
شمال
نمایش موقعیت منانقدر زاویه اش با کوه فرق میکنه فکر میکنی جداست
عالی حتما به دیدنش برید
آرامگاه خشایارشاه گوری صخرهای در کوه حاجیآباد نقش رستم است که در بلندای ۲۶ متری از تراز زمین جای گرفتهاست. خشایارشا در اکتبر ۴۶۵ پیش از میلاد توسط رئیس گارد سلطنتی اردوان و یک خواجه به نام میترا یا اسپنت میترا که با یکدیگر همدست شده بودند، در خوابگاه خویش کشته شد و در این آرامگاه که در دل کوهی سنگی تراشیده بود جای گرفت. وی در سال ۴۸۶ پیش از میلاد در سن ۳۵ سالگی به تخت نشست و پس از ۲۰ سال پادشاهی، در سال ۴۶۵ پیش از میلاد به قتل رسید. این آرامگاه در فاصلهٔ ۱۰۰ متری شرق و شمالشرقی آرامگاه داریوش بزرگ و به شکل چِلیپا تراشیده شدهاست. در بخش بالایی صلیب، نقش نماد فروهر و ماه، در بالا و تصویر خشایارشا در حالی که دستش را به سوی فروهر و آتشدانی که روبهرویش قرار دارد دراز کرده، حکاکی شدهاست. در زیرپای شاه اورنگی که مردم سرزمینهای گوناگون بر دوش دارند، قرار دارد. دهلیز و ورودی آرامگاه، ۳ متر در ۶٫۶۰ متر است و تنها یک اتاقک دارد که درست روبهروی درگاه ورودی است و در آن سه قبر کنده شدهاست. مشخص نیست که چه کسانی با خشایارشا در این قبرها دفن شدهاند. به چهار دلیل میتوان انتساب این آرامگاه را به خشایارشا، اثبات کرد: پیش از هر آرامگاه دیگری در خصوصیات سنگتراشی و کارهای هنری، دورهٔ داریوش بزرگ و خشایارشا را بهیاد میآورد. در سمت راست آرامگاه داریوش واقع شده و از لحاظ نقوش، بهآن شباهت فراوانی دارد. این آرامگاه را در سینهٔ صخرهای عمودی کندهاند که وقت چندانی برای تراشیدنش لازم نبوده، در حالی که آرامگاه طرف چپ آرامگاه داریوش را در صخرههای شیبدار و برجسته تراشیدهاند که وقت بیشتری میخواسته و معلوم است که آنکه جای بهتر را برگزیده، لابد زودتر دست به کار شدهاست. محور طولی دهلیز آن درست موازی با جبههٔ بیرونی آرامگاه است، و این ویژگی را فقط در آرامگاه داریوش بزرگ میتوان یافت و آرامگاههای دیگر چنین دقت و موازنهای ندارند.
آرامگاه پادشاه بزرگ ایرانی. هویت و تمدن ایرانی اینجا معنای تازه ای پیدا می کند. به راستی که همه چیز زیباست. دیدن کنید پیش از آنکه دیر شود.
خشایارشا پنجمین پادشاه دوران هخامنشی و فرزند داریوش اول و آتوسا (دختر کوروش هخامنشی) بود. بنابراین او علاوه بر این که در زمان خود شاه بزرگی محسوب میشد، نوهی کوروش کبیر هم بود. آتوسا، دختر کوروش و همسر داریوش یکم، یکی از برجستهترین زنان در تاریخ ایران باستان است که در سال ۴۷۵ پیش از میلاد درگذشت و آرامگاه او در نقش رستم در کنار داریوش بزرگ قرار دارد. آتوسا به ابهت و اقتدار مردانه داشتن مشهور بود و با همین اقتدار و نفوذ خود بود که فرزند خود یعنی خشایارشا را به پادشاهی ایران رساند؛ چرا که خشایارشا، فرزند ارشد داریوش اول نبود. بر اساس اطلاعات منتشر شده، خشایارشا در سال ۴۸۶ پیش از میلاد و پس از مرگ داریوش بزرگ، در حالی که ۳۴ سال سن داشت به پادشاهی رسید. استر که یکی از معروفترین زنان یهود در عهد باستان بود بهعنوان همسر خشایارشا معرفی شده است. استر، اکنون در همدان و در کنار مزار عمویش، مردخای دفن شده است و مزار آنها با نام استر و مردخای شناخته میشود. خشایارشا در طول دوران سلطنت ۲۰ ساله خود به قلمروهای بزرگی مثل مصر و بابل که در آن زمان تحت حکومت هخامنشیان بود لشگرکشی کرد تا شورشهایی که در آنجا ایجاد شده بود را از بین ببرد. سپس وی کار ناتمام داریوش بزرگ را تمام کرد و با لشگر عظیمی به یونان یورش برد و آتن را تصرف کرد. جنگهای خشایارشا برای یونان شهرت زیادی دارد و بعضی از این نبرها بهشکل افسانه درآمدهاند. است .خشایارشاه به مدت ۲۰ سال و تا سال ۴۶۵ پیش از میلاد مسیح بر تخت سلطنت نشست و در این سال، در خوابگاه خودش به دست اردوان، رئیس گارد شاهنشاهی و یک خواجه به نام میترا یا اسپنتمیترا که با هم همدست شده بودند، کشته شد. اردوان سپس باعث مرگ داریوش، پسر بزرگ خشایارشا نیز شد و حتی برای مدتی نیابت سلطنت را در دست گرفت و در نهایت اردشیر، پسر سوم خشایارشا، پادشاه ایران شد.یک سنگ یکپارچهی بزرگ، روی قبر خشایارشا را پوشانده است. این سنگ روی یک تختگاه سنگی قرار گرفته که احتمالا پیکر خشایارشا نیز در زیر این تخته سنگ بزرگ قرار داشته استروی مقبره خشایارشا، حفرهای وجود دارد که ظاهرا سربازان اسکندر مقدونی پس از فتح این منطقه، حفرهی مذکور را ایجاد کردهاند تا داخل قبر را خالی کنند. در حال حاضر هیچچیزی در داخل قبر وجود ندارد. برای به حرکت درآوردن سنگ قبر آخر، فضای کافی وجود داشته و به همین دلیل با بهحرکت درآوردن سنگها، هر سه قبر موجود در این آرامگاه بهطور کامل تخلیه شدهاند.نقش خشایارشا در بالاترین نقش آرامگاه دیده میشود و روبهروی آن نیز اهورامزدا دیده میشود که در مقابل خشایارشا ایستاده است.پایینتر از نقش خشایارشا و اهورامزدا، نقش ۲۸ نفر دیده میشود که به نماد ۲۸ ساتراپی هخامنشی زیر تخت را بلند کردهاند. این نقشها هنوز هم پس از قرنها بسیار واضح هستند و حتی میتوان تشخیص داد که لباس و صورت این افراد به چه سرزمینهایی تعلق دارد.
آرامگاه خشایارشا گوری صخرهای در کوه حاجیآباد نقش رستم است که در بلندای ۲۶ متری از تراز زمین جای گرفتهاست. خشایارشا در اکتبر ۴۶۵ پیش از میلاد توسط رئیس گارد سلطنتی اردوان و یک خواجه به نام میترا یا اسپنت میترا که با یکدیگر همدست شده بودند، در خوابگاه خویش کشته شد[۱] و در این آرامگاه که در دل کوهی سنگی تراشیده بود جای گرفت. وی در سال ۴۸۶ پیش از میلاد در سن ۳۵ سالگی به تخت نشست[۲] و پس از ۲۰ سال پادشاهی، در سال ۴۶۵ پیش از میلاد به قتل رسید.[۳]این آرامگاه در فاصلهٔ ۱۰۰ متری شرق و شمالشرقی آرامگاه داریوش بزرگ و به شکل چِلیپا تراشیده شدهاست. در بخش بالایی صلیب، نقش نماد فروهر و ماه، در بالا و تصویر خشایارشا در حالی که دستش را به سوی فروهر و آتشدانی که روبهرویش قرار دارد دراز کرده، حکاکی شدهاست. در زیرپای شاه اورنگی که مردم سرزمینهای گوناگون بر دوش دارند، قرار دارد.[۴] دهلیز و ورودی آرامگاه، ۳ متر در ۶٫۶۰ متر است و تنها یک اتاقک دارد که درست روبهروی درگاه ورودی است و در آن سه قبر کنده شدهاست. مشخص نیست که چه کسانی با خشایارشا در این قبرها دفن شدهاند. به چهار دلیل میتوان انتساب این آرامگاه را به خشایارشا، اثبات کرد: پیش از هر آرامگاه دیگری در خصوصیات سنگتراشی و کارهای هنری، دورهٔ داریوش بزرگ و خشایارشا را بهیاد میآورد. در سمت راست آرامگاه داریوش واقع شده و از لحاظ نقوش، بهآن شباهت فراوانی دارد. این آرامگاه را در سینهٔ صخرهای عمودی کندهاند که وقت چندانی برای تراشیدنش لازم نبوده، در حالی که آرامگاه طرف چپ آرامگاه داریوش را در صخرههای شیبدار و برجسته تراشیدهاند که وقت بیشتری میخواسته و معلوم است که آنکه جای بهتر را برگزیده، لابد زودتر دست به کار شدهاست. محور طولی دهلیز آن درست موازی با جبههٔ بیرونی آرامگاه است، و این ویژگی را فقط در آرامگاه داریوش بزرگ میتوان یافت و آرامگاههای دیگر چنین دقت و موازنهای ندارند.[۵]
آرامگاه خشایارشا گوری صخرهای در کوه حاجیآباد نقش رستم است که در بلندای ۲۶ متری از تراز زمین جای گرفتهاست. خشایارشا در اکتبر ۴۶۵ پیش از میلاد توسط رئیس گارد سلطنتی اردوان و یک خواجه به نام میترا یا اسپنت میترا که با یکدیگر همدست شده بودند، در خوابگاه خویش کشته شد[۱] و در این آرامگاه که در دل کوهی سنگی تراشیده بود جای گرفت. وی در سال ۴۸۶ پیش از میلاد در سن ۳۵ سالگی به تخت نشست[۲] و پس از ۲۰ سال پادشاهی، در سال ۴۶۵ پیش از میلاد به قتل رسید این آرامگاه در فاصلهٔ ۱۰۰ متری شرق و شمالشرقی آرامگاه داریوش بزرگ و به شکل چِلیپا تراشیده شدهاست. در بخش بالایی صلیب، نقش نماد فروهر و ماه، در بالا و تصویر خشایارشا در حالی که دستش را به سوی فروهر و آتشدانی که روبهرویش قرار دارد دراز کرده، حکاکی شدهاست. در زیرپای شاه اورنگی که مردم سرزمینهای گوناگون بر دوش دارند، قرار دارد.[۴] دهلیز و ورودی آرامگاه، ۳ متر در ۶٫۶۰ متر است و تنها یک اتاقک دارد که درست روبهروی درگاه ورودی است و در آن سه قبر کنده شدهاست. مشخص نیست که چه کسانی با خشایارشا در این قبرها دفن شدهاند. به چهار دلیل میتوان انتساب این آرامگاه را به خشایارشا، اثبات کرد: پیش از هر آرامگاه دیگری در خصوصیات سنگتراشی و کارهای هنری، دورهٔ داریوش بزرگ و خشایارشا را بهیاد میآورد. در سمت راست آرامگاه داریوش واقع شده و از لحاظ نقوش، بهآن شباهت فراوانی دارد. این آرامگاه را در سینهٔ صخرهای عمودی کندهاند که وقت چندانی برای تراشیدنش لازم نبوده، در حالی که آرامگاه طرف چپ آرامگاه داریوش را در صخرههای شیبدار و برجسته تراشیدهاند که وقت بیشتری میخواسته و معلوم است که آنکه جای بهتر را برگزیده، لابد زودتر دست به کار شدهاست. محور طولی دهلیز آن درست موازی با جبههٔ بیرونی آرامگاه است، و این ویژگی را فقط در آرامگاه داریوش بزرگ میتوان یافت و آرامگاههای دیگر چنین دقت و موازنهای ندارند
شاه بزرگ ایران زمین
خشایارشا خوش اندامترین مرد آسیا بود. و از خلال روایات یونیان که دشمن خونینش بودند، به خوبی می توان پی برد که هنردوست و بزرگوار و مشورت پذیر و دانش پرور و خوش ذوق و دلیر بوده است. اما خودکامه و در امور دینی متعصب و در امور دنیوی هوس باز بوده. وقتی که به تخت نشست، سپاهی کار دیده با سپهبدانی رزمجوی آماده ی رفتن به یونان شده بودند تا انتقام شکستی را که در ماراتن خورده بودند، بکشند. خشایارشا که جنگ طلب نبود، و هنرها را بیشتر از ستیزه گری می ستود. شش سال جنگ را پس انداخت، ولی چون کنایه اش زدند که قدر تاج و تخت داریوش و کورش را نمی داند، و اولین شاهی خواهد بود که ایران را پیشرفت نداده است، به لشکر کشی به یونان تن در داد و در دو سه مورد شکست خورد و به ایران بازگشت و پانزده سال دیگر بزیست. وی در این مدت سرگرم تمام کردن بناهایی بود که پدرش آغاز کرده بود، و خودش نیز تالارها و کاخهای بلند و باشکوه ساخت، و هنر سنگ تراشی هخامنشی در دوره ی او به اوج کمال خود رسید. در 465 ق.م شبی دو تن از یارانش او را کشتند و پس از ماجراهایی پسرش اردشیر را به تخت بنشاندند(ولی وی کین پدر را از آنان گرفت). کالبد خشایارشا را به نقش رستم آورده، در آرامگاهی که به فرمان وی در 100 متری شرق و شمال شرقی آرامگاه داریوش بزرگ برایش آماده شده بود، دفن کردند
آرامگاه خشایارشا گوری صخرهای در کوه حاجیآباد نقش رستم است که در بلندای 26 متری از زمین جای گرفته است
آرامگاه خشایار شاه (مکانهای تاریخی) در فارس، شهرستان مرودشت و خیابان اصفهان-شیراز واقع شده است. و از نظر موقعیت جغرافیایی در نزدیکی نقش رستم قرار گرفته است. همچنین با توجه به نظراتی که کاربران در اپلیکیشن نشان به این مکان دادهاند میتوان گفت این مکان یکی از اماکن دیدنی و تاریخی خوب این منطقه میباشد.