آرامگاه شیخ احمد جامی تربت جام

باغ و درختان قشنگی داشت به عنوان یک مشهدی اولین بار بود اینجا رو‌ میدیدم

خدا قسمت کنه انشاءالله نزدیک مزار خانه بخرم باقی عمر رو از معنویت و نماز جمعه و جماعت و عبادت برای رضای احدیت استفاده کنم انشاءالله..

آرامگاه شیخ احمد جامی یکی از مکانهای دیدنی استان خراسان رضوی است که در حاشیه شمال غربی شهرستان تربت جام در کنار مقبره و مسجد خواجه عزیزالله در محله‌ ای که سعدآباد خوانده می ‌شود، قرار دارد. این بقعه در واقع یک مجموعه است که از بخش ‌های مختلفی چون مقبره شیخ احمد، ایوان، گنبدخانه، مسجد کرمانی، گنبد سفید، مسجد عتیق، مدرسه امیر جلال‌الدین فیروزشاهی و مسجد جامع نو تشکیل شده است. البته الحاقات دیگری نیز در این مجموعه وجود دارد که در دوران مختلف به وجود آمده ‌اند مانند آب‌انبار، مسجد زیرزمینی و قبور مجاور مزار. ورودی در قسمت شرقی مجموعه واقع شده و نظر انسان را به خود جلب می ‌کند. معماری این بخش شامل پیش ‌طاق ورودی، آستانه درگاه با درِ چوبی و طاق‌ های دو اشکوبه به طرفین است. درِ چوبی قدیمی مجموعه آراسته به کتیبه ‌های کوفی است که به دلیل محو شدن بیشتر قسمت‌ های آن، قابل خواندن نیست اما ظاهر آن نشان از قدمت این اثر دارد. به طور کلی، ورودی از قسمت ‌های قدیمی مجموعه به شمار رفته و مربوط به قرن هشتم هجری قمری می ‌باشد. بخش ورودی مجموعه آرامگاه که از خشت ساخته شده، در ابتدا هیچ‌ گونه تزئیناتی نداشته است، در دوره ایلخانی نمای مجموعه با گچ سفید شده و در دوران بعد با استفاده از گچبری ‌های زیبا و استفاده از رنگ قرمز، ورودی مجموعه آراسته شده است. آنچه که از همه بیشتر در محوطه جلب نظر می ‌کند، مرقد شیخ احمد است که نزدیک به ایوان مرتفع مزار در فضای باز به طرز باشکوهی قرار دارد. آرامگاه با مصالح آجر و گچ و به شیوه‌ای خاص از سطح محوطه بالا آمده است. مزار دارای دو سنگ به صورت افراشته است که اولی لوح اصلی است که بالای سر قرار گرفته و دارای تزئیناتی همچون گل، برگ و آرایه‌ های گیاهی است و دومی در پایین مزار است که در طرفین آراسته به کتیبه است. از درون سنگ قبر شیخ، درخت کهنسالی به صورت خودرو با شاخه ‌های فراوان روییده است. با این که ریشه ‌های درخت در حال تخریب گور هستند اما نوادگان شیخ از احمد جامی روایت دارند که هیچ‌ گاه این درخت را قطع نکنند. زائرین تربت شیخ نیز اعتقاد خاصی به این درخت دارند. درخت رمز زندگی، باروری، فناناپذیری، واقعیت مطلق و سرچشمه حیات است. درخت تمثیلی است از تمرکز (ناف جهان)، طبق این اعتقاد، رویش درخت بر این مزار کنایه از جاودانگی یاد و خاطره شخصیت مدفون دارد. درباره این نوع درخت پسته که بومی تربت جام است، اعتقاد بر این است که بر سر مقابر و مزارهای آزادگان  و اکابر (بزرگان) می ‌روید. همچنین مردم نواحی شرق خراسان در مورد درختان روییده بر مزارها بر این باورند که آنها از ناف دفن ‌شدگان روییده‌ اند. محجری از سنگ مرمر اطراف مزار را محصور نموده و هجده پایه از سنگ مرمر سیاه در بین آن، زیبایی خاصی به محجر داده است. بر اطراف این قسمت در طول اعصار و قرون، دست ‌نوشته ‌ها و یادگاری ‌هایی از مسافران و زائران مطاف اهل دل بر جای مانده است. ایوان باشکوه مزار با ارتفاع تقریبی بیست و هفت متر، از دیدگاه هنری و تزئینات، برای هر بیننده‌ ای تحسین برانگیز است. این بخش در برابر گنبدخانه به عنوان نقطه مرکزی این مکان است و از صلابت خاصی برخوردار می باشد. گویا در گذشته معماری ایوان به «طاق درب» مشهور بوده است. ارتفاع پلان حاکی از آن است که شالوده اصلی ایوان، در نیمه اول قرن هشتم هجری قمری و به سبک و شیوه آذری، مانند سایر ایوان‌ های این دوره ولی با اندکی تفاوت ساخته شده و در سال ۷۲۰ هجری قمری به اتمام رسیده است. برخی از باستان ‌شناسان، طرح و نقشه اصلی ایوان را مشابه با سردرهای مساجد دوره ایلخانی می ‌دانند که دو مناره بر فراز آن قرار دارد و در نخستین نگاه معماری، این ایوان تداعی‌ کننده مساجد جامع یزد و اشترجان است. به دلیل این که طرح بنا از معماری متداول دوره ایلخانی تبعیت نکرده است، ارتفاع سردر چند متر پایین ‌تر از اندازه رایج با شیوه معماری دوران ایلخانی ساخته شده و به جای دو مناره مرتفع، دو گلدسته کوتاه قرار گرفته است. بر اساس مطالعات صورت گرفته، هسته اصلی ایوان از خشت و گِل که از اصلی ‌ترین مصالح دوره ایلخانی است، ساخته شده است. بانی این ایوان رفیع، شمس ‌الدین مطهر بن شهاب ‌الدین اسمعیل بن قطب ‌الدین محمد بن شمس ‌الدین مطهر بن احمد جامی بوده است. ایوان در طول دوره خود، تغییرات اندکی را در بخش تزئینات متحمل شده است. در اِزاره ‌ها از کاشی ‌های کوچک رنگی به صورت خشت ‌های شش‌ گوش و مثلث به اشکال متنوع استفاده شده است. در کنار پِی ‌ها و کف ‌ها، کاشی معرق به رنگ ‌های لاجوردی، سفید و نقره‌ ای استفاده شده که مربوط به دوره تیموری می ‌باشد. کاشی ‌های معرق که تمام نمای ایوان (از اسپر و پیشانی تا زیر قوس) را فراگرفته و با نقوش هندسی، حیوانی، گیاهی و کتیبه ‌های ثلث به رنگ ‌های سفید، آبی، فیروزه‌ای، لاجوردی، سبز روشن و قهوه‌ ای پوشش داده شده است، متعلق به دوره صفویه می‌ باشد. از دیگر تزئینات موجود در ایوان، نقش دو اژدها در مقابل هم است که در لچکی سردرِ ایوان این مجموعه دیده می‌ شود و در انتهای دو اسلیمی پیچ‌ دار، با دهانی گشوده قرار گرفته اند. لازم به ذکر است که نقش اژدها در دوره مغول به مفهوم چینی و بودایی خویش، بیشترین نفوذ را در تزئینات داشته است. کتیبه‌ ها در ایوان به خط ثلث ترکیبی و تزئینی و با دانگ جلی نوشته شده که سوره الملک بر آن نقش بسته است.

آرامگاه شیخ احمد جامی که در استان خراسان و شهر تربت جام قرار داردمعماری فوق العاده دارد ، مکانی توریستی جذاب و دیدنی که تا ساعت 10 شب برای بازدید باز میباشد.

خیلی جای با صفا و عالی هست خیلی تمیز و واقعا ادم یک ارامش خاصی داره

فوق العاده آرامش بخش خصوصا در شبها که هوا مناسب است.. فروشگاه سوغاتی ها توصیه میشود سوغاتی های افغانی دست باف و دست ساز محشر

آرامگاه شیخ احمد جامی بنایی تاریخی همراه با آرامشی معنوی و وصف ناپذیر مکانی زیبا

مکان مذهبی بسیار زیبا

خیلی عالی است من هر دفعه که میرم اینجا یک احساس خیلی خوبی دارم 🌻🌻🌼🌼🌸🌸💮💮🏵🏵🌹🌹💐💐🌷🌷

کتیبه های تاریخی آرامگاه شیخ احمد جامی

ایوان مزار شیخ الاسلام احمد جامی واقع در مجموعه تاریخی مزار شهر تربت جام

نماز جمعه در مزار شیخ احمد جام

شیخ الاسلام «احمدجامی معروف به شیخ احمد جام (زاده ۴۴۰ - درگذشته ۵۳۶ هجری قمری) ملقب به «ابونصر احمد ژنده‌پیل» یا به‌طور خلاصه «ژنده‌پیل» از عارفان، صوفیان و شاعران قرن ششم و دوره سلجوقی بود-عمر او تا ۲۲سالگی به بطالت و می‌خوارگی گذشت ولی در همین دوران بود که توبه کرد و دوازده سال در کوه‌های تربت جام عزلت کشید پس از آن به خطهٔ تربت جام رفت و در مسجد نور که هنوز هم بنای آن همان‌جاست رفت. وی به مدت شش سال در آنجا به هدایت و راهنمایی مردم می‌پرداخت. سرانجام پس از هجده سال و در ۴۰سالگی برای ارشاد مردم به میان تربت جام آمد.طول عمر وی را بیشتر مراجع ۹۵ سال و بعضی ۹۶ سال ذکر کرده‌اند.آرامگاه وی که به مزار شیخ جام معروف است امروزه نیز زیارتگاه مریدان و دوست‌داران وی است.

شیخ‌الاسلام ابونصر احمد بن ابی‌الحسن بن احمد بن محمد نامقی جامی ملقب و مشهور به ژنده‌پیل (زنده‌پیل) احمد جام صوفی بزرگی است و از بزرگان مشایخ عرفان ایرانی در نیمه دوم قرن پنجم و نیمه اول قرن ششم هجری است. که حیات و آثارش تاکنون چندان مورد اعتنا قرار نگرفته و نوشته‌هایش که تماما به زبان فارسی است و علاوه بر ارزشی که از نظر شناختن عقاید متصوفه دارد از جهت زبان و لغت نیز در خور توجه و به علت قدمت ۸۵۰ تا ۹۰۰ ساله خود سند و یادگاری گرانب‌ها از نخستین روزگاران ادبیات فارسی است هنوز از کنج فراموشی بیرون نیامده و روی طبع به خود ندیده است.

بسیار مکان معنوی و پر از آدم های مهربان و مومن اونجا قرار دارد و شب های بسیار آرامی دارد من به عنوان یک مشهدی برای اولین بار بود که اونجا رو دیدم و شخصیت شیخ احمد جامی رو شنیده بودم و بنده توصیه میکنم که حتماً ی سری به اونجا بزنید

روایت است روزی شیخ احمد جامی به قصد زیارت عای بن موسی الرضا روانه مشهد شد همسرش گفت فلان چیز را ازمشهد برایم سوغات بیاور شیخ رفت مشهد و سوغات راخرید و برگشت به جام سوغات را تحویل همسرش داد و مجدد روانه سفر به نیت زیارت شد گفت این مسیر را میروم فقط به نیت زیارت حضرت رضا ولا غیر

دیدنی بود

مکانی بسیار زیبا و دیدنی.

عالی. سرویس بهداشتی مرتب داخل پارک. آب انبار هم برای بازدید فراموش نشود.

عالی

باسلام به مردم عزیز ایران بهترین جاازنظربنده مزارشیخ احمدجام است که بنده با دوستان روزجمعه برای نماز به آنجا میرویم

جای زیبای است .. و معماری عجیبی دارد.

ورودی مسجد زیرزمین

آرامگاه شیخ احمد جامی یکی از مکانهای دیدنی استان خراسان رضوی است که در حاشیه شمال غربی شهرستان تربت جام در کنار مقبره و مسجد خواجه عزیزالله در محله‌ ای که سعدآباد خوانده می ‌شود، قرار دارد. این بقعه در واقع یک مجموعه است که از بخش ‌های مختلفی چون مقبره شیخ احمد، ایوان، گنبدخانه، مسجد کرمانی، گنبد سفید، مسجد عتیق، مدرسه امیر جلال‌الدین فیروزشاهی و مسجد جامع نو تشکیل شده است. البته الحاقات دیگری نیز در این مجموعه وجود دارد که در دوران مختلف به وجود آمده ‌اند مانند آب‌انبار، مسجد زیرزمینی و قبور مجاور مزار. ورودی در قسمت شرقی مجموعه واقع شده و نظر انسان را به خود جلب می ‌کند. معماری این بخش شامل پیش ‌طاق ورودی، آستانه درگاه با درِ چوبی و طاق‌ های دو اشکوبه به طرفین است. درِ چوبی قدیمی مجموعه آراسته به کتیبه ‌های کوفی است که به دلیل محو شدن بیشتر قسمت‌ های آن، قابل خواندن نیست اما ظاهر آن نشان از قدمت این اثر دارد. به طور کلی، ورودی از قسمت ‌های قدیمی مجموعه به شمار رفته و مربوط به قرن هشتم هجری قمری می ‌باشد. بخش ورودی مجموعه آرامگاه که از خشت ساخته شده، در ابتدا هیچ‌ گونه تزئیناتی نداشته است، در دوره ایلخانی نمای مجموعه با گچ سفید شده و در دوران بعد با استفاده از گچبری ‌های زیبا و استفاده از رنگ قرمز، ورودی مجموعه آراسته شده است. آنچه که از همه بیشتر در محوطه جلب نظر می ‌کند، مرقد شیخ احمد است که نزدیک به ایوان مرتفع مزار در فضای باز به طرز باشکوهی قرار دارد. 

زیبا، آرام، باستانی... پیشنهاد: لطفاً کسانی که از دستشان ساخته است ، خلاصه ی زندگینامه شیخ احمد جامی را تهیه و نصب فرمایید تا گردشگران با ثمرات حیات آن بزرگوار آشنا گردند... خدا یارتان🤲

یه جای عرفانی تاریخی

آرامگاه شیخ احمد جامی یکی از مهم‌ترین جاهای دیدنی تربت جام به شمار می‌آید که در حاشیه شمال غربی این شهر، در کنار مقبره و مسجد خواجه عزیزالله، در محله‌ای به نام سعدآباد واقع شده است. شیخ احمد جامی (یا جام) که نام کامل وی احمد ابن ابوالحسن جامی نامقی ترشیزی است، از عارفان، شعرا و موسیقی‌دانان مشهور قرن پنجم و ششم هجری قمری بوده است. وی در سال ۴۴۰ هجری قمری در روستای نامق از توابع ترشیز (کاشمر فعلی) به دنیا آمد و در سن ۹۵ سالگی در تربت جام درگذشت. شیخ احمد در سن ۲۲ سالگی دچار تحول روحی شده و به عرفان روی می‌آورد. وی در این دوران از مردم کناره گرفته و ۱۸ سال در ارتفاعات نامق و کوهستان بزد، گوشه عزلت اختیار می‌کند و به مطالعه قرآن و تفاسیر و تحقیق در حال عرفا می‌پردازد تا این که به خدمت حضرت خضر(ع) مشرف می‌شود. ایشان در سن ۴۰ سالگی به تعلیم، ارشاد، گفتار و نگارش رساله و کتاب مشغول می‌شود و در سفرهایی که به نقاط مختلف می‌رود، در میان طبقات مردم از جمله برخی حکمرانان و زمامداران سیاسی نفوذ به دست می‌آورد. شیخ احمد القابی چون شیخ الاسلام، قطب الاوتاد، شیخ ابونصر احمد ژنده پیل، پیر جام و شیخ جام دارد. بقعه جامی که از جاهای دیدنی استان خراسان رضوی محسوب می‌شود، در واقع یک مجموعه است. این مجموعه از بخش‌های مختلفی چون مقبره شیخ احمد، ایوان، گنبدخانه، مسجد کرمانی، گنبد سفید، مسجد عتیق، مدرسه امیر جلال‌الدین فیروزشاهی و مسجد جامع نو تشکیل شده است. البته الحاقات دیگری در این مجموعه وجود دارد که در دوره‌های مختلف به وجود آمده‌اند مانند آب‌انبار، مسجد زیرزمینی و قبور مجاور مزار.

دیدنی ، آرامش‌بخش ، باصفا

یه مکان توریستی ،گردشگری عالی

ایوان زیبا و چشم نواز