آرامگاه صامت بروجردی محله باغ میری، بروجرد

از مفاخر نامی بروجرد...

آرامگاه صامت بروجردی در بوستان صامتیه بروجرد مربوط به میرزا محمد باقر صامت شیرازی معروف به صامت بروجردی و متخلص به صامت (۱۳۳۳-۱۲۶۳ قمری)، یکی از شاعران مذهبی و مدیحه سرایان قرن سیزدهم و چهاردهم ایران است. بیشتر آثار صامت بروجردی را مرثیه های مذهبی در ستایش امامان شیعه و نیز نوحه ها و اشعاری در توصیف عاشورا تشکیل می دهد. دیوان وی مشتمل بر انواع شعرها مانند غزل، قصیده و رباعی است. وی همچنین اشعار مذهبی در قالب بحر طویل دارد. شعرها و نوحه های صامت هنوز هم در سوگواری ها و مراسم بزرگداشت حادثه عاشورا خوانده می شود. زندگی محمدباقر در سال ۱۲۶۳ در شهر بروجرد متولد شد. پدرش پنجشنبه نام داشت. وی تحصیلات خود را به شیوه سنتی در مکتبخانه های این شهر گذراند. سپس با علاقه و استعدادی که به شعر داشت به این حوزه وارد شد. وی فن شعر را از میرزا عبدالمجید نوایی فراگرفت. صامت بروجردی از شاعران اهل بیت عصمت و طهارت است و بیشتر اشعارش را در مدح و رثای آن پاکان سروده است. صامت طبع خویش را در انواع مختلف شعر ـ قصیده و غزل و مثنوی و ترجیع بند و رباعی ـ و معانی گوناگونی چون رثا و تغزل و مدیحه آزموده است. اشعار او در ردیف کسانی مانند: « نوایی » وفایی شوشتری و جودی خراسانی جای دارد. صامت از راه سقط فروشی در بازارچه حاج سهرابی بروجرد امرار معاش می کرد و در کنار آن به کارهای ذوقی می پرداخت. وی در روز پنجشنبه شانزدهم ماه محرم سال ۱۳۳۳ قمری در بروجرد درگذشت و در گورستانی در کوی صوفیان به خاک سپرده شد.غزلی از او را باهم می خوانیم: اختلاط اهل دل خوبست اهل دل کجاست آنکه حل سازد یکی از این همه مشکل کجاست روزگاری شد که سرگردان کوی حیرتم یک نفر پیدا نشد تا گویدم منزل کجاست غرق در دریای خود بینی شدم درداکه نیست ناخدای کاملی تا گویدم ساحل کجاست لیلی ما را همی گویند کاندر محمل است کس نمی گوید کدامین کاروان، محمل کجاست منکه هرگز برجنون خویش منکر نیستم با من مجنون نمی گوید کسی عاقل کجاست صامتا هرکس به جرمی دور از دلدار ماند پس دراین درگه ندانم بنده مقبل کجاست