مسجد جامع نیشابور

به این مکان نظر و امتیاز دهید

نظرات درباره‌ی مسجد جامع نیشابور

• کاربر نشان

  

  1403/06/02

  

  • گزارش نظر

  اگر در این فکر هستید که دیگر در نیشابور کجا را ببینید، تماشای مسجد نیشابور که از جاهای دیدنی نیشابور است، را از دست ندهید. مسجد جامع نیشابور که بزرگ‌ترین مسجد شهر هم هست، یادگار دوره تیموری‌ست و در دوره صفوی بازسازی شده است. این بنا در ۱۳۱۷ به ثبت ملی رسیده. مسجد جامع گنبد و مناره ندارد و در آن چهار ایوان، سه درگاه و پنج کتیبه تاریخی می‌بینید. در صحن مسجد حوض قرار گرفته است. اما از کتیبه‌ها بگوییم که دو تا از آنها به شاه عباس اول تعلق دارند و تاریخ ۹۹۱ خورشیدی را نشان می‌دهند. بالای محراب هم کتیبه‌های قرآنی پیدا می‌کنید که با خط ثلث نوشته شده‌اند. این را هم بدانید که مقبره معمار مسجد در زیرزمین همین بنا قرار گرفته است. در چهار طرف مسجد جامع، شبستان‌هایی با ستون‌ها و سقف‌های آجری قرار دارد که مانند بنای اصلی، ویژگی معماری دوره تیموری را به‌نمایش می‌گذارند.

  بیشتربستن

  بدون پاسخ

  1 نفر

  ---

• رایحه بانو

  

  1403/06/29

  

  • گزارش نظر

  متشکر بابت اطلاعاتی که در اختیار ما گذاشتید

  بیشتربستن

  بدون پاسخ

  می‌پسندم

  ---

• سید۳۱۳

  

  1402/08/25

  

  • گزارش نظر

  مسجد جامع نیشابور (ساختهٔ ۱۴۸۴م) بزرگ‌ترین مسجد در شهرستان نیشابور و کهن‌ترین سازهٔ به جامانده در نیشابور امروزین است که کاربری‌اش تغییر نکرده‌است.[۱] برجستگی معماری آن، ایوان مرکزی‌اش است که ۱۹/۵ متر بلندا دارد. از بناهای ارزشمند دورهٔ تیموری نام برده می‌شود که به‌دست پهلوانی به نامِ علی بن بایزید کرخی در ۸۹۹ ق ساخته شده‌است. این مسجدِ جامع، چهار ایوان، سه درگاه و پنج کتیبه دارد، بی‌مناره و بی‌گنبد است. در فهرست آثار ملی ایران ثبت شده‌است.[۲] پس از انقلاب ۱۳۵۷ ایران، این مسجد محلِّ برگزاری نماز جمعه، سخنرانی و منبر رسمی نیشابور شد؛ سپس یک پایگاه بسیج، یک مرکز فرهنگی دینی، یک کتابخانه نیمه‌پویا به نام امام خمینی در این مسجد برپا شد. نخستین سخنران سیاسی در این مسجد پس انقلاب، محمد بهشتی در ۷ دی ۱۳۵۹/ ۲۸ دسامبر ۱۹۸۰ بود. پیشینه ویرایش بیشتر منابع تاریخی دربارهٔ این مسجد، برگرفته از همان ۵ سنگ‌نوشته‌هایی است که اکنون در آن نصب است. در ۱۴۸۴م/ ۸۹۹ ق ساخته شد. سازندهٔ آن پهلوانی به نامِ علی بن بایزید کرخی است که در دوران سلطان حسین بایقرا، عصر تیموریان می‌زیسته. متن سنگ‌نوشتهٔ بنیان‌گذاری‌اش که به خط ثلث است: از پهلوان علی ولد خاص با یزید ماند این بنا بشهر نشابور یادگار تک مسجدی که کعبه اهل یقین بود گردد تمام از کرم و فضل و کردگار اندر زمان خسرو غازی ولیعهد سلطان حسین حامی دین شاه کامگار در سال هشتصد و نود و نه بنا شده جائی که هست سجده گه خلق روزگار تاریخ این بخوان و دعائی ز روی صدق بر خوان بحق و ساعی و خیرات بر شمار به‌هنگام بودن شاه عبّاس صفوی در نیشابور (اکتبر ۱۶۱۲م/ رمضان ۱۰۲۱م)، فرمان بازسازی این مسجد داده شد. متن دو سنگ‌نوشتهٔ صفوی در دو سوی درگاه نصب است و در اصل، فرمان‌هایی را بیان می‌کند:

  بیشتربستن

  بدون پاسخ

  4 نفر

  ---

• محمد گلستان

  

  1403/01/09

  

  • گزارش نظر

  یک شب زمستانی

  بیشتربستن

  بدون پاسخ

  1 نفر

  

  ---

• زراعتکار 09157093451

  

  1401/08/07

  

  • گزارش نظر

  ایول چه قدمت بالایی داره...

  بیشتربستن

  بدون پاسخ

  12 نفر

  ---

• پارسا نشان

  

  1401/10/10

  

  • گزارش نظر

  معماری این مسجد تاریخی از سبک معماری دوره تیموری پیروی می‌کند. در مورد ویژگی‌های معماری آن دوره به طور خلاصه باید بگوییم که بناها غالبا چهار ایوانی با ایوان‌های بلند ساخته می شدند. تزیینات زیبایی همچون کاشی‌کاری‌های معرق و هفت رنگ و همچنین نهایت استفاده از رنگ در معماری بنا مثل ایجاد کتیبه‌های نسخ و ثلث و کوفی به رنگ طلایی از دیگر ویژگی‌های معماری بناهای این دوره بوده‌اند.مسجد جامع نیشابور یکی از شاخص‌ترین مساجدی است که یادآور سبک معماری آن دوره از تاریخ ایران است.مسجد جامع نیشابور دارای چند کتیبه است که هر کدام اطلاعات مفیدی از تاریخچه مسجد را به ما می‌دهند. از متن کتیبه‌ای که در یکی از جرزهای ایوان جنوبی نصب شده، این گونه برداشت می‌شود که این مسجد توسط «پهلوان علی بن بایزید کرخی» و در سال ۸۹۹ هجری ساخته شده است. مسجد جامع نیشابور بزرگترین مسجد این شهر است. آجر، از عمده ترین مصالحی است که در ساخت این مسجد از آن استفاده شده است. درهمان نگاه اول بلندی ایوان مرکزی آن جلب توجه می‌کند. این ایوان مرکزی ۱۹٫۵ متر ارتفاع دارد. نکته دیگری که نظر بیننده را جلب خواهد کرد، عدم وجود مناره و گنبد در این مسجد بزرگ است. همچنین این مسجد دارای چهار ایوان، سه درگاه و پنج کتیبه ارزشمند است.

  بیشتربستن

  بدون پاسخ

  6 نفر

  ---

• کاربر نشان

  

  1402/12/09

  

  • گزارش نظر

  بزرگترین مسجد نیشابور و قشنگ ترین مسجد نیشابور است

  بیشتربستن

  بدون پاسخ

  می‌پسندم

  ---

• آلنی

  

  1402/07/21

  

  • گزارش نظر

  مسجدی قدیمی، باصفا و بامعنویت

  بیشتربستن

  بدون پاسخ

  می‌پسندم

  ---

• دانشجوی حقوق ؛ رهگذر موقت

  

  1402/10/06

  

  • گزارش نظر

  این مسجد ارزش این را دارد که هر کس به نیشابور میآید حداقل یک‌بار در آن نماز بخواند یا از آن بازدید کند معماری جذابی دارد و خصوصا شب‌های آن بسیار زیباست.

  بیشتربستن

  بدون پاسخ

  می‌پسندم

  ---

• 𝑴𝒐𝒔𝒕𝒂𝒇𝒂

  

  1402/03/15

  

  • گزارش نظر

  نیشابور، شهری تاریخی است که در دامنه‌های کوه بینالود در استان خراسان رضوی قرار گرفته است. نیشابور در دوره‌ای مختلف تاریخ ایران، از اهمیت خاصی برخوردار بوده است و یکی از نمادهای تاریخ و فرهنگ ایران به شمار می‌آید. این شهر تاریخی که در حال حاضر دومین شهر بزرگ استان خراسان رضوی پس از شهر مقدس مشهد است، جاذبه‌های تاریخی فراوانی را در دل خود جای داده که آن را تبدیل به یکی از گردشگرپذیرترین شهرهای شمال شرق ایران کرده است. «مسجد جامع نیشابور» یکی از این جاذبه‌های تاریخی و جاهای دیدنی نیشابور است که در این مقاله آن را معرفی می‌کنیم.مسجد جامع نیشابور از بناهای تاریخی و جاهای دیدنی استان خراسان رضوی است که در قسمت مرکزی شهر نیشابور و در خیابان امام خمینی این شهر قرار دارد.مسجد جامع نیشابور دارای چند کتیبه است که هر کدام اطلاعات مفیدی از تاریخچه مسجد را به ما می‌دهند. از متن کتیبه‌ای که در یکی از جرزهای ایوان جنوبی نصب شده، این گونه برداشت می‌شود که این مسجد توسط «پهلوان علی بن بایزید کرخی» و در سال ۸۹۹ هجری ساخته شده است. متن کتیبه مذکور شامل شعری به صورت زیر است که با خط ثلث نوشته شده است:از    پهلوان  علی   ولد   خاص   بایزید          ماند   این   بنا  بشهر  نشابور   یادگار تک  مسجدی  که  کعبه اهل یقین بود         گردد  تمام  از  کرم  و  فضل  و  کردگار اندر    زمان   خسرو     غازی     ولیعهد          سلطان حسین حامی دین شاه کامگار در  سال  هشتصد و نود و نه   بنا شده          جایی که هست سجده گه خلق روزگار تاریخ این بخوان و دعایی ز روی صدق          برخوان بحق و ساعی و خیرات برشمار از کتیبه‌ای که بالای محراب نصب شده، نیز می‌توان دریافت که این مسجد در دوره صفویه مورد بازسازی قرار گرفته است. بازسازی‌ دیگری نیز در سال ۱۱۲۶ هجری قمری و توسط حاکم وقت نیشابور یعنی «عباسقلی خان بیات» در این مسجد انجام گرفته است.

  بیشتربستن

  بدون پاسخ

  1 نفر