
شمال
نمایش موقعیت منتا به حال نتونستم به این بندر سفر کنم ولی شنیدم آب شیرین کن های طبیعی از جاذبه های این بندر است
طبق برنامه شبکه مستند سیما این دخمه ها در زمین های ماسه سنگی درست شده که از نفوذ اب جلو گیری میکنه و شکل قبر گونه ان و داشتن محل قرار دادن سنگ لحد اثبات میکنه که اینها قبور اسلامی دوران ساسانیه دهانه بلند چاه ها و دیواره ان مانع نفوذ اب روان باران به داخل چاه میشده که این مورد هم فرضیه محل جمع اوری اب رو باطل میکنه
عالی
این مکان جای بسیار جالب است هم مکان تاریخی است هم جای عجیبی است
دره لیردر آن تاریخ که ما رفتیم هیچ بلیط وردی نداشت.اینجا منطقه باستانی مربوط به 1500 سال پیش بود که به گفته راهنمای ما بخاطر سیستم آب انبار و فاضلاب پیشرفته ای که داشت محل تجمع کشتی های تجاری و مسافری برای خرید آب آشامیدنی و تجارت بوده است و در زمان خودش در دوره ساسانی منطقه ای پر رونق با 300 هزار نفر جمعیت بوده است. و به دلیل آزادمنشی دینی در این بندر بینالمللی پیروان مذاهب گوناگونی همچون زرتشتیان، مسیحیان، مانویان، یهودیان، بوداییان و اقوامی همچون رومیان، یونانیان و چینیها در این بندر زندگی میکردهاند. گورستانهای بازمانده از پیروان دینهای گوناگون در این شهر باستانی نشانگر آزادی دینی این بندر ایرانی است. منطقه آبگیری و آب انبارهای سیراف 4 سایت بود که همه تقریبا شبیه به هم بودند و ما از یکی از آنها بازدید کردیم.اولین بار وایت هاوس انگلیسی در این منطقه کند و کاو میکند و آثاری هم پیدا میشود و بعضی از آنها مخفیانه به بیرون از ایران و به موزه های خارج برده میشود. منطقه کلا حدود 100 چاه داشته با عمق هایی تا 130 متر که آبگیرهای کوچکی در اطراف انها قرار داشته که به سیستم جالبی که هنوز هم نتوانسته اند دقیق از آن سر در بیاورند به هم متصل بوده و نهایتا آبها را به چاه منتقل میکردند.این آبگیرهای کوچک تر به شکل افقی و در قسمتهایی به شکل عمودی بودند که دلیل ان را هم هنوز نفهمیدند. البته در دوران اسلامی از بعضی از این آبگیرها چون به اندازه قبر بوده برای دفن کردن استفاده کردند. در داخل دره اصلی که آبگیر و سد های کوچکی بوده در دیواره هایش گوره دخمه هایی بوده که نشان میداده گورهای اصلی مردم در قبل از دوران اسلامی در انجا بوده است.که میگویند اگر به عمق دره بروید هنوز آثار استخوان ها را مشاهده خواهید کرد که البته ورود به آن قسمت ممنوع است. چاهها در قسمت بالایی آنقدر عمیق است که اگر چیزی داخل چاه بیندازید باید حدود ده تا بیست ثانیه منتظر بمانید تا صدای آنرا بشنوید. همینجا یه نکته ای رو از لیدرمان برای اولین بار یاد گرفتیم که برای همه بگویم که همه رعایت کنند.ایشان میگفت که برای سنجش عمق چاه در بازدیدهایتان سنگ به داخل چاه نیندازید چون با توجه به حجم بازدید کنندگان اگر هر کسی یک سنگ بیندازد خیلی زود این چاهها پر و نابود میشوند. خیلی از این چاهها هم بر اثر همین کار اشتباه یا پر شده بودند یا دیگر آبی نداشتند ، راه جایگزین اینه که یک بطری آب همراه داشته باشید و از بالای چاه مقداری از آب بطری را خالی کنید و گوش بدهید با ریختن آب از بالا درون چاه همان صدا می آید منتها چاه دیگر به مرور زمان خراب نخواهد شد. در همان زمان درست کردن این مجموعه برای اینکه نشان دهند چقدر خاکبرداری از ان کوه شده است.یک تکه از کوه اصلی را نگه داشته اند.اطراف چاهها رو در همان زمان احداث طوری کنده اند که اگر زمانی سیلابی آمد داخل چاه نریزد و از اطراف چاه رد شود.در داخل یکی از این صخره های خاکی دو گور وجود داشته که مربوط به یک شاهزاده دختر و یک شاهزاده پسر بوده که درب آن با همان جنس مسدود بوده و در زمان انگلیسی ها کشف میشود و البته الان داخل ان چیزی وجود ندارد و فقط جای آن گورها مشخص است. متاسفانه مراقبت دقیقی از این مجموعه نمیشود و با بی دقتی گردشگران ایرانی هر روز وضعیتش بدتر میشود.
گور دخمههای سیراف واقع در قبرستان سیراف در واقع از ابتدا به این منظور ساخته نشده بود. این گورها به صورت دخمهها و گودالهایی است که بر پهنه دره لیر و کوهستان سنگی سیراف کنده شده است. هدف اولیه از ایجاد گودالها برای جمع آوری آب بوده است. در گودالها لایهای از ماده ساروج دیده میشود که خاصیت نفوذ ناپذیری نسبت به آب دارد. در واقع آب جمع شده در آنها به درون خاک نفوذ نکرده و باقی میماند. بدین ترتیب هدف از ایجاد گودال استفاده از آب جمع شده در آن بوده است. بعدها از این گودالها به عنوان گور برای دفن مردگان استفاده شد. علاوه بر این گودالها دخمههایی در دل کوه و دامنه کوه وجود دارد که محل قرار دادن اجساد مردگان بوده است. در دین زرتشت اجساد درگذشتگان را در خاک مدفون نمیکردند. به عقیده زرتشتیان این کار موجب آلودگی عنصر مقدس خاک میشود. بنابراین فوتشدگان در دخمههای سنگی قرار داده شده تا توسط پرندگان و حیوانات گوشتخوار خورده شوند. بقایای اجساد و استخوانها در چاهی در میان گورستان ریخته میشد. این دخمهها در فضای باز، بر فراز بلندی و دور از سکونت انسان ایجاد میشد. گور دخمههای سیراف علی رغم هدف اولیه از ایجاد آنها، در دوران بعد تبدیل به قبرستان سیراف گردید. در تاریخ آورده شده است که این روش عملیات دفن مردگان در دین زرتشت سالها بعد دچار تغییراتی گردید. چنانچه اجساد مردگان را در محلی قرار میدادند تا به طور طبیعی و توسط عوامل محیطی مانند نور خورشید، گرما و سرما تجزیه گردد. گور دخمههای سیراف نمونه ای از گورستان سنگی در دوران باستان است که توسط زرتشتیان دوران قدیم مورد استفاده قرار میگرفت یک مکان باستانی جالب عجیب و شگفت انگیزه چاههای آب در حالیکه ده ها متر عمق دارن در دل سنگهای سخت حفر شده خیلی جای جالبیه نزدیک گلزار شهدای سیراف هست و نزدیکترین محله به این مکان باستانی اسمش محله احمد آباد هست خیلی جالب و دیدنی بود
دخمه باستانی بندرسیراف درحال خراب شدنه و چیز زیادی ازش باقی نمونده و نیازبه رسیدگی داره
دخمه باستانی (چاههای سنگی) بندر سیراف اگر توی مسیرتان هست یا نزدیکش هستید حتمن ببینید. نظریههای مختلفی براش هست، معتبر ترینشون میگه که حوضچههایی برای ذخیره آب بارون بوده
شگفتانگیز بود. بعضی میگن اینها گورهایی بوده اند. اما در واقع اینها حوضچههایی برای جمعاوری آب باران بوده
حیرت آوره واقعاً. چاه های عجیبی که در دل سنگ ها کنده شدن
دخمه باستانی (چاههای سنگی) بندر سیراف (مکانهای تاریخی) در بندر سیراف و بلوار خلیج فارس، گلزار شهدا واقع شده است. و از نظر موقعیت جغرافیایی در نزدیکی آبگیر دره لیر سیراف و همچنین مسجد امام حسن بصری و آرامستان و گلزار شهدا قرار گرفته است. همچنین با توجه به نظراتی که کاربران در اپلیکیشن نشان به این مکان دادهاند میتوان گفت این مکان یکی از اماکن دیدنی و تاریخی خوب این منطقه میباشد.