
شمال
نمایش موقعیت منبسته است
یکی از قبور متبرک شهدا که در جوار این امامزاده جلیل القدر مدفون هستند. نثار روح بلند ایشان و تمام شهدا صلوات اللهم صل علی محمد و آل محمد و عجل فرجهم و اهلک اعدائهم🇮🇷🇮🇷
خب، اینجا رو که رفتیم واقعاً یه حس متفاوتی داشت. فضای آرامشبخش و پر از انرژی مثبتی بود که از لحظه ورودمون خودنمایی میکرد. معماری سنتی و کاشیکاریهای ظریفِ سقف و دیوارها چشمها رو خیره میکرد؛ طرحهای اسلیمی آبی و فیروزهای که با نورپردازی ملایمِ پنجرههای رنگی ترکیب شده بودن، انگار داستانهایی از تاریخ رو زمزمه میکردن. تو حیاط، حوض آبی وسط باغچههای پر از گلهای سفید و بنفش، یه تصویر کامل از یه مکان مقدس و دوستداشتنی رو ساخته بود. چیزی که خیلی تو ذهنم موند، حضور پررنگ خانوادهها و بچهها بود. از کوچیکههای ۴-۵ ساله تا نوجوانایی که کنار خانوادههاشون راه میرفتن یا تو حیاط مشغول بازیهای آروم بودن. بعضی از بچهها رو دیدم که کنار پدربزرگ و مادربزرگهاشون نشسته بودن و با کنجکاوی به داستانهای تاریخی دربارهٔ امامزاده گوش میدادن. یه گروه از دانشآموزا هم با معلمشون اومده بودن و معلم توضیح میداد که چطور این نقوش اسلامی نماد مفاهیم عمیقی مثل وحدت و جاودانگی هستن. حتی چند جوان دانشجو رو دیدم که با دوربینهای حرفهای از جزئیات کاشیکاریها عکس میگرفتن و باهم بحث میکردن چطور این معماری میتونه الهامبخش طراحیهای مدرن شهری باشه. تو بخش زیارتگاه، جوّی مملو از سکوت و احترام بود. یه خانم جوان رو دیدم که کنار ضریح نشسته بود و آروم دعا میخوند، درحالیکه پسر کوچیکش با احتیاط دستش رو به ضریح میزد و بعد برمیگشت پیش مادرش. تو راهروهای اطراف، چند نوجوان مشغول خواندن قرآن بودن و گاهی باهم در مورد معنی آیات صحبت میکردن. . یه پدر رو دیدم که به پسرش توضیح میداد: «این کاشیها صدها سال پیش توسط هنرمندانی ساخته شدن که عشقشون به دین رو با هنر نشون دادن.» حتی یه گروه کودک و نوجوان از یه مدرسهٔ غیرانتفاعی اومده بودن و مربیشون ازشون میخواست طرحهای کاشیکاری رو نقاشی کنن تا بعداً توی کلاس دربارهشون تحقیق کنن. البته بعضی نکات هم بود که میشد بهتر باشه. مثلاً پارکینگ محدود بود و خانوادههایی که با ماشینهای شخصی اومده بودن، کمی تو پیدا کردن جای پارک مشکل داشتن به نظرم این امامزاده یه پل بین گذشته و حال ساخته؛ و بچهها و جوانان با اصالت فرهنگیشون آشنا بشن. حتی اگه آدم خیلی مذهبی هم نباشه، معماری بینظیر و انرژی اینجا میتونه برای هر سنی جذاب باشه. من خودم ترجیح میدم دفعهٔ بعد باز هم با خانواده بیام و این بار بیشتر وقت بذارم تا بتونم همهٔ جزئیات رو با دقت ببینم. اگه دوست دارین تجربهای متفاوت از آرامش و زیبایی رو داشته باشین، پیشنهاد میکنم حتماً اینجا رو تو لیست بازدیدهای خانوادگیتون قرار بدین. 🌟
عالی عشق پناه روزای ناامیدی
خیلی حال خوبی دارد؛ بنای داخلی امامزاده حس و حال خانه امیرمونین ع در کوفه هست
جای خوب و آرومی هست برای خلوت کردن برنامه های فرهنگی و معنوی خوبی هم داره
بسیار عالی
امامزاده قاضی صابر مربوط به دورهٔ قاجار است و در تهران، خیابان ونک، خیابان مجیدپور، خیابان امامزاده واقع شده است. این اثر در تاریخ ۱۱ مرداد ۱۳۸۴ با شمارهٔ ثبت ۱۲۵۳۹ به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.بقعهٔ امامزاده ابو القاسم قاضی صابر در روستای ونک پشت دانشگاه الزهرا واقع شده است.ابوالقاسم علی بن محمد، ملقب به قاضی صابر، از نوادگان سجاد، از بزرگترین و برجستهترین عالمان و فقهای دینی زمان خود بود که بیش از ۸۹۷ سال از فوتش میگذرد. او در همان ده ونک متولد شد. بنا به نوشتهٔ شیخ عباس قمی و روایات سینه به سینهٔ اهالی ونک، این مکان ابتدا مجلس دروس علمی و دینی بوده و او شاگردان بسیاری داشته است. این امامزاده در زمانهای مختلف متولیانی داشته و اولین بار در زمان قاجار، دربار ناصری تولیت امامزاده را به آقا سید یدالله، خلف آقابزرگ رودباری، واگذار کرده است. خیسری هماکنون، خادم آستان است. این بقعه از اوایل سال۱۳۶۰ تا ۱۳۷۷، تقریباً تعطیل و فقط بعد از ظهر روزهای پنجشنبه چند ساعتی باز بوده ولی هماکنون، این مکان بازگشایی شده است. از نظر سندیت و اعتبار و اصل و نسب این امامزاده در رده نهم و از نظر تاریخی در میان امامزادههای دیگر در رده چهاردهم قرار دارد. بنای امامزاده هشت ضلعی است و از نظر ساختاری شباهت بسیاری به خانهٔ علی در کوفه دارد. در حیاط امامزاده هم چند نفر مدفون شدهاند، از جمله عدهای از کسانی که متولی آستان بودهاند. همچنین، در گوشهای از حیاط درخت کهنسالی وجود دارد که مردم با بستن پارچه به شاخههای آن حاجت میگیرند. به نقل از نهایه الاعقاب، او در همان روستا زاده شده و بنا بر زیارتنامهٔ موجود، از نوادگان امام چهارم شیعیان است. بقعهٔ او در سال ۱۳۰۲ ه.ق به وسیلهٔ میرزا یوسف مستوفی الممالک صدر اعظم ناصر الدین شاه قاجار ساخته شد که سنگ مرمر با خطوط و اشعار شیوا و ضریح چوبی و تزیینات کاشیکاری در آن بکار برد. این مکان زیارتی در یکی از کوچههای قدیمی ده ونک به نام کوچهٔ امامزاده قرار دارد. ساختمان از خشت و گل بوده و بیش از ۷۰۰ سال قدمت دارد. تا زمان قاجار، به دلیل جنگها و حوادث گوناگون طبیعی مخروبه بود و در زمان ناصرالدین شاه مرمت و به مرور به صورت آجری بازسازی شد.
اسم معصومین باید با احترام نوشته بشه!
فضای معنوی و آرمش بخش و در عین حال بزرگی داره که به واسطه بازسازیی که شده بسیار زیبا شده
شجره نامه این امامزاده
1403/08/28
امامزاده قاضی الصابر (محل عبادت) در محله ونک تهران و خیابان امامزاده واقع شده است. این مکان یکی از پنج محل عبادت در محله ونک تهران میباشد و از نظر موقعیت جغرافیایی در نزدیکی مرکز خرید سئول و همچنین دانشگاه الزهرا، میدان شهدای ده ونک، مرکز بهداشت صبارو، کافه واگن و مکانیکی اتومبیل پوریا قرار گرفته است. همچنین با توجه به نظراتی که کاربران در اپلیکیشن نشان به این مکان دادهاند میتوان گفت این مکان یکی از محلهای عبادت خوب این منطقه میباشد.