دروازه قرآن (محله دروازه قرآن، شیراز)

این دروازه در ابتدا در زمان عضدالدوله دیلمی ساخته شد و قرآنی در آن جای داده شد تا مسافران با گذر از زیر آن متبرک شوند. در دوره زندیه کریم خان زند این دروازه را بازسازی کرد و اتاقی به بالای آن افزود و دو جلد قرآن بزرگ نفیس، به خط سلطان ابراهیم بن شاهرخ تیموری، در اتاقک بالای آن جای داد. این قرآنها، که به قرآن هفده من معروف اند، اکنون از دروازه قرآن به موزه پارس انتقال یافته اند. دروازه قرآن در دوره قاجاریه به علت وقوع چندین زلزله دچار صدمات زیادی شد که محمد زکی خان نوری آن را تعمیر نمود. این بنا در گذشته طاق قران نیز نامیده شده است. روزهای اول هرماه مردم از شهر خارج شده و از زیر این طاق عبور میکرده اند. درسال 1315 این بنا به دستور رضاخان، تخریب شد . این بنا در تاریخ 19/9/1375باشماره 1800در فهرست آثار ملی به ثبت رسیده است. گلشن شیراز دروازه قرآن در شمال شرقی شهر شیراز در تنگ الله اکبر میان کوه چهل مقام و کوه باباکوهی قرار دارد و در واقع در خروجی شیراز بسمت شهر مرودشت واقع شده است. این بنای تاریخی در کنار فلکه طاووسیه شیراز قرار دارد. دروازه قرآن در فاصله کمتر از ده متری مقبره خواجوی کرمانی و همچنین فاصله کمتر از پانصد متری باغ جهان نما و همچنین فاصله کمتر از هزار متری مقبره شاعر نامدار پارسی زبان حافظ شیرازی و باغ جهان نما قرار دارد. نمای کلی دروازه ی قرآن، نمادی از آرامگاه کورش کبیر است. مصالح به کار رفته در آن، سنگ و سیمان است که به شیوه ی سنتی ساخته شده و در سطوح شمالی و جنوبی آن اندکی کاشی کاری شده است. دروازه ی قرآن، دارای یک دهنه ی بزرگ در میان، و دو دهنه ی کوچک در دو سوی آن است. در دهنه ی غربی، راه پله ی ورود به اتاق بالای دروازه قرار دارد. این اتاق، سه پنجره ی مشبک کاشی کاری شده در هر سمت دارد و قرآنی در آن نگهداری می شود. در دهنه ی شرقی، آرامگاه سازنده ی این دروازه، شادروان ایگار قرار دارد این دروازه در سال 1327 خورشیدی ساخته شده است. پیش از آن دروازه ای قدیمی وجود داشت که به فرمان امیر عضدالدوله دیلمی (372-338 هـ.ق) از سنگ و ساروج ساخته شده بود و قرآنی برای سلامت کاروانیان بر فراز آن گذارده بودند. تا سال 1315 خورشیدی، کاروان ها از زیر این دروازه رفت و آمد می کردند، اما به دلیل افزایش روز افزون خودروهای موتوری، دهنه ی دروازه برای رفت و آمد آن ها به ویژه کامیون ها تنگ و خطرناک بود. بنابراین شهرداری شیراز آن را با دینامیت ویران کرد تا جاده برای حرکت خودروها هموار شود. همچنین در آن هنگام قرآن هفده منی بالای دروازه را نیز به موزه ی پارس انتقال دادند. این قرآن در دو جلد به خط ثلث توسط خوشنویس مشهور دوره ی تیموری سلطان ابراهیم نوه شاهرخ تیموری نوشته شده است. تخریب دروازه موجب نگرانی مردم شیراز شد، زیرا آنان از گذشته های دور به ویژه از روزگار زندیه، باور داشتند که در روزهای اول هر ماه قمری، از زیر دروازه بگذرند تا سلامتی یک ماهه ی خود را با توسل به قرآن بیمه کنند. به همین خاطر 12 سال بعد یکی از بازرگانان شیراز به نام حاج حسین ایگار معروف به اعتماد التجار دروازه ی کنونی را ساخت و برای رفع نگرانی مردم شیراز قرآنی را برفراز آن نهاد. دروازه ی کنونی تا سال 1365 خورشیدی محل رفت و آمد خودروها بود .

بسیار عالی و زیباست اگه مسیرتون افتاد شیراز حتما دیدن کنید

اولین جایی که تو تور شیراز گردی ما رو بردن و واسم خاطره انگیزه.

سلام من خاطرات جالبی از دروازه قرآن دارم اولین سفرم درکودکی سال۱۳۵۱ درست با اتوبوس ایران پیما قرمز رنگ از زیر همین دروازه عبور کردیم داخل شهر شیراز هم یک میدان وجود داشت بنام میدان ساعت که یک ساعت بزرگ وسط میدان روی زپین وجود داشت که کار هم میکرد وزمان را نشان میداد

دروازه قرآن در شمال شرقی شهر شیراز، در تنگه الله اکبر میان کوه چهل‌مقام و باباکوهی جای گرفته و در خروجی شیراز به‌سمت شهر مرودشت واقع شده‌ است. فلکه‌ طاووسیه نیز در نزدیکی آن قرار دارد.  دروازه قرآن در فاصله‌ کمتر از ده متری مقبره‌ خواجوی کرمانی و همچنین فاصله‌ کمتر از پانصد متری باغ جهان نما و فاصله‌ کمتر از هزار متری مقبره شاعر نامدار پارسی زبان، حافظ شیرازی، قرار دارد. تاریخچه دروازه قرآن شیراز دروازه قرآن‌ یکی از نمادهای تأثیر قرآن بر زندگی مردم ایران و از بناهای ارزشمند اسلامی در ایران به شمار می‌آید و معمولا بنایی طاقی‌شکل است که جایگاه ویژه‌ای بالای آن برای قرار دادن یک یا چند جلد قرآن کریم در نظر گرفته می‌شود. مرحوم شهری درباره‌ دروازه‌های شهر تهران می‌گوید: در هر طرف از جهات چهارگانه‌ شهر، سه دروازه وجود داشت. هر یک از این دروازه‌ها به نامی شهرت داشت. پاره‌ای از این دروازه‌ها بر اساس راه اصلی شهر مقصد، نام‌گذاری می‌شدند. مثلا دروازه‌ای که سر راه قزوین بود، دروازه قزوین نام گرفت و برخی دروازه‌ها مانند دروازه ری به نام همان محل نام‌گذاری شدند. تعداد دیگری از دروازه‌ها به‌دلیل خصوصیت ویژه‌ آن مانند دروازه قرآن، این‌گونه نام‌گذاری شدند. در میان دروازه قرآن‌های ایران، دروازه قرآن شیراز، از نظر قدمت و همچنین از دیدگاه شهرت عمومی از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است. 

دروازه قرآن یکی از دروازه‌های به جای مانده از دوره‌های قدیم در شیراز است که امروزه به عنوان یکی از آثار تاریخی این شهر به حساب می‌آید و در شمال شهر قرار دارد و جز دروازه ورودی شمال شیراز حساب می شود. در قدیم شیراز دارای ۶ دروازه بوده‌است. هم‌اکنون در شیراز دروازه‌ای به جز دروازه قرآن وجود ندارد اما مردم شیراز هنوز به محل دروازه‌های قدیمی اشاره می‌کنند که عبارتند از: (دروازه قرآن، دروازه اصفهان، دروازه سعدی، دروازه قصابخانه، دروازه کازرون، دروازه شاه داعی الی اله). در مدخل تنگ الله اکبر با دروازه‌ای روبرو هستیم، که به دروازه قرآن معروف شده‌است. این دروازه به دستور عضدالدوله دیلمی ساخته شده‌است. وجه تسمیه آن بخاطر قرآنی است، که به دستور امیر در آن گذاشته شده بود تا مسافرین به سلامت از زیر آن عبور کنند. این طاق به مرور زمان به خرابی رفت، تا این که در زمان کریم خان زند از نوساخته شد و قرآن معروف به «هفده من» که منسوب به خط سلطان ابراهیم نوه شاهرخ تیموری در اتاقک بالای آن گذاشته شد. قران مذکور در حال حاضر در موزه پارس شیراز نگهداری می‌شود. این دروازه با نابخردی شهرداری شیراز در سال۱۳۱۵شمسی با دینامیت ویران شد. باردیگر این دروازه با بلندنظری یکی از بازرگانان معروف شیراز بنام حسین ایگار در سال ۱۳۲۸شمسی تجدید بنا گردید. در اتاقک‌های کناری این بنا، ایگار و همسرشان دفن گرديده اند. دروازه قرآن در شمال شهر شیراز در تنگ الله اکبر میان کوه چهل مقام و کوه باباکوهی قرار دارد و در واقع در خروجی شیراز به سمت کمربندی و جاده مرودشت واقع شده‌است. این بنای تاریخی در کنار فلکه طاووسیه شیراز قرار دارد. دروازه قرآن در فاصله کمتر از ده متری مقبره خواجوی کرمانی و همچنین فاصله کمتر از پانصد متری باغ جهان‌نما و همچنین فاصله کمتر از هزار متری مقبره شاعر نامدار پارسی زبان حافظ شیرازی و باغ جهان‌نما قرار دارد

دروازه قرآن یکی از دروازه‌های به جای مانده از دوره‌های قدیم در شیراز است که امروزه به عنوان یکی از آثار تاریخی این شهر به حساب می‌آید و در شمال شهر قرار دارد و جز دروازه ورودی شمال شیراز حساب می شود. این دروازه در ابتدا در زمان عضدالدوله دیلمی ساخته شد و قرآنی در آن جای داده شد تا مسافران با گذر از زیر آن متبرک شوند. در دوره زندیه کریم خان زند این دروازه را بازسازی کرد و اتاقی به بالای آن افزود و دو جلد قرآن بزرگ نفیس، به خط سلطان ابراهیم بن شاهرخ تیموری، در اتاقک بالای آن جای داد. این قرآن‌ها، که به «قرآن هفده کیلوگرم» معروفند، اکنون از دروازه قرآن به موزه پارس انتقال یافته‌اند.  دروازه قرآن در دوره قاجاریه به علت وقوع چندین زلزله دچار صدمات زیادی شد که محمد زکی خان نوری آن را تعمیر نمود. این بنا در گذشته طاق قرآن نیز نامیده شده‌است. روزهای اول هرماه مردم از شهر خارج شده و از زیر این طاق عبور می‌کرده‌اند. در سال ۱۳۱۵ این بنا توسط شهردار وقت شیراز تخریب شد. دروازه قرآن در سال ۱۳۲۸ شمسی با همت یکی از بازرگانان شیراز به نام حاج حسین ایگار معروف به اعتماد التجار، با فاصله کمی از دروازه کهن ساخته شد. دروازه جدید در اندازه بزرگ‌تر، شامل دهانه قوس تیزه دار و دو ورودی کوچک بر روی جرزهای دو طرف و اتاق مستطیل شکلی بر فراز آن برای گذاشتن قرآن ساخته شد. در این بنا، آیاتی از قرآن را به خط ثلث و نسخ دور تا دور در دروازه قرآن نگاشته‌اند؛ در پیشانی شمالی این طاق آیه: «انّ هذا القرآن یهدی للتی هی اقوم». (سوره اسراء، آیه ۹) و بر پیشانی جنوبی و سمت شهر شیراز آیه: «قل لئن اجتمعت الانس و الجنّ علی…». (سوره اسراء، آیه ۸۸) و در گوشه غربی طاق آیه: «انّا نحن نزّلنا الذّکر» و ادامه آیه در گوشه شرقی: «و انّا له لحافظون» (سوره حجر، آیه ۹) نوشته شده‌ است در بالای دروازه دو نسخه قرآن دستنویس به خط ثلث عالی منسوب به ابراهیم سلطان نوه شاهرخ تیموری قرار داشت. در سال ۱۳۱۶ هجری شمسی دو قرآن خطی موجود در آن به موزه پارس انتقال یافت که همچنان در این موزه نگهداری می‌شوند

ورودی اول شیراز که مکانی زیبا و جذاب است زادگاه تمدن ایران

بسیار مکان قشنگی هست.

دروازه قران شیراز واقعا که دیدنی است هر موقع به شیراز میروم از این مکان دیدن میکنم هر بار که میروم انگار تازه برای اولین بار به انجا رفته ام واقعا که تماشایی و زیباست

دروازی برای ورود به یکی اززیباترین شهرهای ایران شهری دارای تاریخ وتمدنی چندین هزارساله

دروازه در شمال شهر شیراز و رو به تنگ الله‌اکبر و میان کوه چهل‌مقام و کوه باباکوهی، مسافران خود را که به‌سمت کمربندی و جاده مرودشت می‌رفتند، متبرک می‌کرد و تا امروز به همین نام مشهور ماند. تا سال ۱۳۶۵ که همچنان مسیر تردد خودروها بود و از مسیر تاریخی اصفهان به شیراز ماشین‌ها از زیر آن رد می‌شدند. اما حالا تغییر شکل داده است و محوطه‌ای کاملا گردشگری است.

مکانی بسیار زیبا و دیدنی

خیلی شلوغ است از نظر امنیتی سطح پایین است

دروازه قدیمی شمال شهرشیرازاست که ازدوره دیلمیان بجامانده

بسیارعالیه

سلام عالی متشکرم از محبت تمامی کارکنان زحمتکش اثار باستانی که زحمت نگهداری این مجموعه ها کشیدن دمتون گرم از کل دوستان شیرازی ارزش این همه راه رو داشت که از تهران بیام و با مردمان خونگرم و با محبت این شهر زیبا از نزدیک اشنا بشم سپاس

عالی

یکی از بهترین جاهای دیدنی شیراز هس، شبای قشنگی داره

معروف‌ترین و نام‌آشناترین جاذبه گردشگری شیراز، دروازه قرآن نام دارد. شهر شیراز در گذشته از ۶ دروازه برخوردار بود که هم‌اکنون تنها دروازه باقی‌مانده از این شهر، دروازه شیراز است. این دروازه توسط عضدالدوله دیلمی ساخته شد و بر روی آن قرآنی قرار دادند تا مسافران از زیر آن به سلامت عبور کنند.دروازه قرآن در زمان کریم خان زند مورد بازسازی قرار گرفت و به دستور ایشان یک اتاقک در بالای دروازه ایران ساخته شد تا دو قرآن نفیس که به قرآن هفده کیلوگرم معروف هستند، درون این اتاقک قرار بگیرند. این قرآن‌ها هم‌اکنون از دروازه شیراز به موزه پارس انتقال داده شدند. دروازه شیراز در شمال شرقی این شهر و بین دو کوه چهل مقام و باباکوهی قرار دارد. این دروازه دقیقا در ورودی شهر شیراز واقع شده است، بنابراین کسانی که از جاده اصفهان – شیراز وارد این شهر می‌شوند، این بنا را مشاهده خواهند کرد. بنای دروازه قرآن بسیار زیبا و ارزشمند بوده و از شهرت خاصی برخوردار است. بد نیست بدانید که باغ جهان‌نما، آرامگاه خواجوی کرمانی و حافظیه که از جاهای دیدنی شیراز به شمار می‌روند، در فاصله کمی از دروازه شیراز قرار گرفته‌اند.

مکان بسیار عالی و زیبا

عالی بود

عالی

دروازه قرآن وروی و نماد شهر شیراز مکانی خوب و تمیز که توی تابستان بهتره

روز قشنگتره تا شب متن 2 : شلوغ و بدونه امکانات متن 3 : فقط برای رد شدن از کنارش خوبه متن 4 : آرامگاه تعطیل بود برای تعمیرات. و چیز جذابی هم نداشت.

بهترین مکان براری استراحت ودنج آرامش بخش بغل دروازه قرآن هم هر دو طرف پارک خوبی هست