قلعه حیدرآباد خاش در سال ۱۹۲۰ میلادی (۱۲۹۹هجری شمسی) از سوی شخصی به نام عیدوخان ساخته شد و تا سال ۱۳۰۷ هجری شمسی به عنوان محل سکونت همین شخص و خانواده وی مورد استفاده قرار گرفت. عیدوخان حاکمان منطه سرحد در دوره قاجار بود. نیروهای انگلیسی به سرپرستی ژنرال دایر که در سال ۱۲۹۵ به بهانه همکاری سرداران بلوچ با قوای آلمانی به بلوچستان حمله کردند مدتی از این قلعه به عنوان محل نگهداری آذوقه و مهمات شان استفاده می کردند. نقشه اصلی قلعه حیدرآباد به صورت مستطیل بوده که با اضافه شدن چند اتاق و دیوار در قسمت جنوب شرقی آن نقشه به بنایی ذوزنقه ای شکل تبدیل شده است. این قلعه در قسمت جنوبی خیابان ۲۴ متری رودکی (سرباز) و در جنوب شرقی شهر خاش واقع شده و عمده مصالح به کار رفته در قلعه خشت خام و کاهگل است و دارای برج ها و طاق های هلالی زیبایی می باشد که از سوی سازمان میراث فرهنگی مورد مرمت و بازسازی قرار گرفته است. قلعه حیدرآباد در جنوب شرق خاش از جمله آثار تاریخی باقیمانده از دوره متقدم اسلامی در این منطقه است. در ساخت و تکمیل این قلعه از تزیینات معماری خاصی بهره گرفته نشده تنها تزیینات کنگره ای شکل نیم دایره ای متمایل به بیضی و تیرکشهای تعبیه شده در قسمت فوقانی حصار خارجی و تزیینات کادربندی اتاقک های نگهبانی بالای سر در ورودیها و همچنین خشت چینی نیم دایره ای، قوس سردر ورودی اتاق هشت ضلع غربی حیاط مرکزی بخش سوم قلعه و تزئینات کاربردی آن از عناصر تزیین معماری این اثر است. معماری قلعه حیدرآباد شامل سه بخش می باشد که معماری بخش اول در قسمت شمالی و فوقانی پلان مستطیل شکل واقع شده و خود شامل قلعه ای کوچک و دفاعی با چهار برج دیدبانی مدور در چهار راس آن مجزا و محدود شده و در مرکز حیاط اصلی و در اطراف آن مجموعهای از اتاق ها و فضاهای معماری احداث شده که محل زندگی بانی و صاحب قلعه و خانواده عیدوخان و همسرش ماهوک بوده است. حصار اصلی قلعه به طور متوسط حدود ۶ متر ارتفاع داشته و در قسمت فوقانی ورودی های اصلی بنا، اتاقک هایی مکعب مستطیل شکل دیدهبانی احداث شده است. در قسمت جنوب قلعه و خارج از حصار آن بقایای معماری های مخروبه الحاقی و وابسته به آن نیز به چشم می خورد که برداشت پلان و نقشه وضع موجود آنها مستلزم پیگردی پی ها و دیوارها است. این اثر در ۱۸ اردیبهشت سال ۸۰ با شماره ۳۸۲۵ به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده و توسط استادکاران متبحر در چند فصل مرمت شده است. هر جای این سرزمین که نشان از قلعه، برج، بارو، ارگ، کهندژ، دربند، خندق و دروازه و نظایر آنها است نشان از ناامنی محیط زندگی و توجه و تدبیر آگاهانه مردمان این دیار به ملاحظات دفاعی حکایت دارد.
بنای تاریخی حیدرآبادخاش جایی بسیار زیباست و طبیعتی خوب و زیبا داره و اب وهوای خوبی داره و پیشنهادمیشه
مکان تاریخی زیبا و با معماری خاص و منحصر به فردی هستش هر چند که اگهبیشتر مورد توجه و رسیدگی قرار بگیره ،بهتر میشه
قلعه حیدر آباد از آثار تاریخی و جاهای دیدنی خاش به شمار میرود. این قلعه درسال ۱۲۹۹ هجری شمسی (۱۹۲۰ میلادی) توسط شخصی به نام «عیدوخان» ساخته شد و تا سال ۱۳۰۷ هجری شمسی محل سکونت همین شخص و خانوادهاش بود. بعدها از این قلعه بهعنوان محل نگهداری آذوقه و مهمات نیروهای انگلیسی به سرپرستی ژنرال دایر استفاده کردند. این اثر در تاریخ ۱۸ اردیبهشت ۱۳۸۰ با شماره ثبت ۳۸۲۵ بهعنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.
قلعه حیدرآباد در جنوب شرق خاش از آثار تاریخی باقیمانده از دوره متقدم اسلامی در این منطقه است. در اواخر دوره قاجار حاکم بلوچستان، عیدو خان ریگی تا سال ۱۳۰۷ هجری خورشیدی در آن سکونت داشت. همچنین از این قلعه بهعنوان محل نگهداری آذوقه و مهمات نیروهای انگلیسی به سرپرستی ژنرال دایر استفاده شده است. عمده مصالح بهکار رفته در قلعه خشت خام و کاهگل است و دارای برجها و طاقهای هلالی است که از سوی سازمان میراث فرهنگی مورد مرمت و بازسازی قرار گرفته است. نقشه اصلی قلعه حیدرآباد بهصورت مستطیل بوده که با اضافه شدن چند اتاق و دیوار در قسمت جنوب شرقی آن نقشه به بنایی ذوزنقهای شکل تبدیل شدهاست. در ساخت و تکمیل این بنا از تزئینات معماری خاصی بهره گرفته نشده، تنها تزئینات کنگرهای شکل نیم دایرهای متمایل به بیضی و تیرکشهای تعبیه شده در قسمت فوقانی حصار خارجی و تزئینات کادربندی اتاقکهای نگهبانی بالای سر در ورودیها و همچنین خشت چینی نیم دایرهای، قوس سردر ورودی اتاق ۸ ضلع غربی حیاط مرکزی بخش سوم قلعه و تزئینات کاربردی آن از عناصر تزئین معماری این اثراست. aman
مکان تاریخی حیدرآباد جایی آرام و برای ایران گردها پیشنهاد میشه ببینن حتما لذت خواهید برد
قلعه تاریخی ودیدنی ویک بنای که از خشت خام و گل ساخته شده است ویک جای دیدنی در این شهر است
سازنده این قلعه شخصی به نام عیدوخان بود که آن را در سال 1288 شمسی در این منطقه ساخته است. عیدوخان از این قلعه به عنوان محل سکونت خود و اعضای خانواده اش استفاده می کرد و تا سال 1307 نیز در این مکان ساکن بودند.زمانی که نیروهای انگلیسی به سرپرستی ژنرال دایر به بهانه همکاری بلوچ ها با آلمانی ها به سیستان حمله کردند این قلعه را نیز تصرف کردند که در این زمان از آن به عنوان محلی برای نگهداری آذوغه و مهمات نیروهای انگلیسی استفاده می شد. چهار برجک نگهبانی در اطراف قلعه وجود دارد که جهت نگهبانی مورد استفاده قرار می گرفتند. این اثر تاریخی در تاریخ 18 اردیبهشت ماه 1380 با شمارهی ثبت 3825 در فهرست آثار ملی ایران جای گرفته است. پلان ابتدایی این قلعه به صورت مستطیل شکل بوده که بعد از گذشت مدت زمانی در قسمت جنوبی شرقی آن تعدادی اتاق اضافه شده است، که باعث شد شکل کلی این قلعه شبیه به ذوزنقه در بیاید. این قلعه دارای برج هلالی و استوانه ای است که در چهار طرف آن قرار گرفته اند.تزئیناتی که برای این قلعه استفاده شده، تنها به کنگره های هلالی شکل که بر دیواره حصار برونی ایجاد شده است محدود می شود. البته در قسمت دیوار اتاقک نگهبانی نیز کادربندی هایی مشاهده می شود، که می توان آن را نیز از تزئینات بنا به حساب آورد. نکته ای که در مورد این قلعه وجود دارد سوراخ هائیکه در دیوار آن تعبیه شده، است که به آنها تیرکش گفته می شد. این تیرکش ها در زمان حمله به قلعه مورد استفاده قرار می گرفتند و نیروهای داخلی از درون آنها شلیک می کردند.
این ینا یکیاز بناهای دوره قاجاریه هستکه در خیابان سرباز خاش قراردارد
عالی
نقشه اصلی قلعه حیدرآباد به صورت مستطیل بوده که با اضافه شدن چند اتاق و دیوار در قسمت جنوب شرقی آن نقشه به بنایی ذوزنقهای شکل تبدیل شدهاست.
قلعه حیدرآباد خاش در سال ۱۹۲۰ میلادی (۱۲۹۹هجری شمسی) از سوی شخصی به نام عیدوخان ساخته شد و تا سال ۱۳۰۷ هجری شمسی به عنوان محل سکونت همین شخص و خانواده وی مورد استفاده قرار گرفت. عیدوخان حاکمان منطه سرحد در دوره قاجار بود. نیروهای انگلیسی به سرپرستی ژنرال دایر که در سال ۱۲۹۵ به بهانه همکاری سرداران بلوچ با قوای آلمانی به بلوچستان حمله کردند مدتی از این قلعه به عنوان محل نگهداری آذوقه و مهمات شان استفاده می کردند. نقشه اصلی قلعه حیدرآباد به صورت مستطیل بوده که با اضافه شدن چند اتاق و دیوار در قسمت جنوب شرقی آن نقشه به بنایی ذوزنقه ای شکل تبدیل شده است. این قلعه در قسمت جنوبی خیابان ۲۴ متری رودکی (سرباز) و در جنوب شرقی شهر خاش واقع شده و عمده مصالح به کار رفته در قلعه خشت خام و کاهگل است و دارای برج ها و طاق های هلالی زیبایی می باشد که از سوی سازمان میراث فرهنگی مورد مرمت و بازسازی قرار گرفته است. قلعه حیدرآباد در جنوب شرق خاش از جمله آثار تاریخی باقیمانده از دوره متقدم اسلامی در این منطقه است. در ساخت و تکمیل این قلعه از تزیینات معماری خاصی بهره گرفته نشده تنها تزیینات کنگره ای شکل نیم دایره ای متمایل به بیضی و تیرکشهای تعبیه شده در قسمت فوقانی حصار خارجی و تزیینات کادربندی اتاقک های نگهبانی بالای سر در ورودیها و همچنین خشت چینی نیم دایره ای، قوس سردر ورودی اتاق هشت ضلع غربی حیاط مرکزی بخش سوم قلعه و تزئینات کاربردی آن از عناصر تزیین معماری این اثر است. معماری قلعه حیدرآباد شامل سه بخش می باشد که معماری بخش اول در قسمت شمالی و فوقانی پلان مستطیل شکل واقع شده و خود شامل قلعه ای کوچک و دفاعی با چهار برج دیدبانی مدور در چهار راس آن مجزا و محدود شده و در مرکز حیاط اصلی و در اطراف آن مجموعهای از اتاق ها و فضاهای معماری احداث شده که محل زندگی بانی و صاحب قلعه و خانواده عیدوخان و همسرش ماهوک بوده است. حصار اصلی قلعه به طور متوسط حدود ۶ متر ارتفاع داشته و در قسمت فوقانی ورودی های اصلی بنا، اتاقک هایی مکعب مستطیل شکل دیدهبانی احداث شده است. در قسمت جنوب قلعه و خارج از حصار آن بقایای معماری های مخروبه الحاقی و وابسته به آن نیز به چشم می خورد که برداشت پلان و نقشه وضع موجود آنها مستلزم پیگردی پی ها و دیوارها است. این اثر در ۱۸ اردیبهشت سال ۸۰ با شماره ۳۸۲۵ به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده و توسط استادکاران متبحر در چند فصل مرمت شده است. هر جای این سرزمین که نشان از قلعه، برج، بارو، ارگ، کهندژ، دربند، خندق و دروازه و نظایر آنها است نشان از ناامنی محیط زندگی و توجه و تدبیر آگاهانه مردمان این دیار به ملاحظات دفاعی حکایت دارد.
مکان تاریخی زیبا و با معماری خاص و منحصر به فردی هستش هر چند که اگهبیشتر مورد توجه و رسیدگی قرار بگیره ،بهتر میشه
بنای تاریخی حیدر آباد خاش (مکان تاریخی) در خاش و خیابان رودکی، سرباز واقع شده است. و از نظر موقعیت جغرافیایی در نزدیکی تعویض روغن شعلی بر، آپاراتی وجلوبندی سازی شهلی بر، کابینت صنعان، اداره بنیاد شهید و امور ایثارگران خاش و مسجد قلعه حیدر آباد قرار گرفته است.