آرامگاه عزت الله انتظامی (آرامگاه) در استان تهران، شهرستان ری، بخش کهریزک و خیابان فرشتگان واقع شده است. و از نظر موقعیت جغرافیایی در نزدیکی قطعه 88 هنرمندان، آرامگاه حمیدرضا روحی، آرامگاه استاد محمد علی فردین، قطعه شماره 33 بهشت زهرا (س) و درب ورودی قطعه هنرمندان قرار گرفته است. همچنین با توجه به نظراتی که کاربران در اپلیکیشن نشان به این مکان دادهاند میتوان گفت این بنا یکی از آرامگاههای خوب این منطقه میباشد.
آدرس، اطلاعات و موقعیت مکانی این مکان آخرین بار توسط حسین ۱۳۶۴ (شهریار سطح ۹ نشان) در تاریخ دوشنبه 31 اردیبهشت ماه 1403 در اپلیکیشن نقشه و مسیریاب نشان بررسی و بهروز شدهاند. (چنانچه در اطلاعات ثبتشده یا موقعیت جغرافیایی آرامگاه عزت الله انتظامی اشکالی مشاهده کردید میتوانید از طریق اپلیکیشن نشان نسبت به گزارش این اشکال اقدام کنید تا پس از بررسی نسبت به اصلاح آن اقدام شود)
عزت الله انتظامی (۳۰ خرداد ۱۳۰۳ – ۲۶ مرداد ۱۳۹۷ ) بازیگر و کارگردان تئاتر، سینما و تلویزیون، مشهور به «آقای بازیگر» سینمای ایران بود، روحشان شاد و خدا رحمتشان کند.
2عزتالله انتظامی ۳۰ خرداد سال ۱۳۰۳هجری خورشیدی در محلهٔ سنگلج تهران متولد شد. وی پس از گذراندن دوره تحصیلات مقدماتی، وارد هنرستان صنعتی تهران شد و در رشته برق به تحصیل پرداخت. در سال ۱۳۲۶ وارد عرصه هنر گردید و با اندک دست مایههای هنر نمایش و تئاتر به آلمان سفر کرد و در شهر هانوفر وارد یک مدرسه شبانه آموزش سینما و تئاتر گردید. وی پدر مجید انتظامی آهنگساز و نوازنده است. عزتالله انتظامی فعالیت هنری خود را با پیشپردهخوانی در تماشاخانههای لالهزار شروع کرد؛ او پس از یک سال به تماشاخانههای هنر و فرهنگ تهران رفت؛ در سال ۱۳۲۰ نخستین نمایش حرفهای خود را با عنوان اولتیماتوم نوشته پرویز خطیبی به کارگردانی اصغر تفکری در تئاتر پاریس خیابان لالهزار اجرا کرد و تا سال ۱۳۲۶ توانست در بیش از ده نمایش نقشپردازی کند. سپس، در سال ۱۳۵۱، پیشپردهخوانی در ایران و نیز کار هنری هنریش فون کلایست موضوع پایاننامهٔ کارشناسی او در دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهران شد که با امتیاز «بسیار خوب همراه با تشویق کتبی» به تأیید استادانش، من جمله بهرام بیضایی، رسید.بازی در فیلم واریته بهاری (۱۳۲۸) به کارگردانی پرویز خطیبی نخستین تجربه سینمایی انتظامی است. او بیست سال بعد، در ۱۳۴۸، در گاو ساختهٔ داریوش مهرجویی بازی کرد: در نقش مش حسن، که در فراق گاوش مینالد و با او همزاد پنداری میکند، و شرایطی را به وجود آورد که بازیش در فیلم گاو نقطه عطف و تحولی شگرف در تاریخ بازیگری سینمای ایران شد. بازیهای او در دیگر آثار مهرجویی همچون آقای هالو،دایره مینا، پستچی، اجارهنشینها، هامون و بانو از کارهای ماندگار این زوج هنری است. انتظامی در فیلمهای کارگردانان مطرح دیگری چون علی حاتمی، ناصر تقوایی، مسعود کیمیایی، رخشان بنیاعتماد، مسعود جعفری جوزانی و محسن مخملباف نیز بازی کردهاست. او در فیلم مستند عشقپرداز به کارگردانی محمدهادی کاویانی در کنار محمود فرشچیان حضور داشتهاست. انتظامی پس از انقلاب و به خصوص در دهه شصت در انواع و اقسام نقشها به بهترین نحو ممکن ظاهر شد. بازی او در فیلمهای حاجی واشینگتن، اجاره نشینها، گراند سینما، هامون، بانو، گاو، ستارخان، صادق کرده، خانه خلوت، ناصرالدین شاه اکتور سینما، روز فرشته، روسری آبی، مینای شهر خاموش، ستارهها ۱: ستاره میشود، دیوانهای از قفس پرید، خانهای روی آب و راه آبی ابریشم اوج هنرنمائی او و فیلمهای ماندگار او در کارنامه سینمائیش است. او در گاوخونی دومین همکاری اش با بهروز افخمی را تجربه کرد و جایی برای زندگی چهارمین تجربهاش با محمد بزرگنیا بود. او برای اولین بار با مسعود کیمیایی در سن ۷۹ سالگی در فیلم حکم همکاری کرد. نقش رضا در فیلم حکم شبیه دون کورلئونه است. عزتالله انتظامی اولین بازیگر ایرانی بود که موفق به دریافت جایزه از فستیوال بینالمللی شد. وی برای بازی در فیلم گاو جایزه هوگو نقرهای بهترین بازیگر نقش اول مرد را از جشنواره بینالمللی فیلم شیکاگو دریافت کرد.وی در ۲۶ مرداد ۱۳۹۷ در بیمارستان باهنر تهران در ۹۴سالگی درگذشت.
1حیف این استاد بزرگ
او نخستین بازیگر ایرانی بود که از یک جشنواره بینالمللی جایزه گرفت. انتظامی در سال ۱۳۸۲ به عنوان یکی از چهرههای ماندگار ایران انتخاب شد
در هنر ایران، بسیار کم پیش آمده که مردم و جامعه هنری به هنرمندی لقبی بدهند که همگان در سزاوار بودن آن لقب همرای بوده باشند، به گونهیی که هم آن هنرمند را به لقب هنریاش بشناسند و هم به محض شنیدنِ آن لقب، همه به یاد هنرمندِ صاحبِ آن بیافتند. از نمونههای انگشت شمارِ این لقبهای هنری در عالم موسیقی، لقبهای «حنجره طلایی»، «پهلوان آواز»، «بلبل گیلان» و «خسرو آواز» است که به ترتیب از آن استادان اکبر گلپایگانی، حسین خواجه امیری، ناصر مسعودی و محمدرضا شجریان است. در عالم سینما اما یکی از معدود لقبهای هنری، «آقای بازیگر» است که به سزاواری و شایستگیِ تمام ردایی شده بر قامت استوارِ استاد عزتالله انتظامی، بازیگر بزرگ تاریخ سینمای ایران؛ مردی که در سالهای اخیر گویی لقبی دیگر نیز یافته بود و «عزت سینمای ایران» نیز میخواندندش.. استاد عزتالله انتظامی در سی و یکم خرداد ماه 1303 در محله تاریخی و اصیل سنگلج تهران به دنیا آمده است آقای بازیگر که در دانشگاه و مکتب «تئاتر» درس آموخته و آبدیده شده بود، بهطور حرفه ای و رسمی از سال 1348 و با بازی در فیلم مهم «گاو» وارد سینما شد. البته وی پیش تر، در سال 1328 نیز یک بار بازی جلو دوربین را تجربه کرده بود و نقشی کوتاه را در فیلم «واریته بهاری» اثر پرویز خطیبی بازی کرده بود، اما آنچه انتظامیِ «تئاتری» را در قامت بازیگرِ دوربین معرفی کرد، فیلم «گاو» به کارگردانی داریوش مهرجویی بود. آقای بازیگر در این فیلم شخصیتی را به نام «مش حسن» بازی میکند؛ مردی روستایی که از همه چیز بیشتر، دلبسته گاو خویش است و وقتی گاوش در غیاب او می میرد، به حدی فرو میریزد که خود را گاو میپندارد و دست آخر جان بر سر این سودا مینهد. در این فیلم انتظامی در کنار شماری از بزرگ ترین بازیگران ایران که آنان نیز از تئاتر به سینما آمده بودند، قرار گرفته بود و همین همنشینی بزرگانی چون او، علی نصیریان، جمشید مشایخی و روانشادان پرویز فنی زاده، جعفر والی و مهین شهابی یکی از نقاط قوت اصلی فیلم بود که توانست در کنار متنِ ساعدی و کارگردانی مهرجویی توفیق فیلم را سبب شود؛ فیلمی که از گذشته تا امروز همواره مورد توجه بوده و جایزههای بینالمللی فراوانی را از آن خود کرده است.