محفل اشک امام رضا (ع) محله چهارباغ، مشهد

اینجا مشهد است و تو حالا در حرمی؛ از صحن گوهرشاد که به طرف صحن جامع راه می‌افتی، از ایوان مقصوره که می‌گذری، سمت راستت، بیرون مسجد، اتاقک کوچکی قرار دارد که وسعتی دارد به اندازه تمام دنیا انگار! خیلی‌ها، حتی خادم‌ها، خبرندارند از وجود چنین جایی و خیلی‌ها وقتی می‌بینندت که بلافاصله بعد از نماز ظهر در صف ورود به اتاق ایستاده‌ای و فقط با نگاه پرسشگرانه‌ای، از کنارت می‌گذرند! اگر اینجا مدت زیادی پاتوقت بوده باشد، بسیاری از چهره‌ها برایت آشنا هستند. هرچند شوق ورود به اتاق و ترس از پرشدن و بی‌جا ماندن، هول و ولا می‌اندازد به جانت که زودتر بروی داخل، اما نگران نباش؛ اینجا همیشه جا برای همه هست. هرگز ندیده‌ام که کسی بی‌جا مانده باشد اینجا و این است که می‌گویم، وسعتی دارد به اندازه تمام دنیا این اتاق، وسعتی دارد به اندازه عشق و گستره‌ای دارد به اندازه اقیانوس اشک! *** وارد که می‌شوی، باید گوشه‌ای را برای خودت پیدا کنی و مهربان بنشینی و جا باز کنی برای دیگری. در جلو جمعیت، پیرغلام‌ها هستند که به قانون نانوشته‌ای کسی نمی‌نشیند جایشان و احترام خاصی دارند پیش عزادارها. چشم که بگردانی چند نفری بینشان هستند که معروفند و چند نفری که نمی‌شناسی‌شان و گاهی آن گمنام‌ها از این معروف‌ها دلت را بیشتر می‌سوزانند! و در این میان، پیرمرد نورانی و با صفایی هست که محوریت مجلس با اوست. همه پیش از آنکه بخوانند، با چشمانشان رخصتی می‌گیرند از او؛ سید رضا مؤید است نام او. همان شاعر کم‌نظیراهل بیت(علیه السلام) در عصر حاضر. با توجه به ایام هفته، مجلس با توسل به عده خاصی از معصومان(علیهم السلام) شروع می‌شود... «یا وجیهاً»ای می‌گویند جمعیت و شفاعتی می‌طلبند و حاجاتشان را به روی دست می‌گیرند و یک‌جا می‌برند به آستان کرامت اهل بیت(علیه السلام). بعد از آن نوحه‌خوان‌ها یکی یکی کارشان را شروع می‌کنند و هرکدام با خواندن اشعاری ناب و لبریز از کنایه و آرایه و احساس و هنر، اشک می‌گیرند از جمعیت. آنها که قبلاً «مجمع‌الذاکرین»ی را تجربه کرده باشند با این مجلس خیلی زود ارتباط برقرار می‌کنند. اینجا مجمع‌الذاکرین است البته، اما ذاکرانش از قبل معلوم نیستند همیشه. گاهی درست وسط مجلس، صدای محزونی به روضه بلند می‌شود و همه و بیشتر پیرغلام‌ها، دل می‌دهند به مصیبت و هیچ کسی نمی‌پرسد نامت چیست، سابقه‌ات چیست؟ حتی اگر صدای زیبا هم نداشته باشد، با سوز و اخلاص ذاکر اشک جمعیت که دم مشکشان است انگار، در می‌آید.

خوبه

محفلی بسیار معنوی با حضور مداحان برجسته که پس از نماز ظهر و عصر شروع می‌شه. فضای داخل مسجد کوچیکه و زود شلوغ میشه.

﷽ هر موقع میرم مشهد دلم یه #هیئت یا #روضه مشتی میخواد تازه فهمیدم با قدمت بیش از ۳۰ سال #روضه_خوانی بوده و من نمی‌دونستم 😭 برنامه #محفل_اشک حرم مطهر امام رضا(ع) 🎤 #زمان ⏰ همه روزه بجز جمعه ها (بلافاصله پس از نماز جماعت ظهر و عصر #روضه شروع میشه) #مکان 📌 مشهد مقدس صحن پیامبر اعظم «ص» خروجی باب الهادی «ع» مسجد صدیقی ها 📌 https://nshn.ir/e57b1j_xOJjKq6 🆔 https://eitaa.com/otagheashk1332 ♥️⁦

چقدرمحل اقایون زیبا و تمیز و شیک و تزیین و دکور خوبی داره. 😐😐😐😒😒😒 محفل اشک باید روضه خون و مداحش، خوندنش به دل بشینه، گاهی میری ولی اشکی ازت نمیچکه و مجلس هم حال عجیبی نداره. واقعا نفس مداح مهمه. درکل محیط جالبی داره. جایی هست که هرروز توفیق شرکت در مجلس روضه فراهم باشه. خادم های حرم ورودی می ایستن و گشت بدنی دارند و بانهایت احترام برخورد میکنن. بعد نماز باچایی پذیرایی میکنن و گاهی ممکنه خوراکی هم تبرکی بدن. محل مسجد صدیقی ها هم از کنار ورودی باب الجواد راه داره هم از سمت بازار غدیر.

بهترین محفل برای اشک بهترین بهترین به نظرم هر کس که پای هیئتی باشه حتما باید اینجا بره روح و روان منزه میکنع با اشکی که سرازیر میشه

هر روز غیر از جمعه ها بعد از نماز ظهر و عصر ، روضه حضرت اباعبدالله الحسین علیه السلام 🌹

کاری پسندیده و عالی ماجور باشید ....

روضه در کنار حرم امام رضا میچسبه