میدان فردوسی محله ایرانشهر، تهران

میدان فردوسی یکی از میدان‌های مهم شهر تهران است. تیرماه سال ۱۳۳۰ خورشیدی آورل هریمن مشاور ترومن رئیس جمهوری وقت آمریکا با پیامی حاوی طرح میانجیگری این دولت بین ایران و انگلستان وارد تهران شد و مورد استقبال گرم قرار گرفت. همین استقبال شایان سبب تشدید مخالفت چپگرایان شد و بعد از ظهر همان روز بر ضد ورود او و میانجیگری آمریکا در امر نفت، درخیابانهای تهران دست به تظاهرات یکصد هزار نفری زدند که از میدان فردوسی آغاز و به میدان بهارستان ختم می‌شد. در جریان این تظاهرات اعضای حزب دکتر مظفر بقایی با تظاهر کنندگان درگیر شدند و به پلیس و ارتش تحت فرمان شاه امکان و بهانه دادند که وارد عمل شوند و به سوی تظاهر کنندگان تیراندازی کنند که ضمن آن ده‌ها تن کشته و مجروح شدند.[۱]سی ام تیر سال ۱۳۳۱ برابر با ۲۱ ژوئیه ۱۹۵۲ تظاهرات مردمی به هواداری از مصدق در میدان فردوسی و دیگر مناطق اطراف. ۱۷ خرداد ۱۳۳۸ خورشیدی با برپایی مراسمی با شکوه، از مجسمهٔ ابوالقاسم فردوسی در میدان فردوسی شهر تهران پرده‌برداری شد.حکیم ابوالقاسم فردوسی در سال ۱۰۲۰ (میلادی) در توس درگذشت.۲۳ بهمن ۱۳۵۷ - چند ساعت پس از پیروزی انقلاب - گروهی سر مجسمهٔ فردوسی را قطع کردند که پس از اعتراض عمومی مردم، مجسمه مرمت و به حالت اولیه باز گردانده شد.

به یاد یکی از شعرای نامی و بزرگ ایران احداث شده این میدان

زیباست

ساخت تندیس حکیم ابوالقاسم فردوسی توسط استاد صدیقی در سال ۱۳۴۸ به پایان رسید و در سال ۱۳۴۹ توسط پسرش فریدون صدیقی در میدان فردوسی نصب شد،این تندیس در ساعت ۷ صبح دوشنبه ۵ مهر ۱۳۵۰رونمایی شد،مجسمهذ۳متری فردوسی در حالی که شاهنامه را در دست گرفته از سنگ مرمر کارارا ساخته شده است.

خیلی قشنگه🤍