مسجد جامع کوهپایه کوهپایه

مسجد جامع کوهپایه از جمله مساجدی است که در زمان سلجوقیان بنا گردیده است . بنای این مسجد پیش از اسلام به عنوان آتشکده بود که پس از ورود اسلام به این منطقه کاربرد آن مذهبی شده است. این مسجد شامل 3 شبستان است: شبستان اول معروف به شبستان چهلستون است چرا که ستون های بسیار زیادی دارد و به دلیل ارتفاع زیاد سقف و داشتن هوای خنک در فصل تابستان استفاده می شود. شبستان دوم تِنِبی نام دارد که در فصل پاییز مورد استفاده قرار می گیرد و شبستان سوم معروف به زیر زمین است زیرا در زیر 2 شبستان دیگر قرار گرفته و در فصل زمستان مورد استفاده قرار می گیرد. قابل ذکر است که ویژگی خاص این مسجد منبر کاشیکاری آن با ارتفاع 3 متر و 12 پله است که در بالای آن کتیبه ای از جنس کاشی به رنگ سفید با خطوط آبی قرار دارد. مسجد جامع کوهپایه با مساحت 1487 متر مربع در تاریخ 15 آبان سال 1384 به ثبت میراث فرهنگی رسیده است.

مسجد جامع کوهپایه که به مسجد میان ده نیز نامیده شده است. این مسجد عبارت است از یک شبستان بسیار بزرگ و فضاهای جانبی و یک تالار تابستانی و زمستانی. ساختمان اولیه مسجد که در قرن ششم بنا شده گنبد خانه مربع شکلی در ضلع جنوبی است. گنبد خانه هسته اصلی بنا بوده که بر اساس آتشکده‌های ساسانی و شبیه چهار تاقی یزد خواست ساخته شده است. ابعاد داخلی بنای اصلی گنبد خانه ۶ *۶ متر است و محققاً در وضع ابتدایی از دو مسجد تشکیل یافته است.یکی مسجد اولیه از به کار گرفتن  چهار طاق که به مسجد دیگری که دارای ترکیبی عربی بوده پیوسته شده است.ارتفاع بلند ایوان نسبت به سطح مقطع از نشانه‌های بارز بناست در گنبد خانه منبری به‌صورت یک پارچه از کاشی است که کاشی‌های فیروزه‌ای شش ضلعی و ستاره‌های لاجوردی مثلثی شکل و خشت‌های سفید شش گوش می‌باشند. در بالای منبر یک کاشی است به‌صورت کتیبه‌ای حاوی وقف نامه‌ای است که در سال ۱۰۳۸ ه.ق نصب شده و نیز محراب گچ‌بری زیبایی زینت بخش گنبد خانه است کتیبه‌ای که در محراب موجود است حاوی نام بانی و تاریخ ساخت آن با خط ثلث و بارنگ طلایی بر زمینه سفید می‌باشد. شبستان شرقی و شبستانی که در جلو گنبد خانه بنا شده از الحاقات دوره‌های بعد می‌باشد. این فضاها توسط طاق و چشمه با خیز خفته پوشیده شده است. ورودی مسجد از خیابان اصلی بدون تکلف از جانب غرب صورت می‌گیرد. علاوه بر این ورودی در شرق معبر مجاور را به شبستان متصل می‌کند. ورودی غربی با سر در رفیع در مجاورت خیابان نمایان است.ضلع شمالی مشتمل بر فضایی معادل دو طبقه است که با طاق و تویزه پوشیده شده این بخش در دوران قاجار الحاق شده است. زیر زمین مسجد کاملاً در زیر صحن بنا شده و فرم کلی آن به شکل چلیپا می‌باشد بخش مرکزی آن با گنبد خفته پوشیده شده که گوشه بندی ساده‌ای فری مربع را به مقطع دایره گنبد تبدیل کرده است. فضای جنبی زیر زمین با طاق گهواره‌ای پوشش یافته است و نورگیری که در کف صحن تعبیه شده نوردهی و تهویه زیر زمین را تأمین می‌کند و از طریق راهی که در جبهه شمالی در نظر گرفته شده می‌توان به این فضا دسترسی پیدا کرد

ادم رو به قدیم میبره با اون ستونهای نزدیک به هم وبزرگ .خیلی از مساحت مسجد رو ستونها اشغال کردن.خیلی جذابه🙂🙂🙂