بنای یادبود
پورحیدری از اوائل دهه ۱۳۴۰ خورشیدی در بالاترین سطح فوتبال ایران حاضر شد و پس از مدتی حضور در تیمهای جوانان دخانیات و جوانان دارایی به تیم بزرگسالان دارایی پیوست و در دو فصل متوالی ۱۳۴۴ و ۴۵–۱۳۴۴ با این تیم به کسب عنوان نائب قهرمانی جام باشگاههای تهران نائل شد و سرانجام در فصل ۱۳۴۶ با دارایی عنوان قهرمانی این مسابقات را از آن خود کرد تا اولین عنوان قهرمانی رسمی دوران فوتبالش را به دست آورد. سال بعد و در پی انحلال این باشگاه پورحیدری به تاج پیوست و تا پایان دوران بازیاش در پاییز ۱۳۵۴ در این تیم باقی ماند و یک قهرمانی در آسیا در ۱۹۷۰، دو قهرمانی در ایران در ۱۳۴۹ و ۱۳۵۳ و سه قهرمانی در تهران در ۱۳۴۸، ۱۳۵۰ و ۱۳۵۱ را با تاج به دست آورد. پورحیدری در دوران بازی به عنوان مدافع راست بازی میکرد و سابقه سه بازی در تیم ملی ایران را نیز دارد. نخستین بازی وی نیز در بازیهای آسیایی ۱۹۷۰ بود.پورحیدری علاوه بر بازیکنی و سرمربیگری، به عنوان مدیر فنی و سرپرست باشگاه استقلال نیز فعالیت داشت و در تیم ملی ایران نیز مدتی به عنوان سرپرست فعال بود. از دیگر سوابق دوران مربیگری او حضور در الاهلی امارات، استقلال اهواز، فجر سپاسی شیراز، صنعت نفت آبادان و صنایع اراک را میتوان نام برد. وی دارای رکوردهای زیادی در مربیگری در ایران است؛ وی تنها فوتبالیست ایرانی است که هم به عنوان بازیکن و هم به عنوان مربی قهرمان جام باشگاههای آسیا شدهاست. پورحیدری همچنین تنها سرمربیای است که هم با تیم ملی و هم با یک تیم باشگاهی قهرمان آسیا شدهاست. وی با شش پیروزی رکورددار پیروزی در شهرآورد تهران نیز میباشد.پورحیدری پس از انقلاب ۱۳۵۷ ایران در عدم انحلال باشگاه تاج و تغییر نام آن به استقلال نقش پررنگی را ایفا کرد.[۳] تلاش پورحیدری در این راه و همچنین دوران طولانی و موفقیتآمیز وی در مربیگری این باشگاه باعث شده تا به وی لقب پدر استقلال را بدهند.بازیکنان و هواداران استقلال به وی لقب منصور خان را نیز داده بودند.منصور پورحیدری در ۱۴ آبان ۱۳۹۵ پس از حدود یک سال مبارزه با بیماری سرطان حنجره در بیمارستان ایرانمهر تهران درگذشت. وی در این دوران دو بار در بیمارستان بستری شد اما با این وجود تا آخرین هفتهها و تا مرداد ۱۳۹۵ همچنان به عنوان سرپرست تیم استقلال بر روی نیمکت این تیم مینشست.
روحت شاد منصورخان عزیز
پورحیدری از اوائل دهه ۱۳۴۰ خورشیدی در بالاترین سطح فوتبال ایران حاضر شد و پس از مدتی حضور در تیمهای جوانان دخانیات و جوانان دارایی به تیم بزرگسالان دارایی پیوست و در دو فصل متوالی ۱۳۴۴ و ۴۵–۱۳۴۴ با این تیم به کسب عنوان نائب قهرمانی جام باشگاههای تهران نائل شد و سرانجام در فصل ۱۳۴۶ با دارایی عنوان قهرمانی این مسابقات را از آن خود کرد تا اولین عنوان قهرمانی رسمی دوران فوتبالش را به دست آورد. سال بعد و در پی انحلال این باشگاه پورحیدری به تاج پیوست و تا پایان دوران بازیاش در پاییز ۱۳۵۴ در این تیم باقی ماند و یک قهرمانی در آسیا در ۱۹۷۰، دو قهرمانی در ایران در ۱۳۴۹ و ۱۳۵۳ و سه قهرمانی در تهران در ۱۳۴۸، ۱۳۵۰ و ۱۳۵۱ را با تاج به دست آورد. پورحیدری در دوران بازی به عنوان مدافع راست بازی میکرد و سابقه سه بازی در تیم ملی ایران را نیز دارد. نخستین بازی وی نیز در بازیهای آسیایی ۱۹۷۰ بود.پورحیدری علاوه بر بازیکنی و سرمربیگری، به عنوان مدیر فنی و سرپرست باشگاه استقلال نیز فعالیت داشت و در تیم ملی ایران نیز مدتی به عنوان سرپرست فعال بود. از دیگر سوابق دوران مربیگری او حضور در الاهلی امارات، استقلال اهواز، فجر سپاسی شیراز، صنعت نفت آبادان و صنایع اراک را میتوان نام برد. وی دارای رکوردهای زیادی در مربیگری در ایران است؛ وی تنها فوتبالیست ایرانی است که هم به عنوان بازیکن و هم به عنوان مربی قهرمان جام باشگاههای آسیا شدهاست. پورحیدری همچنین تنها سرمربیای است که هم با تیم ملی و هم با یک تیم باشگاهی قهرمان آسیا شدهاست. وی با شش پیروزی رکورددار پیروزی در شهرآورد تهران نیز میباشد.پورحیدری پس از انقلاب ۱۳۵۷ ایران در عدم انحلال باشگاه تاج و تغییر نام آن به استقلال نقش پررنگی را ایفا کرد.[۳] تلاش پورحیدری در این راه و همچنین دوران طولانی و موفقیتآمیز وی در مربیگری این باشگاه باعث شده تا به وی لقب پدر استقلال را بدهند.بازیکنان و هواداران استقلال به وی لقب منصور خان را نیز داده بودند.منصور پورحیدری در ۱۴ آبان ۱۳۹۵ پس از حدود یک سال مبارزه با بیماری سرطان حنجره در بیمارستان ایرانمهر تهران درگذشت. وی در این دوران دو بار در بیمارستان بستری شد اما با این وجود تا آخرین هفتهها و تا مرداد ۱۳۹۵ همچنان به عنوان سرپرست تیم استقلال بر روی نیمکت این تیم مینشست.
آرامگاه منصور پورحیدری (بنای یادبود) در استان تهران، شهرستان تهران، بخش آفتاب و بلوار منتظران، صالحین 3 واقع شده است. و از نظر موقعیت جغرافیایی در نزدیکی قطعه 255 نام آوران، آرامگاه شیخ یوسف مردانی، قطعه 231، حسینیه شهدای مسجد ارگ و مرحومه گل نساء سرخاب دهی قرار گرفته است. همچنین با توجه به نظراتی که کاربران در اپلیکیشن نشان به این مکان دادهاند میتوان گفت این بنا یکی از بناهای یادبود خوب این منطقه میباشد.