حمام حاج شهبازخان بیگلربیگی کرمانشاه

این حمام همانطور که از نامش پیداست به دستور «حاج شهباز خان» پسر «منوچهر خان بیگلربیگی» یکی از رجال سیاسی و اجتماعی دوره قاجار در سال ۱۲۸۳ هجری شمسی در کرمانشاه ساخته شد. این حمام به واسطه ی ویژگی های تاریخی و معماری اش در تاریخ ۱۲ دی ۱۳۸۶ با شماره ی ثبت ۲۰۴۹۵ در فهرست آثار ملی ایران قرار گرفت. امروزه این بنای تاریخی به خانه ی خلاقیت صنایع دستی کرمانشاه تبدیل شده است. این حمام نیز مثل همه ی حمام های دوره قاجاریه متشکل از سربینه یا رخت کن، گرم‌خانه و خزینه‌های آب سرد و گرم است. شما وقتی وارد این حمام می شوید می توانید سطوح داخل گنبدها را که با آهک ‌بری به شکل بسیار هنرمندانه مقرنس کاری شدند را ببینید. خلاقیت و هنر یکی از شاخص های اصلی در ساخت حمام حاج شهباز خان است، این هنر را می توانید در نقاشی های دیواری حمام بخصوص در قسمت سربینه ی آن مشاهده کنید. طاق های فضای حمام از نوع طاق پنج و هفت می باشند و نحوه ی پوشش سقف به شکل گنبدی و از نوع گنبد طاق چشمه است.

حمام حاج شهباز خان قدمت حمام حاج شهبازخان کرمانشاه به دوره قاجار بازمی‌گردد. این حمام به دستور «حاج شهباز خان» پسر «منوچهر خان بیگلربیگی» ساخته شده است و مانند بسیاری از حمام‌های تاریخی شامل سربینه یا رخت‌کن، گرم‌خانه و خزینه‌های آب سرد و گرم می‌شود. آهک‌بری و مقرنس‌کاری در سطوح داخل گنبدها و نقاشی‌های دیواری قسمت سربینه از جمله تزیینات حمام حاج شهبازخان هستند؛ بنایی که از سال ۱۴۰۰  با هدف آموزش، توسعه، ترویج و صادرات محصولات بومی، در راستای اشتغال پایدار حوزه‌های میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی، میزبان خانه خلاقیت صنایع دستی کرمانشاه است.

کرمانشاه از شهرهای تاریخی و فرهنگی ایران به شمار می‌رود و پیدایش آن به سده چهارم میلادی بازمی‌گردد. این شهر از جمله مناطقی بود که در ابتدای سلطنت آقا محمدخان قاجار، به تصرف وی درآمد. دوران رشد و توجه به کرمانشاه در همین دوران قاجاریه بود که مورد توجه دوباره حکومت از لحاظ سیاسی و اجتماعی قرار گرفت. در سال ۱۱۸۴ با منصوب شدن محمدعلی میرزا دولتشاه به حکومت کرمانشاهان، طرح‌های شهری را در کرمانشاه به اجرا درمی‌آورد و شکل کنونی شهر کرمانشاه را بنا می‌کند. بیشتر بناهای تاریخی پس از اسلام شهر کرمانشاه، در حقیقت مربوط به دوره قاجار و دوران حکومتی محمدعلی میرزا است. زمانی که شهر کرمانشاه به‌دلیل موقعیت خود مورد توجه قرار می‌گیرد، بناهایی در نزدیکی بازار کرمانشاه و محله فیض‌آباد، محله قدیمی شهر، بنا می‌شوند که این بناها شامل مسجدهای قدیمی، تکایا و خانه‌های قدیمی هستند. حمام حاج شهباز خان نیز یکی از همین بناهای تاریخی است که در همین دوران رشد و توجه شهر ساخته شدند و امروزه از جاهای دیدنی کرمانشاه به شمار می‌روند. حمام حاج شهباز خان همان‌طور که از نامش مشخص است، توسط حاج شهباز خان در سال ۱۲۸۳ هجری شمسی ساخته شد. حاج شهباز خان پسر منوچهر خان بیگلربیگی، یکی از رجال سیاسی و اجتماعی دوره قاجار در زمان محمد علی میرزا دولتشاه در کرمانشاه بود که بناهای تاریخی با ارزشی در این شهر، از جمله مسجد حاج شهباز خان و حمام حاج شهباز خان کلهر را احداث کرد. خاندان حاجی‌زادگان حاکم و ایلخان ایل کلهر در دور قاجار بوده‌اند و پیش از آنکه داوودخان کلهر در سال ۱۲۶۹ هجری شمسی حکومت را در این ایل به دست بگیرد، طبق اسناد معتبر، دو دانگ کل شهر کرمانشاه و کل قلمروی کلهر را در دست داشته‌اند. این طایفه یکی از هفت برادر کلهر (منصوری، زینلخانی، کاظم‌خانی، گیلانی، قوچمی، آجودانی و حاجی‌زادگان) بوده‌اند.

کرمانشاه از شهرهای تاریخی و فرهنگی ایران به شمار می‌رود و پیدایش آن به سده چهارم میلادی بازمی‌گردد. این شهر از جمله مناطقی بود که در ابتدای سلطنت آقا محمدخان قاجار، به تصرف وی درآمد. دوران رشد و توجه به کرمانشاه در همین دوران قاجاریه بود که مورد توجه دوباره حکومت از لحاظ سیاسی و اجتماعی قرار گرفت. در سال ۱۱۸۴ با منصوب شدن محمدعلی میرزا دولتشاه به حکومت کرمانشاهان، طرح‌های شهری را در کرمانشاه به اجرا درمی‌آورد و شکل کنونی شهر کرمانشاه را بنا می‌کند. بیشتر بناهای تاریخی پس از اسلام شهر کرمانشاه، در حقیقت مربوط به دوره قاجار و دوران حکومتی محمدعلی میرزا است. زمانی که شهر کرمانشاه به‌دلیل موقعیت خود مورد توجه قرار می‌گیرد، بناهایی در نزدیکی بازار کرمانشاه و محله فیض‌آباد، محله قدیمی شهر، بنا می‌شوند که این بناها شامل مسجدهای قدیمی، تکایا و خانه‌های قدیمی هستند. حمام حاج شهباز خان نیز یکی از همین بناهای تاریخی است که در همین دوران رشد و توجه شهر ساخته شدند و امروزه از جاهای دیدنی کرمانشاه به شمار می‌روندحمام حاج شهباز خان یکی از اماکن تاریخی شهر کرمانشاه است که در بافت سنتی این شهر قرار دارد؛ جایی که بازار سنتی کرمانشاه همراه با معابر، مساجد و خانه‌های متعدد قدیمی، جلوه‌ای از خاطرات را برای گردشگران زنده می‌کنند. این حمام که در میانه تاریکه‌بازار قرار دارد، راوی فرهنگ و آداب و رسوم گذشتگان است و پس از مرمت و بازسازی در وضعیت مطلوبی به‌سر می‌برد و کاربری ویژه‌ای پیدا کرده است. نام این اثر در تاریخ ۱۲ دی ۱۳۸۶ با شماره ثبت ۲۰۴۹۵ به‌عنوان در فهرست آثار ملی ایران ثبت شد