امامزاده علی ابن حمزه (محل عبادت) در محله گود خزینه شیراز و خیابان شهید عمادی واقع شده است. این مکان یکی از سه محل عبادت در محله گود خزینه شیراز میباشد و از نظر موقعیت جغرافیایی در نزدیکی بیمارستان دکتر میر حسینی و همچنین دانشگاه فرهنگیان پردیس شهید رجایی، پل تاریخی علی بن حمزه، هنرستان نمونه دولتی طالقانی، امامزاده سید حسین علیه السلام و تنظیم موتور شیراز قرار گرفته است. همچنین با توجه به نظراتی که کاربران در اپلیکیشن نشان به این مکان دادهاند میتوان گفت این مکان یکی از محلهای عبادت خوب این منطقه میباشد.
آدرس، اطلاعات و شماره تماس و موقعیت مکانی این مکان آخرین بار توسط فقط حیدر امیرالمؤمنین است (شهریار سطح ۷ نشان) در تاریخ چهارشنبه 19 اردیبهشت ماه 1403 در اپلیکیشن نقشه و مسیریاب نشان بررسی و بهروز شدهاند. (چنانچه در اطلاعات ثبتشده یا موقعیت جغرافیایی امامزاده علی ابن حمزه اشکالی مشاهده کردید میتوانید از طریق اپلیکیشن نشان نسبت به گزارش این اشکال اقدام کنید تا پس از بررسی نسبت به اصلاح آن اقدام شود)
شنبه | 08:00 تا 21:00 |
یکشنبه | 08:00 تا 21:00 |
دوشنبه | 08:00 تا 21:00 |
سهشنبه | 08:00 تا 21:00 |
چهارشنبه | 08:00 تا 21:00 |
پنجشنبه | 08:00 تا 21:00 |
جمعه | 08:00 تا 21:00 |
حضرت علی ابن حمزه (ع)، نوه حضرت امام موسی کاظم (ع) است که نسبت شریفش با یک واسطه به ایشان منتهی می شود، حضرت (ع) از شاخه طوبایی است که از شجره طیبه امامت و ولایت روئیده و منشا شفای دل ها و خیر کثیر و برکات عظیم است .روایت شده است در آن زمان که بنی عباس به تعقیب علویون در تمام بلاد ایران پرداختند، حضرت علی ابن حمزه (ع) به همراه تعدادی از نزدیکان خود جهت یاری عموی خود حضرت امام رضا (ع) در سال 220 ه.ق (زمان حکومت معتصم عباسی ) به شیراز آمد و در جنگی که میان عمال عباسی با حضرت و یارانش در منطقه ارژن نزدیک شیراز در گرفت لشکر حاکم عباسی در فارس (قلتق خان)شکست خورده و عزیمت نمودند. پس از تجدید قوا عباسیون از تاریکی شب استفاده نمودند و به حضرت و همراهانش حمله ور شدند و متاسفانه همراهان حضرت در صحرا پراکنده شدند و برخی هم شهید شدند .
8اسلام علیک یا علی بن حمزه موسی الکاظم ایشان نوه امام موسی كاظم (ع) و دارای عموهای بزرگواری چون حضرت امام رضا (ع)، احمد بن موسی (ع) و قاسم بن موسی (ع)می باشد، حضرت (ع) ازشاخه طوبایی است كه از شجره طیبه امامت و ولایت روئیده، و منشا شفای دلها و خیر كثیر و بركات عظیم است. روایت شده در آن زمان که بنی عباس به تعقیب علویون در تمام بلاد ایران پرداختند،حضرت علی ابن حمزه(ع) به همراه تعدادی از نزدیکان خود جهت یاری عموی خود حضرت امام رضا(ع) در سال 220 هـ. ق ( زمان حکومت معتصم عباسی) به شیراز آمد و در جنگی که میان عمال عباسی با حضرت و یارانش در منطقه ارژن نزدیک شیراز در گرفت لشکر حاکم عباسی درفارس ( قلتق خان) شکست خورده و عزیمت نمودند. پس از تجدید قوا عباسیون از تاریکی شب استفاده نموده و به حضرت و همراهانش حمله ور شدند و متأسفانه همراهان حضرت در صحرا پراکنده شدند و برخی هم شهید شدند. آنگاه حضرت علی ابن حمزه(ع) که در این درگیری جراحات سختی برداشته بود در یکی از غارهای کوه شمالی که در آن چشمه آبی نیز وجود داشت به طور مخفیانه زندگی می کرد، می گویند این همان غاری است که بعدها ابن باکویه برای انزوای خود به یمن و برکت وجود مقدس حضرت علی ابن حمزه(ع) که در آن غار زندگی می کرده به عنوان محل زندگی خود انتخاب نموده وامروزه به باباکوهی شهرت یافته است. حضرت با فروش هیزم امرار معاش می کرده و در یکی از روزها که عمال عباسی که در تعقیب حضرت بودند با چهره نورانی و خالی که درصورت حضرت مشاهده کردند او را شناسایی کرده و به عمال عباسی خبردادند و آنگاه که از او پرسیدند نام تو چیست فرمود علی نام پدرش را پرسیدند فرمود حمزه از جد او پرسیدند فرمود موسی. آنگاه عمال عباسی از مرکب پیاده شدند و به حضرت حمله ورشدند، چون حضرت مسلح نبود مأموران عباسی پس از هجوم ناجوانمردانه ایشان را زخمی کردند و سپس سر مبارکش را از بدن جدا نمودند، مورخین در کتب مختلف بخصوص کتاب هزار مزار، کتاب علم انساب ابونصر بخاری و ... و ... می نویسند حضرت به لطف الهی از جا برخاست و سرمبارکش را برداشت و به راه افتاد و رسید آنجا که مزارش قرارگرفت برزمین افتاد و تا چند روز از لبانش جمله مقدس لا اله الا الله شنیده می شد و اکنون آستان مقدسش زیارتگاه و باب الحوائج حاجتمندان است گویند حافظ از زائران آن حضرت بوده و شعری در وصف حضرت به این مضمون سروده است. سرآن کشته بنازم که پس از کشته شدن سرخود گیرد و اندر پی قاتل برود. آنطور که مورخین می نویسند حضرت در سال 190 ه.ق در مدینه متولد شده و در سن 30 سالگی در 23 محرم الحرام سال 220 هـ . ق در شیراز به شهادت رسید. پدرحضرت در شهر ری مدفون است و حضرت شاعبدالعظیم از زائران و علاقه مندان حضرت حمزه (ع) است و به همین دلیل حضرت شاعبدالعظیم را در كنار این بزرگوار به خاك سپرده اند.
3خیلی حس و حال خوبی داره✨️
2یک مکان معنوی با حال و هوای خوبش اگه رفتین خوش به سعادتون اگه ترفتین حتما برین
2جای بسیار با معنویت و آرامش بخشی است. توصیه میکنم که به زیارت این بزرگوار بروید.
2یک جای بسیار قدیمی و معنوی
1منبع صفا و آرامش. اگر شیرازی هستید یا به شیراز سفر کردید، حتما برید و دقایقی از آرامش این مکان مقدس استفاده کنید
1مقبره امامزاده سیدامیرعلی بن حمزه (علیه السلام) در محلی معروف به «مشهد منور امامزاده شهید» در نزدیکی دروازه اصفهان، انتهای خیابان دروازه قرآن شهر شیراز واقع شده است. که داراى صحن و حرم بزرگ و زیبایى مشتمل بر صحن و حرم وسيع است. فضاى باز که وسعتى نزديک به سه برابر سطح فضاى بسته دارد، به صورت حياطى کشيده در سمت جنوب ساختمان واقع شده است. ورودى و بخشهاى خدماتى در جهت ديگر حياط قرار دارند. فضاى بسته مجموعه نيز خود از دو بخش تشکيل شده است، اول فضاى چليپايى شکل (چهارصفه) مرکزى است که قسمت اصلى بنا محسوب مىشود و دوم، اتاقها و ايوانهاى کوچکى که ورود به فضاى اصلى از داخل آنها صورت مىگيرد. بناهاى ديگرى که در طرف ديگر صحن ساخته شدهاند، جديدالتأسيس هستند. فضاى اصلى بنای بقعه امامزاده آيينهکارى شده است. دربهاى منبت کاری و پنجرههاى گره چينى شدهٔ نفيس، بخش ديگرى از تزئينات مجموعه محسوب مىشوند. بر روى مرقد مطهر ضريحى از چوب، خاتم و فولاد قرار دارد. در بالاى دهلیز ورودى حرم قطعه سنگى سرخ فام نصب گرديده و بر آن به خط ثلث شيوا و به خط ابراهيم سلطان فرزند شاهرخ تيمورى جملاتى نوشته شده است. بناى ساختمان اصلى بقعه در زمان عضدالدوله دیلمی احداث گردید، بنا به روایات تاریخی قبر وی نیز در جوار حضرت می باشد. و در دورههاى تيمورى، صفويه، زنديه، در تاریخ 1274هـ.ق در زمان ناصرالدین شاه قاجار به همت طهماسب میرزا (مؤیدالدوله) تعمیر گردیده است و دورۀ معاصر مکرر بازسازى و تعمير شده است و از معدود بناهای بجامانده از عهد دیلمیان در شهر شیراز است و گنبد آن به طرز ماهرانه و ظریف بنا شده که در نوع خود بی نظیراست. از آثار ویژه این بنا کتیبه سنگی به طول سه متر به خط ابراهیم سلطان فرزند شاهرخ تیموری می باشد. ضریح خاتم کاری و قلمزنی شده منحصربفرد حضرت نظرهر بیننده ای را به خود جلب می کند. درب منبت کارى ورودی این بقعه قدیمى و بسیار زیبا است. در اطراف بنا در گذشته قبرستان وسيعى قرار داشته که در دورهٔ معاصر به هنرستان صنعتى و باغ ملى تبديل گرديده است.
1امامزاده علی بن حمزه واقعا فضای معنوی و آرام بخشی دارد، زیبابود، آدم حس و حال خوبی بهش دست میده.
1مکانی روحانی و تاریخی در فضایی دنج و زیبا مناسب زیارت و گردشگری
1امامزاده علی ابن حمزه عالی بود و دقیق. جای زیبا بود و امکانات خوبی داره و ورود با چادر برای خانم ها البته دم درب چادر هست
1معماری و کاشی کاری های زیبایی داره. توریست خارجی زیاد میاد اینجا
1مکان معنوی عالی و تمیز و حس و حال خوب
بسیار باصفا و تمیز
آرامش عجیبی به آدم دست میده.به گونه ای که در هیچکدام از امامزاده های شیراز این آرامش وجود نداره.فضا بسیار اصیل و فرح بخش هست.
حضرت علی ابن حمزه (ع)، نوه حضرت امام موسی کاظم (ع) است که نسبت شریفش با یک واسطه به ایشان منتهی می شود، حضرت (ع) از شاخه طوبایی است که از شجره طیبه امامت و ولایت روئیده و منشا شفای دل ها و خیر کثیر و برکات عظیم است .روایت شده است در آن زمان که بنی عباس به تعقیب علویون در تمام بلاد ایران پرداختند، حضرت علی ابن حمزه (ع) به همراه تعدادی از نزدیکان خود جهت یاری عموی خود حضرت امام رضا (ع) در سال 220 ه.ق (زمان حکومت معتصم عباسی ) به شیراز آمد و در جنگی که میان عمال عباسی با حضرت و یارانش در منطقه ارژن نزدیک شیراز در گرفت لشکر حاکم عباسی در فارس (قلتق خان)شکست خورده و عزیمت نمودند. پس از تجدید قوا عباسیون از تاریکی شب استفاده نمودند و به حضرت و همراهانش حمله ور شدند و متاسفانه همراهان حضرت در صحرا پراکنده شدند و برخی هم شهید شدند . آنگاه حضرت علی ابن حمزه (ع) که در این درگیری جراحات سختی برداشته بود در یکی از غارهای کوه شمالی که در آن چشمه آبی نیز وجود داشت به طرز مخفیانه زندگی می کرد.می گویند این همان غاری است که بعد ها ابن باکویه برای انزوای خود به یمن و برکت وجود مقدس حضرت علی ابن حمزه (ع) که در آن غار زندگی می کرده به عنوان محل زندگی خود انتخاب نموده و امروزه به بابا کوهی شهرت یافته است. حضرت با فروش هیزم امرار معاش می کرده و در یکی از روز ها که عمال عباسی در تعقیب حضرت بودند با چهره نورانی و حالی که در صورت حضرت مشاهده کردند او را شناسایی کرده و به عمال عباسی خبر دادند ماموران عباسی نیز پس از هجوم ناجوان مردانه به ایشان حضرت را زخمی کردند و سپس سر مبارکش را از بدن جدا نمودند. مورخین در کتب مختلف بخصوص کتاب هزار مزار، کتاب علم انساب ابونصر بخاری و... می نویسند حضرت به لطف اللهی از جا برخاست و سر مبارکش را برداشت و به راه افتاد و رسید آنجا که مزارش قرار گرفته و بر زمین افتاد و تا چند روز از لبانش جمله مقدس لا اله الا الله شنیده می شده و اکنون آستان مقدسش زیارتگاه و باب الحوائج حاجتمندان است گویند حافظ از زائران آن حضرت بوده و شعری در وصف حضرت به این مضمون سروده است.سر آن کشته بنازم که پس از کشته شدن ، سر خود گیرد و اندر پی قاتل برود گفته می شود در حیاط این امامزاده چند تن از پادشاهان آل بویه نیز دفن شدهبودند که اکنون از قبر آنان اثری نیست که از میان آنها میتوان به عمادالدوله علی و رکنالدوله حسن اشاره نمود.
معماری باصفای سنتی و معنوی برای خلوت با خود و خدای مهربان
امامزاده ای جلیل القدر و معنوی امامزاده ای که تنها یک بقعه انهم در شیراز دارد و کاملا مستند است
مکانی معنوی با سابقه معماری بی نظیر اسلامی
واقعاً جای با صفاییه، کوچیکه ولی خیلی خوبه. جزو جاهای گشتنی شیرازه
بسیار با صفا و دلنشین هست و جای آرامش و سکوت ارزش یکبار دیدن رو داره
السلام علیک سیدی و مولای یا علی ابن حمزه ابن الامام موسی الکاظم علیکم آلاف التحیة و السلام من الله و رحمة وبرکاته