
شمال
نمایش موقعیت مناين بنا درشهر شاپورآباد، واقع در 23 كيلومتری شمال اصفهان قرار دارد. بنا در گوشه جنوب شرقی قبرستان واقع شده و در حال حاضر تنها اتاق مقبره يا گنبدخانه آن باقی مانده است. در گذشته بنا شامل گنبدخانه اي مربع شكل به ابعاد خارجی 7×7 متر و ابعاد داخلی 35/4×20/4 متر در مركز، ايوانی در ضلع شرقي و اتاق هايی در ساير اضلاع گنبدخانه و چسبيده به آن بوده است. اتاق هاي اخير به چهل دختران معروف بوده است و به عنوان مكان امانت گذاری جسد مردگان، جهت انتقال به اماكن مقدس كربلا و نجف، در مواقع ممكن استفاده می شده است. محوطه پيرامونی ديوار محصور گشته بود و در جبهه شرقی آن باغچه ای از درختان پسته كهن سال وجود داشت. در ارتباط با هويت و شجره نامه فرد مذكور، تا كنون اطلاعات موثقی به دست نيامده است. خشت، اصلی ترين و تنها مصالح مورد استفاده در بنا است. در ارتباط با تاريخ ساخت بنا دکتر ماكسيم سيرو فرانسوی گنبد مقبره را در رديف گنبدهای عصر ساسانی به حساب آورده است. احتمالا ساختمان اوليه بنا در قرن سوم هجری قمری ايجاد شده و در دوره صفوی تزيينات و ساختمان سازی های چندی در بنا صورت گرفته است.
شهر شاپورآباد، در ۲۳ كيلومتري شمال اصفهان قرار دارد. بقعه شاه فیروز از آثار تاریخی این شهر است. این بنا در گوشه جنوب شرقي قبرستان شهر واقع شده و در حال حاضر تنها اتاق مقبره يا گنبدخانه آن باقي مانده است. در گذشته بنا شامل گنبد خانه اي مربع شكل در مركز، ايواني در ضلع شرقي و اتاق هايي در ساير اضلاع گنبد خانه و چسبيده به آن بوده است. اتاق هاي اخير به چهل دختران معروف بوده است و به عنوان مكان امانت گذاري جسد مردگان، جهت انتقال به اماكن مقدس كربلا و نجف، در مواقع ممكن استفاده مي شده است. محوطه پيراموني ديوار محصور گشته بود و در جبهه شرقي آن باغچه اي از درختان پسته كهنسال وجود داشت. گنبد خانه با گنبدي خشتي يك پوسته پوشش گرديده، از طريق مرحله انتقالي هشت ضلعي بر فراز سطح چهارگوش قرار گرفته است. مرحله انتقالي از طريق سكنج هايي با خيز كم به شكلي استادانه ايجاد گرديده است. تنها ورودي اتاق مقبره در ضلع شرقي قرار گرفته است و به ايوان راه دارد. ايوان مذكور با استفاده از طاق و تويزه پوشش گرديده است. در ديواره هاي داخلي گنبدخانه و ايوان تاقچه هايي تعبيه گرديده و چهار نورگير در اضلاع چهارگانه گنبد به كار رفته است. پوشش داخلي بنا با گچ صورت گرفته و تنها تزئينات قابل ذكر آن يك رديف قطاربندي بسيار ساده گچي است كه بر اضلاع هشت گانه مرحله انتقالي قرار گرفته است. خشت، اصلي ترين و تنها مصالح مورد استفاده در بنا است. تنها مشخصه شخصيت مدفون، سنگ قبري ساده و فاقد هرگونه تزئينات و نوشتار است. در ارتباط با هويت و شجره نامه فرد مذكور، تا كنون اطلاعات موثقي بدست نيامده است. در ارتباط با تاريخ ساخت بنا دکتر ماكسيم سيرو فرانسوی گنبد مقبره را در رديف گنبدهاي عصر ساساني محسوب كرده است. قطاربندي هاي گچي مرحله انتقالي گنبد مشابه نمونه هاي بكار رفته در آثار دوره صفوي است. با توجه به ويژگي هاي معماري صفوي ايوان مقبره همچون تاقچه با طاق شيب دار و كاربرد قوس پنج و هفت، به نظر مي رسد ايوان مذكور در دوره صفوي ساخته شده است؛ بر همين اساس احتمالا ساختمان اوليه بنا در قرن سوم هجری قمری ايجاد شده و در دوره صفوي تزئينات و ساختمان سازي هاي چندي در بنا صورت گرفته است.
مقبره شاه فیروز (محل عبادت) در شاپورآباد و خیابان دانشگاه واقع شده است. و از نظر موقعیت جغرافیایی در نزدیکی مسجد امام خمینی، برج کبوتر شاپورآباد، پست بانک شاپوراباد، گلزار شهدای شاپورآباد و مهدیه شاپورآباد قرار گرفته است.