تیپ ۱۵۸ عباسعلی کشاورزیان محله شاهرود

یادش بخیر من اعزامی ۸۷ بودم، علی رغم سختی هایی که کشیدیم توی این پادگان ولی به خاطرها پیوست، گردان ۱۶۸ نمی‌دونم الآنم همین اسم هست یا نه اما خیلی دوست دارم سرگروهبان یگانمونو ببینم حسابی از شرمندگیش در بیام نامرد خیلی اذیت می کرد در کل اون سختی ها بنظرم باعث شد قدر زندگی رو بیشتر شخصا بدونم امیدوارم یروزی بشه مسبرم بخوره که پادگان رو ببینم، ی قسمتی بود بنام پشت سیم خاردار داخل پادگان کسایی که بودن اونجا میدونم در هفته سه چهار روز اونجا باید می‌رفتیم اونجا برای آموزش و چیزای دیگه مثل نگهبانی و میدان و...، یادش بخیر زمان خیلی زود میگذره، موفق باشید.