تکیه مادر شازده محله تخت فولاد، اصفهان

تکیه مادر شاهزاده را زنی گرجی به نام مریم (متوفای ۱۲۴۶ هـ. ق)، همسر فتحعلی شاه و دایه سیف‌الدوله حاکم اصفهان، برای مدفن خویش بنا نهاده‌است. تکیه مادر شاهزاده مربوط به دوره صفوی است و در اصفهان، تخت فولاد، خیابان خوانساری، خیابان سعادت آباد واقع شده و این اثر در تاریخ ۱۰ خرداد ۱۳۸۲ با شمارهٔ ثبت ۹۰۷۶ به‌عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده‌است.[۱] کتاب گلشن اهل سلوک از رحیم قاسمی ۱۳۸۵ دربارهٔ مدفونین این بقعه‌است.

وجه تسمیه‏ى تكیه مادر شاهزاده شاهزاده سیف‏الدوله سلطان محمّدمیرزا یكى از پسران فتحعلى شاه از همسرى به نام طاووس خانم بود. وى در سال ۱۲۴۰ق. به جاى میرزا عبداللّه‏خان امین‏الدوله پسر حاج محمّدحسین‏خان صدر اصفهانى حاكم اصفهان شد و تا وفات پدرش فتحعلى‏شاه در عمارت هفت دست اصفهان یعنى ۱۲۵۰ قمرى به این منصب استقرار داشت و سپس خسروخان گرجى جانشین او گردید. در سال ۱۲۴۶ق. دایه شاهزاده به نام مریم‏خاتون گرجى درگذشت. وى عالم بزرگ زمان علا‏مه شیخ محمّدتقى رازى را وصى خود قرار داد و بنا بر وصیت خود در این مكان به خاك سپرده شد.( قاسمی : ۱۳۸۵: ۱۹) دو سال پس از این تاریخ شیخ محمد تقی رازی وفات یافت و بنا بر وصیت خودش در کنار قبر مریم بیگم مدفون شد و پس از وی بقعه ای بر سر مزار آنان ساخته شد و پس از این زمان نام این تکیه را علاوه بر تکیه مادر شاهزاده تکیه شیخ محمد تقی رازی نیز می گفتند. امروزه این تکیه در بین مردم اصفهان به تکیه حاج صادق تخت فولادی که از عرفای قرن سیزدهم بوده مشهور است و مردم بیشتر برای زیارت قبر این عارف نامی به این مکان می روند ویژگی های معماری تکیه : این تکیه از منحصر به فرد ترین بقاع آرامگاهی دوران قاجار به شمار می رود هر چند سبك ساختمان تكیه، سبك دوره صفوى است و وجود سنگ قبرهایى از دوره صفوى در صحن تكیه، احتمال بناى اصل آن در دوره صفوى را تقویت مى‏كند.

تکیه مادر شازده یک محیط آرام که محل دفن زن فتحعلی شاه است