مدرسه تاریخی دارالفنون محله ارگ - پامنار، تهران

یادش بخیر ۲سال دبیرستان تواین مدرسه بودم و دیپلم ام رو ۶۲ونجا گرفتم.زنگ تفریح میرفتیم بیرون نون بربری تازه با یه تیکه پنیر رو با کیف می‌خوردیم

این عمارت تاریخی که به نام مدرسه دارالفنون نیز شهرت دارد، به عنوان اولین مکان آموزشی نوین ایران در سال ۱۲۳۰ هجری شمسی تاسیس شد. میرزا محمد تقی خان ملقب به امیرکبیر که صدراعظم ایران در زمان سلطنت ناصرالدین شاه بود، خدمات زیادی به مملکت ارائه داد. یکی از مهمترین دستاوردهای این وزیر عالم راه‌اندازی عمارت دارالفنون تهران است. هدف اصلی امیرکبیر ارتقا سطح دانش و آگاهی مردم بود و در همین راستا تصمیم گرفت مکانی مناسب برای این امر ایجاد کند. اگر برایتان این سوال پیش آمده که مدرسه دارالفنون تهران چه زمانی شروع به کار کرد باید بدانید که علی رغم تمام تلاش ها و زحمات امیرکبیر جهت تاسیس این مدرسه، زمان شروع به کار آن پس از مرگ این مرد بزرگ بود. در مدرسه دارالفنون رشته‌های مختلف مانند مهندسی، پزشکی، اصول نظامی و … به جوانان آموزش داده می‌شد. در آن زمان دارالفنون را با نام‌های دیگری همچون مدرسه جدید، مکتب خانه پادشاهی، تعلیم خانه، معلم خانه و مدرسه نظامیه نیز می‌شناختند. این مدرسه در سال ۱۳۰۸ توسط میرزا یحیی خان اعتمادالدوله قراگوزلو، وزیر معارف وقت، تخریب و به جای آن ساختمان فعلی ساخته شد. دارالفنون در سال ۱۳۱۷ از حالت آکادمیک به دبیرستان تبدیل گشت و تا سال ۱۳۵۷ کاربری خود را حفظ نمود اما با پیروزی انقلاب اسلامی به مرکز تربیت معلم تبدیل شد. سپس عمارت مدرسه دارالفنون تهران در سال ۱۳۶۷ در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسید و در سال ۱۳۷۸ به عنوان جایگاه اسناد آموزش و پرورش ایران انتخاب شد.متاسفانه به خاطر کینه توزی‌ها و ترس برخی از درباریان، ناصرالدین شاه کمی قبل از افتتاح عمارت دارالفنون تهران دستور کشتن امیرکبیر را صادر کرد. صدراعظم بزرگ ایران که خدمات بسیاری در طول وزارت خود انجام داد، حتی نتوانست اولین مدرسه نوین کشور را که ایده ساختش از او بود، ببیند.

روحت شاد امیر کبیر

پس از شکست ایرانیان در مقابل روس ها در جنگ چالدران، که از دید امیرکبیر به دلیل نبود تکنولوژی های لازم برای مقابله در این جنگ بوده، امیرکبیر به فکر وارد کردن تکنولوژی به کشور می افتد. در ابتدا ایده ی فرستادن دانشجویان برای تحصیل به کشورهای خارجی مطرح شده و عملی می شود، اما پس از آن ایده ی ایجاد یک مرکز آموزشی داخلی مطرح می شود که به نظر ایده ی بهتری می رسد. دارالفنون که در ابتدای شروع به کار این اسم را نداشت و پس از مدتی توسط امیرکبیر، به تقلید از عثمانی به این نام نامگذاری شد، با 100 دانش آموز از اعیان و اشراف و 8 مدرس اتریشی شروع به کار کرد. در ابتدا علوم نظامی، معدن، ریاضی، ... و در کنار آن مهارت های زندگی، مثل کفاشی تدریس شد. مدرسین موظف به تالیف یک کتاب در سال بودند. اولین کتاب فیزیک در زبان فارسی در این مدرسه گردآوری و تالیف شد. در ابتدا دوره ی آموزش در این مدرسه 7 سال بود و دانشجویان از سن 16 یا 17 سالگی به این مرکز وارد می شدند، که در طی سالیان این دوره به 4.5 سال کاهش یافت. اولین دستگاه تلگراف در ایران در این مدرسه ساخته شد و سپس به دستور شاه استفاده از آن گسترش یافت

مدرسه قدیمی دارالفنون که در زمان ناصرالدین شاه و به دستور امیرکبیر ساخته شد.در حال حاضر امکان بازدید دارد.برای بازدید باید بلیط تهیه کنید.به نسبت بقیه مکانهای تاریخی خیلی زمان برای بازدید نمی خواهد.در حدود نیم ساعت می توان همه قسمتها را دید. بیشتر قسمتهای آن مرمت و بازسازی شده است.حیاط بزرگی دارد که در آن نیمکت برای استراحت گذاشته اند.

اولین مدرسه و دانشگاه علوم جدیده در ایران که در سال ۱۲۶۸ هجری قمری به دستور میرزا تقی خان امیرکبیر بنیان نهاده شد

یادگار امیر کبیر

دارالفنون، مؤسسه‌ای بود که ۱۲۳۰ خورشیدی (۱۸۵۱ میلادی) به ابتکار میرزاتقی‌خان امیرکبیر در زمان ناصرالدین‌شاه قاجار برای آموزش علوم و فنون جدید در تهران تأسیس شد و آن را نخستین دانشگاه مدرن ایران می‌دانند.در نوشته‌های ایرانی، تا دیرزمانی همهٔ دانشگاه‌های خارجی را دارالفنون می‌خواندند.ساختمان دارالفنون در خیابان ناصرخسرو در مرکز تهران جای گرفته‌است. هم‌اکنون، این ساختمان موزه‌ شده‌است.میرزاتقی‌خان امیرکبیر پس از سفر به روسیه، متوجه نیاز بسیارِ کشور به مرکز آموزش عالی شد؛ بنابراین از آغاز صدارت‌ش، برای تأسیس آن تلاش کرد؛ گرچه افتتاح آن را ندید، چرا که نخستین استادان آن به سرپرستی یاکوب ادوارد پولاک، دو روز پس از برکناری و تبعید امیرکبیر، به تهران رسیدند و استقبال گرمی از آنان نشد. نزدیک‌به ۱۴ سال پس از تأسیس مدرسه عالی دارالفنون و کمی پس از تأسیس مدرسه ابتدائی رشدیه، مدرسه محتشمیه و مدرسه شوکتیه ساخته شدند. به‌دنبال آن، دبیرستان شوکتیه و پس‌از آن، مدارسی در قاین (۱۲۹۶)، نهبندان (۱۲۹۹)، دشت بیاض (۱۳۰۰) و دبستان دخترانه شوکتی در استان خراسان جنوبی گشوده‌شدند.امیرکبیر، با موافقت ناصرالدین‌شاه، جای ساختمان دارالفنون را کنار کاخ‌های سلطنتی و جایی که سربازان آموزش نظامی می‌دیدند برگزید، و به میرزارضاخان مهندس تبریزی که یکی از پنج نفر محصل اعزامی به لندن در زمان عباس میرزا بود دستور تهیه نقشه ساختمان داد. نقشه ساختمان از روی طرح عمارت سربازخانه ولیچ انگلیس در اواخر ۱۲۲۹ آماده و محمدتقی معمارباشی به ساختن آن مأمور شد و کار را آغاز کرد. قسمت شرقی بنا، ۱۲۳۰، پایان یافت. ۱۳۰۸ (۱۳۴۸ قمری)، هشتاد سال پس از فعالیت، ساختمان مدرسه به دستور اعتمادالدوله وزیر وقت معارف تخریب و ساختمان کنونی با نقشهٔ مهندسی روسی ساخته شد. ساختمان مدرسه، پنجاه اتاق چهار-در-چهار-ذرعی در چهار سوی حیاط داشت. ظاهر این اتاق‌ها «منقش و مُذَهَّب» توصیف شده، که مشخص است تزئینات چشم‌نواز نقاشی و گچ‌بری رنگی داشته‌اند. جلوی اتاق‌ها ایوان و سایبان ساخته بودند. در وسط حیاط مدرسه حوض بزرگی قرار داشت که اطراف‌ش باغچه‌هایی برای و گل‌ و درخت بود. میان باغچه‌ها را خیابان کشیده، با آجرهای بزرگ معروف به قزاقی فرش کرده بودند. در ضلع شرقی و پشت کلاس‌ها چندین مغازه ساخته بودند که وزارت علوم و معارف در بالاخانه آن‌ها مستقر بود. در ضلع شمالی و پشت ساختمان مخابرات امروزی محوطه‌ای وسیع با چند اتاق کوچک و بزرگ قرار داشت که برای دانش‌جویان نظامی مدرسه و بعدها، دانش‌جویان موسیقی بود. دارالفنون، آزمایش‌گاه فیزیک و شیمی و داروسازی، چاپ‌خانه، کتاب‌خانه، و سفره‌خانه (غذاخوری) داشت. در یکی از اتاق‌های آن دو اسکلت برای آموزش دانشجویان پزشکی نگهداری می‌شد. در نیمه اول ۱۳۰۴ قمری، نیرالملوک وزیر علوم با همکاری امین‌السلطان وزیر مالیه با خرید و تخریب خانه‌های ضلع جنوبی مدرسه، تالار بزرگ نمایش را ساخت تا ناصرالدین‌شاه، که در سفر فرنگ با تئاتر آشنا شده‌بود، در آن تئاتر تماشا کند. درِ اصلی مدرسه در آغاز به خیابان باب همایون باز می‌شد که بنا به مصالحی آن را بستند و ورودی مدرسه را به خیابان ناصریه یا ناصر خسرو امروزی باز کردند.

تعریفشو خیلی شنیدم ولی نتونستم برم بازدید کنم

مکانی خوب و عاالی و یکی از بهترینها از بناهای زیبا و عالی امکان بازدید نداره

مدرسه ای خوب و عاالی فضای آموزشی خوب و عالی فضایی دنج با معماری زیبا

بنای تاریخی و علمی ، که به اهتمام امیرکبیر ، با معماری بی بدیل ساخته شده است و باعث تأسف و تأثر اینکه افتتاح آن بعد از قتل ناجوانمردانه امیرکبیر انجام شده است .

عالی

مدرسه دارالفنون یکی از برجسته‌ترین اقدامات امیرکبیر بود که در زمینه‌ ایجاد آگاهی علمی، اجتماعی و فرهنگی ایرانیان تاثیر بسزایی داشت. شاخه‌ها و رشته‌های آموزشی دارالفنون شامل پیاده‌نظام، سواره‌نظام، توپخانه، مهندسی، پزشکی، داروسازی، زبان فرانسه، علوم طبیعی، ریاضی، زبان انگلیسی و روسی، نقاشی و موسیقی می‌شد. این مدرسه تاریخی از آثار ملی ایران به شمار می‌روددارالفنون، اولین بنیاد آموزش نوین ایران است که در سال ۱۲۳۰ هجری به همت وزیر نامی ناصرالدین‌شاه، امیرکبیر، تاسیس شد. میرزا محمدتقی خان امیرکبیر، صدراعظم ایران در زمان سلطنت ناصرالدین‌شاه بود که در مدت صدارت سه سال و سه ماه خود، خدمات زیادی به مملکت ارائه داد. هدف اصلی امیرکبیر ارتقای سطح دانش و آگاهی مردم و کشور بود که در آخر نیز موفق به پیاده‌سازی تمام افکار خود نشد و به قتل رسید. از جمله خدمات امیرکبیر می‌توان به انتشار روزنامه وقایع اتفاقیه، رسیدگی به وضع مالیه، جلوگیری از رشوه‌خواری، حذف القاب و عناوین و تاسیس مدرسه دارالفنون اشاره کرد.مدرسه دارالفنون در آن دوران هفت شعبه داشت و در آن اصول مهندسی، پزشکی و علمی به جوانان آموزش داده می‌شد. دارالفنون در نشریات و نامه‌های دولتی زمان خود، با نام‌های متفاوتی ذکر شده است، از جمله مدرسه جدید، مدرسه نظامیه، مکتب‌خانه پادشاهی، تعلیم خانه و معلم خانه.