پیتزا تالیانا

ﺑﻪ اﯾﻦ ﻣﮑﺎن اﻣﺘﯿﺎز دﻫﯿﺪ

نظرات درباره‌ی پیتزا تالیانا

• Sina.Vet

  

  1404/07/17

  

  • گزارش نظر

  کیفیتشون خیلی عالی بود

  بیشتربستن

  لینک نظر کپی شد!
• کاربر نشان

  

  1404/06/06

  

  • گزارش نظر

  بهترین پیتزاها و ساندویچ‌هارو اینجا خوردم. از پیتزا استیک و اسفناج گرفته تا سوسیس شکاری 🤤

  بیشتربستن

  لینک نظر کپی شد!

  1 لایک
• کاربر نشان

  

  1403/09/06

  

  • گزارش نظر

  کیفیت خوب و خوشمزه فقط سس ها حذف شده اند

  بیشتربستن

  لینک نظر کپی شد!
• کاربر نشان

  

  1403/04/05

  

  • گزارش نظر

  پر از گربه های کثیف و وحشی که دست پسرم رو گاز گرفتن متاسفانه ظروف غذا هم بسیار کثیف بود و قیمت با کیفیت همخوانی نداشت

  بیشتربستن

  لینک نظر کپی شد!
• کاربر نشان

  

  1403/04/05

  

  • گزارش نظر

  پر از حیوان و گربه آلوده و وحشی که بهداشت رستوران را به شدت پایین آورده اند و پرسنل غیر مسول و بی ادب

  بیشتربستن

  لینک نظر کپی شد!
• کاربر نشان

  

  1403/03/19

  

  • گزارش نظر

  کیفیت عالی فقط خیلی گربه داره

  بیشتربستن

  لینک نظر کپی شد!

  1 لایک
• کاربر حذف شده

  

  1402/05/02

  

  • گزارش نظر

  در تصویر، پاهای منِ گرسنه از رکاب‌زدن از تهرانپارس تا قیطریه (با راهنمایی «نقشه نشان») و پیتزا مارگریتای ناپولیتن تالیانا را مشاهده می‌کنید.

  بیشتربستن

  

  لینک نظر کپی شد!

  1 لایک
• کاربر حذف شده

  

  1402/05/02

  

  • گزارش نظر

  تاریخ بررسی : مرداد ۱۴۰۲ پیشتر در شعبه یک تالیانا (خیابان پیراسته در کوی زعفرانیه) پیتزاهای ناپولیتن خوشمزه‌شان را خورده بودم ولی نمی‌دانستم که شعبه دیگری از بهمن ۱۴۰۱ در تپه قیطریه باز کرده‌اند. با دوچرخه از «فلکه اول تهرانپارس» و با کمک «نقشه نشان» رکاب زدم و کاملاً گرسنه به آنجا رسیدم. نخست اینکه شاید برای سینمادوستان جالب باشد که مکانی که تالیانا در آن واقع شده، مکان پیشین «استودیو مولن‌روژ» است؛ این شرکت سینمایی که توسط برادران اخوان (مرتضیٰ و مصطفیٰ) در دهه سی خورشیدی گشوده شد، هم فیلم‌های آمریکایی را به ایران وارد می‌کرد، هم آنها را دوبله می‌کرد و هم در سینماهایی که مالکشان بود (شاخص‌ترینشان، سینما مولن‌روژ، سروش کنونی، گشایش ۱۳۴۵») پخش می‌کرد. همچنین این شرکت تهیه‌کننده و پخش‌کننده هفت فیلم ایرانی بین سال‌های ۱۳۴۵ و ۱۳۴۹ بود که شاخص‌ترینشان، یکی «خداحافظ تهران-۱۳۴۵» با فیلم‌نامه جالبش و دیگری «قهرمانان-۱۳۴۹» محصول مشترک ایران و آمریکا است. گویا این شرکت در ۱۳۵۶ از سینماگری خارج می‌شود و تبدیل به «مولن‌موکت» می‌شود. (منبع همه جملات سینمایی‌ام، کتاب‌های «فیلم‌شناخت ایران» و «تاریخ سینمای ایران» هستند). برویم سراغ تالیانا. پیتزای مارگاریتایشان را خیلی دوست می‌دارم، خیلی خیلی خیلی؛ به‌ویژه اینکه صندلی‌ها در فضای بازند. اینکه با وجود داشتن فضای باز، کشیدن سیگار ممنوع است، بسیار شایان قدردانیست. مدیر رستوران هم اصفهانی از آب درآمد که گپی درباره چرایی نبود پیتزای ناپولیتن در اصفهان زدیم و او هم لطف کرد و بهم تخفیف داد.

  بیشتربستن

  لینک نظر کپی شد!