
شمال
نمایش موقعیت منالبته من از بیرون آرامستان را دیدم و امکان داخل شدن را خواستم بپرسم به چه شکل است ؟؟ ولی از بیرون که دیدم مکانی قدیمی و زیبا بود
درب آرامستان زرتشتیان در بلوار هجرت
به دیندبیره: 𐬀𐬴𐬆𐬨𐬹 𐬬𐬊𐬵𐬏𐬹 𐬬𐬀𐬵𐬌𐬱𐬙𐬆𐬨𐬹 𐬀𐬯𐬙𐬍𐬹 𐬎𐬱𐬙𐬁𐬹 𐬀𐬯𐬙𐬍𐬹 𐬎𐬱𐬙𐬁𐬹 𐬀𐬵𐬨𐬁𐬌𐬹 𐬵𐬪𐬀𐬝𐬹 𐬀𐬴𐬁𐬌𐬹 𐬬𐬀𐬵𐬌𐬱𐬙𐬁𐬌𐬹 𐬀𐬴𐬆𐬨𐬹 𐬼 گویش: «اَشِم وُهو، وَهیشتِم اَستی، اوشْتا اَستی، اوشْتا اَهمایی، هییَت اَشایی، وَهیشْتایی اَشِـم» برگردان: راستی بهترین نیکی است. که مایهٔ نیکبختی است. نیکبختی از آن کسی است که راست و خواستار بهترین راستی باشد. بر مزار نیاکان خردمند جهان و اِیـران که همه وام دار(مدیون) آنانیم، روانشان در مینو انوشه بَوَد؛ در پناه ایزد بَوید؛ کتابخانهٔ ژرف و گرانبهای شاهنامه هدیهٔ حکیم توس خردمندفردوسیپاکزاد به بشریّت، یارتان؛ پیرامونی که آرامش ارمغان میدهد، که نشان میدهد براستی از خوبان روزگار هستند، امروز به خاکسپاری هنرمند زرتشتی و بازیگر اِیـرانی مهر-بان فردوس کاویانی به سوگ نشسته بودیم. یادشان گرامی
روان همه درگذشتگان در آرامش ابدی
خیلی هم خوب و خیلی ها آدمهای خوب در آن محل درگذشتن
روحشون شاد
خیلی خوب بود من رفتم واقعا زیبا هست
آنها هم دفن میکنند اجساد را؟
دورود به شما زرتشتیان ۴ عنصر اصلی انرژی یعنی آب و باد و خاک و آتش(به زبان اوستایی:آخیشج)را مقدس می شمارند و آلوده شدن این ۴ عنصر گناه شمرده می شود.پس اگر مردگان را آتش زد به آتش و باد(هوا و اکسیژن) بی احترامی می شود.اگر مرده را در آب بیاندازند یا خاکستر آن را در آب بریزند(هندو ها)به آب بی احترامی می شود.اگر مانند مسلمانان جنازه را به خاک بسپارند خاک آلوده شده و به خاک بی احترامی می شود. پس باید چه کرد؟؟؟ در زمان های قدیم بر روی کوه ها قلعه هایی 'سنگی' می ساختند و پس اعتراف پیش از مرگ انسان به موبد(برای سبک تر شدن بار گناهان)،دعا خواندن بر جسد پس از مرگ توسط خانواده و موبد،کفن کردن میت به روش زرتشتی،خواندن نماز به خصوص زرتشتیان بر میت؛نِساسالار((کسی که در دین زرتشتی اجازه دست زدن به مرده را توسط موبدان دارد "زیرا در دین مزدیسنا دست زدن به مرده"درصورت مطمئن بودن بی جان بودن بودن"حرام است)) مرده را به روی دخمه می برده وجسد را بر روی سنگ های دخمه قرار می داده (که اکنون به این مراسم در بین مسلمانان مراسم تشییع و ترحیم گفته می شود)و کفن را باز کرده و به از دخمه به مدت ۳ روز خارج می شده و در طول این ۳ روزه اجازه می دادند که حیوانات درنده بر روی کوه(مانند کرکس ها)جسد را بخورند. پس از ۳ روز نِساسالار مجدد به روی دخمه می رفته و در صورت باقی ماندن استخوان های جسد،استخوان هارا به گودالی که در وسط دخمه ساخته می شده(اُستودان=استخوان دان)می ریخته.(که اکنون به این مراسم همان مراسم : سومین روز فراق گفته می شود.) این گونه جسد توسط حیوانات خورده می شده و با ۴ عنصر مقدس(آخیشج)ارتباطی نداشته. و سپس مراسمات:هفته و چهلم و سالگرد،در اتاق هایی که پایین دخمه و در کوهپایه قرار داشته توسط فقط خود اعضای خانواده با روشن کردن اسپند و پوس گرفتن میوه های خوشبو یاد روانشاد را زنده می کردند.البته در دین زرتشتی شیون و زاری های بی دلیل(یعنی زمان های بدون سختی ای که انسان نیازی به گریه کردن ندارد)حرام است و اکثر مراسماتی که برای رفتگان است،بدون شیون و بیشتر با خواندن دعا برگزار می گردد.(حتی مراسم شهادت اشو زرتشت در ۵ دی که توسط جنگ با تورانیان و درحال عبادت انجام گرفت،بدون شیون و خود آزاری و با دعا خواندن به روح اشو زرتشت و دعا برای جهانیان برگزار می گردد.) 👇👇👇👇 به هر حال پس از حکومت رضاشاه و ایجاد شبکه های بهداشت به زرتشتیان بابت شیوه تدفین مردگان تذکر داده شد و دلیل آن این بود که پرنده گوشت خوار پس از آن که گوشت بدن مرده از روی دخمه را به دهان می گیرند بر سطح شهر می روند و گاهی گوشت مرده از دهان آنها خارج و بر سر مردم ریخته می شد.بنابراین آنها تصمیم گرفتند که قبر را بکنند و خاک را از آن خارج کنند و سطح آن(قبر)را سیمان کنند و پس از آن نِساسالار جسد را بر روی سیمان قرار دهد و دیگر روی آن خاک نریزد و سنگ را بر روی قبرش قرار دهند و اینگونه دیگر جسد با خاک هم ارتباط ندارد. به همین دلیل دخمه دیگر برای زرتشتیان غیر قابل استفاده بود چون آنها اجسادشان را در قبور سیمانی دفن می کردند و اکنون دخمه ها به اماکنگردشگری تبدیل شده.
عالی
جای بسیار خوبی. کلمه گورستان شایسته نیست برای همین به آرامگاه زرتشتیان تغییر نام داده اند
آرامستان زرتشتیان (قصر فیروزه) (قبرستان) در استان تهران، شهرستان تهران و بلوار هجرت واقع شده است.