آرامگاه خادم الحسین حاج امیر آشتیانی

اما راست گفته اند که: «خوش تر آن باشد که سرّ دلبران/ گفته آید در حدیث دیگران.» برای شنیدن از آنچه حاج امیر آشتیانی و پدرش برای برپایی حسینیه بیت الزهرا (س) انجام دادند، پای صحبت دکتر «علیرضا عدالتی فرد»، استاد حوزه و دانشگاه می نشینیم. او که سال هاست در همسایگی حسینیه بیت الزهرا (س) سکونت و در مجالس این خانه حضور داشته، با اشاره به آیه ۳۶ سوره مبارکه نور می گوید: «خداوند به هر خانه ای اجازه نمی دهد نامش در آن برده شود مگر خانه هایی که قابلیت این شرافت را داشته باشند. شرافت هر مکانی هم منسوب به کسی است که در آن زیسته یا مدفون شده است. کسانی که گذشته خانه مرحوم شیروانی را دیده اند، می دانند که ویرانه ای بود. حال باید دید او بین خود و خدایش چه کرده، چه نماز شب ها خوانده و چه توسلاتی به اهل بیت (ع) داشته که حاصلش شکوه و عظمت امروز است .این استاد حوزه و دانشگاه در ادامه با اشاره به خدمات خانواده آشتیانی می افزاید: «موفقیت هر جامعه در گرو داشتن قانون خوب و ضامن اجرایی خوب است. درباره حرکت های اجتماعی و معنوی هم همین قاعده حاکم است. درخصوص خانه مرحوم شیروانی، نیت و خواست او این بود که خانه اش در خدمت مجالس اهل بیت (س) به ویژه مجلس روضه خانم حضرت زهرا (س) باشد. اما مرحوم شیروانی که کسی را نداشت. وقتی حاج یدالله آشتیانی و پسرش پای کار این خانه آمدند و اموالشان را در این راه خرج کردند، آرزوی صاحبخانه برآورده شد. پس نقش آنها بسیار مهم است. از مرحوم حاج یدالله، پدر حاج امیر آشتیانی، یک دنیا حرف می شود زد. آن مرد خالص و خیّری که هرکس در محله گرفتاری داشت، به در خانه او می رفت و او هم بی معطلی کارش را راه می انداخت. اما باید بگویم حسینیه بیت الزهرا (س) واقعاً مدیون حاج امیر آشتیانی و استقامت او در این راه است. در تمام این سال ها، زحمات این تشکیلات و هزینه های سنگین این حسینیه بر عهده ایشان بود.» حجت الاسلام عدالتی فرد در پایان می گوید: «خیلی از بزرگان جز درِ این حسینیه جایی نمی روند؛ چون می دانند اساس و بنیان این خانه برای خداست. اینجا از آن خانه هایی است که خدا دوستش دارد. آن هایی را که برای این خانه زحمت می کشند را هم دوست دارد.»حالا که شما این گزارش را به پایان می برید، قصه زندگی حاج امیر آشتیانی هم به پایان رسیده و صبح پنجشنبه ۲ اردیبهشت ۱۴۰۰ او در بستر خاک قطعه ۲۲۲ بهشت زهرا، آرام گرفته است. روحش شاد