مکان تاریخی
سنگ نگاره اهورامزدا و اردشیر بابکان که یکی از زیباترین و سالم ترین نقوش بازمانده از دوره ساسانی است، در گوشه شرقیِ محوطه نقش رستم، بر سینه صخره ای تراشیده شده که ۲ متر از سطح زمین فاصله دارد و دارای ۶/۶۵ متر عرض و ۲/۴۰ متر ارتفاع است. در این نقش، اردشیر بابکان در سوی چپ مجلس، سوار بر اسبی کنده کاری شده و روبروی او، اهورامزدا که او نیز سوار است و از نیم رخ نقش شده، قرار دارد. پشت سر اردشیر، یک جوان، مگس پرانی در دست دارد و زیرِ پایِ اسبِ اردشیر، پیکر بی جان اردوان پنجم-آخرین شاه اشکانی-به خاک افتاده و قرینه آن، در زیر پای اسب اهورامزدا نیز نقش شده است. برای تأکید بر بزرگی و عظمت اهورامزدا و اردشیر، اندازه اسب ها، بسیار کوچک تر از آن ها و حالت طبیعی ساخته شده بود. اهورامزدا، دست راستش را به سوی اردشیر دراز کرده و حلقه ای (دیهیم شهریاری) را به او اهدا می کند. در نماد شناسی ایرانی، دیهیم، نمادی از فره یا توفیق ایزدی و آسمانی است که از سوی خدا به شاه و خانواده اش داده می شد و در دست چپش، شاخه های برسم یا عصایی که شاید عصای سلطنت باشد را نگه داشته است
سنگ نگاره اهورامزدا اردشیربابکان بسیارزیبا و چشم نوازه و حرف نداره ونشانه غرور و افتخار ایرانیان است
اینجا عالیه، فقط کاش بیشتر بهش رسیدگی بشه اینها سرمایه های ملی ما هستند.
سنگنگاره اهورامزدا و اردشیربابکان که یکی از زیباترین و سالمترین نقوش بازمانده از دورهٔ ساسانی است، در گوشهٔ شرقی محوطهٔ نقش رستم، بر سینهٔ صخرهای تراشیده شده که ۲ متر از سطح زمین، فاصله دارد و دارای ۶٫۶۵ متر پهنا و ۲٫۴۰ متر بلندا است. در این نقش، اردشیر بابکان در سوی چپ مجلس، سوار بر اسبی، کندهکاری شده و روبهروی او، اهورامزدا که او نیز سوار است و از نیمرخ نقش شده، قرار دارد. پشت سر اردشیر، احتمالاً کرتیر یا ابرسام ایستادهاست. زیرپای اسب اردشیر پیکر بیجان اردوان چهارم بهخاک افتاده و قرینهٔ آن در زیر پای اسب اهورامزدا نیز، نقش شدهاست. اهورامزدا دست راستش را به سوی اردشیر دراز کرده و حلقهای (دیهیم شهریاری) را به او اهدا میکند و در دست چپش شاخههای برسم را نگه داشتهاست. بر روی سینهٔ اسب اردشیر، سنگنوشتهای به سه زبان پارسی میانه، زبان پارتی، و زبان یونانی میانه وجود دارد که ترجمهٔ آن، چنین است: «این است پیکر مزداپرست، خداوندگار اردشیر، شاهانشاهِ «ایران»، که چهر (=نژاد) از ایزدان دارد، پورِ (=پسر) خداوندگار پاپک، شاه.»
در این نقش، اردشیر بابکان در سوی چپ مجلس، سوار بر اسبی، کندهکاری شده و روبهروی او، اهورامزدا که او نیز سوار است و از نیمرخ نقش شده، قرار دارد. پشت سر اردشیر، احتمالاً کرتیر یا ابرسام ایستادهاست.[۱] زیرپای اسب اردشیر پیکر بیجان اردوان پنجم بهخاک افتاده و قرینهٔ آن در زیر پای اسب اهورامزدا نیز، نقش شدهاست.[۲] اهورامزدا دست راستش را به سوی اردشیر دراز کرده و حلقهای (دیهیم شهریاری) را به او اهدا میکند و در دست چپش شاخههای برسم را نگه داشتهاست. بر روی سینهٔ اسب اردشیر، کتیبهای به سه زبان پهلوی ساسانی، اشکانی، و یونانی وجود دارد که ترجمهٔ آن، چنین است: «این است پیکر مزداپرست، خداوندگار اردشیر، شاه شاهان ایران، که نژاد از ایزدان دارد، پسر خداوندگار بابک، شاه.»بر روی اسب اهورامزدا هم متنی سه زبانه کنده شده که ترجمهاش در زبان یونانی، «این است پیکر خداوند زئوس» و در متون پهلوی «این است پیکر خداوند اهورامزدا» میباشد
سنگنگاره اهورامزدا و اردشیربابکان که یکی از زیباترین و سالمترین نقوش بازمانده از دورهٔ ساسانی است، در گوشهٔ شرقی محوطهٔ نقش رستم، بر سینهٔ صخرهای تراشیده شده که ۲ متر از سطح زمین، فاصله دارد و دارای ۶٫۶۵ متر پهنا و ۲٫۴۰ متر بلندا است.در این نقش، اردشیر بابکان در سوی چپ مجلس، سوار بر اسبی، کندهکاری شده و روبهروی او، اهورامزدا که او نیز سوار است و از نیمرخ نقش شده، قرار دارد. پشت سر اردشیر، احتمالاً کرتیر یا ابرسام ایستادهاست.[۱] زیرپای اسب اردشیر پیکر بیجان اردوان پنجم بهخاک افتاده و قرینهٔ آن در زیر پای اسب اهورامزدا نیز، نقش شدهاست. اهورامزدا دست راستش را به سوی اردشیر دراز کرده و حلقهای (دیهیم شهریاری) را به او اهدا میکند و در دست چپش شاخههای برسم را نگه داشتهاست. بر روی سینهٔ اسب اردشیر، کتیبهای به سه زبان پهلوی ساسانی، اشکانی، و یونانی وجود دارد که ترجمهٔ آن، چنین است: «این است پیکر مزداپرست، خداوندگار اردشیر، شاه شاهان ایران، که نژاد از ایزدان دارد، پسر خداوندگار بابک، شاه.»بر روی اسب اهورامزدا هم متنی سه زبانه کنده شده که ترجمهاش در زبان یونانی، «این است پیکر خداوند زئوس» و در متون پهلوی «این است پیکر خداوند اهورامزدا» میباشد.
سنگنگاره اهورامزدا و اردشیربابکان که یکی از زیباترین و سالمترین نقوش بازمانده از دورهٔ ساسانی است، در گوشهٔ شرقی محوطهٔ نقش رستم، بر سینهٔ صخرهای تراشیده شده که ۲ متر از سطح زمین، فاصله دارد و دارای ۶٫۶۵ متر پهنا و ۲٫۴۰ متر بلندا است در این نقش، اردشیر بابکان در سوی چپ مجلس، سوار بر اسبی، کندهکاری شده و روبهروی او، اهورامزدا که او نیز سوار است و از نیمرخ نقش شده، قرار دارد. پشت سر اردشیر، احتمالاً کرتیر یا ابرسام ایستادهاست.[۱] زیرپای اسب اردشیر پیکر بیجان اردوان پنجم بهخاک افتاده و قرینهٔ آن در زیر پای اسب اهورامزدا نیز، نقش شدهاست.[۲] اهورامزدا دست راستش را به سوی اردشیر دراز کرده و حلقهای (دیهیم شهریاری) را به او اهدا میکند و در دست چپش شاخههای برسم را نگه داشتهاست. بر روی سینهٔ اسب اردشیر، کتیبهای به سه زبان پهلوی ساسانی، اشکانی، و یونانی وجود دارد که ترجمهٔ آن، چنین است: «این است پیکر مزداپرست، خداوندگار اردشیر، شاه شاهان ایران، که نژاد از ایزدان دارد، پسر خداوندگار بابک، شاه.» بر روی اسب اهورامزدا هم متنی سه زبانه کنده شده که ترجمهاش در زبان یونانی، «این است پیکر خداوند زئوس» و در متون پهلوی «این است پیکر خداوند اهورامزدا» میباشد
ارزش بالایی دارد و محافظت به خوبی انجام نمی شود. اما با این وجود هویت ایرانی را در آن می توان پیدا کرد. این همان چیزی است که ارزشمند است.
نخستین شاهی که در این مکان یعنی مجموعه نقش رستم سنگ تراشی داشته است اردشیر بابکان می باشد که این سنگ نگاره شباهت زیادی به سنگ نگاره طاق بستان در کرمانشاه دارد که در ان از دست اهورامزدا حلقه ای را گرفته است ، در کنار ان شایور دوم پسر اردشیر بابکان نیز در اینجا حجاری و سنگ تراشی داشته است. محل دفن بزرگترین شاهنشاهان هخامنشی(نقش رستم) پس از هخامنشیان نه تنها اعتبار و اهمیت خود را از دست نداد ،بلکه در دوره ی ساسانیان مورد توجه ویژه پادشاهان این سلسله قرار گرفت .امروزه در این مکان یکی از بزرگترین مجموعه های نقوش برجسته ی عصر ساسانی قرار دارد. این آثار شامل ۱-فضای کنده کاری نشده ۲-تاجگذاری شاهنشاه نرسی۳-صحنه های نبرد شاهنشاه بهرام دوم و شاهنشاه بهرام سوم۴-پیروزی شاهنشاه شاپور بر والرین ۵-نبردشاهنشاه هرمز دوم و نقش برجسته ی شاهنشاه آذر نرسی۶-صحنه ی نبردشاهنشاه شاپور دوم (ذوالاکتاف)۷-منبع آب۸-شاهنشاه بهرام دوم و درباریان،،،،نقش برجسته عیلامی۹-تاجگذاری شاهنشاه اردشیر بابکان(اول) میباشد. ۹-آخرین نقش برجسته ی نقش رستم(نام محلی) متعلق به پایان عصر سلطنت شاهنشاه اردشیر بابکان است که وی را در حال دریافت فر ایزدی از اهورامزدا تصویر کرده است.البته به نظر غیر منطقی می رسد که پادشاهی که در اواخر عمر خود ،قدرتش را به جانشینش تفویض کرده، دستور کنده کاری چنین نقشی را داده باشد،اما باید توجه داشت که به احتمال زیادهدف از دستور کنده کاری چنین نقش برجسته ای تاکید بر الوهیت و مقام و جایگاه آسمانی سلطنت و رهبری به طور عام بوده است،مضمونی که چه در گذشته و چه در حال در حکومت های منطقه ی خاورمیانه بسیار پر طرفدار بوده و هست.اردشیر و اهورامزدا هر دو سوار بر اسب رو در روی یکدیگر تصویر شده اند و چنان تقارنی نسبت به یکدیگر دارند که انگار تصویر یکدیگر در آینه هستند.پادشاه(در سمت چپ) کلاهی که گردن و گوش های او را محافظت می کند بر سر دارد.در بالای کلاه یک دستار کروی قرار دارد.سر پوش شاه با تاجی که روبان های چین خورده به پشت آن متصل است،کامل میشود. پادشاه جامه ی باشکوه ویژه ی مراسم خاص برتن دارد.او دست راستش را دراز کرده تا حلقه ای را که نشان قدرت سلطنتی است از اهورا مزدا دریافت کند.دست چپ شاه افراشته است و پادشاه با انگشت اشاره ی خود به سنت عصر ساسانی در حال ادای احترام به اهورا مزداست.پشت اردشیر،اشراف زاده ای با نشان خانوادگی بر کلاهش مگس پرانی را بر بالای سر شاه گرفته است،تصویری که بارها در نقوش برجسته ی پارسه(تخت جمشید)دیده می شود. اهورامزدا(در سمت راست)تنها به واسطه ی تاج و ریش چهار گوش از اردشیر متمایز است.او در حال اهدای حلقه ی قدرت به اردشیر با دست راست است،در حالی که در دست چپ ،یک دسته ترکه ی مقدس دارد. دو اسب حاضر در این نقش به شکل زیبایی آراسته شده اند اما فاقد رکاب هستند،چون رکاب هنوز اختراع نشده بود.بر سینه ی هر دو اسب کتیبه هایی به زبانهای پهلوی ساسانی،یونانی و پارتی قرار دارد.این کتیبه ها قدیمی ترین کتیبه های شناخته شده به زبان پهلوی ساسانی هستند .در زیر سم اسب اردشیر جنازه ای افتاده است.برخی بر این باورند که این جنازه متعلق به اردوان پنجم ،آخرین پادشاه اشکانی است.در زیر سم های اسب اهورامزدا نیز اهریمن که به جای مو ،افعی بر سر دارد بر خاک غلطیده است.این نقش برجسته ۶/۵متر عرض و ۲/۴۰متر ارتفاع دارد.
سنگ نگاره اهورامزدا اردشیربابکان بسیارزیبا و چشم نوازه و حرف نداره ونشانه غرور و افتخار ایرانیان است
سنگ نگاره اهورامزدا و اردشیر بابکان که یکی از زیباترین و سالم ترین نقوش بازمانده از دوره ساسانی است، در گوشه شرقیِ محوطه نقش رستم، بر سینه صخره ای تراشیده شده که ۲ متر از سطح زمین فاصله دارد و دارای ۶/۶۵ متر عرض و ۲/۴۰ متر ارتفاع است. در این نقش، اردشیر بابکان در سوی چپ مجلس، سوار بر اسبی کنده کاری شده و روبروی او، اهورامزدا که او نیز سوار است و از نیم رخ نقش شده، قرار دارد. پشت سر اردشیر، یک جوان، مگس پرانی در دست دارد و زیرِ پایِ اسبِ اردشیر، پیکر بی جان اردوان پنجم-آخرین شاه اشکانی-به خاک افتاده و قرینه آن، در زیر پای اسب اهورامزدا نیز نقش شده است. برای تأکید بر بزرگی و عظمت اهورامزدا و اردشیر، اندازه اسب ها، بسیار کوچک تر از آن ها و حالت طبیعی ساخته شده بود. اهورامزدا، دست راستش را به سوی اردشیر دراز کرده و حلقه ای (دیهیم شهریاری) را به او اهدا می کند. در نماد شناسی ایرانی، دیهیم، نمادی از فره یا توفیق ایزدی و آسمانی است که از سوی خدا به شاه و خانواده اش داده می شد و در دست چپش، شاخه های برسم یا عصایی که شاید عصای سلطنت باشد را نگه داشته است
سنگ نگاره اهورامزدا و اردشیر بابکان (مکان تاریخی) در فارس، شهرستان مرودشت و جاده نقش رستم واقع شده است. و از نظر موقعیت جغرافیایی در نزدیکی آرامگاه اردشیر اول قرار گرفته است. همچنین با توجه به نظراتی که کاربران در اپلیکیشن نشان به این مکان دادهاند میتوان گفت این مکان یکی از اماکن دیدنی و تاریخی خوب این منطقه میباشد.