معبد هندوها

ﺑﻪ اﯾﻦ ﻣﮑﺎن اﻣﺘﯿﺎز دﻫﯿﺪ

نظرات درباره‌ی معبد هندوها

• حسین

  

  1403/10/06

  

  • گزارش نظر

  زیبا و جذاب حتما دیدن کنید

  بیشتربستن

  لینک نظر کپی شد!
• کاربر نشان

  

  1403/09/23

  

  • گزارش نظر

  سلام ما خواستیم بریم نوشته بود امروز بسته ست آخه یکم عقل و ذکاوت هم خوبه که جمعه ها و تعطیلات مردم فرصت میکنند برن این طور مکان ها رو بازدید کنند موزه و معبد که نبایستی تعطیل باشه در روزیکه مردم میتونند بیان والا که روزهای دیگه درگیر زندگی و کار هستند

  بیشتربستن

  لینک نظر کپی شد!
• رضا یدکی

  

  1403/09/20

  

  • گزارش نظر

  تاریخچه های جالبی تو این بناها وجود داره

  بیشتربستن

  لینک نظر کپی شد!
• کاربر نشان

  

  1403/09/05

  

  • گزارش نظر

  سلام خیلی عالی بودوحس قشنگی داشت چندسال قبل توایام عیدتوروزبازدیدکاملی انجام دادیم

  بیشتربستن

  لینک نظر کپی شد!
• بزرگ خاندان ایران منش

  

  1403/01/26

  

  • گزارش نظر

  خوب بود

  بیشتربستن

  لینک نظر کپی شد!

  5 لایک
• M.ghezelbash

  

  1403/01/15

  

  • گزارش نظر

  بلیط ورودی نفری 30هزار تومان است و بنظر من جای خوبی است

  بیشتربستن

  

  لینک نظر کپی شد!

  5 لایک
• عارف

  

  1402/10/24

  

  • گزارش نظر

  این معبد یکی از آثار منحصربه‌فردی است که از سوی تجار شهری به نام شیکار پور از غرب هند ساخته شد. زمانی که آن‌ها بندر عباس را ترک کردند، بت‌های معبد و طاقچه محراب را با خود بردند. این بنا پس از آن زمان کم‌کم مخروبه شد تا اینکه از طریق سازمان میراث فرهنگی در چند نوبت تحت تعمیر اساسی قرار گرفت. 

  بیشتربستن

  لینک نظر کپی شد!

  مشاهده 1 پاسخ 11 لایک

  رامی

  1402/10/30

  دمشون گرم

  بیشتربستن
  مشاهده 1 پاسخ
• مسافر

  

  1402/10/27

  

  • گزارش نظر

  معبد هندوها یا پرستشگاه بُتِ گوران یکی از آثار تاریخی شهر بندرعباس در استان هرمزگان است که در مرکز این شهر قرار دارد. ساختمان این معبد، در سال ۱۳۱۰ (قمری) مقارن با ۱۲۶۷ خورشیدی در زمان حکومت محمدحسن‌خان سعدالملک حاکم وقت بندرعباس، از محل جمع‌آوری هدایای هندوها، توسط تجار هندی ساخته شده‌است. طرح این بنا از معماری پرستشگاه‌های هندی متأثر است. پیشینه ساختمان این معبد، در روزگار قاجار و در سال ۱۲۱۰ قمری و در روزگار فرمانروایی محمدحسن‌خان سعدالملک فرمانروای محلی بندرعباس ساخته شده‌است. هندوهای تاجر ساکن بندرعباس که معمولاً در گروه‌های ۷۰ تا ۸۰نفری بودند ابتدا مراسم عبادی‌شان را در کاروانسراها بجا می‌آوردند تا اینکه دو نفر به نام‌های شول رام و دده رام پیش‌قدم می‌شوند و به عنوان بانی دست به خرید زمین و ساخت معبد در شمال بندرعباس آن روز می‌زنند. اسم این دو بانی و حتی سال احداث بنا که به سال سامبات هندی است روی کتیبه‌ای مربوط به معبد و با خط هندی وجود داشته‌است. معبد بنای پرارزشی است، چون هم کتیبه دارد و هم معماران آن را از هند آورده بودند. پیروان مکتب برهمنی یعنی کسانی که به خدایان برهما، ویشنو و تسیوا باور دارند جمع بزرگی از ملت هندوستان را تشکیل می‌دهند. چنین پیداست که سبک معماری این معبد بر پایه باورمندی از خدایان ویشنو و شیوا پرستان شمال هندوستان بوده‌است. "سه فرقه مهم میان هندوها عبارت‌اند از: ویشنوان (پرستندگان ویشنو)، شیوان (پرستندگان شیوا) و شاکتیان (پرستندگان الههٔ استوپاهای بودایی در محراب و تزیینات این معبد دیده می‌شود. مجسمه‌هایی از برهما، شیوا و وشینو در این معبد بوده در راهروها چهار اتاق کوچک با طاقچه محل قرار دادن مجسمه‌ها وجود دارد که محل عبادت برهمنان معبد بوده‌است. گویا هندوها در سال ۱۳۴۴ از بندرعباس به هند بازمی‌گردند و مجسمه و بت‌ها را با خود می‌برند. این معبد یک اثر بسیار مهم در خطه جنوب است و بنای آن در ایران منحصر به فرد است. معماری پلان معبد مربع است و قسمت اصلی آن گنبدخانه است که دور تا دور راهروی سراسری دارد تا زائران دور معبد بگردند و زیارت کنند و در زیر گنبدخانه، بت اعظم را قرار می‌دادند. سبک معماری این گنبد را مقرنس‌های پیرامونی آن نه تنها از دیگر گنبدهای موجود در سواحل خلیج فارس، بلکه از گنبدهای سراسر ایران متفاوت می‌سازد. طرح این بنا کاملاً از معماری معابد هندی متأثر است و تأثیر هنر اسلامی نیز در ساخت معبد چشمگیر است. ساختمان اتاق معبد و محراب در قسمت شمال معبد واقع شده و دور اتاق معبد نیز از طاقچه و قاب‌های کور ساخته شده‌است و دورتا دور اتاق معبد نیز ۴ راهرو وجود دارد که در گذشته زوار به دور آن زیارت می‌کردند. داخل راهروها حجره‌های کوچکی است که برای طلبه‌های مکتب برهمنی در نظر گرفته شده و داخل برخی از اتاق‌ها نقاشی‌های مذهبی دیده می‌شود که یکی از مهم‌ترین آن‌ها خدای فلوت‌زن به نام کریشنا است. همچنین اطراف و در ۴ طرف گنبد حدود ۷۲ برجک مخصوص هندویی وجود دارد که در وسط گنبد میله بزرگی قرار گرفته که در حقیقت محور زمین و آسمان را نشان می‌دهد. از داخل راهرو غربی راه پله‌های مارپیچی وجود دارد که به سمت بالا است و به بام معبد منتهی می‌شود که ساق معبد است و با جرزهای پس رونده که الهام از معماری ایرانی است تشکیل شده‌است که ۴ نورگیر در ۴ طرف این فضای چند ضلعی روی جرزها و جود دارد و گنبد عظیمی با لایه‌های ذوزنقه‌ای و تزیینات آیین هندویی دیده می‌شود. در قسمت ضلع شرقی گنبد نیز تالار بزرگی وجود دارد که تالار اجتماعات بوده و در این تالار نقاشی‌های مختلفی به چشم می‌خورد که هر کدام از آن‌ها بیانگر فلسفه خاصی از اعتقادات مختلف مردم هند است. چگونگی ساخت دکتر فخری دانشپور پرور که ۶ سال روی این معبد تحقیق کرده می‌گوید: این معبد برای نیازهای هندوهای مقیم بندرعباس که ساخته شد که یکی از نقطه‌های مهم ارتباط فرهنگی و هنری میان ایران و هند است. هندوها پیروان مکتب برهمنی (کسانی که به خدایان برهما، ویشنو و تسیوا معتقدند) هستند و این معبد بنابر تحقیقات به عمل آمده متعلق به خدایان ویشنو است. در هند اغلب معابد برهمنی، سنگی است، معبد هندوها در بندرعباس طبق موقعیت جغرافیایی در زمان ساخت از لاشه سنگ، ملات گل و ساروج، سنگ‌های مرجانی خاک و گچ‌های ضخیم ماده و گچ لویی استفاده شده‌است.

  بیشتربستن

  

  لینک نظر کپی شد!

  مشاهده 1 پاسخ 10 لایک

  BABAK

  1402/12/10

  بارها رفتم هرمزگان ولی از وجودش بی خبر بودم ممنون از توضیحات کامل و جامع

  بیشتربستن
  مشاهده 1 پاسخ
• مارکو

  

  1403/06/02

  

  • گزارش نظر

  معبد هندوها یا پرستشگاه بُتِ گوران یکی از آثار تاریخی شهر بندرعباس در استان هرمزگان است که در مرکز این شهر قرار دارد. ساختمان این معبد، در سال ۱۳۱۰ (قمری) مقارن با ۱۲۶۷ خورشیدی در زمان حکومت محمدحسن‌خان سعدالملک حاکم وقت بندرعباس، از محل جمع‌آوری هدایای هندوها، توسط تجار هندی ساخته شده‌است. طرح این بنا از معماری پرستشگاه‌های هندی متأثر است. ساختمان این معبد، در روزگار قاجار و در سال ۱۲۱۰ قمری و در روزگار فرمانروایی محمدحسن‌خان سعدالملک فرمانروای محلی بندرعباس ساخته شده‌است. هندوهای تاجر ساکن بندرعباس که معمولاً در گروه‌های ۷۰ تا ۸۰نفری بودند ابتدا مراسم عبادی‌شان را در کاروانسراها بجا می‌آوردند تا اینکه دو نفر به نام‌های شول رام و دده رام پیش‌قدم می‌شوند و به عنوان بانی دست به خرید زمین و ساخت معبد در شمال بندرعباس آن روز می‌زنند. اسم این دو بانی و حتی سال احداث بنا که به سال سامبات هندی است روی کتیبه‌ای مربوط به معبد و با خط هندی وجود داشته‌است. معبد بنای پرارزشی است، چون هم کتیبه دارد و هم معماران آن را از هند آورده بودند. پیروان مکتب برهمنی یعنی کسانی که به خدایان براهما ، ویشنو و تسیوا باور دارند جمع بزرگی از ملت هندوستان را تشکیل می‌دهند. چنین پیداست که سبک معماری این معبد بر پایه باورمندی از خدایان ویشنو و شیوا پرستان شمال هندوستان بوده‌است. "سه فرقه مهم میان هندوها عبارت‌اند از: ویشنوان (پرستندگان ویشنو)، شیوان (پرستندگان شیوا) و شاکتیان (پرستندگان الههٔ استوپاهای بودایی در محراب و تزیینات این معبد دیده می‌شود. مجسمه‌هایی از برهما، شیوا و وشینو در این معبد بوده در راهروها چهار اتاق کوچک با طاقچه محل قرار دادن مجسمه‌ها وجود دارد که محل عبادت برهمنان معبد بوده‌است. گویا هندوها در سال ۱۳۴۴ از بندرعباس به هند بازمی‌گردند و مجسمه و بت‌ها را با خود می‌برند. این معبد یک اثر بسیار مهم در خطه جنوب است و بنای آن در ایران منحصر به فرد است. پلان معبد مربع است و قسمت اصلی آن گنبدخانه است که دور تا دور راهروی سراسری دارد تا زائران دور معبد بگردند و زیارت کنند و در زیر گنبدخانه، بت اعظم را قرار می‌دادند. سبک معماری این گنبد را مقرنس‌های پیرامونی آن نه تنها از دیگر گنبدهای موجود در سواحل خلیج فارس، بلکه از گنبدهای سراسر ایران متفاوت می‌سازد. طرح این بنا کاملاً از معماری معابد هندی متأثر است و تأثیر هنر اسلامی نیز در ساخت معبد چشمگیر است. ساختمان اتاق معبد و محراب در قسمت شمال معبد واقع شده و دور اتاق معبد نیز از طاقچه و قاب‌های کور ساخته شده‌است و دورتا دور اتاق معبد نیز ۴ راهرو وجود دارد که در گذشته زوار به دور آن زیارت می‌کردند.

  بیشتربستن

  لینک نظر کپی شد!

  1 لایک
• کاربر نشان

  

  1403/06/02

  

  • گزارش نظر

  معبد هندوها همانگونه که پیش تر نیز اشاره شد به دلیل موقعیت جغرافیایی خاص بندرعباس امکان تجارت با چند کشور دیگر مانند انگلیس، پرتغال و هندوستان برقرار است و همین ارتباط میان کشورها در فرهنگ، بناها و غذاهای محلی این شهر نیز تاثیر گذاشته است. معبد هندوها یکی از همین بناهاست که با قدمتی حدودا یک قرن به کمک مالی تجار هندی ساخته شده است. معبد هندوها نمادی از ارتباط فرهنگی میان ایران و بازرگانان هندی است. این معبد با نام پرستشگاه بت‌ گوران نیز شناخته می‌ شود و زمان ساخت آن به اواخر دوره ناصرالدین‌ شاه برمی گردد که در دوره مظفرالدین شاه مورد بهره‌ برداری قرار گرفته است. این بنا چهارگوش بوده و گنبد بالای آن به سبک هندی طراحی شده است، همچنین نقاشی‌ های مذهبی بر روی دیوارها، برجک‌ ها و تالار اجتماعات معبد توجه بازدیدکنندگان را به سوی خود جلب می کنند. بهتر است بدانید در ساخت این معبد از لاشه سنگ، ملات گل و ساروج، سنگ‌ های مرجانی خاک و گچ‌ های ضخیم ماده و گچ لویی استفاده گردیده است. در داخل اتاق ها نیز طاقچه هایی دیده می شوند، همچنین دور تا دور این اتاق چهار راهرو وجود دارد که در گذشته محلی برای زیارت بوده است و در داخل راهروها نیز حجره‌ های کوچکی به چشم می خورند، در داخل برخی از اتاق‌ ها نقاشی‌ های مذهبی دیده می‌ شود، یکی از مهم ترین نقاشی ها مربوط به خدای فلوت زن به نام کریشنا است. به دلیل رفت و آمد تجار هندی به این منطقه عناصر معماری بودایی و اسلامی و گچ کاری ها و معماری های خاص موجود در این معبد گویی شما را به کشور هندوستان خواهد برد.

  بیشتربستن

  لینک نظر کپی شد!

  1 لایک