند. یاد و نام و میراث بزرگش جاودان بهنام موحدان (پندار)

  بیشتربستن

  

  لینک نظر کپی شد!