موزه عصارخانه شاهی محله بازار، اصفهان

موزه عصارخانه شاهی یک عصارخانه تاریخی درشهر اصفهان که درسال ۱۰۲۱هجری قمری به دستورشاه عباس اول ساخته شد درزمان قدیم به عنوان عصار خانه استفاده میشده است وامروز به عنوان‌ موزه استفاده میشود

عصارخانه شاهی یک عصارخانه تاریخی در شهر اصفهان است که در سال ۱۰۲۱ هجری قمری هم‌زمان با احداث بازار بزرگ قیصریه و مدرسه ملا عبدالله به دستور شاه عباس اول ساخته شده‌است. این اثر در تاریخ ۲۵ تیر ۱۳۵۴ با شمارهٔ ثبت ۱۰۸۵ به‌عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده‌است.در حال حاضر مساحت عصارخانه ۳۸۰ متر مربع است ولی در گذشته مساحت اصلی آن ۱۸۰۰ مترمربع بوده که اکنون مکان‌هایی مانند شترخان، بارانداز و ورودی بازرگانان از بین رفته‌است و فقط یک تیرخانه و دو انبار تو در تو در بخش شرقی تیرخان، در دو طبقه باقی مانده است؛ در محل بارانداز عصارخانه هم‌اکنون پاساژ طلافروشان قرار دارد.این عصارخانه در یک طبقه با ارتفاع حدود ۱۱ متر و سه فضای گنبدی شکل با مقطع کجاوه ایجاد شده‌است که سقف‌ها به سبک طاق و چشمه و نورگیرهای سقف، روشنایی عصارخانه را تأمین می‌کنند، دلیل ساخت سقف گنبدی شکل به دلیل خنک نگه داشتن محل برای نگه‌داری روغن موجود در عصارخانه بوده‌است. دیوارها و سقف خشتی بدون کاربندی، قاب‌سازی، تزئینات و پنجره ساخته شده‌است، فضای اصلی دارای پنج قسمت پیشخوان، بارانداز، شترخوان، گرم‌خانه و تیرخانه بوده‌است.دیوارها و سقف خشتی و به دلیل کاربری آن بدون کاربندی، قاب‌سازی، تزئینات و پنجره ساخته شده‌است، فضای اصلی دارای پنج قسمت پیشخوان، بارانداز، شترخوان، گرم‌خانه و تیرخانه بوده‌است. دانه‌های روغنی که در این عصارخانه به کار می‌رفته و مورد روغن کشی قرار می‌گرفته معمولاً کنجد، پنبه دانه، خشخاش، آفتاب گردان بوده‌است.از سال ۱۳۴۰ تا سال ۱۳۴۹ برای حرکت دادن تیر بزرگ و چرخش سنگ آسیاب، از موتور برق استفاده شده و بعد از آن زمان، به دلیل صنعتی شدن این حرفه و وجود تجهیزات مکانیزه، ادامه کار مقرون به صرفه نبوده و عصارخانه به مدت ۳۰ سال تعطیل شده‌است؛ تا اینکه در سال ۱۳۷۹ سازمان نوسازی و بهسازی شهرداری اصفهان، عصارخانه را از مالک اعیانی آن خریداری و از سال ۱۳۸۰ تا ۱۳۸۲ اقدام به مرمت و ساماندهی آن نموده‌است و به عنوان موزه مورد بازدید مردم و گردشگران قرار دارد.کتاب عصارخانه شاهی از سوی موزه عصارخانه شاهی به سه زبان فارسی، انگلیسی و عربی از سوی سعید سیاحیان خلاصه و گردآوری شده و در سال ۹۵ به چاپ رسیده‌است. این کتاب به بررسی کارکرد مختصر عصارخانه‌ها و معرفی موزه عصارخانه شاهی می‌پردازد، معرفی قسمت‌های مختلف عصارخانه، دانه‌های روغنی و کاربردشان در مصارف مختلف از دیگر بخش‌های این کتاب است.عصارخانه شاهی از سال ۱۳۹۲، به عنوان اولین و تنها پایگاه تخصصی مطالعات فرهنگ عامه در کشور، به فعالیت می‌پردازد. از سال ۱۳۹۵ این پایگاه طرح تاریخ شفاهی مشاغل سنتی اصفهان را آغاز نمود و چندین فیلم مستند نیز بر مبنای این تحقیقات از مشاغل سنتی اصفهان تولید گردید. این مرکز تخصصی در زمینه برگزاری کارگاه‌های تاریخ شفاهی نیز فعال است. موزه عصارخانه شاهی در سال ۲۰۱۷، به عنوان برترین موزه کوچک کشور، نشان جهانی ایکوم

مکانی بسیار دیدنی و زیبا در قلب میدان نقش جهان اصفهان در داخل بازار با اطلاعات بسیار بی‌نظیر دیدنش را به همه توصیه می‌کنم

عصارخانه شاهی یک عصارخانه تاریخی در شهر أصفهان است. این عصارخانه همزمان با ساخت بازار بزرگ قیصریه و مدرسه ملا عبدالله به دستور شاه عباس اول صفوی ساخته شد. عصارخانه شاهی در حال حاضر در حدود ۳۸۰ مترمربع مساحت دارد اما گفته می‌شود در گذشته بیش از ۱۸۰۰ مترمربع مساحت داشته است.عصارخانه شاهی دارای یک طبقه به ارتفاع حدود ۱۱ متر ساخته شده و در داخل بنا سه فضای گنبدی شکل وجود دارد که سقف این بخش‌ها به سبک طاق می‌باشند. بر روی سقف نورگیری‌های وجود دارد که روشنایی بنا را تامین می‌کردند. سقف گنبدی شکل هم به منظور خنک نگه‌داشتن محیط استفاده شده، زیرا دراین بخش‌ها روغن‌ها نگهداری می‌شده و محیط گرم باعث خراب شدن و یا بو گرفتن محیط می‌گردیده است.

عصارخانه شاهی یک عصارخانه تاریخی در شهر اصفهان است که در سال ۱۰۲۱ هجری قمری همزمان با احداث بازار بزرگ قیصریه و مدرسه ملا عبدالله به دستور شاه عباس اول ساخته شده است. در حال حاضر مساحت عصارخانه ۳۸۰ متر مربع است ولی در گذشته مساحت اصلی آن ۱۸۰۰ مترمربع بوده که اکنون مکان‌هایی مانند شترخان، بارانداز و ورودی بازرگانان از بین رفته است و فقط یک تیرخانه و دو انبار تو در تو در بخش شرقی تیرخان، در دو طبقه باقی مانده است. در محل بارانداز عصارخانه هم اکنون پاساژ طلافروشان قرار دارد. این عصارخانه در یک طبقه با ارتفاع حدود ۱۱ متر و سه فضای گنبدی شکل با مقطع کجاوه ایجاد شده است که سقف‌ها به سبک طاق و چشمه و نورگیرهای سقف، روشنایی عصارخانه را تأمین می‌کنند. دلیل ساخت سقف گنبدی شکل به دلیل خنک نگه داشتن محل برای نگه‌داری روغن موجود در عصارخانه بوده است. دیوارها و سقف خشتی بدون کاربندی، قاب‌سازی، تزئینات و پنجره ساخته شده است، فضای اصلی دارای پنج قسمت پیشخوان، بارانداز، شترخوان، گرم‌خانه و تیرخانه بوده است. دانه‌های روغنی که در این عصارخانه به کار می‌رفته و مورد روغن کشی قرار می‌گرفته معمولاً کنجد، پنبه دانه، خشخاش، آفتاب گردان بوده است. از سال ۱۳۴۰ تا سال ۱۳۴۹ برای حرکت دادن تیر بزرگ و چرخش سنگ آسیاب، از موتور برق استفاده شده و بعد از آن زمان، به دلیل صنعتی شدن این حرفه و وجود تجهیزات مکانیزه، ادامه کار مقرون به صرفه نبوده و عصارخانه به مدت ۳۰ سال تعطیل شده است؛ تا اینکه در سال ۱۳۷۹ سازمان نوسازی و بهسازی شهرداری اصفهان، عصارخانه را از مالک اعیانی آن خریداری و از سال ۱۳۸۰ تا ۱۳۸۲ اقدام به مرمت و ساماندهی آن نموده است و به عنوان موزه مورد بازدید مردم و گردشگران قرار دارد. کتاب عصارخانه شاهی از سوی موزه عصارخانه شاهی به سه زبان فارسی، انگلیسی و عربی از سوی سعید سیاحیان خلاصه وگردآوری شده و در سال ۹۵ به چاپ رسیده است. این کتاب به بررسی کارکرد مختصر عصارخانه‌ها و معرفی موزه عصارخانه شاهی می‌پردازد، معرفی قسمت‌های مختلف عصارخانه، دانه‌های روغنی و کاربردشان در مصارف مختلف از دیگر بخش‌های این کتاب است.

جای تاریخی دیدنی خاص ومنحصر به فرد

واقع واژه عصارخانه به‌معنای محل عصاره‌گیری است و کارکرد این عصارخانه‌ها را می‌توان شبیه به کارخانه‌های روغن‌کشی دانست

عصارخانه شاهی در میدان نقش جهان، جنب ورودی بازار قیصریه، بازار قنادها، بازار عصاری (پاساژ امین) قرار دارد. برای دسترسی به میدان نقش جهان می‌توانید از خودروی شخصی یا وسایل نقلیه عمومی استفاده کنید. اگر با مترو یا اتوبوس راهی این مکان می‌شوید، در ایستگاه مترو یا اتوبوس میدان امام حسین پیاده شوید. از این ایستگاه‌ها تا میدان را می‌توانید به‌صورت پیاده یا با تاکسی طی کنید. اگر خودروی شخصی را همراه می‌برید، چندین پارکینگ عمومی در خیابان‌های منتهی به میدان وجود دارد

ممنون ازعکس وتوضیحات شما ازاین مناطق دیدنی

عصارخانه به نوعی کارخانه قدیم روغن گیری است. روغن تهیه شده در عصارخانه ها بیشتر برای تأمین روشنایی شهر استفاده می‌ شد. در عصارخانه شاهی واقع در میدان نقش جهان اصفهان که در دوره شاه عباس صفوی ساخته شد، روغن مورد نیاز برای روشنایی میدان، مساجد، دربار و سایر نقاط شهر به کار برده می ‌شد. ساختمان باقی مانده عصارخانه امروز از سه بخش تیر خانه،‌ گرم‌ خانه و انبار تشکیل شده است. عصارخانه شاهی علاوه بر آنکه بنایی بی نظیر برای بازدید به شمار می‌ رود،‌ مرکز مطالعات فرهنگ عامه اصفهان نیز بشمار می رود. در این مرکز مطالعاتی مربوط به آداب و رسوم مردم اصفهان و مشاغل سنتی صورت می ‌گیرد. حمایت از پژوهش‌ های تاریخ شفاهی نیز از فعالیت های این مجموعه می باشد. موزه عصارخانه شاهی در سال 2017  به عنوان برترین موزه کوچک کشور، نشان جهانی ایکوم (کمیته ملی موزه‌های ایران) را دریافت نمود

با تنوع جالب توجهی از جاهای دیدنی، اصفهان از مهم‌ترین مقاصد گردشگری به شمار می‌رود. در کنار آثار تاریخی مشهورتری مانند نقش جهان و سی و سه پل، بناهای کمتر شناخته‌شده‌تر دیگری هستند که بازدید از آن‌ها را نباید از دست داد. عصارخانه شاهی یکی از همین آثار است که در مجموعه میدان نقش جهان قرار دارد.در ایران قدیم به آسیاب‌های خاصی که برای خرد کردن برخی مواد مثل زردچوبه و فلفل استفاده می‌شد، عصارخانه می‌گفتند. همچنین از عصارخانه‌ها برای گرفتن عصاره مواد روغنی مثل کرچک استفاده می‌شد. در واقع واژه عصارخانه به‌معنای محل عصاره‌گیری است و کارکرد این عصارخانه‌ها را می‌توان شبیه به کارخانه‌های روغن‌کشی دانست. عصارخانه از دو قطعه سنگ بزرگ تشکیل می‌شد که روی هم قرار می‌گرفتند. این دو قطعه سنگ از یک‌طرف با اهرمی به راس چهارپایی نظیری الاغ یا شتر و اسب وصل بود و با حرکت حیوان به‌صورت دورانی، سنگ رویی آسیاب به حرکت درمی‌آمد و با گردش آن، مواد میان دو سنگ نرم می‌شد. قسمت بالای سنگ متحرک جایگاهی بود که مواد خرد‌شونده را داخل آن می‌ریختند تا به زیر سنگ بروند و خرد شوند. این عصارخانه‌های ابتدایی را «چوغن‌گری» نیز می‌گفتند.عصارخانه‌ها را می‌توان نماد صنعتی ایران قدیم دانست و از آن‌ها در یزد، چهارمحال و بختیاری و اصفهان نمونه‌های معدودی باقی مانده است. با گذشت زمان و گسترش نیازهای مردم، عصارخانه‌ها هم پیشرفت کردند و تغییراتی در آن‌ها شکل گرفت.

واقعا جای تامل داره که اون زمان چطوری روغن گیری میکردن

واژه عصارخانه به‌معنای محل عصاره‌گیری است و کارکرد این عصارخانه‌ها را می‌توان شبیه به کارخانه‌های روغن‌کشی دانست، در واقع عصارخانه شاهی نمادی صنعتی از اصفهان در زمان‌های قدیم است. عصارخانه شاهی در سال ۱۰۲۱ هجری قمری به دستور شاه عباس اول ساخته شد. این مکان تاریخی دارای مساحتی حدود ۳۸۰ متر مربع است و از بخش‌های مختلفی نظیر پیشخوان، بارانداز، شترخان، گرم‌خانه و تیرخانه تشکیل شده است. در حال حاضر هم عصارخانه شاهی به‌عنوان اولین پایگاه تخصصی مطالعات فرهنگ عامه در کشور، فعالیت می‌کند.

خیلی واسم جالب بود که فهمیدم قدیما چجوری روغن گیری میکردن. یکی از بهترین جاهایی بود که رفتم

ساعت ۱۵ رفتیم و اعلام کردن تعطیله. در حالی که ساعت کاری رو روی کاغذ نوشتن تا ۱۶.

موزه عصارخانه شاهی محیط جالب و دیدنی ای داره ومرسنل خوبی داره و خیلی خوب راهنمایی میکنن و توضیح میدن.

موزه عصارخانه شاهی، یکی از موزه های جذاب و ارزشمند اصفهان هست که فضایی خاص با نورپردازی خاص داره و پیشنهاد میکنم برای یک بار حتما ز این موزه بازدید کنید.