امامزاده علی ابن جعفر (ع) محله گلزار، قم

شيخ كلينى (ره) از محمّد بن حسن بن عماد روايت می كند كه گفت: "من در حضور على بن جعفر (عموى امام رضا عليه السّلام) در مدينه نشسته بودم، دو سال بود كه در مسجد رسول خدا صلّى اللّه عليه و آله، نزد او می ‏رفتم و احاديثى را كه از برادرش امام كاظم عليه السّلام شنيده بود، مى ‏فرمود و من مى ‏نوشتم، (و شاگرد او بودم) در اين هنگام ناگاه ديدم ابو جعفر (حضرت جواد عليه السّلام در سنين كودكى) در مسجد رسول خدا صلّى اللّه عليه و آله بر او وارد شد، على بن جعفر [با آن سنّ و سال‏] تا حضرت جواد عليه السّلام را ديد، شتابان برخاست با پاى برهنه و بدون رداء، به سوى حضرت جواد عليه السّلام رفت و دست او را بوسيد، و احترام شايان به او نمود، حضرت جواد عليه السّلام به او فرمود: «اى عمو بنشين، خدا تو را رحمت كند». على بن جعفر گفت: «اى آقاى من، چگونه بنشينم، با اينكه تو ايستاده‏ اى؟». هنگامى كه على بن جعفر (ع) به مجلس درس خود بازگشت، اصحاب و شاگردانش، او را سرزنش كردند و به او گفتند: «تو عموى پدر او (حضرت جواد عليه السّلام) هستى، در عين حال اين گونه در برابر او كوچكى می ‏كنى (و دستش را می ‏بوسى) و ...؟».على بن جعفر گفت: ساكت باشيد، آنگاه ريش خود را به دست گرفت و گفت: «اگر خداوند اين ريش سفيد را شايسته (امامت) ندانست، و اين كودك را شايسته دانست و به او چنان مقامى داد، من فضيلت او را انكار كنم؟ پناه به خدا از سخن شما، من بنده او هستم» اصول كافى، ج 1، ص 322

علی بن جعفر الصّادق عریضی، مردی عالم و پرهیزکار بوده و زمان چهار امام را درک کرده است. ۲ - مکان مرقد [ویرایش] قبر مقدّسش در آخر خیابان چهارمردان، معروف به در بهشت است و دارای صحن و ضریح چوبین و بارگاه مجلّل می‌باشد. و رواقش از کاشی‌های قرن هشتم آراسته شده و از کاشی‌ها در موزه آستانه مقدسه حضرت معصومه (علیهاالسلام) موجود است. ۳ - مزارات منسوب به وی [ویرایش] دو مزار دیگر نیز به او منسوب هستند. ۱. در خارج قلعه سمنان ۲. در قریه عریض در یک فرسخی مدینه.(یگانه کسی که فرموده حضرت علی بن جعفر (علیه‌السّلام) در قم است مرحوم علّامه بزرگوار ملا محمّد تقی (مجلسی اول) در شرح خود بر مشیخه من لایحضره الفقیه می‌باشد.) در نزدیک بارگاه علی بن جعفر (علیه‌السّلام) بقعه‌ای هست که در مرقد آن ابراهیم بن احمد بن موسی بن جعفر نگاشته‌اند و نیز بقعه‌ای وجود دارد که به محمّد بن موسی الکاظم (علیه‌السّلام) معروف است

علی بن جعفر صادق، مشهور به علی عریضی کوچک‌ترین فرزند امام صادق (ع) است. او از برادرش، امام موسی بن جعفر (ع) و امام رضا (ع) روایاتی نقل کرده است. گفته شده علی تا زمان امام هادی (ع) زنده بود. او پرسش شیعیان و پاسخ موسی بن جعفر را منتقل می‌کرد و آنان را در کتابی نوشته که به‌نام حلال و حرام یا مسائل علی بن جعفر مشهور بوده است. نسب، ولادت، لقب، کنیه علی بن جعفر از فرزندان امام صادق (ع) است که نام مادرش در منابع نیامده و تنها به ام ولد بودن مادر او اشاره شده است.بعضی گفته‌اند که او هنگام درگذشت امام صادق (ع) (148 ق) دو سال داشته، ولی مامقانی سن وی را در آن هنگام، بین ۱۶ تا ۲۰ می‌داند، چون لازمه نقل روایت از پدرشان، این سن را اقتضا می‌کند. کنیه او ابوالحسن است، و به دلیل انتسابش به خاندان اهل بیت، وی را حسینی هاشمی و علوی هم ملقب کرده‌اند. معروف‌ترین لقب علی بن جعفر، عریضی است. عریض روستایی است در فاصله یک فرسخی مدینه که ملک خصوصی امام باقر (ع) بوده و پس از وی به امام صادق(ع) رسیده و طبق وصیتش، به علی بن جعفر رسید.

مکانی بسیار زیبا و با صفا

هروقت دلم میگیره میام اینجا

امامزاده علی ابن جعفر صادق (ع) بزرگترین آرامگاه شهدا در قم و آرامگاه شیخ مرتضی ربانی در آنجا هست

در شب های رمضان و عید ۱۴۰۳ لحظات پر خاطره ای با رادیو قم و همکاران گرامقدرم در این مکان گذراندیم

علی بن جعفر الصادق، مشهور به علی عُرَیضی کوچک‌ترین فرزند امام صادق(ع) است. او از برادرش، امام موسی بن جعفر(ع) و امام رضا(ع) روایاتی نقل کرده است. از وی کتابی به جای مانده به نام مسائلُ علیِ بن جعفر که در آن، پرسش‌های خود و پاسخ‌های امام کاظم(ع) را روایت کرده است. نسب سادات حسینی را که در جنوب شرق آسیا زندگی می‌کنند، به علی بن جعفر می‌رسانند. بقعه‌هایی در عُرَیض، قم و سمنان به وی منسوب است. نام: علی بن جعفر الصادق کنیه: ابوالحسن درگذشت: ۲۱۰ یا ۲۲۰ یا ۲۵۰ق مدفن: قم یا مدینه یا سمنان لقب(ها): عُرَیضی پدر: امام صادق(علیه‌السَّلام) فرزند(ان): ۱۳ پسر و ۷ دختر گفته شده سادات حسینی که در مناطق جنوب شرق آسیا در کشورهای اندونزی، مالزی، سنگاپور و جنوب تایلند پراکنده‌اند، از نسل احمد بن عیسی بن محمد فرزند علی بن جعفر هستند.[۱۳] اینان در گسترش اسلام در آن مناطق نقش داشته‌اند.[۱۴] انگیزه نوادگان وی از مهاجرت به این منطقه تبلیغ اسلام و تجارت ذکر شده است.[۱۵] محدث قمی تداوم نسل او را از چهار فرندش به نام‌های محمد، احمد شعرانی، حسن و جعفر دانسته است.

امامزاده علی بن جعفر مربوط به سدهٔ ۸ ه.ق است و در قم، خیابان انقلاب (چهار مردان)، جنب گلزار شهدا واقع شده و این اثر در تاریخ ۱۵ آذر ۱۳۱۴ با شمارهٔ ثبت ۲۴۰ به‌ عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است. به همین نام، بارگاهی برای وی در سمنان گزارش شده است که به امامزاده علی بن جعفر سمنان شهره است آیت الله شیخ عباس قمی در کتاب منتهی الآمال گفته است که حضرت علی بن جعفر، سیدی جلیل القدر عظیم الشأن، شدید الورع و عالمی کبیر و راوی حدیث و کثیرالفضل بوده و تا امام محمد تقی (ع) ، بلکه بنا به قول صاحب کتاب عمده الطالب تا زمان امام علی النقی (ع)؛ یعنی خدمت پنج امام شیعه را درک نموده و پیوسته ملازم برادر بزرگوارش امام موسی کاظم (ع) را اختیار می‌نمود و از آن جناب معالم دین و احادیث سیدالمرسلین را اخذ و روایت می کرده است

از بزرگترین آرامگاه های شهدای استان قم و امامزاده از پسران مستقیم امام صادق

این امامزاده مشهور به در بهشت می‌باشد و گنبد آن متعلق به اوایل قرن هشتم هجری قمری است که در دوران قاجار ایوان و بیوتاتی بر آن اضافه گردیده است

فضای معنوی و معماری زیبا

خیلی با صفا

این مکان زیبا و بسیار دلنشین هست علاوه بر قبور شهدای گرامی جنگ قبل علامه دهر محمد جواد انصاری و شاگرد بزرگوار ایشان حاج هادی ابهری در کنار این امامزاده دفن می باشند

خیلی با صفا