لیست مکان‌های تاریخی تهران

نوادگانش ایران نیستند و این خانه خالی است

این عمارت یک اثر هنری است که با معماری چشمگیرش توجه هر بیننده‌ای را به خود جلب می‌کند. عمارتی که به هیچ شاه و شاهزاده‌ای تعلق نداشت. اما این عمارت کوشک، از هیچ کدام از عمارت‌های مجلل و سلطنتی دوران خود، دست کم نداشت.

قدیمی ترین و اولین ساختمان خیابان کوشک مصری، عمارت قزاقخانه است که درست روبه روی «سر در باغ ملی» قرار گرفته است و در سال ۱۲۸۰ هجری قمری در زمان مظفرالدین شاه دستور ساخت آن داده و در زمان ناصرالدین شاه ساخته شد. این عمارت که امروزه از دیدنی های تهران است، به گونه‌ای قدیمی‌ترین ساختمان اداری تهران در تاریخ تحولات شهر به حساب می‌رود. این عمارت از چندین ساختمانی که در فاصله یکسان و مناسبی نسبت به یکدیگر قرار گرفته‌اند، ساخته شده است. متاسفانه این اثر تاریخی ارزشمند در حال حاضر،‌ حال و روز چندان خوشی ندارد و بیشتر شبیه متروکه‌ای شده و نیاز به مرمت و حفاظت فوری دارد.

این مکان بازدید نداره و الان شده پژوهشکده هنر

محله دولت، در همسایگی محله اودلاجان، شاید، اعیان‌نشین‌ترین محله قاجار بود. شاهزادگان و درباریانِ بسیاری در این محله مستقر بودند. نگین این عمارت‌ها، کاخ گلستان است. امروز بسیاری از این آثار از بین رفته‌اند، ولی همان‌ها که مانده‌اند سند معتبری بر ظرافت و زیبایی معماری ایرانِ آن دوره است. در کنار این نگین تاریخی، یکی از زیباترین عمارت‌های این محله تاریخی، عمارت ناصرالدین میرزا است. ناصرالدین میرزا، فرزند مظفرالدین‌شاه بود. روایت می‌کنند، او و خواهرش فخرالدوله از معدود افراد خوش‌فکر و پیشرفته خاندان قاجار بوده‌اند. مخصوصا فخرالدوله. عمارت به یادگارمانده از ناصرالدین میرزا، در ابتدا، ۱۲۴۶ شمسی، بیش از چهارهزار مترمربع بود. امروز کم‌تر از یک چهارمِ آن باقی مانده. همین هم برای لذت‌بردن از زیبایی معماری کافی است. انصافا، مرمت خوبی هم شده و زیباست. خانه ناصرالدین میرزا یکی از چند بنای گنبدی‌شکل تهران و با معماری منحصربه‌فرد کویری در قلب پایتخت است. به جرات می‌توان گفت چنین سقف و زیرگنبدی در تمام شهر تهران وجود ندارد، چنانچه اگر تنها عکس‌های گنبدخانه بنا را ببینیم، تصور می‌کنیم بنا مربوط به شهرهایی هم‌چون کاشان، اصفهان و یزد می‌باشد. در وضعیت موجود، نکته قابل تامل آن است که این عمارت حیاط اندرونی و بیرونی ندارد. فقط یک حیاط مرکزی وجود دارد که در جداره جنوبی آن فضاهای خدمه‌نشین ساخته‌شده و شمال حیاط هم شاه‌نشین و بخش اصلی عمارت است. احتمال می‌رود نقشه اصلی ساختمان در گذر زمان، با تغییراتی که داشته، سازمان فضایی رایج خود را از دست داده‌باشد و حیاط فعلی که احتمالا حیاط اندرونی بوده، در مقابل عمارت خدمه‌نشین افتاده. ولی اگر، این عمارت، یا حداقل این بخش از عمارت، از ابتدا چنین بوده، باید آن را نمونه نادر در معماری قاجاری و پیش از آن دانست. عمارتی که شازده و خدمه بدون حائل ساختمانی صلب روبروی هم زندگی می‌کنند. این نکته و نکات مهم دیگری که عمارت دارد، دیدن آن را جذاب می‌کند. به دیدن عمارتی برویم در همسایگی محله، با نهصد متر فاصله از خانه اردیبهشت اودلاجان!

امروز من رفتم درب ورودی اون بسته بود منتها یه دالون قدیمی بود که فکر کنم مربوط به حمام بود بعد 300 متر بالاتر مسیر قنات رو دیدم که آب حمام رو تامین می کرد ولی الان خشک بود با یه دیوار خیلی خیلی قدیمی که مشخص بود از بستر رودخونه هست چون پر از ریگ و شن بود این هم عکس دیوار و مسیر آب حمام

ای کاش حداقل در تعطیلات نوروز باز می گردند تا عموم دیدن کنند و قدمت محله یوسف اباد براشون مشخص می شد

محله اصیل و قدیمی

بسته هست و رسیدگی هم معلومه نمیکنن بهش. گیاهان خشک شدن همه

تاریخ بررسی: اردی‌بهشت ۱۴۰۲ اینجا نگین فرهنگی کوی عودلاجان کهن است. همیشه برنامه‌هایی مانند نمایشگاه عکس، نمایش و بررسی فیلم‌های مستند و هنری و رویدادهای فرهنگی دیگر، اینجا در دل بازار برپاست. برای من، نزدیکی محل کارم به اینجا، موهبتی بس ژرف است.

بد نیست ولی میتونه پیشرفت بهتری داشته باشه از هر نظر خوب و عالی

اینجا بازدید نداره و تبدیل شده به مرکز نضارت و برنامه ریزی راهبری ستایشگران و شاعران آیینی کشور ساختمون قشنگه اما بخاطر تغیر کاربری رقبت نکردم واردش بشم

به تازگی یک شهید گمنام به این پارک آورده شده است.

عمارت مشیرالدوله، منزل حسن پیرنیا، در شماره ثبتی ۱۵۰ در خیابان منوچهری تهران (بین لاله‌زار و فردوسی) قرار دارد. این بنا در میانهٔ سده نوزدهم میلادی بنا شده‌است. این عمارت به شماره ۱۸۹۹ به عنوان یکی از آثار ملی ایران در سازمان میراث فرهنگی به ثبت رسیده‌است. حسن پیرنیا ملقب به مشیرالدوله آثاری چون نخستین کتاب تاریخ ایران باستان، نخستین قانون مدون حقوق بین‌المللی به زبان فارسی و از همه مهم‌تر فرمان مشروطیت را در این خانه نوشته است.

اداری شده و امکان بازدید نداره

عمارت زیبایی بوده ولی حیف که ازش نگهداری نکردن

با توجه به اینکه در حال مرمت هستش اجازه ورود نمیدن، پس بهتره یه وقت دیگه ای رو برای بازدید انتخاب کنید 29 شهریور 1402

مکانی بسیار روحانی، دیدنی و عالی از هر جهت

متاسفانه رفتیم و پارکینگ پاساژ علاالدین شده نه عمارتی 😔نه باغی😔 5/12/1400

خانه لشگرنويس يكي از جاذبه هاي تاريخي استان تهران است كه مربوط به دوره پهلوي اول است و در تاريخ ۱۹ مرداد ۱۳۸۴ با شمارهٔ ثبت ۱۲۷۸۱ به‌عنوان يکي از آثار ملي ايران به ثبت رسيده است خانه لشگر نويس از جاذبه هاي تاريخي استان تهران است كه در خیابان پامنار، کوچه شهید صوفیانی قرار دارد.قدمت اين خانه به دوران پهلوي اول باز مي گردد. این اثر در تاریخ ۱۹ مرداد ۱۳۸۴ با شمارهٔ ثبت ۱۲۷۸۱ به‌عنوان یکی از آثار ملي ايران به ثبت رسیده است. بهترين زمان براي بازديد از اين جاذبه تمام فصول سال مي باشد. - تهران - خیابان پامنار - کوچه شهید صوفیانی - پلاک ۵۲ مدت زمان بازدید از این جاذبه: ۰