آرامگاه
محمدعلی بیدآبادی اصفهانی (شاهآبادی) در سال ۱۲۹۲ق (۱۲۵۱ش) در محلهٔ حسینآباد اصفهان به دنیا آمد. وی پس از تحصیلات مقدماتی و سطح و فراگیری عرفان نظری و فلسفه نزد میرزا هاشم اشکوری، به نجف رفت و مدت هفت سال شاگرد آخوند خراسانی و میرزا محمدتقی شیرازی بود و از این دو تن و سه تن از مراجع دیگر اجازهٔ اجتهاد گرفت.[۳] از سال ۱۳۳۰ تا ۱۳۴۷ق در تهران اقامت گزید و در این مدت به تدریس و امامت جماعت اشتغال داشت. همچنین در این دوران با سید حسن مدرس رابطهٔ نزدیکی داشت. در ماههای آخر اقامت در تهران، در اعتراض به حرکتهای رضاشاه در حرم عبدالعظیم حسنی متحصن شد و پس از آن به درخواست آیت الله حائری یزدی به قم عزیمت کرد و در آنجا به تدریس فقه و اصول و عرفان پرداخت. از شاخصترین شاگردان وی در این زمان امام خمینی وسیدمحمدکاظم شریعتمداری بود که به مدت هفت سال متون عرفان نظری را نزد وی فراگرفت. در سال ۱۳۵۴ق دوباره راهی تهران شد و در آنجا به تدریس و اقامهٔ نماز جماعت پرداخت.تلاشهای وی در تهران، موجب زمینهسازی دیگر فعالیتها و حرکتهایی شد که توسط روشنفکران مذهبی پس از شهریور ۱۳۲۰ ادامه یافت. وی علاوه بر علم فقه و اصول، بر ریاضیات و علوم غریبه و بنا به قولی زبان فرانسه نیز مسلط بود
امام برای درس آیت الله شاه آبادی ارزش و احترام زیادی قائل بودند و می فرمودند: «اگر آیت الله شاه آبادی هفتاد سال تدریس میکرد، من در محضرش حاضر میشدم، چون هر روز حرف تازهای داشت» مرحوم آیت الله مطهری میگفت: من هرگز از امام نشنیدم که اسم مرحوم شاه آبادی را بیاورند و دنباله اش « روحی فداه» را نگویند. امام خمینی فرمودند: «من در عمر خود، روحی لطیفتر از روح مرحوم شاه آبادی ندیدم.» و سپس ادامه دادند که: « ایشان، صرف نظر از چنین فقاهت، فلسفه، عرفان که کم نظیر بودند در سیاست نیز کم نظیر بودند.»
محمدعلی بیدآبادی اصفهانی مشهور به شاهآبادی (زاده ۱۲۵۱ در اصفهان – درگذشته ۳ آذر ۱۳۲۸ در تهران)،عارف و مجتهد شیعی بود. وی به فیلسوف فطرت نیز شهره بود. او فرزند محمدجواد حسینآبادی اصفهانی، (مشهور به بیدآبادی) بود و جواد، محمد، مهدی، حسین، حسن، عبدالله، عباس، روحالله، نصرالله و نورالله فرزندان ویاند.
امام برای درس آیت الله شاه آبادی ارزش و احترام زیادی قائل بودند و می فرمودند: «اگر آیت الله شاه آبادی هفتاد سال تدریس میکرد، من در محضرش حاضر میشدم، چون هر روز حرف تازهای داشت» مرحوم آیت الله مطهری میگفت: من هرگز از امام نشنیدم که اسم مرحوم شاه آبادی را بیاورند و دنباله اش « روحی فداه» را نگویند. امام خمینی فرمودند: «من در عمر خود، روحی لطیفتر از روح مرحوم شاه آبادی ندیدم.» و سپس ادامه دادند که: « ایشان، صرف نظر از چنین فقاهت، فلسفه، عرفان که کم نظیر بودند در سیاست نیز کم نظیر بودند.»
محمدعلی بیدآبادی اصفهانی (شاهآبادی) در سال ۱۲۹۲ق (۱۲۵۱ش) در محلهٔ حسینآباد اصفهان به دنیا آمد. وی پس از تحصیلات مقدماتی و سطح و فراگیری عرفان نظری و فلسفه نزد میرزا هاشم اشکوری، به نجف رفت و مدت هفت سال شاگرد آخوند خراسانی و میرزا محمدتقی شیرازی بود و از این دو تن و سه تن از مراجع دیگر اجازهٔ اجتهاد گرفت.[۳] از سال ۱۳۳۰ تا ۱۳۴۷ق در تهران اقامت گزید و در این مدت به تدریس و امامت جماعت اشتغال داشت. همچنین در این دوران با سید حسن مدرس رابطهٔ نزدیکی داشت. در ماههای آخر اقامت در تهران، در اعتراض به حرکتهای رضاشاه در حرم عبدالعظیم حسنی متحصن شد و پس از آن به درخواست آیت الله حائری یزدی به قم عزیمت کرد و در آنجا به تدریس فقه و اصول و عرفان پرداخت. از شاخصترین شاگردان وی در این زمان امام خمینی وسیدمحمدکاظم شریعتمداری بود که به مدت هفت سال متون عرفان نظری را نزد وی فراگرفت. در سال ۱۳۵۴ق دوباره راهی تهران شد و در آنجا به تدریس و اقامهٔ نماز جماعت پرداخت.تلاشهای وی در تهران، موجب زمینهسازی دیگر فعالیتها و حرکتهایی شد که توسط روشنفکران مذهبی پس از شهریور ۱۳۲۰ ادامه یافت. وی علاوه بر علم فقه و اصول، بر ریاضیات و علوم غریبه و بنا به قولی زبان فرانسه نیز مسلط بود
مرقد آیت الله شاه آبادی (آرامگاه) در محله هاشم آباد ری و خیابان فدایی واقع شده است. این بنا یکی از دوازده آرامگاه در محله هاشم آباد ری میباشد و از نظر موقعیت جغرافیایی در نزدیکی مراکز مهمی مانند شهربازی سرگرمی خانواده، حرم حضرت عبدالعظیم حسنی، بیمارستان آستان حضرت عبدالعظیم (ع)، آبنما ، موزه عبدالعظیم حسنی و بازار قدیم شهر ری و همچنین رستوران حرم حضرت عبدالعظیم (ع)، پارکینگ حرم شاه عبدالعظیم، مزار شهید حسین امیر عبداللهیان، درمانگاه دارالشفا کوثر و مسجد جامع ری قرار گرفته است. همچنین با توجه به نظراتی که کاربران در اپلیکیشن نشان به این مکان دادهاند میتوان گفت این بنا یکی از آرامگاههای خوب این منطقه میباشد.