بنای یادبود
ولی الله فلاحی (۱۰ اردیبهشت ۱۳۱۰ در شهرستان طالقان – ۷ مهر ۱۳۶۰ در نزدیکی شهر ری)، سرتیب نیروی زمینی ارتش بود که پس از مرگ به درجه سرلشکری ارتقا یافت، خدا رحمتش کنه.
تیمسار ولیالله فلاحی (۱۰ اردیبهشت ۱۳۱۰ در شهرستان طالقان – ۷ مهر ۱۳۶۰ در نزدیکی شهر ری)، سرتیپ نیروی زمینی ارتش بود که پس از شهادت به درجه سرلشکری ارتقا یافت پس از پیروزی انقلاب ۱۳۵۷ ایران به سمت فرماندهی نیروی زمینی ارتش جمهوری اسلامی ایران منصوب شد و از آغاز جنگ ایران و عراق در جبههها حضور دائم داشت. شهید فلاحی در تاریخ ۲۹ خرداد ۱۳۵۹ به سمت کفیل ریاست ستاد مشترک ارتش برگزیده شد. تیمسار ولیالله فلاحی در سانحهٔ سقوط هواپیمای سی-۱۳۰ در ۷ مهر ۱۳۶۰ به شهادت رسید برابر تصویب «شورای عالی نشان ها» در ارتش ایران، به پاس «فرماندهی و مدیریت ولیالله فلاحی در صحنهها و برهههای سرنوشت ساز دوران انقلاب تا عملیات ثامن الائمه و ایثار» نخستین نشان فداکاری به وی تعلق گرفت ششم مهرماه سال ۱۳۶۰، پس از یکسال مقاومت در برابر ارتش عراق، نیروهای ایرانی طی یک عملیات گسترده با محوریت لشکر ۷۷ پیاده خراسان، محاصره آبادان را به طور کامل شکستند. روز هفتم مهرماه ولیالله فلاحی در قرارگاه عملیاتی لشکر ۷۷ در ماهشهر، لشکر ۷۷ خراسان را لشکر ۷۷ پیروز ثامنالائمه نامید. در این مراسم وزیر دفاع، نامجو، فکوری و ظهیرنژاد نیز حضور داشتند. پس از این مراسم، غیر از ظهیرنژاد، بقیه فرماندهان عازم اهواز شدند. تیمسار فلاحی، رئیس وقت ستاد مشترک ارتش و چندی دیگر از فرماندهان ارتش و سپاه که برای نظارت بر اجرای عملیات ثامن الائمه (ع) در جبهه حضور داشتند، برای ارائه گزارش به امام خمینی، با یک فروند هواپیمای سی–۱۳۰ نیروی هوایی، عازم تهران بودند اما بر اثر سقوط این هواپیما در حدود ساعت ۸ بعد از ظهر روز هفتم مهرماه در بیابان های کهریزک، این فرماندهان، به شهادت رسیدند
تیمسار ولیالله فلاحی (۱۰ اردیبهشت ۱۳۱۰ در شهرستان طالقان – ۷ مهر ۱۳۶۰ در نزدیکی شهر ری)، سرتیپ نیروی زمینی ارتش بود که پس از شهادت به درجه سرلشکری ارتقا یافت پس از پیروزی انقلاب ۱۳۵۷ ایران به سمت فرماندهی نیروی زمینی ارتش جمهوری اسلامی ایران منصوب شد و از آغاز جنگ ایران و عراق در جبههها حضور دائم داشت. شهید فلاحی در تاریخ ۲۹ خرداد ۱۳۵۹ به سمت کفیل ریاست ستاد مشترک ارتش برگزیده شد. تیمسار ولیالله فلاحی در سانحهٔ سقوط هواپیمای سی-۱۳۰ در ۷ مهر ۱۳۶۰ به شهادت رسید برابر تصویب «شورای عالی نشان ها» در ارتش ایران، به پاس «فرماندهی و مدیریت ولیالله فلاحی در صحنهها و برهههای سرنوشت ساز دوران انقلاب تا عملیات ثامن الائمه و ایثار» نخستین نشان فداکاری به وی تعلق گرفت ششم مهرماه سال ۱۳۶۰، پس از یکسال مقاومت در برابر ارتش عراق، نیروهای ایرانی طی یک عملیات گسترده با محوریت لشکر ۷۷ پیاده خراسان، محاصره آبادان را به طور کامل شکستند. روز هفتم مهرماه ولیالله فلاحی در قرارگاه عملیاتی لشکر ۷۷ در ماهشهر، لشکر ۷۷ خراسان را لشکر ۷۷ پیروز ثامنالائمه نامید. در این مراسم وزیر دفاع، نامجو، فکوری و ظهیرنژاد نیز حضور داشتند. پس از این مراسم، غیر از ظهیرنژاد، بقیه فرماندهان عازم اهواز شدند. تیمسار فلاحی، رئیس وقت ستاد مشترک ارتش و چندی دیگر از فرماندهان ارتش و سپاه که برای نظارت بر اجرای عملیات ثامن الائمه (ع) در جبهه حضور داشتند، برای ارائه گزارش به امام خمینی، با یک فروند هواپیمای سی–۱۳۰ نیروی هوایی، عازم تهران بودند اما بر اثر سقوط این هواپیما در حدود ساعت ۸ بعد از ظهر روز هفتم مهرماه در بیابان های کهریزک، این فرماندهان، به شهادت رسیدند
ولی الله فلاحی (۱۰ اردیبهشت ۱۳۱۰ در شهرستان طالقان – ۷ مهر ۱۳۶۰ در نزدیکی شهر ری)، سرتیب نیروی زمینی ارتش بود که پس از مرگ به درجه سرلشکری ارتقا یافت، خدا رحمتش کنه.
مزار شهید سرلشگر ولی الله فلاحی (بنای یادبود) در استان تهران، شهرستان ری، بخش کهریزک و بزرگراه هاشمی، بلوار شهدا، لاله 16، تقاطع رضوان واقع شده است. و از نظر موقعیت جغرافیایی در نزدیکی آرامگاه شهید دکتر مصطفی چمران، مزار شهید حسن طهرانی مقدم، فرهنگسرای رضوان، قطعه 17 و مسجد هفتاد و دو تن قرار گرفته است.