آرامستان
خدا رحمت کنه، کاش درش باز باشه همیشه بتونیم بریم توش
میرزا علی(رشیدی) فرزند زین العابدین مشهور به منشی باشی طبسی متخلص به علی، شاعر و واقعه نگار -زمان خود ومنشی عماد الملک حاکم طبس بوده است از منشی باشی چهار اثر ارزنده – که سرشار از فواید عصری است – به جای مانده : کتابهای ؛ طرب ، دیوان اشعار ، شغال نامه و شغلم شوروا که در آنها قصاید و اشعار بدیع و شرح حال آن زمان حکومت طبس به رشته تحریر در آمده است ایشان در مورد ابنیه طبس و حتی در مورد کاروانسراهای بین راه اطلاعاتی گرانبها ارائه داده است مرحوم طبسی نژاد فوت میرزا علی منشی باشی را 1345 هـ .ـق(1305 هـ .ش 1927 م ) نگاشته اند . محل دفن وی ابتدای منطقه دیهشک که امروزه به آرامگاه منشی باشی معروف است بنای آرامگاه از دو چهار طاقی به هم پیوسته ی کوتاه تشکیل شده به طوری که بلندای آن از کف 4/70 متر است و اندازه ضلع داخلی هر کدام 3/33 و 3/34 متر میباشد.بنا از خشت ساخته شده نمای خارجی آن را با کاهگل پوشانده اند داخل بنا نیز اندود کاهگل دارد.بسیار ساده و بی پیرایه است و معماری خوبی را ارایه می دهد به ویژه چگونگی پیوستن این دو چهار طاقی حالت مخصوصی بوجود آورده که تنها در این بنا مشاهده شده است. مورد بسیار با اهمیت در این بنا این است که این بنای خشتی زلزله شدید سال 57 طبس را تحمل کرده و سرپا مانده است
خدا رحمت کنه، کاش درش باز باشه همیشه بتونیم بریم توش
مقبره میرزا محمدعلی منشی باشی (قبرستان) در طبس و خیابان منشی باشی واقع شده است. و از نظر موقعیت جغرافیایی در نزدیکی هییت صاحب الزمانی دیهشک و دبیرستان شهید چمران قرار گرفته است.