محل عبادت
زیارتگاه سید غیاث الدین در شهر مهریز ،جنب مسجد جامع مهر پادین مهریز واقع شده است .این بنا دارای یک گنبد به قطر 16متر وارتفاع هشت متر و یک گلدسته به ارتفاع 25 متر است. تاریخ احداث این بنا به 570 ه.ق (527 ه.ش) می رسد، که در سال 1330 هجری شمسی بازسازی شد. مساحت زمین آن 180 متر مربع و نوع ضریح آن فلزی با آب نقره می باشد. به احتمال زیاد این زیارتگاه با کشته خانه که در برخی از تاریخهای یزد آمده متحد است. درباره کشته خانه چنین روایت کرده اند که در دوران هجوم و فتنه های مغول جمعی از افراد در این مکان پناهنده شده اند و همه یک جا قتل عام شده اند و بدین مناسبت به «کشته خانه» شهرت یافته است. این بنا سالهای طولانی به صورت خرابه ای بود تا اینکه مردم در سال 1342 هجری شمسی به مرمت آن همت کرده و در هنگام بازسازی و مرمت با تعداد کثیری از بقایای اجساد افرادی که احتمالاً قتل عام شده بودند، مواجه می شوند که آثار جراحت های گوناگون بر آنها مشهود بوده است، مثلا مچ زنان را به خاطر در آوردن النگو و طلای دستشان قطع کرده بودند. در وسط بقعه صورت قبری وجود دارد که اطرافش کاشی کاری شده، و قبل از مرمت یک متر آن زیر خاک بوده است. حدود دهه 400 ه.ش در جریان مرمت امام زاده اسکلت ها و اجساد به محل فعلی (پشت دیوار مسجد جامع) انتقال داده می شود. در مراحل عملیات خاکبرداری که به منظور توسعه و عمران مجموعه در سال های اخیر صورت پذیرفته بود، مقداری اجساد کشف شد که برخی از آنها هنوز لباس بر تن داشتند و مجدداً دفن گردیدند. این بقعه به «کشته خانه» نیز مشهوراست. گویند به هنگام هجوم مغول ها یا افغان ها گروهی از مردم به اینجا پناه آورده بودند که پس ازتصرف این مکان وحمله به آنها قتل عام و در یک گور دسته جمعی به خاک سپرده شدند وبر این اساس به کشته خانه معروف شده است. پس از سال ها با نبش گور میان کشته شدگان جسد سالمی که پارچه سبز روی آن بود پیدا کردند و زیارتگاهی برای آن بنا نمودند. براساس نوشته های مؤسسه دائره المعارف بقاع متبرکه، که در روزنامه آفتاب یزد، ویژه شهرستان مهریز به چاپ رسیده شخصیت مدفون دراین بقعه با 21 واسطه به امام زین العابدین (علیه السلام) نسب می رساند که ازقرارذیل است: غیاث الدین محمد مهدی (النقیب) بن رضی الدین علی (النقیب) بن جلال الدین ابراهیم (النقیب) بن شمس الدین ابی القاسم علی (النقیب النقبا) بن عمید الدین عبدالمطلب (النقیب) بن جلال الدین ابی نصر ابراهیم (النقیب النقبا) بن السید الفاضل عمید الدین عبدالمطلب (النقیب) بن شمس الدین ابی القاسم علی (النقیب النقبا) بن تاج الدین ابی علی حسن (النقیب النقبا) بن ابی القاسم شمس الدین علی (النقیب) بن عمیدالدین ابی جعفر محمد (النقیب) بن عزالدین ابونزار عدنان (النقیب المشهد الرضوی) بن عبیداله ابی الفاضل بن ابی علی عمر المختار بن مسلم الاحول بن ابی علی محمد امیر الحاج بن محمد الاکبر ابی الحسین الاشتر امیر الحرمین بن عبیدالله الثالث بن ابی الحسن علی العالم المحدث (النقیب بالکوفه) بن عبیدالله الثانی بن ابی الحسن علی الصالح بن عبیدالله الاعرج بن حسین الاصغر بن الامام زین العابدین (علیه السلام). اوسیدی جلیل القدر عظیم المنزله، عالم، فاضل و ازنقبای بزرگ وسرپرست سادات یزد به شمارمی آمد. تمام اجداد او ازسادات شریف وذی نفوذکوفه، بغداد، حایرحسینی، بلخ، سبزوار و یزد بودند که برخی ازآنان در سبزوار سکنی داشته و ازآنجا به یزد منتقل شدند. امامزاده سیدغیاث الدین، هم عصر علامه ی نسابه سیدکیاگیلانی از اعلام قرن دهم هجری است. این خاندان ازسرشناسان سادات حسینی بوده اند که به بنی مختار و اعرجی و عبیدل شهرت داشته و به مجد و شرف، سیادت و نقابت، جلالت و بزرگواری، کرامت و عبادت متصف بوده اند
جایی برای تجدید روحیه و استراحت و زیارت. سرویس های بهداشتی روبروی امامزاده دارای آب سرد کن
زیارتگاه سید غیاث الدین در شهر مهریز ،جنب مسجد جامع مهر پادین مهریز واقع شده است .این بنا دارای یک گنبد به قطر 16متر وارتفاع هشت متر و یک گلدسته به ارتفاع 25 متر است. تاریخ احداث این بنا به 570 ه.ق (527 ه.ش) می رسد، که در سال 1330 هجری شمسی بازسازی شد. مساحت زمین آن 180 متر مربع و نوع ضریح آن فلزی با آب نقره می باشد. به احتمال زیاد این زیارتگاه با کشته خانه که در برخی از تاریخهای یزد آمده متحد است. درباره کشته خانه چنین روایت کرده اند که در دوران هجوم و فتنه های مغول جمعی از افراد در این مکان پناهنده شده اند و همه یک جا قتل عام شده اند و بدین مناسبت به «کشته خانه» شهرت یافته است. این بنا سالهای طولانی به صورت خرابه ای بود تا اینکه مردم در سال 1342 هجری شمسی به مرمت آن همت کرده و در هنگام بازسازی و مرمت با تعداد کثیری از بقایای اجساد افرادی که احتمالاً قتل عام شده بودند، مواجه می شوند که آثار جراحت های گوناگون بر آنها مشهود بوده است، مثلا مچ زنان را به خاطر در آوردن النگو و طلای دستشان قطع کرده بودند. در وسط بقعه صورت قبری وجود دارد که اطرافش کاشی کاری شده، و قبل از مرمت یک متر آن زیر خاک بوده است. حدود دهه 400 ه.ش در جریان مرمت امام زاده اسکلت ها و اجساد به محل فعلی (پشت دیوار مسجد جامع) انتقال داده می شود. در مراحل عملیات خاکبرداری که به منظور توسعه و عمران مجموعه در سال های اخیر صورت پذیرفته بود، مقداری اجساد کشف شد که برخی از آنها هنوز لباس بر تن داشتند و مجدداً دفن گردیدند. این بقعه به «کشته خانه» نیز مشهوراست. گویند به هنگام هجوم مغول ها یا افغان ها گروهی از مردم به اینجا پناه آورده بودند که پس ازتصرف این مکان وحمله به آنها قتل عام و در یک گور دسته جمعی به خاک سپرده شدند وبر این اساس به کشته خانه معروف شده است. پس از سال ها با نبش گور میان کشته شدگان جسد سالمی که پارچه سبز روی آن بود پیدا کردند و زیارتگاهی برای آن بنا نمودند. براساس نوشته های مؤسسه دائره المعارف بقاع متبرکه، که در روزنامه آفتاب یزد، ویژه شهرستان مهریز به چاپ رسیده شخصیت مدفون دراین بقعه با 21 واسطه به امام زین العابدین (علیه السلام) نسب می رساند که ازقرارذیل است: غیاث الدین محمد مهدی (النقیب) بن رضی الدین علی (النقیب) بن جلال الدین ابراهیم (النقیب) بن شمس الدین ابی القاسم علی (النقیب النقبا) بن عمید الدین عبدالمطلب (النقیب) بن جلال الدین ابی نصر ابراهیم (النقیب النقبا) بن السید الفاضل عمید الدین عبدالمطلب (النقیب) بن شمس الدین ابی القاسم علی (النقیب النقبا) بن تاج الدین ابی علی حسن (النقیب النقبا) بن ابی القاسم شمس الدین علی (النقیب) بن عمیدالدین ابی جعفر محمد (النقیب) بن عزالدین ابونزار عدنان (النقیب المشهد الرضوی) بن عبیداله ابی الفاضل بن ابی علی عمر المختار بن مسلم الاحول بن ابی علی محمد امیر الحاج بن محمد الاکبر ابی الحسین الاشتر امیر الحرمین بن عبیدالله الثالث بن ابی الحسن علی العالم المحدث (النقیب بالکوفه) بن عبیدالله الثانی بن ابی الحسن علی الصالح بن عبیدالله الاعرج بن حسین الاصغر بن الامام زین العابدین (علیه السلام). اوسیدی جلیل القدر عظیم المنزله، عالم، فاضل و ازنقبای بزرگ وسرپرست سادات یزد به شمارمی آمد. تمام اجداد او ازسادات شریف وذی نفوذکوفه، بغداد، حایرحسینی، بلخ، سبزوار و یزد بودند که برخی ازآنان در سبزوار سکنی داشته و ازآنجا به یزد منتقل شدند. امامزاده سیدغیاث الدین، هم عصر علامه ی نسابه سیدکیاگیلانی از اعلام قرن دهم هجری است. این خاندان ازسرشناسان سادات حسینی بوده اند که به بنی مختار و اعرجی و عبیدل شهرت داشته و به مجد و شرف، سیادت و نقابت، جلالت و بزرگواری، کرامت و عبادت متصف بوده اند
امامزاده سید غیاث الدین (محل عبادت) در محله استهریج مهریز و خیابان جمهوری اسلامی واقع شده است. و از نظر موقعیت جغرافیایی در نزدیکی پاساژ ستاره و همچنین مسجد جامع مهرپادین، نبات مهرپادین، صندلی های نارنجی، مجموعه تاریخی مهرپادین و پارک مهرپادین قرار گرفته است.