کافه رستوران گل رضاییه محله فردوسی، تهران

کافه رستوران گل رضاییه که بدون‌شک از خاص‌ترین و نوستالژیک‌ترین کافه های تهران است، از نسل اول کافه‌های پایتخت به شمار می‌رود که در خیابان قوام‌السلطنه (سی تیر امروزی) از سال ۱۳۱۰ شمسی شروع به فعالیت کرده است. در آن سال‌ها در تهران، شهری که امروزه بیش از چند هزار کافه را شامل می‌شود، تنها پنج کافه مدرن با نام‌های کافه گل رضاییه، کافه نادری، کافه فردوسی، کافه فیروز و کافه ریبرا وجود داشت. در حال حاضر از میان آن کافه‌ها تنها کافه نادری و گل رضاییه به فعالیت خود ادامه می‌دهند. کافه رستوران گل رضاییه به‌وسیله شخصی بنام گارگنا آوانسیان افتتاح شد. در سال ۱۳۲۴، آقای «عزیزالله خوشامن» این کافه را خریداری کرد. مدیر کنونی کافه گل رضاییه، آقای شروین نام دارد که نوه عزیزالله خوشامن است و مدیریت این کافه از پدر بزرگ به پدر و سپس به آقای شروین رسیده است. می‌توان گفت که کافه گل رضاییه از گذشته تا امروز به‌صورت خانوادگی اداره می‌شود. این کافه در سال ۱۳۹۷ در فهرست آثار ملی ایران قرار گرفت. قبل از انقلاب، روشنفکران و مشاهیر اهل قلم مانند صادق هدایت و فروغ فرخزاد در کافه گل رضاییه علاوه بر صرف غذا به گفت‌وگو و تبادل اندیشه می‌پرداختند. اگرچه در و دیوار این کافه با مرور زمان تغییر پیدا کرده، هنوز فضای هنری بر آن حاکم است. کافه گل رضاییه کافه‌ای دنج و آرام به شمار می‌رود که در و دیوار آن پر از عکس‌های بازیگران و خوانندگان قدیمی است. فضای کافه و وسایل نوستالژیک آن حکایت از سلیقه آقای شروین دارد.

عالی عالی

کتلت روسی و کوفته تبریزی هاشون حرف نداره ضمنا هر وعده اش برای دو نفر مناسبه

یکی از کافه های قدیمی شهر است. ارزش یکبار رفتن را دارد.

نورپردازی متفاوتی داره و کیفیت غذاها و حجمشون متناسب با قیمت بود قیمه خیلی خوشمزه ایی دارند

رستوران سنتی با فضای بسیار زیبا غذا هاشم خوب بود خیلی شلوغ بود و قیمت ها بالا بود

کافه رستوران قدیمی در فضایی نوستالژیک و جذاب با غذاهای خوشمزه و با کیفیت، خدمات دهی خوب، کتلت روسی پیشنهاد می شود.

خیلی خوشگله ازین کافه های قدیمی با پنچره های رنگیه. فضای تاریک و جالبی داره.بخاطر فضاش هم که شده یک بار برید حتما

خیلی محیط سنتی و نوستالژی. علاوه بر محیط منویی از غذاهای نوستالژی جالبه. قیمتا یکخورده بالاس فقط.

کافه رستوران جالبی هست یکی نورپردازی که داره، شاید هر کسی خوشش نیاد و محیط های نور سفید بپسندن، و دیگری طراحی دکوراسیون قدیمی و نوستالوژی باعث خاص تر شدن شده و دیگر هم غذاهاشون که خیلی حجم خوبی داره و برای دو نفر بنظرم کافیه . در کل خدا قوت به پرسنل کوشا و خفن خسته نباشد بهشون

شلوغ

عالی

محیط سنتی غذاهاش هم خوبه

در کل یه رستوران کاملا معمولیه از لحاظ کیفیت غذاهاش تعریفی نداره انگاری فقط داغش میکنن میارن رفتار پرسنل و سرویس دهیش اصلا خوب نبود آدم و خیلی معطل میکنن، فقط محیطش جوریه که حس نوستالژی به آدم دست میده