بدون آب صفایی نداره
پل جویی در خیابان کمال اسماعیل اصفهان قررار دارد که پلی باریک عریض می باشد. پل جویی از سمت شرق و غرب به ترتیب بین پل خواجو و سی و سه پل قرار دارد. پل جویی زمانی در غرب کاخ های هفت دست و آیته خانه قرار داشت که این کاخ ها در زمان ظل السلطان حاکم اصفهان در زمان ناصرالدین شاه ویران شدند. از کتاب های دوره صفویه از این پل با نام پل سعادت آباد یاد شده است. دلیل نامگذاری این پل به پل جویی آن است که جوی آبی به درازای پل و پهنای کمتر از یک متر از روی ناحیه سنگ تراش در وسط پل عبور می کرده است. این جویی آب را به باغ های شمالی می رسانید. اما امروزه این جوب آب پر شده است. با جمع شدن آب در بخش غربی پل آب رودخانه به صوت دریاچه ای در می آمد. به این دلیل به این پل، پل دریاچه نیز گفته می شد. پل جویی یا پل چوبی اصفهان پل جویی نام صحبح این پل می باشد که به غبط برخی زا افراد آن را با نام پل چوبی میشناسند در حالیکه برای ساخت این پل اصلا از چوب استفاده نشده است. و این نام در واقع تلفظ غلط و یا شاید سـاده تـر کلمـه عامیانه جوبی است. پل جویی اصفهان پل جویی اصفهان پلی میان خیابان کمال اسماعیل و آبشار است. از نزدیکترین جاذبه های گردشگری به این بنا، پل خواجو است. کافه های زیادی در بناهای تاریخی اصفهان وجود دارد. یکی از این کافه ها، کافه فرهنگ در پل چوبی است. جالب است بدانید که در زمان شاه عباس دوم، تنها خانواده سلطنتی و مهمانهای خاص اجازه استفاده از این پل را داشتهاند. تاریخچه پل جویی اصفهان تاریخچه پل جویی اصفهان به دوران صفوی باز می گردد. شاه عباس دوم هم همانند شاه عباس اول به ساخت بناهای تاریخی و پل علاقه ای زیاد داشت که در زمان شاه عباس اصفهان از سمت جنوب و غرب پیشرفت چشمگیری پیدا نموده است. دلیل اصلی ساخت پل نیز ارتباط دو طرف رودخانه بوده استن که نام سازنده آن مشخص نمی باشد که در سال 1068 هجری قمری ساخته شده است، که عده ها در سال ۱۳۱۹هجری شمسی توسط حاج سید عبدالرحیم محمودیه بازرگان اصفهانی تعمیر شد و در تاریخ ۱۳۰۵ به ثبت رسیده است. معماری پل جویی اصفهان از نظر معماری،پل جویی دارای ۲۱ دهانه با طاقهای جناغی و دو اتاقک کوچک در بخش میانی و آب برهایی از نوع مثلـثی می باشد. برج شش ضلعی در وسط آن قرار دارد که که از هر طرف آن چشمه هایی روان بود. این پل برخلاف پل های دیگر با توجه به اینکه طول زیاد و عرض کمی دارد در برابر بلایای طبیعی مستحکم بوده است در پایه های آن نیز از ساروج استفاده شده است و در تمام بدنه و حتی طاق های آن از آجر با ملات گچ استفاده شده است بر خلاف دیگر پل ها هدف از این پل عبور و مرور نبوده است بلکه راه ارتباطی باغ های شمالی و جنوبی بوده است و تنها برای عبور شاه عباس و خانواده او و ملاقات با بازرگانان، سفیران و خارجیان استفاده میشده است زیرا باغ سعادت آباد در شمال را به باغ هفت دست در جنوب متصل نموده است.
پل جوبی که برخی مورخین پل چوبی نوشتهاند و امروزه نیز به همین نام معروف است، نام پلی در اصفهان و بر روی زاینده رود است. این پل راه اختصاصی برای رفتوآمد کاخ هفتدست و کوشک آیینهخانه بوده و روی این پل جوی آبی روان بوده به این مناسبت آن را پل جوبی مینامیدند. پلی است با عرض کم وطول ۱۴۷ متر در شهر اصفهان میان دو پل اللهوردی خان و پل خواجو قرار دارد. این پل به دستور شاه عباس دوم در سال ۱۰۶۵ قمری بنا گردید. بدون آب رود زاینده رود هیچ صفا و زیبایی نداره
پلی برای شب نشینی و موسیقی، شب ها بهتر است.
پل تاریخی جوبی، که به نام پل چوبی نیز شناخته میشود، در سال ۱۰۶۵ هجری قمری به دستور شاه عباس دوم ساخته شد. این پل به عنوان یک مسیر اختصاصی برای رفت و آمد بین کاخ هفت دست و کوشک آیینهخانه طراحی شده بود و جوی آبی نیز بر روی آن جریان داشت که به همین دلیل به آن "پل جوبی" میگویند. اتفاقات تاریخی مرتبط یکی از وقایع تاریخی مهم که به این پل مربوط میشود، در زمان مشروطه و در سال **۱۳۲۶ هجری قمری** اتفاق افتاد. در این سال، نیروهای بختیاری به رهبری ضرغام السلطنه از پل جوبی عبور کرده و به مجاهدین شهری ملحق شدند. این حرکت منجر به جنگی میان نیروهای بختیاری و حکومت قاجاری در میدان نقش جهان شد و نهایتاً با شکست سربازان حاکم همراه بود. این واقعه نشاندهنده نقش پل جوبی در تحولات سیاسی و اجتماعی آن دوران است. معماری و ویژگیها پل جوبی دارای ۲۱ دهانه با طاقهای جناغی است و مصالح اصلی آن شامل سنگ و آجر با ملات گچ میباشد. این پل با وجود عرض کم، از استحکام بالایی برخوردار است و به عنوان یکی از آثار مهم معماری دوران صفویه شناخته میشود.
 با توجه به اینکه زابنده رود دو قیمت شمال و جنوبی اصفهان را از یکدیگر جدا می کند و همواره برای برقرای ارتباط در دوسوی زاینده رود لازم بود پل هایی بر بستر رودخانه ساخته شوند. پا شهرستان، پل مارنان، پل خواجو و سی و سه پل قدیمی ترین پل های هستند که روی زابنده رود با این هدف ساخته شده اند. پل جویی پل جویی در خیابان کمال اسماعیل اصفهان قررار دارد که پلی باریک عریض می باشد. پل جویی از سمت شرق و غرب به ترتیب بین پل خواجو و سی و سه پل قرار دارد. پل جویی زمانی در غرب کاخ های هفت دست و آیته خانه قرار داشت که این کاخ ها در زمان ظل السلطان حاکم اصفهان در زمان ناصرالدین شاه ویران شدند. از کتاب های دوره صفویه از این پل با نام پل سعادت آباد یاد شده است. دلیل نامگذاری این پل به پل جویی آن است که جوی آبی به درازای پل و پهنای کمتر از یک متر از روی ناحیه سنگ تراش در وسط پل عبور می کرده است. این جویی آب را به باغ های شمالی می رسانید. اما امروزه این جوب آب پر شده است. با جمع شدن آب در بخش غربی پل آب رودخانه به صوت دریاچه ای در می آمد. به این دلیل به این پل، پل دریاچه نیز گفته می شد. پل جویی یا پل چوبی اصفهان پل جویی نام صحبح این پل می باشد که به غبط برخی زا افراد آن را با نام پل چوبی میشناسند در حالیکه برای ساخت این پل اصلا از چوب استفاده نشده است. و این نام در واقع تلفظ غلط و یا شاید سـاده تـر کلمـه عامیانه جوبی است. پل جویی اصفهان پل جویی اصفهان پلی میان خیابان کمال اسماعیل و آبشار است. از نزدیکترین جاذبه های گردشگری به این بنا، پل خواجو است. کافه های زیادی در بناهای تاریخی اصفهان وجود دارد. یکی از این کافه ها، کافه فرهنگ در پل چوبی است. جالب است بدانید که در زمان شاه عباس دوم، تنها خانواده سلطنتی و مهمانهای خاص اجازه استفاده از این پل را داشتهاند. تاریخچه پل جویی اصفهان تاریخچه پل جویی اصفهان به دوران صفوی باز می گردد. شاه عباس دوم هم همانند شاه عباس اول به ساخت بناهای تاریخی و پل علاقه ای زیاد داشت که در زمان شاه عباس اصفهان از سمت جنوب و غرب پیشرفت چشمگیری پیدا نموده است. دلیل اصلی ساخت پل نیز ارتباط دو طرف رودخانه بوده استن که نام سازنده آن مشخص نمی باشد که در سال 1068 هجری قمری ساخته شده است، که عده ها در سال ۱۳۱۹هجری شمسی توسط حاج سید عبدالرحیم محمودیه بازرگان اصفهانی تعمیر شد و در تاریخ ۱۳۰۵ به ثبت رسیده است. معماری پل جویی اصفهان از نظر معماری،پل جویی دارای ۲۱ دهانه با طاقهای جناغی و دو اتاقک کوچک در بخش میانی و آب برهایی از نوع مثلـثی می باشد. برج شش ضلعی در وسط آن قرار دارد که که از هر طرف آن چشمه هایی روان بود. این پل برخلاف پل های دیگر با توجه به اینکه طول زیاد و عرض کمی دارد در برابر بلایای طبیعی مستحکم بوده است در پایه های آن نیز از ساروج استفاده شده است و در تمام بدنه و حتی طاق های آن از آجر با ملات گچ استفاده شده است بر خلاف دیگر پل ها هدف از این پل عبور و مرور نبوده است بلکه راه ارتباطی باغ های شمالی و جنوبی بوده است و تنها برای عبور شاه عباس و خانواده او و ملاقات با بازرگانان، سفیران و خارجیان استفاده میشده است زیرا باغ سعادت آباد در شمال را به باغ هفت دست در جنوب متصل نموده است.
ارزش دیدن دارده فقط اگه آب داشته باشه بهتره. متاسفم برای مردم که میان این رودخونه سد میسازن.
اصفهان نصف جهان که میگن اینه ....
عالی
پل جوبی که برخی مورخان پل چوبی نوشتهاند و امروزه نیز به همین نام معروف است، نام پلی در اصفهان و بر روی زاینده رود است. این پل راه اختصاصی برای رفت و آمد کاخ هفتدست و کوشک آیینهخانه بوده و روی این پل جوی آبی روان بوده به این مناسبت آن را پل جوبی مینامیدند. پلی است با عرض کم و طول ۱۴۷ متر در شهر اصفهان که میان دو پل الله وردی خان و پل خواجو قرار دارد. این پل به دستور شاه عباس دوم در سال ۱۰۶۵ قمری بنا گردید. پل جوبی در سال ۱۳۱۹ خورشیدی به همت حاج سید عبدالرحیم محمودیه، تاجر و خیر اصفهانی کاملاً تعمیر گردید. این پل که با ۲۱ چشمه (دهنه) دارد. برج شش گوشه وسط پل با چشمههای آب جاری فرح بخش حالِ امیران، اشراف، مهمانان و سفیرانی بود که به حضور شاه شرفیاب میشدند. این پل هماکنون در خیابان کمال اسماعیل قرار دارد. این پل برای آمدوشد عامه مردم نبودهاست بلکه تنها وسیله ارتباط باغهای سلطنتی دو کناره شمالی و جنوبی رودخانه یعنی باغ معروف به «باغ دریاچه» با باغهای گستردهٔ سعادت آباد میان پل الله وردی خان و پل خواجو و بناهای با شکوه کاخ هفتدست و کوشک آیینهخانه و کشکول و نمکدان بودهاست. در اصل محل عبور خانواده شاه صفوی و امرا و بزرگان و مهمانها و سفرایی بودهاست که اجازه دیدار با شاه عباس دوم را داشتهاند. وجه تسمیه این پل «جوبی» را به فراخور جوی کوچک ظریفی از سنگ پارسی بوده که آب را از سوی دیگر به طرف دیگر پل جاری میکردهاست و آن در عهد صفویه بر روی پل تعبیه کرده بودند، میدانند. با این حال شاردن در کتابش به صراحت این پل را از جنس چوب بر پایههای سنگی ذکر کردهاست و نمیتوان قاطعانه گفت که عنوان «پل چوبی»، نادرست است. شاعری متخلص به تأثیر و هم دوره شاه سلیمان صفوی در بخشی از متنوی که در مورد بناهای اصفهان سروده میگوید (منظور از شرقی پل خواجو و غربی پل چوبی است): یکی شرقی، اساسش سنگ خارا دگر یک غربی و از چوب برپا پل چوبیش حیرت داستانست که بر بالای آن نهری روان است به گیتی نیست آن پل را قرینه که از چوبست و هم طرح سفینه به دریا گرچه هر کشتی دوان است در اینجا بحر بر کشتی روان است نام اصلی آن پل «سعادتآباد» بوده و به فراخور مجاورت با هفت کاخ از کاخهای سلطنتی عصر شاه عباس دوم «پل هفت دست» نیز نام داشتهاست. در بخش شرقی و غربی این پل، آب رودخانه بر روی هم انباشته میشده و به گونه دریاچهای درمیآمده به همین دلیل به آن «پل دریاچه» نیز میگفتهاند.
عالی بود
وقتی آب نداره بدرد نمیخوره
اصفهان زیبا
سلام بسیار عالی و زیبا ممنون
خوبه اما بدون آب هیچ
پل تاریخی جوبی (مکانهای تاریخی) در اصفهان و خیابان پل جوبی واقع شده است. و از نظر موقعیت جغرافیایی در نزدیکی مراکز مهمی مانند بیمارستان سپاهان و زاینده رود و همچنین دبیرستان نمونه دولتی پسرانه شیخ زاده هراتی، مسجد النبی، کافه فرهنگ، مجتمع دخانیات استان اصفهان و خدمات الکترونیک قضایی 94305006 قرار گرفته است. همچنین با توجه به نظراتی که کاربران در اپلیکیشن نشان به این مکان دادهاند میتوان گفت این مکان یکی از اماکن دیدنی و تاریخی خوب این منطقه میباشد.