آقای محمدیه داماد میرزا عبدالله تدین یکی از تجار سرشناس سمنانی بود. این خانه تاریخی در خیابان طالقانی سمنان قرار دارد و قدمت آن به اواخر دوره قاجار برمیگردد و در تاریخ ۱۲ آذر ۱۳۷۵ با شماره ثبت ۱۷۸۶ بهعنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است. تصویر خانه تدین در عکسهای میرزا عبدالله قاجار، عکاس مخصوص ناصر الدین شاه، که درسال ۱۲۸۴ هجری قمری گرفته شده دیده میشود؛ او این تصاویر را طی سفر ناصر الدین شاه از تهران به مشهد مقدس و توقف در سمنان به ثبت رسانده است. خانه تدین با سه ورودی، به سه بخش اندرونی، بیرونی و خدمات راه پیدا میکند. این خانه از ۲ بخش اصلی تشکیل شده است؛ حیاط اندرونی برای زندگی افراد خانواده و حیاط بیرونی برای پذیرایی از میهمانان و ملاقاتهای تجاری. بخش اندرونی دارای دو بخش زمستاننشین در قسمت شمالی، تابستاننشین در قسمت جنوبی و بهارخوابهای شرقی و غربی است. این بخش با دالانی به خیابان طالقانی متصل میشود و دارای اتاقهایی است که مهمترین آنها تالار حوضخانه یا اتاق بادگیر است که سنگ حوضچه آن از ویژگیهای منحصر به فرد ساختمان است. بادگیر این بنا یکی دیگر از ویژگیهای منحصر به فرد آن است و در خنک کردن هوا در تابستان های گرم نقش ارزندهای را دارا بوده است. بخش بیرونی این خانه تاریخی که با یک راهرو به ورودی اصلی بنا متصل میشود، شامل دو اتاق بزرگ، آشپرخانه و زیرزمین است که با سقفهای قوسی و ازارههای زیبا از سنگ و آجر، قسمت تابستاننشین بنا بوده است. این ساختمان در گذشته قسمتی برای نگهداری چهارپایان نیز داشته و بارانداز هم در این بخش طراحی شده بودهاست. ساختمایه کل این ساختمان خشت، آجر و خاک رس است. این خانه به عنوان ساختمان اداره کل میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری استان سمنان استفاده میشود و همزمان با آن جمعی از هنرمندان رشتههای مختلف صنایع دستی در این خانه فعالیت میکنند.
خانه تدین سمنان از جمله خانههای باارزش قاجاری و دیدنی های سمنان است که به صورت دو بخش بیرونی و اندرونی ساخته شده است. بخش بیرونی این خانه دارای دو طاق بزرگ و زیر زمین و بخش اندرونی شامل قسمتهای تابستانی دارای بادگیر و زمستانی و همچنین تعدادی اتاق کوچک و بزرگ است. بنای فعلی خانه محمدیه اکنون به عنوان محل اداره میراث فرهنگی استان سمنان مورد استفاده قرار گرفته است. آقای محمدیه داماد میرزا عبدالله تدین یکی از تجار سرشناس سمنانی بود. این خانه تاریخی در خیابان طالقانی سمنان قرار دارد و قدمت آن به اواخر دوره قاجار برمیگردد و در تاریخ ۱۲ آذر ۱۳۷۵ با شماره ثبت ۱۷۸۶ بهعنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است. تصویر خانه تدین در عکسهای میرزا عبدالله قاجار، عکاس مخصوص ناصر الدین شاه، که درسال ۱۲۸۴ هجری قمری گرفته شده دیده میشود؛ او این تصاویر را طی سفر ناصر الدین شاه از تهران به مشهد مقدس و توقف در سمنان به ثبت رسانده است. خانه تدین با سه ورودی، به سه بخش اندرونی، بیرونی و خدمات راه پیدا میکند. این خانه از ۲ بخش اصلی تشکیل شده است؛ حیاط اندرونی برای زندگی افراد خانواده و حیاط بیرونی برای پذیرایی از میهمانان و ملاقاتهای تجاری. بخش اندرونی دارای دو بخش زمستاننشین در قسمت شمالی، تابستاننشین در قسمت جنوبی و بهارخوابهای شرقی و غربی است. این بخش با دالانی به خیابان طالقانی متصل میشود و دارای اتاقهایی است که مهمترین آنها تالار حوضخانه یا اتاق بادگیر است که سنگ حوضچه آن از ویژگیهای منحصر به فرد ساختمان است. بادگیر این بنا یکی دیگر از ویژگیهای منحصر به فرد آن است و در خنک کردن هوا در تابستان های گرم نقش ارزندهای را دارا بوده است. بخش بیرونی این خانه تاریخی که با یک راهرو به ورودی اصلی بنا متصل میشود، شامل دو اتاق بزرگ، آشپرخانه و زیرزمین است که با سقفهای قوسی و ازارههای زیبا از سنگ و آجر، قسمت تابستاننشین بنا بوده است. این ساختمان در گذشته قسمتی برای نگهداری چهارپایان نیز داشته و بارانداز هم در این بخش طراحی شده بودهاست. ساختمایه کل این ساختمان خشت، آجر و خاک رس است. این خانه به عنوان ساختمان اداره کل میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری استان سمنان استفاده میشود و همزمان با آن جمعی از هنرمندان رشتههای مختلف صنایع دستی در این خانه فعالیت میکنند.
چیز زیادی برای دیدن نداره به نسبت خانه های قدیمی معروف
خانه تاریخی و کم نظیر تدین خانهی تدین با نام خانهی محمدیه هم شناخته میشود و متعلق به یکی از تجار سرشناس سمنانی بود. این خانهی تاریخی در خیابان طالقانی سمنان، در راسته بازار شمالی-جنوبی، داخل کوچهای قرار دارد. خانهی تدین در دوران قاجار ساخته شده و سازمان میراث فرهنگی در حال مرمت این بنا است. شما در این خانه حوضخانه، تالارهای زمستاننشین و تابستاننشین، اصطبل، آشپزخانه و حیاط مرکزی را میبینید که در آن معماری گودال باغچه به کار رفته که یکی از تکنیکهای معماری سنتی ایرانی به شمار میرود. بخش تابستاننشین این بنا، بادگیری بلند و حجیم دارد که یکی دیگر از ویژگیهای منحصربهفرد این بنا است. خانهی تدین از ۲ بخش اصلی تشکیل شده است: حیاط اندرونی برای زندگی افراد خانواده و حیاط بیرونی برای پذیرایی از میهمانان و ملاقاتهای تجاری. البته فضای جانبی دیگری هم بهعنوان بخش خدماتی وجود دارد که به حیاط اندرونی وصل است . هرکدام از این بخشها، دارای ۳ در ورودی مجزا هستند. هماکنون از این خانه بهعنوان ساختمان اداره کل میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری استان سمنان استفاده میشود.
خانه تاریخی تدین که با نام خانه محمدیه نیز شناخته میشود در خیابان طالقانی سمنان، آرام جای گرفته است و آن را با مصالحی نظیر آجر، خشت و خاک رس ساختهاند. خانه تدین سه بخش اندرونی، بیرونی و خدمات دارد که هر کدام از این سه بخش، یک ورودی مخصوص به خود داشتهاند. واضح است که اهالی خانه در اندرونی زندگی میکردند و بخش بیرونی به ملاقاتهای تجاری و پذیرایی از میهمانان خانه اختصاص داشت. اندرونی شامل بخشهای تابستانی، زمستانی و اتاقهای متعدد است، اتاقهایی مانند تالار حوض خانه و اتاق بادگیر. زیبایی خانه تاریخی تدین با وجود این بادگیر دو چندان میشود، جایی که سنگ حوضچهاش بسیار جالب توجه است و بادگیری که در هوای کویری تابستانهای سمنان، هوا را برای اهالی خنک میکرد. نمای خانه تدین سفید رنگ است تا اهالی خانه از گرمای کویری سمنان در تابستانهای داغ در امان باشند. حوضی در میان حیاط قرار دارد که با گذر نسیم، خنکایی را با خود به ارمغان میآورد. گلدانهای شمعدانی اطراف حوض عکس خود را در آب به تماشا نشستهاند. یک راهرو، بخش بیرونی خانه محمدیه سمنان را به ورودی اصلی متصل میکند و علاوه بر آنکه دارای یک آشپرخانه و زیرزمین است، دو اتاق بزرگ را نیز در دل خود جای داده است. این بخش با داشتن سقفهای قوسی و ازارههای زیبا که از سنگ و اجر ساخته شده، بخشی تابستان نشین محسوب میشده است. در گذشته بخشی از ساختمان را برای نگهداری چارپایان اختصاص داده بودند. میرزا عبدالله تدین یکی از تاجران مشهور سمنانی بود و آقای محمدیه داماد وی محسوب میشد. خانه تدین سمنان که خانه این افراد سرشناس به شمار میرفت، یادگار عصر قاجاری در شهر زیبای سمنان است. این خانه تاریخی به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است. جالب است بدانید طی سفرنامه ناصرالدین شاه (از تهران به مشهد) که در سال 1284 هجری قمری انجام شده بود، فردی به نام میرزا عبدالله قاجار که عکاس مخصوص پادشاه بود از این خانه عکس گرفت و تصویرش را جاودانه کرد. در نوروز 98، یک عکاسخانه تاریخی در خانه محمدیه سمنان افتتاح شده که به بازدیدکنندگان امکان عکاسی با فضای موزه و اشیا تاریخی را میداد. اکنون این خانه تاریخی در سمنان بسته شده تا آن را تبدیل به یک رستوران سنتی در سمنان کنند.
خانه تدین سمنان از جمله خانههای باارزش قاجاری و دیدنی های سمنان است که به صورت دو بخش بیرونی و اندرونی ساخته شده است. بخش بیرونی این خانه دارای دو طاق بزرگ و زیر زمین و بخش اندرونی شامل قسمتهای تابستانی دارای بادگیر و زمستانی و همچنین تعدادی اتاق کوچک و بزرگ است. بنای فعلی خانه محمدیه اکنون به عنوان محل اداره میراث فرهنگی استان سمنان مورد استفاده قرار گرفته است. آقای محمدیه داماد میرزا عبدالله تدین یکی از تجار سرشناس سمنانی بود. این خانه تاریخی در خیابان طالقانی سمنان قرار دارد و قدمت آن به اواخر دوره قاجار برمیگردد و در تاریخ ۱۲ آذر ۱۳۷۵ با شماره ثبت ۱۷۸۶ بهعنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است. تصویر خانه تدین در عکسهای میرزا عبدالله قاجار، عکاس مخصوص ناصر الدین شاه، که درسال ۱۲۸۴ هجری قمری گرفته شده دیده میشود؛ او این تصاویر را طی سفر ناصر الدین شاه از تهران به مشهد مقدس و توقف در سمنان به ثبت رسانده است. خانه تدین با سه ورودی، به سه بخش اندرونی، بیرونی و خدمات راه پیدا میکند. این خانه از ۲ بخش اصلی تشکیل شده است؛ حیاط اندرونی برای زندگی افراد خانواده و حیاط بیرونی برای پذیرایی از میهمانان و ملاقاتهای تجاری. بخش اندرونی دارای دو بخش زمستاننشین در قسمت شمالی، تابستاننشین در قسمت جنوبی و بهارخوابهای شرقی و غربی است. این بخش با دالانی به خیابان طالقانی متصل میشود و دارای اتاقهایی است که مهمترین آنها تالار حوضخانه یا اتاق بادگیر است که سنگ حوضچه آن از ویژگیهای منحصر به فرد ساختمان است. بادگیر این بنا یکی دیگر از ویژگیهای منحصر به فرد آن است و در خنک کردن هوا در تابستان های گرم نقش ارزندهای را دارا بوده است. بخش بیرونی این خانه تاریخی که با یک راهرو به ورودی اصلی بنا متصل میشود، شامل دو اتاق بزرگ، آشپرخانه و زیرزمین است که با سقفهای قوسی و ازارههای زیبا از سنگ و آجر، قسمت تابستاننشین بنا بوده است. این ساختمان در گذشته قسمتی برای نگهداری چهارپایان نیز داشته و بارانداز هم در این بخش طراحی شده بودهاست. ساختمایه کل این ساختمان خشت، آجر و خاک رس است. این خانه به عنوان ساختمان اداره کل میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری استان سمنان استفاده میشود و همزمان با آن جمعی از هنرمندان رشتههای مختلف صنایع دستی در این خانه فعالیت میکنند.
خانه تدین یا محمدیه از خانه های با ارزش دوره قاجاریه در سمنان است که شامل دو بخش بیرونی و اندرونی با زیرزمین های زیبا و فضای خاص خدمه، اصطبل و آشپزخانه است. بخش بیرونی این خانه تاریخی که با یک راهرو به ورودی اصلی بنا متصل می شود، شامل دو اتاق بزرگ، آشپزخانه و زیرزمین است که با سقف های قوسی و ازاره های زیبا از سنگ و آجر، قسمت تابستان نشین بنا بوده است. بخش اندرونی نیز خود دارای دو بخش زمستان نشین در قسمت شمالی و تابستان نشین در قسمت جنوبی و بهار خواب های شرقی و غربی است. در بخش تابستان نشین قسمت اندرونی یک بادگیر بلند و حجیم ساخته شده که در خنک کردن هوا در تابستان های گرم نقش ارزنده ای داشته است.
خانه تدین سمنان از جمله خانههای باارزش قاجاری و دیدنی های سمنان است که به صورت دو بخش بیرونی و اندرونی ساخته شده است. بخش بیرونی این خانه دارای دو طاق بزرگ و زیر زمین و بخش اندرونی شامل قسمتهای تابستانی دارای بادگیر و زمستانی و همچنین تعدادی اتاق کوچک و بزرگ است. بنای فعلی خانه محمدیه اکنون به عنوان محل اداره میراث فرهنگی استان سمنان مورد استفاده قرار گرفته است.
عالیه
برخورد و میزان اطلاعات راهنما افتضاح بود. چیز خاصی هم نداشت، توقع بیشتری داشتیم. کلیت مجموعه بسیار پر خاک و کثیف بدون رسیدگی.
یک مکان تاریخی خوش منظره که جاهای زیادی برای دیدن داره در آنجا اشتغال به وسیله فروش صنایع دستی برای مردمان اطراف ایجاد شده
آقای محمدیه داماد میرزا عبدالله تدین یکی از تجار سرشناس سمنانی بود. این خانه تاریخی در خیابان طالقانی سمنان قرار دارد و قدمت آن به اواخر دوره قاجار برمیگردد و در تاریخ ۱۲ آذر ۱۳۷۵ با شماره ثبت ۱۷۸۶ بهعنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است. تصویر خانه تدین در عکسهای میرزا عبدالله قاجار، عکاس مخصوص ناصر الدین شاه، که درسال ۱۲۸۴ هجری قمری گرفته شده دیده میشود؛ او این تصاویر را طی سفر ناصر الدین شاه از تهران به مشهد مقدس و توقف در سمنان به ثبت رسانده است. خانه تدین با سه ورودی، به سه بخش اندرونی، بیرونی و خدمات راه پیدا میکند. این خانه از ۲ بخش اصلی تشکیل شده است؛ حیاط اندرونی برای زندگی افراد خانواده و حیاط بیرونی برای پذیرایی از میهمانان و ملاقاتهای تجاری. بخش اندرونی دارای دو بخش زمستاننشین در قسمت شمالی، تابستاننشین در قسمت جنوبی و بهارخوابهای شرقی و غربی است. این بخش با دالانی به خیابان طالقانی متصل میشود و دارای اتاقهایی است که مهمترین آنها تالار حوضخانه یا اتاق بادگیر است که سنگ حوضچه آن از ویژگیهای منحصر به فرد ساختمان است. بادگیر این بنا یکی دیگر از ویژگیهای منحصر به فرد آن است و در خنک کردن هوا در تابستان های گرم نقش ارزندهای را دارا بوده است. بخش بیرونی این خانه تاریخی که با یک راهرو به ورودی اصلی بنا متصل میشود، شامل دو اتاق بزرگ، آشپرخانه و زیرزمین است که با سقفهای قوسی و ازارههای زیبا از سنگ و آجر، قسمت تابستاننشین بنا بوده است. این ساختمان در گذشته قسمتی برای نگهداری چهارپایان نیز داشته و بارانداز هم در این بخش طراحی شده بودهاست. ساختمایه کل این ساختمان خشت، آجر و خاک رس است. این خانه به عنوان ساختمان اداره کل میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری استان سمنان استفاده میشود و همزمان با آن جمعی از هنرمندان رشتههای مختلف صنایع دستی در این خانه فعالیت میکنند.
خوب
خانه تاریخی تدین (مکان تاریخی) در محله کهن دژ سمنان و خیابان حافظ، طالقانی واقع شده است. این مکان یکی از سه مکان تاریخی در محله کهن دژ سمنان میباشد و از نظر موقعیت جغرافیایی در نزدیکی مراکز مهمی مانند موزه گرمابه حضرت و بازار سمنان و همچنین فروشگاه لوازم خانگی اطلس، بیمه دی (نمایندگی کاظم خموشی)، جواهری شریعت پناهی، هتل بومگردی خانه سمنانی ها و کافه رستوران سنتی تدین قرار گرفته است.