آرامستان
احمد آزاد در ۱۷ فروردین ۱۳۴۰ در روستای خمک استان سیستان و بلوچستان زاده شد. او در کودکی به همراه خانواده به اصفهان رفت. پس از آن فراگیری ردیفها و دستگاههای موسیقی ایران را نزد جلالالدین تاج (تاج اصفهانی) و سلفژ را نزد هوشنگ بهشتی آغاز کرد. پس از خروج از ایران و زمانی که در رشته مهندسی برق به تحصیل اشتغال داشت مبانی موسیقی را با لقمان ادهمی و مهدی تاکستانی آغاز کرد. با رفتنِ سیاوش زندگانی به آمریکا احمد آزاد همکاری خود را با او آغاز کرد و به اجرای کنسرت پرداخت. او همچنین به خواندن و تمرین ردیفهای آوازی موسیقی ایرانی از جمله ردیف آوازی عبدالله دوامی، میرزا عبدالله فراهانی، محمود کریمی و دیگر استادان پرداخت. وی از آموزشهای حبیبالله بدیعی، جلیل زلاند و ایرج خواجهامیری نیز بهره برد. آشنایی بیشتر احمد آزاد با موسیقی ایرانی و روش خواندن و اجرای ردیفهای موسیقی، پس از رفتن ایرج و اکبر گلپایگانی به آمریکا و آشنایی با این دو موسیقیدان بود. وی همچنین در دانشگاههای آمریکا به تحصیل در رشتههای مهندسی برق، مهندسی پرواز، خلبانی، دکترای متافیزیک، روانشناسی اجتماعی، و هیپنوتیزم بالینی پرداخت. او همچنین مجری و برنامهساز برنامه «بامداد آدینه» بود که در هر قسمت به گفتگو با یکی از چهرههای موسیقی میپرداخت. از جمله آهنگ های معروف او آهنگ ساقی و مِی زدم و لولم است. احمد آزاد که در سالهای پایانی عمر در اصفهان زندگی میکرد ۱۰ آبان ۱۴۰۰ به دلیل ایست قلبی، درگذشت. پیکر او در باغ رضوان اصفهان در قطعه ۴۱ با حضور برخی هنرمندان و خانوادهاش به خاک سپرده شد.
آرامگاه استاد احمد آزاد (قبرستان) در اصفهان و خیابان انفاق، کیانی واقع شده است. و از نظر موقعیت جغرافیایی در نزدیکی آرامگاه مرحوم شمس علی سیاهریزی و قطعه 43 قرار گرفته است.