کعبه زرتشت اوج هنر ایران باستان و حلقه ی وصل آسمون و زمین است و هر ایرانی باید حداقل یکبار این شاهکار معماری رو ببینه
مکان اسرار آمیز که هنوز به طور کامل مشخص نشده برای چی هست
معماری زیبایی دارد و فضای دیدنی و آرامی دارد و نیاز به رسیدگی بیشتری دارد
جای بسیار زیبا و دیدنی
کسانی که خود را حامی این آثار میدانند عاجز هستند نام تاریخی این بنا را بیابند و نام عربی برایش برگزیدند در حالی کعبه و مکعب از شکل هندسی عربی گرفته شده است و این بنا به هیچ وجه شباهت مکعب ندارد آقایون از فارسی پهلوانی (بلوچیگ) کمک بگیرید نام این بنا پیش وارثان این موجود هست
این مکان نشانه ی خداپرستی ایرانیان در بیش از هزار سال قبل از اسلام است
باشکوه و زیبا
کعبهٔ زرتشت نام بنای سنگی چهارگوش و پلهداریست که فاصلهٔ آن تا کوه، ۴۶ متر است و دقیقاً روبهروی آرامگاه داریوش دوم قرار دارد. جنس مصالح این بنا از سنگ آهک سفید و بلندی آن با احتساب پلههای سهگانه به ۱۴٫۱۲ متر میرسد و تنها یک در ورودی دارد که ۱٫۷۵ متر بلندی و ۸۷ سانتیمتر پهنا دارد و دری دو لنگهای و بسیار سنگین داشتهاست و جای پاشنههای پایینی و بالایی هر لنگه در سنگ کنده شده و بهخوبی معلوم است. این درگاه به وسیلهٔ پلکانی سی پلهای از جنس سنگ به درون اتاقک آن راه مییابد. این بنا در دورهٔ هخامنشی ساخته شده و از نام آن در آن دوران اطلاعی در دست نیست اما در دورهٔ ساسانی به آن بُن خانک گفته میشده و اصطلاح کعبهٔ زرتشت در دوران اخیر و از حدود قرن چهاردهم میلادی به این بنا گفته شدهاست. کاربرد بنای کعبهٔ زرتشت همواره مورد مناقشهٔ باستانشناسان و پژوهشگران بودهاست و دیدگاهها و تفسیرهای گوناگونی دربارهٔ کاربرد آن ذکر شدهاست اما چیزی که تفسیر آن را دشوارتر هم میکند، وجود بنای مشابهی در پاسارگاد است که هر احتمالی را باید با شرایط آن نیز سنجید و تفسیر مشابهی برای هردو در نظر گرفت. برخی از باستانشناسان این بنا را آرامگاه دانستهاند و برخی دیگر مانند رومن گیرشمن و اشمیت، گفتهاند که کعبهٔ زرتشت آتشگاهی بودهاست که آتش مقدس را در درون آن قرار میدادهاند و در هنگام انجام تشریفات مذهبی از آن استفاده میکردهاند. گروهی دیگر از جمله هنری راولینسون و والتر هنینگ باورمندند که این بنا گنجخانه و محل نگهداری اسناد دینی و اوستا بودهاست. گروه اندکی هم این بنا را پرستشگاه آناهیتا میدانند و باور دارند که مجسمهٔ این ایزدبانو در کعبهٔ زرتشت نگهداری میشدهاست. شاپور شهبازی بر آن است کعبهٔ زرتشت یک آرامگاه هخامنشی بودهاست که در دورهٔ ساسانی از آن بهعنوان مکانی همانند گنجخانهٔ اسناد دینی استفاده کردهاند. بر بدنهٔ شمالی، جنوبی و خاوری این برج، سه کتیبه به سه زبان پهلوی ساسانی، پهلوی اشکانی و یونانی در دورهٔ ساسانیان نوشته شدهاست.که یکی به شاپور یکم ساسانی و دیگری به موبد کرتیر تعلق دارند و چنانکه والتر هنینگ گفتهاست، «این کتیبهها مهمترین سند تاریخی از دورهٔ ساسانی میباشند.» ساختمان کعبهٔ زرتشت از دید تناسب اندازهها، خطوط و زیبایی خارجی، بنای زیبایی است که از نظر اصول معماری نمیتواند مورد ایراد قرار گیرد.
در محوطه نقش رستم سازه ای سنگی ، مکعبی ، پله دار و بلند و زیبایی دیده می شود این بنا روبروی آرامگاههای هخامنشی قرار دارد و کعبه زرتشت نام گرفته است. ساخت آن به زمان ساخت تخت جمشید برمیگردد و تنها یک در ورودی دارد. با حدود ۳۰ پله سنگی می توان به داخل آن وارد. بنا کامل از سنگهای بزرگی ساخته شده اند که با شیارهایی که در آنها ایجاد کرده اند در یکدیگر چفت و محکم شده اند. در مورد نام و کاربری آن اطلاع دقیقی در دسترس نیست . اما در دوره ساسانی به آن بن خانک گفته اند که نام محلی این بنا هم نقاره خانه بوده است. عده ای بر این باورند که این مکان محل روشن کردن آتش مقدس و آتشکده بوده است و اصطلاح کعبه زرتشت در دوران اخیر به آن اطلاق شده است
بی نظیر
اینجا کپی برداری شده از کاخ پاسارگاد بود
در محوطه نقش رستم که در کنار روستای زنگیآباد از شهرستان مرودشت استان فارس واقع شده است، آثار تاریخی زیادی وجود دارد. این محل حدود ۵ کیلومتر با شهر پارسه یا همان تختجمشید فاصله دارد. در این محوطه یادمانهایی از عیلامیان، هخامنشیان و ساسانیان وجود دارد که از سال ۱۲۰۰ پیش از میلاد تا ۶۲۵ میلادی همیشه مورد توجه بوده است. دلیل این موضوع نیز قرارگیری آرامگاه چهار تن از پادشاهان بزرگ هخامنشی و نقش برجستههای مختلف از وقایع ساسانیان و بنای کعبه زرتشت است. البته باید توجه داشت که اهمیت این محل در کنار ارزش ملی آن، بهارزش دینیاش نیز مربوط میشود و بنای کعبه زرتشت پیشینهای مذهبی دارد.مسیر دسترسی به کعبه زرتشت کعبه زرتشت در استان فارس واقع شده و گردشگران میتوانند در یک روز از این مکان و تخت جمشید بازدید کنند؛ زیرا فاصله کمی با یکدیگر دارند. دسترسی به این محل از طریق جاده شیراز به اصفهان میسر است و برای دسترسی بهمحل نیز میتوان از جاده قدیمی حاجیآباد - زنگیآباد و جاده تخت جمشید-نقش رستم استفاده کرد. معرفی کعبه زرتشت کعبه زرتشت نام سازهای سنگی در نقش رستم است که روبهروی آرامگاه شاهان هخامنشی قرار دارد. در این بنا از تکه سنگهای مختلف از جمله سنگهای آهکی سیاهوسفید استفاده شده است که برخی از این سنگهای سیاه شباهت زیادی به سنگهای بهکاررفته در تخت جمشید دارند. بنابراین با توجه به شواهد میتوان گفت این بنا به دوره هخامنشیان تعلق دارد. علت نامگذاری کعبه زرتشت درباره اینکه در زمان هخامنشیان به کعبه زرتشت چه میگفتند، اطلاعی در دست نیست؛ اما از روی کتیبه جبهه شرقی بنا که متعلق به دوره ساسانی است، روشن میشود که در آن دوره به آن بنخانک میگفتند. در قرن چهاردهم میلادی که موجی از شناسایی و نامگذاری ویرانههای ایران قدیم آغاز شد، همانند دیگر موارد که برای نامگذاری ویرانهها از شخصیتهای قرآنی و شاهنامهای استفاده میکردند، اینجا را نیز به زرتشت نسبت دادند و نامش را کعبه زرتشت گذاشتند؛ هرچند واضح است که هیچگاه اینجا زیارتگاه زرتشتیان نبوده است. نامی هم که محلیها به آن میدادند کرنایخانه یا نقارهخانه بود؛ همچنین باید گفت که هیچ آثاری از ساز و آلات موسیقی از آن به دست نیامده است. از آنجایی که بخشی از داخل این بنا با دود پوشیده شده، اروپاییان آن را مکانی برای پرستش آتش معرفی کردهاند و از آنجایی که بهاشتباه زرتشتیان را آتشپرست میدانستند و محل عبادت مسلمانان نیز ساختار مکبی و نسبتا مشابهی دارد، این بنا را کعبه زرتشت نامیدهاند. البته از دیدگاه اروپاییان سنگهای سیاهی که در زمینه سفید این بنا قرار دارد یادآور حجرالاسود در کعبه مسلمانان است و همین موضوع نیز در کعبه زرتشت دانستن این بنا تاثیرگذار بوده است.از دیدگاه دانشنامه ایرانیکا، کعبه زرتشت از قرن چهاردهم میلادی این نام را بهخود گرفته است؛ یعنی پس از حمله ی اعراب به ایران اعراب این مکان را کعبه نامیدند. اما باید توجه داشت که این محل مقبره زرتشت نیست.درون این بنای چهارگوشه کلمه کعبه بهچشم میخورد و در کتابهای زرتشت آمده است که زاراتشترا (زرتشت) در این محل نیایش میکرده است. ابن بلخی محوطه نقش رستم و کوه آن را "کوهنبشت" نامگذاری کرده است و دلیل وی برای انتخاب این نام استدلالش برای نگهداری کتاب اوستا در این محل بوده است. اصلی روی سه سکو واقع شده که فاصله سکوی نخست با سطح زمین ۲۷ سانتیمتر است. با احتساب این سکوها بنای مذکور ارتفاعی در حدود ۱۴.۱۲ متر دارد.گفتنی است که تا سال ۱۳۱۵ تنها دو سوم از این بنا قابلمشاهده بود و یک سوم بعدی زیر خاک دفن شده بود. در جریان اکتشافات بخش پایینی نیز از خاک بیرون آمد و مورخان به کتیبههای موجود در این بنا دست یافتند. در حال حاضر بخشی که در گذشته مدفون بوده بهطور کامل قابلمشاهده است و زمینهای اطراف همچنان چند متر بالاتر از سطح اصلی بنا است. بهکار بردن سنگهای سیاه در زمینه سفید، بستهای دُم چلچلهای، درب ورودی و چیدن سنگها بدون ملاط، همگی نشان از دوران هخامنشی دارد و در معماریهای پاسارگاد نیز شاهد موارد اینچنینی هستیم. کعبه زرتشت در عین برخورداری از معماری منحصربهفرد، نمونههای موردی مشابهی در دیگر نقاط فارس دارد؛ از جمله بنایی در پاسارگاد که به زندان سلیمان و آرامگاه کمبوجیه نیز شناخته میشود و پیش از کعبه زرتشت یعنی همزمان با ساخت کاخهای پاسارگاد (حدود ۵۴۰ ق.م) ساخته شد. دری همانند در اتاقک کعبه زرتشت در جلوی آرامگاه اردشیر سوم در تخت جمشید نیز کشف شده است که نشان میدهد روبهروی آرامگاههای شاهان در تخت جمشید نیز احتمالا چنین سازهای وجود داشته است. مورد دیگر را میتوان برج نورآباد در حدفاصل کازرون و فهلیان دانست که با نام آتشکده میلاژدها نیز شناخته میشود. قدمت این برج به دوره اشکانی میرسد.
از توضیحات کامل شما ممنونم
فاصلهٔ کعبهٔ زرتشت تا کوه، ۴۶ متر است و دقیقاً روبهروی آرامگاه داریوش دوم قرار دارد و شکلش مکعب مستطیل است و تنها یک در ورودی دارد. جنس مصالح این بنا از سنگ آهک سفید است و بلندی آن حدود ۱۲ متر، که با احتساب پلههای سهگانه به ۱۴٫۱۲ متر میرسد و ضلع هر قاعدهٔ آن، حدود ۷٫۳۰ متر درازا دارد. در ورودی آن به وسیلهٔ پلکانی سی پلهای از جنس سنگ به درون اتاقک آن راه مییابد. قطعه سنگها به صورت مستطیلی شکل است و بدون استفاده از ملات، روی هم گذاشته شدهاند که اندازهٔ سنگها از ۰٫۴۸×۲٫۱۰×۲٫۹۰ متر تا ۰٫۵۶×۱٫۰۸×۱٫۱۰ متر متفاوت است و با بستهای دُمچلچلهای به هم وصل شدهاند. این بنا در دورهٔ هخامنشی ساخته شده و از نام بنا در آن دوران اطلاعی در دست نیست، اما در دورهٔ ساسانی آن را بُن خانک مینامیدند؛ نام محلی این بنا نیز، کُرنایخانه یا نقارهخانه بوده و اصطلاح کعبهٔ زرتشت در دوران اخیر و از حدود قرن چهاردهم میلادی به این بنا اطلاق شدهاست. دربارهٔ کاربرد این اتاقک، دیدگاهها و تفسیرهای متفاوتی ارائه شدهاست و نمیتوان هیچکدام از آنها را به قطعیت پذیرفت؛ چنانکه برخی این برج را آتشگاه و آتشکده میدانند و معتقدند که این بنا، مکان روشن کردن آتش مقدس و محلی برای عبادت بودهاست اما عدهای دیگر با ردّ آتشگاه بودن آن، این بنا را به دلیل شباهتش به آرامگاه کورش بزرگ و زندان سلیمان (پاسارگاد) [۲]و برخی از آرامگاههای لیکیه و کاریا، آرامگاه یکی از شاهان یا بزرگان هخامنشی میدانند و برخی دیگر از ایرانشناسان این اتاقک سنگی را بنایی برای نگهداری اسناد و کتابهای مقدس دانستهاند اگرچه اتاقک کوچک کعبهٔ زرتشت برای نگاهداری کتابهای دینی و اسناد شاهی بسیار کوچک به نظر میرسد. البته نظریات دیگری همچون معبدی برای ایزد آناهیتا یا تقویم آفتابی هم ذکر شدهاست که کمتر مورد توجه هستند. بر بدنهٔ شمالی، جنوبی و خاوری این برج، سه کتیبه به سه زبان پهلوی ساسانی، پهلوی اشکانی و یونانی در دورهٔ ساسانیان نوشته شدهاست[۳] که یکی به شاپور اول ساسانی و دیگری به موبد کرتیر تعلق دارند و چنانکه والتر هنینگ گفتهاست، «این کتیبهها مهمترین سند تاریخی از دورهٔ ساسانی میباشند.»[۴] ساختمان کعبهٔ زرتشت از نظر تناسب اندازهها، خطوط و زیبایی خارجی، بنای زیبایی است که از نظر اصول معماری نمیتواند مورد ایراد قرار گیرد.[۵] این بنا امروزه بخشی از محوطهٔ نقش رستم است و در اختیار سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری ایران قرار دارد که از طریق جادهٔ شیراز به اصفهان قابل دسترسی است و دسترسی محلی آن از طریق جادهٔ قدیمی حاجیآباد-زنگیآباد و جادهٔ تخت جمشید-نقش رستم امکانپذیر است.
کعبه زرتشت (مکان تاریخی) در فارس، شهرستان مرودشت واقع شده است. و از نظر موقعیت جغرافیایی در نزدیکی نقش رستم و پارکینگ نقش رستم قرار گرفته است. همچنین با توجه به نظراتی که کاربران در اپلیکیشن نشان به این مکان دادهاند میتوان گفت این مکان یکی از اماکن دیدنی و تاریخی خوب این منطقه میباشد.