
شمال
نمایش موقعیت منخیلی زیبا و بلند
آرامگاه داریوش دوم گوری صخرهای در کوه حاجیآباد نقش رستم است که در بلندای ۲۶ متری از تراز زمین جای گرفتهاست. داریوش دوم در سال ۴۲۳ پیش از میلاد به تخت نشست و پس از ۲۰ سال پادشاهی، در سال ۴۰۴ پیش از میلاد به مرگ طبیعی درگذشت و در این آرامگاه که در دل کوهی سنگی تراشیده بود جای گرفت. این آرامگاه در فاصلهٔ ۳۳ متری سمت جنوبغربی آرامگاه اردشیر یکم و به شکل صلیب تراشیده شدهاست. در بخش بالایی صلیب، نماد فروهر و ماه، نقش شده و در پایین آن اردشیر یکم در حالی که دستش را به سوی فروهر و آتشدانی که روبهرویش قرار دارد دراز کرده، حکاکی شدهاست. در زیرپای شاه اورنگی که مردم سرزمینهای گوناگون بر دوش دارند، قرار دارد. نمای آرامگاه دقیقاً روبهروی بنای موسوم به کعبه زرتشت قرار دارد که ۴۵ متر دورتر از آن، برپای میباشد، ولی این موقعیت از روی عمد انتخاب نشده بوده، زیرا فاصلهٔ میان آرامگاه داریوش بزرگ و آرامگاه اردشیر اول ۳۷ متر است و همین فاصله در انتخاب آرامگاه بعدی نیز رعایت شدهاست، در نتیجه قرار گرفتن بنای کعبه زرتشت در جلوی آرامگاه، عمدی نبودهاست.
گور صخره ای داریوش که زیباست و تمدن را در خود دارا. حتما بازدید کنید و از زیبایی های این مجموعه دیدن کنید.
داریوش دوم (به پارسی باستان: 𐎭𐎠𐎼𐎹𐎺𐎢𐏁) نهمین شاهنشاه هخامنشی از ۴۲۳ تا ۴۰۴ پیش از میلاد بود.داریوش، نام سلطنتی این پادشاه بود. نام او در منابع کلاسیک «اُخس» گزارش شدهاست. پدرش اردشیر یکم و مادرش یک زن بابلی به نام کسمارتیدن بود. به گفته کتزیاس، داریوش دوم پس از سلطنت کوتاه مدت دو تن از برادران ناتنی خود، خشایارشای دوم و سغدیانه بر تخت نشست؛ اما در اسناد تجاری بابلی از این پادشاهان نامی برده نشده و داریوش دوم مستقیماً جانشین اردشیر یکم نامیده میشود. آثار بومی برای دوران سلطنت داریوش دوم بسیار کمیاب است و تمام کتیبههای او به فعالیتهای ساختمانی وی اشاره دارند. داریوش دوم در سال ۴۰۴ پ. م در بابل درگذشت و در نقش رستم به خاک سپرده شد، او آخرین پادشاه هخامنشی بود که در نقش رستم به خاک سپرده شد. داریوش دوم در تاریخ سنتی ایران با کیداراب همسان دانسته میشود. منبعشناسی برای زندگانی داریوش دوم مقالهٔ اصلی: منبعشناسی تاریخ ماد و هخامنشی به دلیل تکیه بر اسناد یونانی، به خصوص کتسیاس و فقدان واقعی اسناد خاورنزدیک، نگاه به دوران حکومت داریوش دوم را یکطرفه و جانبدارانه کردهاست. نام فارسی باستان داریوش، وئوکه (*Vauka) یا وَهوش (*Va(h)uš) است. نام اصلی او در منابع کلاسیک (یونانی) اُخُس (بابلی: Ú-ma-kušor Ú-ma-su) است. پدر او اردشیر یکم و مادر او یک بانوی بابلی است. از اینرو منابع بابلی او را یک حرامزاده (یونانی: nóthos) مطرح کردند؛ گرچه این صفت، بعدها آورده شد.آرامگاه داریوش دوم در نقش رستم داریوش دوم هخامنشی در سال ۴۰۴ پیش از میلاد در بابل درگذشت. (آرامگاه او در نقش رستم واقع گردیده) پَریساتیس (Parysatis) جانشین او شد که بعدها از پسر جوانترش، کوروش کوچک برای جانشینی در مقابل برادر تنی خود، اردشیر دوم (حکومت ۴۰۵–۳۵۹)، حمایت کرد که گزارش آن توسط گزنفون در کتاب اول آناباسیس داده شدهاست. اسناد ایرانی برای حکمرانی داریوش دوم کمیاب است. تمام کتیبهها به فعالیتهای ساختمانسازی اشاره دارند. سازندگی او در شوش و نقش رستم (یکی از ۳ معبدهای بدون کتیبه که به او منسوب است) ساختمانهایی را ساخته بود. او آخرین پادشاه هخامنشی است که در نقش رستم دفن شدهاست.
داریوش، نام سلطنتی این پادشاه بود. نام او در منابع کلاسیک «اُخس» گزارش شدهاست. پدرش اردشیر یکم و مادرش یک زن بابلی به نام کسمارتیدن بود. به گفته کتزیاس، داریوش دوم پس از سلطنت کوتاه مدت دو تن از برادران ناتنی خود، خشایارشای دوم و سغدیانه بر تخت نشست؛ اما در اسناد تجاری بابلی از این پادشاهان نامی برده نشده و داریوش دوم مستقیماً جانشین اردشیر یکم نامیده میشود. آثار بومی برای دوران سلطنت داریوش دوم بسیار کمیاب است و تمام کتیبههای او به فعالیتهای ساختمانی وی اشاره دارند. داریوش دوم در سال ۴۰۴ پ. م در بابل درگذشت و در نقش رستم به خاک سپرده شد، او آخرین پادشاه هخامنشی بود که در نقش رستم به خاک سپرده شد. داریوش دوم در تاریخ سنتی ایران با کیداراب همسان دانسته میشود.اردشیر یکم بین دسامبر ۴۲۴ پ. م؛ و فوریه ۴۲۳ پ.م. درگذشت. در همان روز هم، همسرش داماسپیا درگذشت. هر دو شان در نقش رستم دفن شدند. خبر مرگ این دو به کندی در سراسر امپراتوری پخش شد. برای مثال، در ناحیه نیپور بابل، کاتبان تا مدتی بعد از مرگ اردشیر یکم، در اسناد، هنوز به نام حکومت او تاریخ میزدند.[۴] داریوش ساتراپ هیرکانیا بود. بنابر گفته کتسیاس، داریوش دوم بعد حکمرانی دو برادر ناتنی خود، خشایارشا دوم (۴۲۴–۴۲۵ پ. م) و سغدیانوس (یا سکیندیانوس؛ ۴۲۴ پ. م)، بر تخت پادشاهی نشست. با این وجود، در اسناد کتیبهای بازرگانی بابلی، از این پادشاهان نامی آورده نشدهاست و داریوش دوم، بیدرنگ جانشین اردشیر یکم شد.[۵]
آرامگاه داریوش دوم گوری صخرهای در کوه حاجیآباد نقش رستم است که در بلندای ۲۶ متری از تراز زمین جای گرفتهاست. داریوش دوم در سال ۴۲۳ پیش از میلاد به تخت نشست و پس از ۲۰ سال پادشاهی، در سال ۴۰۴ پیش از میلاد به مرگ طبیعی درگذشت[۱] و در این آرامگاه که در دل کوهی سنگی تراشیده بود جای گرفت. این آرامگاه در فاصلهٔ ۳۳ متری سمت جنوبغربی آرامگاه اردشیر یکم و به شکل صلیب تراشیده شدهاست. در بخش بالایی صلیب، نماد فروهر و ماه، نقش شده و در پایین آن اردشیر یکم در حالی که دستش را به سوی فروهر و آتشدانی که روبهرویش قرار دارد دراز کرده، حکاکی شدهاست. در زیرپای شاه اورنگی که مردم سرزمینهای گوناگون بر دوش دارند، قرار دارد.[۲] نمای آرامگاه دقیقاً روبهروی بنای موسوم به کعبه زرتشت قرار دارد که ۴۵ متر دورتر از آن، برپای میباشد، ولی این موقعیت از روی عمد انتخاب نشده بوده، زیرا فاصلهٔ میان آرامگاه داریوش بزرگ و آرامگاه اردشیر اول ۳۷ متر است و همین فاصله در انتخاب آرامگاه بعدی نیز رعایت شدهاست، در نتیجه قرار گرفتن بنای کعبه زرتشت در جلوی آرامگاه، عمدی نبودهاست درون آرامگاه تقریباً شبیه آرامگاه اردشیر یکم است، دهلیز بدون دقت و با محور کج (ناموازی با نمای آرامگاه) کنده شده و تقریباً حالت مثلثی دارد که قاعدهاش ۱۰٫۸۰ متر طول دارد و پهنایش در مرکز ۲٫۵۰ و در گوشهٔ راست ۱٫۳۷ متر و در گوشهٔ چپ ۱٫۴۰ متر میباشند؛ ارتفاع دهلیز به ۲٫۸۰ متر میرسد. سه اتاقک آرامگاه با دقت بیشتری تراشیده شده و بهصورت مستطیل است و هرکدام دارای یک قبر میباشد.[۴] علت انتساب این آرامگاه به داریوش دوم آن است که پس از آرامگاه اردشیر قرار گرفته و خصوصیات آن را تکرار کرده، بنابراین از لحاظ تاریخی هم پس از آن است. از سوی دیگر شیر شاخداری که بر گوشههای اورنگ شاهی نقش شده، پرهای فلس مانندی در پشت گردن و جلو سینه دارد که نمونههای آن را فقط در آرامگاه اردشیر دوم و سوم در تخت جمشید میبینیم، پس، این آرامگاه اندکی پیشتر از آنها تراشیده شدهاست
غربيترين آرامگاه نقشرستم كه حدود 33 متري سمت جنوب غربي آرامگاه اردشير يكم كنده شده، منتسب است به داريوش دوم، كه پس از جنگهائي خاگي به جانشيني اردشير يكم رسيد و از 423 تا 404 فرمانروائي كرد. وي اصلاً پادشاهي آرامش جوي و راحتطلب و ضعيفالنفس بود، و بيشتر در بابل و شوش و در ميان درباريان و خواجگان بسر ميبرد، و سخت زير نفوذ زنش شاهبانو پروشاتي (پرشاد ـ به يوناني پريساتيس) دختر خشايارشا بود
آرامگاه داریوش دوم که در در سال 404 پیش از میلاد درگذشت، در مکانی نزدیک کوه حاجی آباد در بلندای 26 متری واقع شده است.
آرامگاه داریوش دوم (مکانهای تاریخی) در فارس، شهرستان مرودشت و جاده نقش رستم واقع شده است. و از نظر موقعیت جغرافیایی در نزدیکی نقش رستم قرار گرفته است. همچنین با توجه به نظراتی که کاربران در اپلیکیشن نشان به این مکان دادهاند میتوان گفت این مکان یکی از اماکن دیدنی و تاریخی خوب این منطقه میباشد.