حسینیه حاج علی اشرف بشرویه

حسینیه حاج علی اشرف حاج علی اشرف بانی حسینیه از بزرگان بشرویه می باشد که علاوه بر امور خیر در کتابت و جلد سازی نیز مهارت داشت هم اکنون نیز قرآن های زیادی در منطقه موجود است که به خط ایشان می باشد. علاوه بر حاج علی اشرف فرزند ایشان به نام حاج محمد نصیر نیز خط را نیکو می نوشت که هم اکنون یک جلد کتاب از کتب مرحوم مجلسی به خط ایشان در موزه ی استان قدس رضوی موجود می باشد. حاج علی اشرف حسینیه را در سال 1116 ه.ق بنا نموده است. از موارد منحصر بفرد حسینیه مراسم علم گردانی آن می باشد که توسط خود حاج علی اشرف پایه گذاری شده و هنوز ادامه دارد حسینیه دارای منبری چوبی است که بر بدنه آن نام واقف (حاج علی اشرف) و سازنده آن و تاریخ ساخت آن (1116) ذکر شده است. توصیف معماری بنای حاج علی اشرف : قالب کلی این بنا به شکل مستطیل است. دارای دو ورودی،یکی در جبهه شرقی و دیگری که ورودی اصلی بنا است درگوشه¬ی جنوب غربی قرار گرفته است. سردر اصلی بنا(جنوب غربی) بخاطر قابندی پیرامونی و فضای پیش ورودی تعریف شده که درون آن دارای عنصر پیرنشین است شاخص شده است. بعد از عبور از هشتی مستطیل شکل وارد میانسرای هشت ضلعی بنا می¬شویم؛ ابعاد اضلاع هشت ضلعی در چهار جهت اصلی داری اندازه¬ی بزرگتری نسبت به چهار ضلع دیگر است که مقدار آن تقریباً دو برابر اضلاع کوچک است(هشت و نیم هشت). پیرامون میانسرا را دو ایوان در جبهه¬ی شمالی و جنوبی در بر گرفته است و باقی آن را فضاهای رواق مانند دو اشکوبه(کمرپوش) اشغال کرده است. هر ضلع بزرگ هشت ضلعی میانسرا را دو دهانه (به جز شمال و جنوب) و اضلاع کوچکتر را یک دهانه رواق در دو طبقه در برگرفته است. رواق و فضاهای همکف محل استفاده¬ی آقایان و طبقه¬ی اول برای استفاده خانم¬ها است. ارتباط این دو طبقه(اشکوب) از جبهه¬ی جنوب شرقی بنا و از بیرون بنا است. در وسط حیاط سکویی تقریباً هشت ضلعی منتظم وجود دارد؛ زیر آن به شکل استوانه به قطر سه متر و به عمق حدوداً دومتر خالی است. درون این فضا با توجه به اعتقاد اهالی، آب شفا بخش وجود دارد. آب آن از طریق لوله کشی شهری که از دَر فضای استوانه شکل که در مرکز سکو قرار دارد تغذیه می¬شود و برای استفاده مجددآب، از پمپ آب کوچکی که کنار دهانه استوانه(مرکز سکو) نصب است استفاده می¬شود. قوس¬هاي بکار رفته در اين بنا تماماً تيزه¬دار، و پوشش آن¬ها کلمبو است. این بنا که به حسینیه شهرت دارد به نظر می¬رسد کارکرد گذشته¬ی آن با توجه به معماری بنا(عناصر و فضاها) تکیه بوده است. وجود سکوی میانی و رواق¬های دوطبقه¬ی دورادور میانسرا و نداشتن فضای سرپوشیده¬ی گسترده در این بنا حکایت از بنای تکیه دارد. تکیه بنائی بوده است که عمده کاربری آن در ایام محرم و برای تعذیه¬خوانی بوده است به همین دلیل گاهی اوقات موقعیت آن در محدوده¬ی شهری بگونه¬ای بوده است که در ایام دیگر(غیر از محرم)نیز نقش پویایی در زندگی روزمره داشته باشد. برای نمونه تکیه تجریش در تهران در گذشته بدین شکل بوده است که در ایام غیر از محرم بعنوان بازار استفاده می¬شده است و در ایام محرم بازار تعطیل، و بعد از اتمام این دوره(سوگواری محرم) دوباره به شکل سابق خود(بازار) ظاهر می¬شده است امّا در طی سالیان و گذر زمان، تکیه تجريش کاربری خود را بعنوان تکیه از دست داده و هم اکنون فقط کاربری بازار را دارد. حسینیه بنائی بوده است که علاوه بر برگزاري مراسم در محرم، در اعیاد یا وفات ائمه و در طول سال و برای مراسم مختلفی(اعم از نذري دادن، گردهمايي،مراسم عزاداري مردم و ...) استفاده می¬شده است و معمولاً دارای فضاهای سرپوشیده گسترده¬ای است. حسينيه حاج علي، در حال حاضر علاوه بر استفاده در ایام محرم و برگزاری مراسم تعذیه در حیاط بنا و استفاده از فضاهای بالا توسط خانم¬ها و فضاهای(رواق) پایین توسط آقایان، در دیگر ایام سال مانند هرحسینیه¬ي ديگري و براي امور مختلف استفاده می-شود. به همین دلیل جهت مهیا شدن شرایط حسینیه فضای شبستانی در پشت ایوان شمالی که راه ارتباطی آن از ایوان شمالی است در دوره¬ی معاصر ساخته شده است.

محل عزاداری های سنتی شهر هست . قدمتی زیاد دارد و جزوه آثار ملی کشور می باشد. برای مردم شهر این مکان یک حالت مقدس دارد.