عمارت تاریخی کوچه هفت تن محله بازار تهران، تهران

 هر شهری تعدادی خانه‌ی تاریخی وجود دارد که بیشترین توجه توریست ها و مردم شهر را به خود جلب می‌کند. تهران هم از این قاعده مثتنی نیست و با وجود داشتن کاخ ها و عمارت های قدیمی بسیار زیاد، طبیعی است که بعضی از آنها دور افتاده و مهجور با قی بمانند. عمارت کوچه هفت تن یکی از همین مهجور مانده‌ها است. داستان عمارت کوچه هفت تن داستان یک بلاتکلیفی است. مالک اصلی خانه را به آقای وطنی نامی می فروشد. بعد از چند سال آقای وطنی به همراه آقای کمالی تصمیم می گیرند خانه را تبدیل به یک پاساژ کنند. چرا که به نظرشان بافت محله ی بازار بیشتر مناسب برای پاساژ بوده است. شاید بتوان گفت یکی از دلایلی که این خانه زیاد دیده نشده است همین باشد. خانه‌ی کوچه‌ی عمارت هفت تن را شاید بسیاری از افراد به طور اتفاقی و بدون اینکه بدانند این خانه در سال ۸۲ ثبت میراث ملی شده است، دیده باشند. چرا که این خانه یکهو در انتهای یک پاساژ ظاهر می‌شود. رضا حشمتی کارشناس میراث فرهنگی استان تهران می‌گوید: «اکنون عمارت بیرونی این بنا کامل تخریب شده و به صورت پاساژهای چند طبقه درآمده اما اندورنی خانه اکنون حجره «حاج آقا تبریزی» است. کاشی‌های هفت رنگ این بنا و نوع معماری برجای مانده در برخی نقاط این اندرونی کاملاً شبیه تکیه معاون الملک کرمانشاه است. در پرونده ثبتی آن آمده که آقای وطنی صاحب بنا فوت کرده است. او در زمان حیات به جمع‌آوری اشیا مختلف ازجمله ظروف فلزی، چینی، سفال، فرش، مبلمان، خط، کتاب و پارچه پرداخته و خانواده متوفی مایل بودند که بنا به سازمان میراث فروخته شود.» باید یکی از مقاصد تهران گردی‌تان بازار بزرگ تهران باشد که به سراغ خانه کوچه هفت تن هم بروید. این خانه در امتداد راسته‌ی بازار مسگرها که دیگر مسگری در آن وجود ندارد و بیشتر مغازه های لباس فروشی و پارچه فروشی هستند، قرار دارد. نزدیک ترین ایستگاه مترو برای رسیدن به آن، ایستگاه متروی خیام است. وقتی از ایستگاه متروی خیام خارج شدید، تنها ۱۰ دقیقه پیاده‌روی تا رسیدن به عمارت کوچه ی هفت تن خواهید داشت. بخش‌های عظیمی از این خانه‌ی با شکوه تخریب شده و تبدیل به یک پاساژ شده است. در واقع شما ابتدا وارد یک پاساژ آنتیک می‌شوید و در حالی که چشمتان از اجناس مغازه ها پر شده، در انتهای این مسیر عمارت کوچه هفت تن را می‌بینید. این عمارت یک حیاط مسقف استثنایی دارد. از تمام قسمت‌هایی که یک عمارت زمان قاجار باید داشته باشد، فقط قسمت شاه نشین و یک طبقه پر از اتاق های کوچک باقی مانده است. اما با همان بخش باقی مانده و ترمیم شده نیز می‌توان فهمید که این خانه با الهام از معماری نئوکلاسیک اروپا در کنار عناصر معماری ایرانی طراحی شده است. ساختمان نقشه‌ی پیچیده ای دارد و پر ازکاشی‌های منقش است. موضوع نقاشی‌ها انسان‌هایی در حال تفریح و شکار در طبیعت هستند. این نقاشی ها و کاشی کاری ها حال و هوای عجیبی به این عمارت متروک می‌دهند.

متاسفانه وضع خوبی ندارد و به حال خود رها شده است