
شمال
نمایش موقعیت منباز است
♨️جسد عالمی که بعد از 900 سال سالم بود! باغ مستوفی در اطراف شهرری، یكی از باغاتی بود كه در آنجا زراعت میكردند. اتفاقا سیل عظیمی آمد و تمامی اراضی مزروعی را آب فراگرفت و بسیاری از مكانها را تخریب نمود. بر اثر آب باران، حفره و شكافی عمیق، در باغ مستوفی نیز پدید آمد. هنگامی كه به اصلاح و مرمت این قسمت مشغول بودند، سردابی ظاهر شد كه آب قسمتی از آن را تخریب كرده بود. وقتی كه برای بازرسی و جستجو به آنجا وارد شدند، جسدی را مشاهده كردند كه تمام اعضأ بدن آن سالم و تازه به نظر میرسید و هیچگونه عیب و نقصی در آن دیده نمیشد، و با صورتی نیكو آرمیده بود! و هنوز اثر خضاب كردن بر ناخنهایش مشهود بود! و ناخنهای یك دست را گرفته و ناخن دست دیگر را نگرفته بود و محاسن شریفش روی سینهاش ریخته بود و بدن چنان سالم و تازه بود كه چنین به نظر میآمد تازه از حمام بیرون آمده است و فقط رشتههای نخ پوسیده كفن كه از هم گسسته شده بود در اطراف جسد بر روی خاك ریخته بود! این خبر در شهرری و تهران، به سرعت دهان به دهان گشت؛ و مردم فورا به سلطان وقت اطلاع دادند. به دستور سلطان، سریعا گروهی از علمأ و افراد سرشناس و صاحب نفوذ، كه در بین ایشان مرحوم حاج آقا محمد آل آقا كرمانشاهی و مرحوم میرزا ابوالحسن جلوه، حكیم گرانمایه آن روزگار و مرحوم آیة الله ملا محمد رستم آبادی و مرحوم علامه سید محمود مرعشی نجفی حضور داشتند؛ انتخاب و برای بررسی وضعیت در منطقه حضور پیدا كردند و وارد سرداب شدند و پس از تایید اصل قضیه، برای شناسایی جسد، شروع به تفحص و جستجو نمودند. با تفحص و بررسیهای انجام شده در سرداب، متوجه لوح و سنگ قبری میشوند كه بر روی آن چنین نوشته شده است: هذا المرقد العالم الكامل المحدث، ثقة الامحدثین، صدوق الطایفه، ابوجعفر محمد بن علی بن حسین بن موسی بن بابویه قمی. پس از بررسیهای كامل و پیدا شدن این سنگ نبشته و تایید علمأ و امینان مردم، در صحت و شناسایی جسد مطهر شیخ صدوق، جای هیچگونه تردیدی باقی نماند؛ و لذا دستور دادند، سرداب را بازسازی كنند و در آن را بستند و حفره پدید آمده را نیز مرمت كردند و بنایی مناسب بر آن ساختند و به بهترین وجه تزیین و آیینه كاری نمودند. مرحوم آیة الله مرعشی نجفی كلامی را نیز در ادامه بیان میدارند كه: مرحوم پدرم، علامه سید محمد مرعشی نجفی میفرمودند: من دست آن بزرگوار را بوسیدم و دیدم كه تقریبا پس از نهصد سال كه از مرگ و دفن شیخ صدوق میگذرد، دست ایشان، بسیار نرم و لطیف بود. ۸ آری این چنین است سرانجام عاشقان و دلدادگان کوی حضرت دوست که مس وجود خود را با کیمیای محبت او به طلا مبدل ساختند. منبع: مقدمه كتاب من لا یحضره الفقیه و کتاب روضات الجنات خوانساری
آرامگاه شیخ صدوق همراه باداستان معروفیتش وافرادمعروف که درابن بابویه دفن هستن
آستان مقدس شیخ صدوق در ابن بابویه شهرری، جای خیلی آرامش بخش و باصفایی هست.حتما دیدن کنید.مزار مشاهیر بزرگی اینجا هستن مثل رجبعلی خیاط،هادی اسلامی، تختی، دهخدا و..✋❤
بسیار با صفا وانرژی مثبت ان شاءالله طلبیده شویم زود به زود
ان شاء الله شب 23 ماه رمضان طلبیده شم شب قدر در این مکان مقدسه باشم چقدر عالی بود ان شاءالله بهترین تقدیرها رقم خورده باشه . بهترین مکان برای خلوت با خدا وتوسل جستن به امامان معصوم ع ان شاءالله همه مومنین ومومنات حاجت روا باشند. التماس دعاااا
التماس دعا
ابوجعفر محمد بن علی بن حسین بن موسی بن بابَوَیْه قمی (۹۲۳–۹۹۱ م) (۳۰۶–۳۸۱ق) معروف به شیخ صَدوُق و اِبنِ بابَوَیْه از علمای علم حدیث شیعه است. معروفترین اثر او من لایحضره الفقیه یک مجموعه از احادیث در مورد احکام (فرعی) دین است که یکی از کتابهای چهارگانهٔ شیعه است.[۲] نخستین کسی که ابن بابویه را صدوق نامیده ابن ادریس حلی است، و پس از وی تا زمان شهید اول، علامه مجلسی، این لقب شهرت نداشته است.[۳] در قم متولد شد. تولدش با آغاز نیابت حسین بن روح سومین نایب خاص حجت بن حسن همزمان بوده است. پدرش صدوق اول علی بن حسین بن موسی بن بابویه، فقیه شیعه و در زمان حسن عسکری و حجت بن حسن میزیست و مورد احترام آنان بود.[۴] (هر دو پدر و پسر معروف به ابن بابویه و صدوقَین هستند) وی از طرف رکن الدوله دیلمی پادشاه ری دعوت شد و نزد او و وزیرش صاحب بن عباد میزیست و ریاست روحانی شیعیان به او واگذار شد. به شهرهای خراسان، ماوراءالنهر، نیشابور، بلخ و بخارا سفر کرد و برای زیارت به حجاز و عراق رفت و در شهرهای کوفه و بغداد، علما از معلوماتش استفاده کردند و به ایران بازگشت و در سال ۳۸۱ در ری درگذشت.[۵]
ابوجعفر محمد بن علی بن حسین بن موسی بن بابَوَیْه قمی (۹۲۳–۹۹۱ م) (۳۰۶–۳۸۱ق) معروف به شیخ صَدوُق و اِبنِ بابَوَیْه از علمای علم حدیث شیعه است. معروفترین اثر او من لایحضره الفقیه یک مجموعه از احادیث در مورد احکام (فرعی) دین است که یکی از کتابهای چهارگانهٔ شیعه است.[۲] نخستین کسی که ابن بابویه را صدوق نامیده ابن ادریس حلی است، و پس از وی تا زمان شهید اول، علامه مجلسی، این لقب شهرت نداشته است.[۳]
مکانی بسیار با صفا و مرقد یکی از علمای نامی شیعه
نمای بیرونی مقبره شیخ صدوق
محمد بن علی بن حسین بن موسی بن بابویه قمی (۳۰۵-۳۸۱ق) معروف به شیخ صدوق از عالمان شیعه در قرن چهارم هجری قمری است. وی از مشهورترین محدّثان و فقیهان مکتب کلامی و حدیثمحور قم به شمار میآید. حدود ۳۰۰ اثر علمی به او نسبت داده شده ولی بسیاری از آنها امروزه در دسترس نیست. یکی از مهمترین آثار وی، کتاب من لایحضره الفقیه از کتب اربعه شیعه است. از دیگر آثار شیخ صدوق، معانی الاخبار، عیون اخبار الرضا، الخصال، علل الشرایع و صفات الشیعة است.
آستان مقدس شیخ صدوق (ابن بابویه) (محل عبادت) در محله شهید غیوری ری و خیابان ابن بابویه واقع شده است. این مکان یکی از دو محل عبادت در محله شهید غیوری ری میباشد و از نظر موقعیت جغرافیایی در نزدیکی پاساژ نمونه تجاری امین و همچنین آرامگاه جهان پهلوان تختی، تالار پردیس، آرامستان تاریخی ابن بابویه، آرامگاه جناب شیخ رجبعلی خیاط (نکوگویان) و امامزاده هادی و زینب خاتون قرار گرفته است. همچنین با توجه به نظراتی که کاربران در اپلیکیشن نشان به این مکان دادهاند میتوان گفت این مکان یکی از محلهای عبادت خوب این منطقه میباشد.