مکان تاریخی
مسجد جامع بروجرد که با نام مسجد جمعه (با گویش بروجردی مچد جمه نیز شناخته میشود، مسجدی تاریخی و از بناهای معماری سرشناس در شهر بروجرد است. مسجد جامع بروجرد یکی از نخستین مسجدهای ساخته شده در ایران است که در قرن دوم تا سوم هجری در شهر بروجرد بنا نهاده شدهاست. این مسجد در یکی از محلههای تاریخی شهر نام دو دانگه واقع شده و به لحاظ معماری و قدمت، از بناهای منحصر به فرد استان لرستان و شهر بروجرد است.مسجد جامع بروجرد در اصل بر روی یک آتشکده بنا نهاده شدهاست. مسلمانان در بسیاری از شهرهای ایران ناگزیر از ساختمانهای پابرجا (یا نیمه ویرانی که بازسازی شده) برای نماز و نیایش پروردگار یکتا بهره گرفتند. مسجد جامع بروجرد آتشگاهی نیمه ویران بوده که به مسجد تبدیل شدهاست. بین سالهای ۱۵۰ تا ۲۲۶ قمری و در زمان حکومت ابودلف بر غرب ایران، بنای مسجد جامع بروجرد با حضور وزیر وی با نام حمویه یا حموله بن علی بروجردی آغاز شد. شبستان شمالی مسجد نیز اندکی دیرتر و در قرن چهارم ساخته شد. با توجه به تاریخ طولانی (دوازده قرن) این مسجد، آسیبهای متعددی بر آن وارد شده و بارها مورد بازسازی قرار گرفتهاست. شواهد و کتیبههای گوناگون، از بازسازی مسجد جامع در دورههای سلجوقی، صفوی و قاجار خبر میدهند. محوطهسازی مسجد در قرون چهار و پنج هجری و نیز الحاقات و تعمیرات آن بر طبق کتیبههای موجود، در سالهای ۱۰۲۲، ۱۰۶۹، ۱۰۹۲ و ۱۲۰۹ قمری صورت گرفتهاست. متن فرمانی از شاه عباس دوم صفوی بر بالای ورودی غربی مورخ به ۱۰۲۲ هجری است. ماده تاریخ کتیبهای منظوم بر منبر گنبدخانه سال ۱۰۶۹ را نشان میدهد. بر یکی از درهای مسجد که اکنون در محل اتصال شبستان غربی به گنبدخانه قرار دارد، تاریخ ۱۰۹۲ قمری دیده میشود. دو لوح سنگی در طرفین ایوان مسجد به تاریخ ۱۲۰۹ قمری است. حموله بن علی بروجردی، حکمران شهر بروجرد و وزیر بنی دُلَف، به عنوان بانی اولیه مسجد معرفی شدهاست. در دورههای بعد، تقی خان رازانی بروجردی و حاج سلیمان کاشی بخشهای دیگر مسجد را بنا نهادهاند. یکی از دیدنیهای اصلی این مسجد منبر چوبی نه پله و حکاکی روی آن است که تاریخ ۱۰۶۸ هجری قمری را نشان میدهد. واقف و سازنده منبر درویش یار محمد نجار و سازنده در ورودی سلطان محمد بودهاست. در کتیبهای به خط کوفی، که در کاوشهای اخیر بدست آمده، ابوالعز محمد بن طاهر بن سعید بانی گنبد معرفی شدهاست. بر محراب گچ بری شده، نام محمد صادق و بنّا رستم خوانده میشود. خطاط کتیبه ایوان محمد معین بن عبد الصمد بروجردی بودهاست. حسین حزین بروجردی در تذکره حزین آورده که این مسجد در جای آتشکده ویران شهر بروجرد احداث شده است؛ و محمد جواد مقدس جعفری، مؤلف جغرافیای شهرستان بروجرد آن را بنایی دانسته که در قرن سوم هجری قمری به دستور و نظارت قاسم بن عجلی، معروف به «ابودُلَف»، از حکمرانان مأمون و معتصم عباسی، بنا شدهاست. بر اساس منابع بررسی شده و کاوشهای صورت گرفته، قدیمیترین بخش مسجد گنبد اصلی است که با الحاقات دورههای بعد محصور شدهاست. سفالینههای یافت شده نشانهٔ استمرار فعالیتهای ساختمانی در بنا و تعمیر و بازسازی آن از قرن سوم تا قرن یازدهم هجری قمری است؛ ولی دوران رونق مسجد را میتوان مقارت با دوره سلجوقیان دانست. لایههای شناسایی شده در عمق ۲۳۰سانتیمتری کف فعلی گنبدخانه نشانه وجود بنایی از قرون اولیه هجری قمری در آن جاست. پس از این دوره، با احداث ستونهای آجری و طاقها و تویزههای خشتی، کف گنبدخانه را تا سطح فعلی آن بالا آوردهاند. با توجه به هم سطح بودن کف فعلی گنبدخانه با شبستانهای طرفین آن، میتوان احداث این دو شبستان را با بالا آوردن کف گنبدخانه همزمان دانست. کشف چهار سکه نقره با تاریخهای ۸۵۱ و ۸۵۳ هجری در شبستان غربی این احتمال را که شبستانهای مذکور در نیمه دوم قرن نهم هجری قمری ساخته شده باشد تقویت میکند. بعدها فضای خالی زیر گنبدخانه را پر و طاقهای خشتی این فضا را خراب کردهاند که با توجه به کشف سکهای با تاریخ ۱۱۲۴ در این محل، میتوان این اقدامات را به اوایل قرن دوازدهم هجری قمری نسبت داد. در سال ۱۲۰۹ قمری، تقی خان رازانی، حاکم بروجرد در دوره فتحعلی شاه قاجار، ایوان و منارههای طرفین آن را احداث و به گنبدخانه ملحق کرد.
سلام ،توضیحات خوبی بود سپاس ازشما آقا حسین
وجود اتشکده نشان از تاریخ کهن و ایرانی این شهره
آتشکده بروجرد در در شهر بروجرد استان لرستان است درست در جایی که مسجد جامع یا عتیق شهر است. این آتشکده به تازگی کشف شده است، درست در زیر بنای مسجد جامع قرار دارد، در ساخت آتشکده فقط از آجر استفاده شده است. از ساختار معماری آن میتوان پی برد که این آتشکده مربوط به دوره ساسانیان است.قدمت این آتشکده از تاریخی بودن بروجرد حکایت دارد
چیزی نداره فقط یک زمین خالی هستش ارزش دیدن نداره
آتشکده زمانی برای بازدید قشنگه که روشن نگه داشته بشه بازسازی شده باشه و بهش رسیدگی بشه اما متاسفانه این آتشکده بصورت متروکه ای هست که اصلا ارزش دیدن نداره فقط شده منبع درآمد مسجد
مسجد جامع بروجرد که با نام مسجد جمعه (با گویش بروجردی مچد جمه نیز شناخته میشود، مسجدی تاریخی و از بناهای معماری سرشناس در شهر بروجرد است. مسجد جامع بروجرد یکی از نخستین مسجدهای ساخته شده در ایران است که در قرن دوم تا سوم هجری در شهر بروجرد بنا نهاده شدهاست. این مسجد در یکی از محلههای تاریخی شهر نام دو دانگه واقع شده و به لحاظ معماری و قدمت، از بناهای منحصر به فرد استان لرستان و شهر بروجرد است.مسجد جامع بروجرد در اصل بر روی یک آتشکده بنا نهاده شدهاست. مسلمانان در بسیاری از شهرهای ایران ناگزیر از ساختمانهای پابرجا (یا نیمه ویرانی که بازسازی شده) برای نماز و نیایش پروردگار یکتا بهره گرفتند. مسجد جامع بروجرد آتشگاهی نیمه ویران بوده که به مسجد تبدیل شدهاست. بین سالهای ۱۵۰ تا ۲۲۶ قمری و در زمان حکومت ابودلف بر غرب ایران، بنای مسجد جامع بروجرد با حضور وزیر وی با نام حمویه یا حموله بن علی بروجردی آغاز شد. شبستان شمالی مسجد نیز اندکی دیرتر و در قرن چهارم ساخته شد. با توجه به تاریخ طولانی (دوازده قرن) این مسجد، آسیبهای متعددی بر آن وارد شده و بارها مورد بازسازی قرار گرفتهاست. شواهد و کتیبههای گوناگون، از بازسازی مسجد جامع در دورههای سلجوقی، صفوی و قاجار خبر میدهند. محوطهسازی مسجد در قرون چهار و پنج هجری و نیز الحاقات و تعمیرات آن بر طبق کتیبههای موجود، در سالهای ۱۰۲۲، ۱۰۶۹، ۱۰۹۲ و ۱۲۰۹ قمری صورت گرفتهاست. متن فرمانی از شاه عباس دوم صفوی بر بالای ورودی غربی مورخ به ۱۰۲۲ هجری است. ماده تاریخ کتیبهای منظوم بر منبر گنبدخانه سال ۱۰۶۹ را نشان میدهد. بر یکی از درهای مسجد که اکنون در محل اتصال شبستان غربی به گنبدخانه قرار دارد، تاریخ ۱۰۹۲ قمری دیده میشود. دو لوح سنگی در طرفین ایوان مسجد به تاریخ ۱۲۰۹ قمری است. حموله بن علی بروجردی، حکمران شهر بروجرد و وزیر بنی دُلَف، به عنوان بانی اولیه مسجد معرفی شدهاست. در دورههای بعد، تقی خان رازانی بروجردی و حاج سلیمان کاشی بخشهای دیگر مسجد را بنا نهادهاند. یکی از دیدنیهای اصلی این مسجد منبر چوبی نه پله و حکاکی روی آن است که تاریخ ۱۰۶۸ هجری قمری را نشان میدهد. واقف و سازنده منبر درویش یار محمد نجار و سازنده در ورودی سلطان محمد بودهاست. در کتیبهای به خط کوفی، که در کاوشهای اخیر بدست آمده، ابوالعز محمد بن طاهر بن سعید بانی گنبد معرفی شدهاست. بر محراب گچ بری شده، نام محمد صادق و بنّا رستم خوانده میشود. خطاط کتیبه ایوان محمد معین بن عبد الصمد بروجردی بودهاست. حسین حزین بروجردی در تذکره حزین آورده که این مسجد در جای آتشکده ویران شهر بروجرد احداث شده است؛ و محمد جواد مقدس جعفری، مؤلف جغرافیای شهرستان بروجرد آن را بنایی دانسته که در قرن سوم هجری قمری به دستور و نظارت قاسم بن عجلی، معروف به «ابودُلَف»، از حکمرانان مأمون و معتصم عباسی، بنا شدهاست. بر اساس منابع بررسی شده و کاوشهای صورت گرفته، قدیمیترین بخش مسجد گنبد اصلی است که با الحاقات دورههای بعد محصور شدهاست. سفالینههای یافت شده نشانهٔ استمرار فعالیتهای ساختمانی در بنا و تعمیر و بازسازی آن از قرن سوم تا قرن یازدهم هجری قمری است؛ ولی دوران رونق مسجد را میتوان مقارت با دوره سلجوقیان دانست. لایههای شناسایی شده در عمق ۲۳۰سانتیمتری کف فعلی گنبدخانه نشانه وجود بنایی از قرون اولیه هجری قمری در آن جاست. پس از این دوره، با احداث ستونهای آجری و طاقها و تویزههای خشتی، کف گنبدخانه را تا سطح فعلی آن بالا آوردهاند. با توجه به هم سطح بودن کف فعلی گنبدخانه با شبستانهای طرفین آن، میتوان احداث این دو شبستان را با بالا آوردن کف گنبدخانه همزمان دانست. کشف چهار سکه نقره با تاریخهای ۸۵۱ و ۸۵۳ هجری در شبستان غربی این احتمال را که شبستانهای مذکور در نیمه دوم قرن نهم هجری قمری ساخته شده باشد تقویت میکند. بعدها فضای خالی زیر گنبدخانه را پر و طاقهای خشتی این فضا را خراب کردهاند که با توجه به کشف سکهای با تاریخ ۱۱۲۴ در این محل، میتوان این اقدامات را به اوایل قرن دوازدهم هجری قمری نسبت داد. در سال ۱۲۰۹ قمری، تقی خان رازانی، حاکم بروجرد در دوره فتحعلی شاه قاجار، ایوان و منارههای طرفین آن را احداث و به گنبدخانه ملحق کرد.
سلام ،توضیحات خوبی بود سپاس ازشما آقا حسین
وجود اتشکده نشان از تاریخ کهن و ایرانی این شهره
اهورا مزدا یارتان.آدینه شما مبارک.احسنت به این شهر تاریخی و شهر فرزانگان.بروجرد.یزدگرد سوم از این شهر عبور کرد ونام برگرد را بر آن نهاد.یزدگرد سوم ساسانیان.هخامنشیان_ اشکانیان_ ساسانیان.بدرود .
من اهل بروجرد هستم و تا حالا نمیدونستم بروجرد آتش کده داره اینم از لطف مسولین میراث فرهنگی و شهرداری محترم بروجرد هستش،🤨🤨🤨
آتشکده بروجرد (مکان تاریخی) در محله صوفیان بروجرد و خیابان مسجد جامع واقع شده است. این مکان یکی از سه مکان تاریخی در محله صوفیان بروجرد میباشد و از نظر موقعیت جغرافیایی در نزدیکی مراکز مهمی مانند بیمارستان بهبود و راسته بازار و همچنین کفش شیما، مسجد جامع بروجرد | مسجد جمعه، قهوهسرا و صبحانهسرا طهرون، شیرینی سرای بلوط و پاساژ یاقوت قرار گرفته است. همچنین با توجه به نظراتی که کاربران در اپلیکیشن نشان به این مکان دادهاند میتوان گفت این مکان یکی از اماکن دیدنی و تاریخی خوب این منطقه میباشد.