آرامگاه شیخ احمد جامی

مسیریابی

ذخیره

ارسال

تماس

به این مکان نظر و امتیاز دهید

نظرات برگزیده آرامگاه شیخ احمد جامی

• سمیه

  

  1399/10/09

  

  • گزارش نظر

  باغ و درختان قشنگی داشت به عنوان یک مشهدی اولین بار بود اینجا رو‌ میدیدم

  بیشتربستن

  بدون پاسخ

  11 نفر

  ---

• شیروانی پور فیل آبادی

  

  1400/12/20

  

  • گزارش نظر

  آرامگاه شیخ احمد جامی یکی از مکانهای دیدنی استان خراسان رضوی است که در حاشیه شمال غربی شهرستان تربت جام در کنار مقبره و مسجد خواجه عزیزالله در محله‌ ای که سعدآباد خوانده می ‌شود، قرار دارد. این بقعه در واقع یک مجموعه است که از بخش ‌های مختلفی چون مقبره شیخ احمد، ایوان، گنبدخانه، مسجد کرمانی، گنبد سفید، مسجد عتیق، مدرسه امیر جلال‌الدین فیروزشاهی و مسجد جامع نو تشکیل شده است. البته الحاقات دیگری نیز در این مجموعه وجود دارد که در دوران مختلف به وجود آمده ‌اند مانند آب‌انبار، مسجد زیرزمینی و قبور مجاور مزار. ورودی در قسمت شرقی مجموعه واقع شده و نظر انسان را به خود جلب می ‌کند. معماری این بخش شامل پیش ‌طاق ورودی، آستانه درگاه با درِ چوبی و طاق‌ های دو اشکوبه به طرفین است. درِ چوبی قدیمی مجموعه آراسته به کتیبه ‌های کوفی است که به دلیل محو شدن بیشتر قسمت‌ های آن، قابل خواندن نیست اما ظاهر آن نشان از قدمت این اثر دارد. به طور کلی، ورودی از قسمت ‌های قدیمی مجموعه به شمار رفته و مربوط به قرن هشتم هجری قمری می ‌باشد. بخش ورودی مجموعه آرامگاه که از خشت ساخته شده، در ابتدا هیچ‌ گونه تزئیناتی نداشته است، در دوره ایلخانی نمای مجموعه با گچ سفید شده و در دوران بعد با استفاده از گچبری ‌های زیبا و استفاده از رنگ قرمز، ورودی مجموعه آراسته شده است. آنچه که از همه بیشتر در محوطه جلب نظر می ‌کند، مرقد شیخ احمد است که نزدیک به ایوان مرتفع مزار در فضای باز به طرز باشکوهی قرار دارد. آرامگاه با مصالح آجر و گچ و به شیوه‌ای خاص از سطح محوطه بالا آمده است. مزار دارای دو سنگ به صورت افراشته است که اولی لوح اصلی است که بالای سر قرار گرفته و دارای تزئیناتی همچون گل، برگ و آرایه‌ های گیاهی است و دومی در پایین مزار است که در طرفین آراسته به کتیبه است. از درون سنگ قبر شیخ، درخت کهنسالی به صورت خودرو با شاخه ‌های فراوان روییده است. با این که ریشه ‌های درخت در حال تخریب گور هستند اما نوادگان شیخ از احمد جامی روایت دارند که هیچ‌ گاه این درخت را قطع نکنند. زائرین تربت شیخ نیز اعتقاد خاصی به این درخت دارند. درخت رمز زندگی، باروری، فناناپذیری، واقعیت مطلق و سرچشمه حیات است. درخت تمثیلی است از تمرکز (ناف جهان)، طبق این اعتقاد، رویش درخت بر این مزار کنایه از جاودانگی یاد و خاطره شخصیت مدفون دارد. درباره این نوع درخت پسته که بومی تربت جام است، اعتقاد بر این است که بر سر مقابر و مزارهای آزادگان  و اکابر (بزرگان) می ‌روید. همچنین مردم نواحی شرق خراسان در مورد درختان روییده بر مزارها بر این باورند که آنها از ناف دفن ‌شدگان روییده‌ اند. محجری از سنگ مرمر اطراف مزار را محصور نموده و هجده پایه از سنگ مرمر سیاه در بین آن، زیبایی خاصی به محجر داده است. بر اطراف این قسمت در طول اعصار و قرون، دست ‌نوشته ‌ها و یادگاری ‌هایی از مسافران و زائران مطاف اهل دل بر جای مانده است. ایوان باشکوه مزار با ارتفاع تقریبی بیست و هفت متر، از دیدگاه هنری و تزئینات، برای هر بیننده‌ ای تحسین برانگیز است. این بخش در برابر گنبدخانه به عنوان نقطه مرکزی این مکان است و از صلابت خاصی برخوردار می باشد. گویا در گذشته معماری ایوان به «طاق درب» مشهور بوده است. ارتفاع پلان حاکی از آن است که شالوده اصلی ایوان، در نیمه اول قرن هشتم هجری قمری و به سبک و شیوه آذری، مانند سایر ایوان‌ های این دوره ولی با اندکی تفاوت ساخته شده و در سال ۷۲۰ هجری قمری به اتمام رسیده است. برخی از باستان ‌شناسان، طرح و نقشه اصلی ایوان را مشابه با سردرهای مساجد دوره ایلخانی می ‌دانند که دو مناره بر فراز آن قرار دارد و در نخستین نگاه معماری، این ایوان تداعی‌ کننده مساجد جامع یزد و اشترجان است. به دلیل این که طرح بنا از معماری متداول دوره ایلخانی تبعیت نکرده است، ارتفاع سردر چند متر پایین ‌تر از اندازه رایج با شیوه معماری دوران ایلخانی ساخته شده و به جای دو مناره مرتفع، دو گلدسته کوتاه قرار گرفته است. بر اساس مطالعات صورت گرفته، هسته اصلی ایوان از خشت و گِل که از اصلی ‌ترین مصالح دوره ایلخانی است، ساخته شده است. بانی این ایوان رفیع، شمس ‌الدین مطهر بن شهاب ‌الدین اسمعیل بن قطب ‌الدین محمد بن شمس ‌الدین مطهر بن احمد جامی بوده است. ایوان در طول دوره خود، تغییرات اندکی را در بخش تزئینات متحمل شده است. در اِزاره ‌ها از کاشی ‌های کوچک رنگی به صورت خشت ‌های شش‌ گوش و مثلث به اشکال متنوع استفاده شده است. در کنار پِی ‌ها و کف ‌ها، کاشی معرق به رنگ ‌های لاجوردی، سفید و نقره‌ ای استفاده شده که مربوط به دوره تیموری می ‌باشد. کاشی ‌های معرق که تمام نمای ایوان (از اسپر و پیشانی تا زیر قوس) را فراگرفته و با نقوش هندسی، حیوانی، گیاهی و کتیبه ‌های ثلث به رنگ ‌های سفید، آبی، فیروزه‌ای، لاجوردی، سبز روشن و قهوه‌ ای پوشش داده شده است، متعلق به دوره صفویه می‌ باشد. از دیگر تزئینات موجود در ایوان، نقش دو اژدها در مقابل هم است که در لچکی سردرِ ایوان این مجموعه دیده می‌ شود و در انتهای دو اسلیمی پیچ‌ دار، با دهانی گشوده قرار گرفته اند. لازم به ذکر است که نقش اژدها در دوره مغول به مفهوم چینی و بودایی خویش، بیشترین نفوذ را در تزئینات داشته است. کتیبه‌ ها در ایوان به خط ثلث ترکیبی و تزئینی و با دانگ جلی نوشته شده که سوره الملک بر آن نقش بسته است.

  بیشتربستن

  بدون پاسخ

  9 نفر

  ---

• sepah

  

  1400/02/04

  

  • گزارش نظر

  آرامگاه شیخ احمد جامی که در استان خراسان و شهر تربت جام قرار داردمعماری فوق العاده دارد ، مکانی توریستی جذاب و دیدنی که تا ساعت 10 شب برای بازدید باز میباشد.

  بیشتربستن

  بدون پاسخ

  8 نفر

  ---

• کاربر نشان

  

  1402/06/19

  

  • گزارش نظر

  خیلی جای با صفا و عالی هست خیلی تمیز و واقعا ادم یک ارامش خاصی داره

  بیشتربستن

  بدون پاسخ

  6 نفر

  ---

• yones62rafati

  

  1400/02/12

  

  • گزارش نظر

  فوق العاده آرامش بخش خصوصا در شبها که هوا مناسب است.. فروشگاه سوغاتی ها توصیه میشود سوغاتی های افغانی دست باف و دست ساز محشر

  بیشتربستن

  بدون پاسخ

  5 نفر

  ---

• samani

  

  1400/02/04

  

  • گزارش نظر

  آرامگاه شیخ احمد جامی بنایی تاریخی همراه با آرامشی معنوی و وصف ناپذیر مکانی زیبا

  بیشتربستن

  بدون پاسخ

  5 نفر

• تربت جام
• /
• آرامگاه شیخ احمد جامی