دروازه قرآن محله دروازه قرآن، شیراز

این دروازه در ابتدا در زمان عضدالدوله دیلمی ساخته شد و قرآنی در آن جای داده شد تا مسافران با گذر از زیر آن متبرک شوند. در دوره زندیه کریم خان زند این دروازه را بازسازی کرد و اتاقی به بالای آن افزود و دو جلد قرآن بزرگ نفیس، به خط سلطان ابراهیم بن شاهرخ تیموری، در اتاقک بالای آن جای داد. این قرآنها، که به قرآن هفده من معروف اند، اکنون از دروازه قرآن به موزه پارس انتقال یافته اند. دروازه قرآن در دوره قاجاریه به علت وقوع چندین زلزله دچار صدمات زیادی شد که محمد زکی خان نوری آن را تعمیر نمود. این بنا در گذشته طاق قران نیز نامیده شده است. روزهای اول هرماه مردم از شهر خارج شده و از زیر این طاق عبور میکرده اند. درسال 1315 این بنا به دستور رضاخان، تخریب شد . این بنا در تاریخ 19/9/1375باشماره 1800در فهرست آثار ملی به ثبت رسیده است. گلشن شیراز دروازه قرآن در شمال شرقی شهر شیراز در تنگ الله اکبر میان کوه چهل مقام و کوه باباکوهی قرار دارد و در واقع در خروجی شیراز بسمت شهر مرودشت واقع شده است. این بنای تاریخی در کنار فلکه طاووسیه شیراز قرار دارد. دروازه قرآن در فاصله کمتر از ده متری مقبره خواجوی کرمانی و همچنین فاصله کمتر از پانصد متری باغ جهان نما و همچنین فاصله کمتر از هزار متری مقبره شاعر نامدار پارسی زبان حافظ شیرازی و باغ جهان نما قرار دارد. نمای کلی دروازه ی قرآن، نمادی از آرامگاه کورش کبیر است. مصالح به کار رفته در آن، سنگ و سیمان است که به شیوه ی سنتی ساخته شده و در سطوح شمالی و جنوبی آن اندکی کاشی کاری شده است. دروازه ی قرآن، دارای یک دهنه ی بزرگ در میان، و دو دهنه ی کوچک در دو سوی آن است. در دهنه ی غربی، راه پله ی ورود به اتاق بالای دروازه قرار دارد. این اتاق، سه پنجره ی مشبک کاشی کاری شده در هر سمت دارد و قرآنی در آن نگهداری می شود. در دهنه ی شرقی، آرامگاه سازنده ی این دروازه، شادروان ایگار قرار دارد این دروازه در سال 1327 خورشیدی ساخته شده است. پیش از آن دروازه ای قدیمی وجود داشت که به فرمان امیر عضدالدوله دیلمی (372-338 هـ.ق) از سنگ و ساروج ساخته شده بود و قرآنی برای سلامت کاروانیان بر فراز آن گذارده بودند. تا سال 1315 خورشیدی، کاروان ها از زیر این دروازه رفت و آمد می کردند، اما به دلیل افزایش روز افزون خودروهای موتوری، دهنه ی دروازه برای رفت و آمد آن ها به ویژه کامیون ها تنگ و خطرناک بود. بنابراین شهرداری شیراز آن را با دینامیت ویران کرد تا جاده برای حرکت خودروها هموار شود. همچنین در آن هنگام قرآن هفده منی بالای دروازه را نیز به موزه ی پارس انتقال دادند. این قرآن در دو جلد به خط ثلث توسط خوشنویس مشهور دوره ی تیموری سلطان ابراهیم نوه شاهرخ تیموری نوشته شده است. تخریب دروازه موجب نگرانی مردم شیراز شد، زیرا آنان از گذشته های دور به ویژه از روزگار زندیه، باور داشتند که در روزهای اول هر ماه قمری، از زیر دروازه بگذرند تا سلامتی یک ماهه ی خود را با توسل به قرآن بیمه کنند. به همین خاطر 12 سال بعد یکی از بازرگانان شیراز به نام حاج حسین ایگار معروف به اعتماد التجار دروازه ی کنونی را ساخت و برای رفع نگرانی مردم شیراز قرآنی را برفراز آن نهاد. دروازه ی کنونی تا سال 1365 خورشیدی محل رفت و آمد خودروها بود .

دروازه قرآن دروازه قرآن شیراز یکی دیگر از جاذبه‌های تاریخی این شهر است که کمتر کسی پیدا می‌شود که آن را نشناسد. دروازه‌ قرآن در شمال شرقی شیراز و میان دو کوه چهل مقام و باباکوهی واقع شده است. این دروازه در واقع خروجی شیراز به‌سمت مرودشت محسوب می‌شود. در نزدیکی دروازه‌ قرآن چند جاذبه‌ مشهور شیراز مانند مقبره‌ خواجوی کرمانی، باغ جهان نما و حافظیه قرار دارد. دروازه‌ قرآن در دوران عضدالدوله دیلمی ساخته شد و قرآنی روی آن قرار دادند تا کسانی که از شهر خارج می‌شوند، از زیر قرآن عبور کنند. کریم خان زند این دروازه را بازسازی کرد و دو جلد قرآن بالای اتاقی که روی آن ساخته بود، قرار داد. این قرآن‌ها به «قرآن هفده من» شهرت دارند و امروزه در موزه‌ پارس نگهداری می‌شوند. در دوران پهلوی اول، دروازه قدیمی قرآن به دستور رضا شاه تخریب شد و در سال ۱۳۲۸ دروازه‌ای جدید با فاصله‌ کمی از دروازه‌ قدیمی ساخته شد. دروازه‌‌ جدید بزرگ‌تر از دروازه‌ قبلی است.

دروازه قرآن شیراز آخرین بازمانده از دروازه‌های ششگانه شیراز است که به برکت کلام قرآن، هنوز پابرجاست.داستان ساخت دروازه قرآن شیراز از این رسم دیرینه ایرانی شروع شد که هر مسافری از زیر قرآن رد می‌کردند تا در پناه خدا به سلامت به مقصد برسد. اما این دروازه، تنها دروازه شهر نبود. در واقع، دروازه قرآن تنها بازمانده از 6 دروازه‌ای‌ست که در گذشته بر سر ورودی‌های شیراز ساخته شده بودند. درحال‌حاضر راه ورود به شیراز از شمال شهر، از زیر دروازه قرآن نمی‌گذرد و به کنار آن منتقل شده، اما هنوز هم این دروازه برای مردم احترام و قداست خاصی دارد.دروازه قرآن به لحاظ موقعیت جغرافیایی، در تنگ الله اکبر شیراز، بین کوه‌های چهل‌مقام و باباکوهی واقع شده است. اگر از شمال شیراز (جاده اصفهان به شیراز) وارد شهر شوید، دروازه قرآن را در حاشیه کوه باباکوهی، سمت راست بلوار می‌بینید. ورودی پارک خواجو کرمانی نیز در کنار این دروازه تاریخی قرار گرفته است.همان‌طور که خواندیم، دروازه قرآن در مسیر ورودی شهر از سمت شمال قرار گرفته است. پس اگر از سمت جاده اصفهان راهی شیراز باشید، یکی از معروف‌ترین جاذبه‌های تاریخی شیراز را در راه ورود به شهر می‌بینید. در غیر این صورت، برای بازدید از این دروازه، ابتدا باید خود را به بلوار هفت‌تنان یا بلوار آیت‌الله‌ ربانی برسانید و مسیر خود را در سمت چپ بلوار ادامه دهید تا به دروازه مشهور شهر برسید.دروازه‌ای که امروز به یک‌کنار رانده‌شده و کمتر کسی از زیر آن رد می‌شود، زمانی تنها راه ورود و خروج به شهر از سمت شمال بود. این دروازه را با یک جلد قرآن در بالای آن، بر سر راه مسافران ساخته بودند تا در پناه نام و کلام خدا، به سلامت سفر خود را شروع و به پایان برسانند. البته این دروازه، تنها دروازه شهر نبود. درواقع ساختن درگاهی که عبور و مرور افراد را به شهر کنترل می‌کرد، یکی از ضروری‌ترین سازه‌ها برای شهرهای بزرگ محسوب می‌شد. شیراز هم که در تمام دوره‌های تاریخ، یکی از مهم‌ترین و پررونق‌ترین شهرهای ایران به‌ شمار می‌رفت، از این قاعده مستثنی نبود. این شهر در گذشته 6 دروازه داشت اما درحال‌حاضر از تمام آن دروازه‌ها، فقط طاق سفید دروازه قرآن برای ما به‌جامانده و باقی از بین رفته‌اند. نام و محل این دروازه‌ها هنوز هم در خاطره مردم محلی زنده‌ است.

یکی از بهترین جاهای دیدنی شیراز هس، شبای قشنگی داره

دروازه قرآن شیراز یکی دیگر از جاذبه‌های تاریخی این شهر است که کمتر کسی پیدا می‌شود که آن را نشناسد. دروازه‌ قرآن در شمال شرقی شیراز و میان دو کوه چهل مقام و باباکوهی واقع شده است. این دروازه در واقع خروجی شیراز به‌سمت مرودشت محسوب می‌شود. در نزدیکی دروازه‌ قرآن چند جاذبه‌ مشهور شیراز مانند مقبره‌ خواجوی کرمانی، باغ جهان نما و حافظیه قرار دارد. دروازه‌ قرآن در دوران عضدالدوله دیلمی ساخته شد و قرآنی روی آن قرار دادند تا کسانی که از شهر خارج می‌شوند، از زیر قرآن عبور کنند. کریم خان زند این دروازه را بازسازی کرد و دو جلد قرآن بالای اتاقی که روی آن ساخته بود، قرار داد. این قرآن‌ها به «قرآن هفده من» شهرت دارند و امروزه در موزه‌ پارس نگهداری می‌شوند. در دوران پهلوی اول، دروازه قدیمی قرآن به دستور رضا شاه تخریب شد و در سال ۱۳۲۸ دروازه‌ای جدید با فاصله‌ کمی از دروازه‌ قدیمی ساخته شد. دروازه‌‌ جدید بزرگ‌تر از دروازه‌ قبلی است

سلام من خاطرات جالبی از دروازه قرآن دارم اولین سفرم درکودکی سال۱۳۵۱ درست با اتوبوس ایران پیما قرمز رنگ از زیر همین دروازه عبور کردیم داخل شهر شیراز هم یک میدان وجود داشت بنام میدان ساعت که یک ساعت بزرگ وسط میدان روی زپین وجود داشت که کار هم میکرد وزمان را نشان میداد

واقعا زیباست

محلی بسیار دیدنی وزیبا وآبشارهای زیبا وبه یاد ماندنی در کنار جاده کمربندی ورودی شیراز چشم هر بیننده ای را بخود جلب میکند

زیباترین

بسیار عالی و زیباست اگه مسیرتون افتاد شیراز حتما دیدن کنید

خیلی زیبا بود اگر شیراز رفتید به دروازه قران سری بزنید

آبشار دروازه قرآن

دروازه قرآن شیراز بسیار زیبا و دیدنی بود در بهار ۱۴۰۲ تمیز و شلوغ .....

دروازه قرآن برای تفریح دور همی شبانه مردم جایه خوبیه . اکثر مکان های تاریخی شیراز شب ها تعطین یا اجازه دورهمی به مردم نمی دن ولی اگه شیراز رفتین شب ها دروازه قرآن جای خوبیه برای نشستن و تماشای مردم و استفاده از غذاهای ارزان خیابونی خصوصا پاچینی مرغ که تو خیابونای اطراف دروازه قرآن با طعم های مختلف فراوون پیدا میشه . بخورین و یه من دعا کنین

شیراز مکان های گردشگری زیاد و زیبایی داره و دروازه قرآن هم یکی از این مکان های زیبا در ورودی شمالی کلانشهر شیراز واقع شده است

پرچم شهر راز 🏁

دروازه قرآن یکی از دروازه‌های به جای مانده از دوره‌های قدیم در شیراز است که امروزه به عنوان یکی از آثار تاریخی این شهر به حساب می‌آید و در شمال شهر قرار دارد و جز دروازه ورودی شمال شیراز حساب می شود. این دروازه در ابتدا در زمان عضدالدوله دیلمی ساخته شد و قرآنی در آن جای داده شد تا مسافران با گذر از زیر آن متبرک شوند. در دوره زندیه کریم خان زند این دروازه را بازسازی کرد و اتاقی به بالای آن افزود و دو جلد قرآن بزرگ نفیس، به خط سلطان ابراهیم بن شاهرخ تیموری، در اتاقک بالای آن جای داد. این قرآن‌ها، که به «قرآن هفده کیلوگرم» معروفند، اکنون از دروازه قرآن به موزه پارس انتقال یافته‌اند.  دروازه قرآن در دوره قاجاریه به علت وقوع چندین زلزله دچار صدمات زیادی شد که محمد زکی خان نوری آن را تعمیر نمود. این بنا در گذشته طاق قرآن نیز نامیده شده‌است. روزهای اول هرماه مردم از شهر خارج شده و از زیر این طاق عبور می‌کرده‌اند. در سال ۱۳۱۵ این بنا توسط شهردار وقت شیراز تخریب شد. دروازه قرآن در سال ۱۳۲۸ شمسی با همت یکی از بازرگانان شیراز به نام حاج حسین ایگار معروف به اعتماد التجار، با فاصله کمی از دروازه کهن ساخته شد. دروازه جدید در اندازه بزرگ‌تر، شامل دهانه قوس تیزه دار و دو ورودی کوچک بر روی جرزهای دو طرف و اتاق مستطیل شکلی بر فراز آن برای گذاشتن قرآن ساخته شد. در این بنا، آیاتی از قرآن را به خط ثلث و نسخ دور تا دور در دروازه قرآن نگاشته‌اند؛ در پیشانی شمالی این طاق آیه: «انّ هذا القرآن یهدی للتی هی اقوم». (سوره اسراء، آیه ۹) و بر پیشانی جنوبی و سمت شهر شیراز آیه: «قل لئن اجتمعت الانس و الجنّ علی…». (سوره اسراء، آیه ۸۸) و در گوشه غربی طاق آیه: «انّا نحن نزّلنا الذّکر» و ادامه آیه در گوشه شرقی: «و انّا له لحافظون» (سوره حجر، آیه ۹) نوشته شده‌ است در بالای دروازه دو نسخه قرآن دستنویس به خط ثلث عالی منسوب به ابراهیم سلطان نوه شاهرخ تیموری قرار داشت. در سال ۱۳۱۶ هجری شمسی دو قرآن خطی موجود در آن به موزه پارس انتقال یافت که همچنان در این موزه نگهداری می‌شوند

دروازه قرآن در شمال شرقی شهر شیراز، در تنگه الله اکبر میان کوه چهل‌مقام و باباکوهی جای گرفته و در خروجی شیراز به‌سمت شهر مرودشت واقع شده‌ است. فلکه‌ طاووسیه نیز در نزدیکی آن قرار دارد.  دروازه قرآن در فاصله‌ کمتر از ده متری مقبره‌ خواجوی کرمانی و همچنین فاصله‌ کمتر از پانصد متری باغ جهان نما و فاصله‌ کمتر از هزار متری مقبره شاعر نامدار پارسی زبان، حافظ شیرازی، قرار دارد. تاریخچه دروازه قرآن شیراز دروازه قرآن‌ یکی از نمادهای تأثیر قرآن بر زندگی مردم ایران و از بناهای ارزشمند اسلامی در ایران به شمار می‌آید و معمولا بنایی طاقی‌شکل است که جایگاه ویژه‌ای بالای آن برای قرار دادن یک یا چند جلد قرآن کریم در نظر گرفته می‌شود. مرحوم شهری درباره‌ دروازه‌های شهر تهران می‌گوید: در هر طرف از جهات چهارگانه‌ شهر، سه دروازه وجود داشت. هر یک از این دروازه‌ها به نامی شهرت داشت. پاره‌ای از این دروازه‌ها بر اساس راه اصلی شهر مقصد، نام‌گذاری می‌شدند. مثلا دروازه‌ای که سر راه قزوین بود، دروازه قزوین نام گرفت و برخی دروازه‌ها مانند دروازه ری به نام همان محل نام‌گذاری شدند. تعداد دیگری از دروازه‌ها به‌دلیل خصوصیت ویژه‌ آن مانند دروازه قرآن، این‌گونه نام‌گذاری شدند. در میان دروازه قرآن‌های ایران، دروازه قرآن شیراز، از نظر قدمت و همچنین از دیدگاه شهرت عمومی از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است. 

بسیار مکان قشنگی هست.

اولین جایی که تو تور شیراز گردی ما رو بردن و واسم خاطره انگیزه.

فوق العاده...به خصوص از بالای کوه

دروازه قرآن در شب به نظرم زیباتر است

زیباترین ورودی شهر شیراز ، بیشتر از اینا جا داره بهش رسیدگی بشه

دروازه قرآن شب های محرم

دروازه قرآن که در گذشته ورودی شهر شیراز بوده هم اکنون یکی از زیباترین جاذبه های این شهر است. بازدید از دروازه قرآن از همان بدو ورود به این شهر نیز میسر است.

یکی از آثارتاریخی بسیارزیبای شیراز است

این دروازه در ابتدا در زمان عضدالدوله دیلمی ساخته شد و قرآنی در آن جای داده شد تا مسافران با گذر از زیر آن متبرک شوند. در دوره زندیه کریم خان زند این دروازه را بازسازی کرد و اتاقی به بالای آن افزود و دو جلد قرآن بزرگ نفیس، به خط سلطان ابراهیم بن شاهرخ تیموری، در اتاقک بالای آن جای داد. این قرآن‌ها، که به «قرآن هفده کیلوگرم» معروفند، اکنون از دروازه قرآن به موزه پارس انتقال یافته‌اند. دروازه قرآن در دوره قاجاریه به علت وقوع چندین زلزله دچار صدمات زیادی شد که محمد زکی خان نوری آن را تعمیر نمود. این بنا در گذشته طاق قرآن نیز نامیده شده‌است. روزهای اول هرماه مردم از شهر خارج شده و از زیر این طاق عبور می‌کرده‌اند.در سال ۱۳۱۵ این بنا توسط شهردار وقت شیراز تخریب شد. دروازه قرآن در سال ۱۳۲۸ شمسی با همت یکی از بازرگانان شیراز به نام حاج حسین ایگار معروف به اعتماد التجار، با فاصله کمی از دروازه کهن ساخته شد. دروازه جدید در اندازه بزرگ‌تر، شامل دهانه قوس تیزه دار و دو ورودی کوچک بر روی جرزهای دو طرف و اتاق مستطیل شکلی بر فراز آن برای گذاشتن قرآن ساخته شد. در این بنا، آیاتی از قرآن را به خط ثلث و نسخ دور تا دور در دروازه قرآن نگاشته‌اند؛ در پیشانی شمالی این طاق آیه: «انّ هذا القرآن یهدی للتی هی اقوم». (سوره اسراء، آیه ۹) و بر پیشانی جنوبی و سمت شهر شیراز آیه: «قل لئن اجتمعت الانس و الجنّ علی…». (سوره اسراء، آیه ۸۸) و در گوشه غربی طاق آیه: «انّا نحن نزّلنا الذّکر» و ادامه آیه در گوشه شرقی: «و انّا له لحافظون» (سوره حجر، آیه ۹) نوشته شده‌است.

قشنگه ولی خیلی شلوغه مخصوصا در ایام عید

من که عاشق دروازه قرآن هستم.

منطره چشم نواز دروازه قران از سمت بوستان خواجوی کرمانی

کوهپایه منظره زیبایی داره وبابا کوهی برا پیاده روی روز جمعه عالیه

معروف‌ترین و نام‌آشناترین جاذبه گردشگری شیراز، دروازه قرآن نام دارد. شهر شیراز در گذشته از ۶ دروازه برخوردار بود که هم‌اکنون تنها دروازه باقی‌مانده از این شهر، دروازه شیراز است. این دروازه توسط عضدالدوله دیلمی ساخته شد و بر روی آن قرآنی قرار دادند تا مسافران از زیر آن به سلامت عبور کنند.دروازه قرآن در زمان کریم خان زند مورد بازسازی قرار گرفت و به دستور ایشان یک اتاقک در بالای دروازه ایران ساخته شد تا دو قرآن نفیس که به قرآن هفده کیلوگرم معروف هستند، درون این اتاقک قرار بگیرند. این قرآن‌ها هم‌اکنون از دروازه شیراز به موزه پارس انتقال داده شدند. دروازه شیراز در شمال شرقی این شهر و بین دو کوه چهل مقام و باباکوهی قرار دارد. این دروازه دقیقا در ورودی شهر شیراز واقع شده است، بنابراین کسانی که از جاده اصفهان – شیراز وارد این شهر می‌شوند، این بنا را مشاهده خواهند کرد. بنای دروازه قرآن بسیار زیبا و ارزشمند بوده و از شهرت خاصی برخوردار است. بد نیست بدانید که باغ جهان‌نما، آرامگاه خواجوی کرمانی و حافظیه که از جاهای دیدنی شیراز به شمار می‌روند، در فاصله کمی از دروازه شیراز قرار گرفته‌اند.

دروازه قرآن یکی از دروازه‌های به جای مانده از دوره‌های قدیم در شیراز است که امروزه به عنوان یکی از آثار تاریخی این شهر به حساب می‌آید و در شمال شهر قرار دارد و جز دروازه ورودی شمال شیراز حساب می شود. در قدیم شیراز دارای ۶ دروازه بوده‌است. هم‌اکنون در شیراز دروازه‌ای به جز دروازه قرآن وجود ندارد اما مردم شیراز هنوز به محل دروازه‌های قدیمی اشاره می‌کنند که عبارتند از: (دروازه قرآن، دروازه اصفهان، دروازه سعدی، دروازه قصابخانه، دروازه کازرون، دروازه شاه داعی الی اله). در مدخل تنگ الله اکبر با دروازه‌ای روبرو هستیم، که به دروازه قرآن معروف شده‌است. این دروازه به دستور عضدالدوله دیلمی ساخته شده‌است. وجه تسمیه آن بخاطر قرآنی است، که به دستور امیر در آن گذاشته شده بود تا مسافرین به سلامت از زیر آن عبور کنند. این طاق به مرور زمان به خرابی رفت، تا این که در زمان کریم خان زند از نوساخته شد و قرآن معروف به «هفده من» که منسوب به خط سلطان ابراهیم نوه شاهرخ تیموری در اتاقک بالای آن گذاشته شد. قران مذکور در حال حاضر در موزه پارس شیراز نگهداری می‌شود. این دروازه با نابخردی شهرداری شیراز در سال۱۳۱۵شمسی با دینامیت ویران شد. باردیگر این دروازه با بلندنظری یکی از بازرگانان معروف شیراز بنام حسین ایگار در سال ۱۳۲۸شمسی تجدید بنا گردید. در اتاقک‌های کناری این بنا، ایگار و همسرشان دفن گرديده اند. دروازه قرآن در شمال شهر شیراز در تنگ الله اکبر میان کوه چهل مقام و کوه باباکوهی قرار دارد و در واقع در خروجی شیراز به سمت کمربندی و جاده مرودشت واقع شده‌است. این بنای تاریخی در کنار فلکه طاووسیه شیراز قرار دارد. دروازه قرآن در فاصله کمتر از ده متری مقبره خواجوی کرمانی و همچنین فاصله کمتر از پانصد متری باغ جهان‌نما و همچنین فاصله کمتر از هزار متری مقبره شاعر نامدار پارسی زبان حافظ شیرازی و باغ جهان‌نما قرار دارد

ورودی اول شیراز که مکانی زیبا و جذاب است زادگاه تمدن ایران

بهترین مکان براری استراحت ودنج آرامش بخش بغل دروازه قرآن هم هر دو طرف پارک خوبی هست

نمای زیبای دروازه قرآن

زیبا

Beautiful

سلام درفرهنگ اسلامی مامسافررااززیرقرآن ردمیکنندتاان شاءالله ازبلاهادرامان بماند.ازاین رودرگذشته ماشین هااززیردروازه قرآن میگذشتند.درودبرفرهنگ ایرانی اسلامی ما.

شیراز با مردم. خون گرم و مهمان نواز .یه شهری که اگه یک هفته هم باشی بازم کم برا گردش و دیدن مکان های زیبا و تاریخی

دروازه قرآن باشکوه (شیراز باصفا)

دروازه قرآن یک محله ی باستانی و قدیمی در شهر شیراز است که سالانه بیش از بیست هزار نفر و شاید هم بیشتر به بازدید از این مکان میروند

عالی بود شبش خیلی قشنگتره

دروازه قرآن یکی از دروازه‌های به جای مانده از دوره‌های قدیم در شیراز است که امروزه به عنوان یکی از آثار تاریخی این شهر به حساب می‌آید و در شمال شهر قرار دارد و جز دروازه ورودی شمال شیراز حساب می شود.

بد بد بد

این دروازه در ابتدا در زمان عضدالدوله دیلمی ساخته شد و قرآنی در آن جای داده شد تا مسافران با گذر از زیر آن متبرک شوند.[۱] در دوره زندیه کریم خان زند این دروازه را بازسازی کرد و اتاقی به بالای آن افزود و دو جلد قرآن بزرگ نفیس، به خط سلطان ابراهیم بن شاهرخ تیموری، در اتاقک بالای آن جای داد. این قرآن‌ها، که به «قرآن هفده کیلوگرم» معروفند، اکنون از دروازه قرآن به موزه پارس انتقال یافته‌اند

هیچ جا شیراز نمیشه

خیلی پر انرژی هست اینجا طبیعت کوهستانی و کلی درخت و سرسبزی اردیبهشت شیراز محل اقامت کوتاه کلی امکانات رفاهی خیلی باحال بود در کل پیشنهاد میکنم از این مکان زیبا دیدن کنید

مکان بسیار عالی و زیبا

عالی

زیبا و دیدنی امیدوارم همه حداقل یک بار از اینجا و شیراز دیدن کنن

دروازه قران شیراز واقعا که دیدنی است هر موقع به شیراز میروم از این مکان دیدن میکنم هر بار که میروم انگار تازه برای اولین بار به انجا رفته ام واقعا که تماشایی و زیباست

دروازی برای ورود به یکی اززیباترین شهرهای ایران شهری دارای تاریخ وتمدنی چندین هزارساله

دروازه در شمال شهر شیراز و رو به تنگ الله‌اکبر و میان کوه چهل‌مقام و کوه باباکوهی، مسافران خود را که به‌سمت کمربندی و جاده مرودشت می‌رفتند، متبرک می‌کرد و تا امروز به همین نام مشهور ماند. تا سال ۱۳۶۵ که همچنان مسیر تردد خودروها بود و از مسیر تاریخی اصفهان به شیراز ماشین‌ها از زیر آن رد می‌شدند. اما حالا تغییر شکل داده است و محوطه‌ای کاملا گردشگری است.

مکانی بسیار زیبا و دیدنی

خیلی شلوغ است از نظر امنیتی سطح پایین است

عالی

سلام عالی متشکرم از محبت تمامی کارکنان زحمتکش اثار باستانی که زحمت نگهداری این مجموعه ها کشیدن دمتون گرم از کل دوستان شیرازی ارزش این همه راه رو داشت که از تهران بیام و با مردمان خونگرم و با محبت این شهر زیبا از نزدیک اشنا بشم سپاس

بسیارعالیه

عالی بود

عالی

دروازه قرآن وروی و نماد شهر شیراز مکانی خوب و تمیز که توی تابستان بهتره

روز قشنگتره تا شب متن 2 : شلوغ و بدونه امکانات متن 3 : فقط برای رد شدن از کنارش خوبه متن 4 : آرامگاه تعطیل بود برای تعمیرات. و چیز جذابی هم نداشت.

زیبا و دوست داشتنی مخصوصا از بوستان خواجوی کرمانی تماشا کردن این منطقه چشم نواز

عالیه

یادش بخیر

دروازه قرآن یکی از دروازه‌های به جای مانده از دوره‌های قدیم در شیراز است که امروزه به عنوان یکی از آثار تاریخی این شهر به حساب می‌آید و در شمال شهر قرار دارد و جز دروازه ورودی شمال شیراز حساب می شود.

شیراز در گذشته دارای ۶ دروازه بود؛ دروازه قرآن، دروازه اصفهان، دروازه سعدی، دروازه قصابخانه، دروازه کازرون و دروازه شاه داعی تا اله. در حال حاضر، دروازه‌ای به‌جز دروازه قرآن وجود ندارد و مردم شیراز تنها می‌توانند محل دروازه‌های قدیمی را نشان دهند. این دروازه به دستور عضدالدوله دیلمی ساخته شد و علت نام‌گذاری آن، قرآنی است که به دستور امیر در آن قرار گرفت تا مسافران متبرک شوند و به سلامت از آن عبور کنند.

ردشدن از زیر قرآن یکی از آداب مسافرت ما ایرانی‌هاست که هنوز هم پابرجاست و مزین به ریختن یک کاسه آب. مسافر از زیر قرآن رد می‌شود و او را به خدا می‌سپاریم تا دوباره به سلامت برگردد. حالا فکرش را بکنید که حاکم شهر این رسم را گره زده است به اجبار ساخت دروازه قرآن در روزگاری که می‌زیستند. دروازه‌ها همه در خروجی‌های پررفت‌وآمد شهرها ساخته می‌شدند؛ جایی که آمدوشد مسافران و بازرگانان بیش از بقیه نقاط بود. دروازه قرآن هم به پیروی از این قانون در شمال شهر شیراز ساخته شد. در تنگ الله‌اکبر و میان کوه چهل‌مقام و کوه باباکوهی. از سمت این دروازه افراد به‌سمت کمربندی و جاده مرودشت می‌رفتند یا از این‌ مسیر وارد می‌شدند. حاکم شهر دستور داد قرآنی را سردر دروازه بگذارند تا خدا همه را به سلامت نگه دارند. اهمیت معنوی دروازه قرآن به‌قدری بود که مردم ابتدای هر ماه قمری کنار آن جمع می‌شدند تا تمام ماه را در پناه او باشند. دروازه قرآن یکی از نمونه‌های برجسته توجه به حضور خدا در همه ابعاد زندگی ایرانی‌هاست، حتی وقتی قرار است دروازه‌ای برای شهر بسازند. دروازه‌ای که شکوهی از معماری ایرانی اسلامی را به نمایش می‌گذارد؛ دروازه‌ای تشکیل شده از یک دهنه بزرگ که دو دهنه کوچک در دو سوی آن قرار گرفته‌اند. راه‌پله‌ای که به اتاق بالای دروازه می‌رود در دهنه غربی است. اتاقی که سه پنجره مشبک کاشی‌کاری‌شده دارد و قرآن حافظ مسافران در آن جای گرفته است. در دهنه شرقی، «حاج حسین ایگار» آرمیده است و البته خود دروازه الان یکی از جاهای دیدنی شیراز شده است. آنچه خوبان همه دارند، دروازه قرآن یک‌جا دارد شیراز جز دروازه قرآن چند دروازه دیگر هم داشته است؛ دروازه اصفهان، دروازه سعدی، دروازه قصابخانه، دروازه کازرون و دروازه شاه داعی‌الله، اما تنها همین یکی مانده است. البته از بین بی‌شمار دروازه‌های شهرهای ایران که خراب شده‌ است تنها همین یکی مانده‌است و شاید دلیل این ماندگاری تقدسی بوده است که قرآن بالای اتاقک‌ دروازه به آن داده است و اعتقادی که مردم به آن داشتند. به دیدار دروازه که بروید جدای از زیبایی و شکوه این بنای تاریخی می‌توانید از محوطه اطراف هم لذت ببرید. از تندیس طاووسی که ساخته شده از گل‌های طبیعی است و در همه فصل‌ها چشم‌نواز است و تازه‌کننده روح گردشگران تا محوطه‌سازی که در این سال‌ها انجام شده است و بخشی از تنگه و کوه را به آن اختصاص داده‌ است و دیگر خبری از آن بافتی نیست که در عکس‌های قدیمی دروازه می‌بینید.

بسیار زیبا و جذاب.

دروازه قرآن، بنایی طاقی‌شکل است که به دستور عضدالدوله دیلمی ساخته شده و علت نام‌گذاری آن، قرآنی است که به دستور امیر، برای تبرک و سلامت مسافران در آن گذاشته شده بود. در زمان کریم‌خان زند هم، دو جلد قرآن بر بالای ستون‌های دروازه قرار داده شد. این قرآن‌ها که به قرآن هفده من معروف هستند، در حال حاضر در موزه پاریس نگهداری می‌شوند. در کنار این دروازه زیبا، جاذبه‌های دیدنی دیگری، چون مقبره خواجوی کرمانی، حافظیه و باغ جهان‌نما هم وجود دارند.

زیباترین ورودی شهری در ایران

جایه خوبیه

دروازه قران یکی از اماکن دیدنی شعر شیراز

مکانی عمومی و زیبا ورودی شهر شیراز با جای پارک و محل نشستن ومعمولا همه ایام شلوغ و پر تکاپوست یکی از مکان‌های تفریحی که مورد علاقه خود شیرازی ها هم هستش

دوربین رو به هر طرف بچرخونی طراوت و سرسبزی و آرامش میبینی

شبهای زیبا

قشنگخ

شب های دروازه قران

بسیار دیدنی

ابتدای ورودی شیراز از سمت یزد محیط آروم و جذابی برای قدم زدن

مکانی زیبا در هر موقع، شب ها دیدنی روزها تماشایی

دروازه زیبای شیراز

قدیم اصفهانی ها از این دروازه گذر می کردند و حال میراث گرانبهایی محسوب می‌شود

این دروازه در ابتدا در زمان عضدالدوله دیلمی ساخته شد و قرآنی در آن جای داده شد تا مسافران با گذر از زیر آن متبرک شوند.[۱] در دوره زندیه کریم خان زند این دروازه را بازسازی کرد و اتاقی به بالای آن افزود و دو جلد قرآن بزرگ نفیس، به خط سلطان ابراهیم بن شاهرخ تیموری، در اتاقک بالای آن جای داد. این قرآن‌ها، که به «قرآن هفده کیلوگرم» معروفند، اکنون از دروازه قرآن به موزه پارس انتقال یافته‌اند

عشقه😍❤️

خیلی دیدنی جالبه

دروازه قدیمی شمال شهرشیرازاست که ازدوره دیلمیان بجامانده