موزه مردم شناسی (کاخ ابیض) محله ارگ - پامنار، تهران

وقتی وارد این ساختمون موزه در حیاط کاخ گلستان میشیم نگاه تمام مجسمه ها، لباس هاشون، صحنه سازی هایی که شده همگی نشون از آداب و فرهنگ قدیم ایران میدن که چقدر دیدنشون لذت بخش هست و این همه جزئی کاری و ظرافت در مجسمه ها و پوشش انها بی نظیر هست و فوق العاده دیدنی هست و حتی برای چند بار دیدن هم جالب و زیباست .

قدیم‌ترین موزه ایران

قدیمی‌ترین موزه مردم شناسی ایران که زمانی در منطقه امیریه تهران قرار داشت و الان به کاخ تبعیض منتقل شده. این کاخ آخرین نقطه ساخته شده در مجموعه گلستان و محل ملاقات شاه قاجار و وزرا بوده است.

چیز خاصی ندارد فقط لباس قومیت ها و وسایل قدیمی برای کارهای مختلف هستند خیلی جالب نیست.

موزه مردم شناسی تهران قدیم (کاخ ابیض) برای معرفی اقوام و لباس های قوم ایرانی و آداب رسوم شون

موزه مردم شناسی یا همان کاخ ابیض موزه خوبی بود اما اطلاعات آن چنان کاملی از اقوام و تبار های ایرانی به ما نمی دهد و فقط پوشاک محلی را به نمایش گذاشته است.

زمانی که سلطان عبدالحمید، پادشاه عثمانی، تعدادی اثاثیه گران‌قیمت مثل مبل‌های استیل لوئی شانزدهم. دو قطعه آینه، پرده‌های مخملی، مجسمه‌های برنزی و چند فرش دست‌بافت ترکیه را برای ناصرالدین شاه فرستاد. همه کاخ‌های پادشاه در اوج زیبایی و شکوه بودند و به این وسایل نیازی نداشتند. از همین رو شخص ناصرالدین شاه کاخ جدیدی را در گوشه جنوب غربی محوطه گلستان برای قرارداد. پس از ساخت این کاخ، او دستور می‌دهد که به تقلید از معماری اروپایی، آن را رنگ سفید بزنند .برای پله‌ها از مرمر سفید استفاده کنند. به همین دلیل، بنای جدید گلستان به کاخ ابیض معروف شد. در ادامه با چیدن وسایل پادشاه عثمانی، این تالار باشکوه را تالار عبدالحمید نامیدند. کاخ ابیض به‌عنوان محل کار صدر اعظم و نخست وزیر دولت‌های بعدی و جلسات هیئت دولت به کار می‌رفت. تا اینکه در سال ۱۳۳۲ به هنرهای زیبا و پس از آن به محل نمایشگاه‌های موقت اختصاص یافت. در نهایت نیز در سال ۱۳۴۷ به موزه مردم شناسی تبدیل شد . علاوه بر پوشش مردان و زنان قاجار، پوشاک مناطق مختلف ایران را نیز به نمایش گذاشته است. این موزه از غنی‌ترین و قدیمی‌ترین موزه‌های مردم شناسی ایران به حساب می‌آید.

در اواخر سلطنت ناصرالدین شاه، شاه سلطان عبدالحمید، پادشاه عثمانی مقداری اثاثیه ارزشمند و گران‌بها برای شاه ایران فرستاد. چون در آن هنگام تقریبا همه کاخ‌ها و تالارهای سلطنتی با تابلوها و اثاثیه متعدد پر و آراسته شده بود، از این رو ناصرالدین شاه تصمیم گرفت که در گوشه جنوب غربی محوطه کاخ گلستان، که سابقا محل کلاه فرنگی یا برج آغامحمدخانی بود، کاخ جدیدی بنا کند و هدایای سلطان را در آن جای دهد. این بنا به علت سفیدی رنگ نمای ساختمان، که به شیوه بناهای قرن ۱۸ اروپا گچ‌بری و نماسازی شده بود و نیز به سبب آن که پله‌ها سراسری کاخ مرمر سفید رگه‌دار بود، کاخ ابیض نامیده می‌شد. کاخ ابیض از همان ابتدای بنای خود، به جلسات هیئت دولت اختصاص یافت. جلسات تا سال ۱۳۳۳ شمسی، در این کاخ و در تالار سلطان عبدالحمید تشکیل می‌شد. در سال ۱۳۴۴ به سبب تاج‌گذاری محمدرضا شاه پهلوی در ضلع غربی و نیز طبقه پایین ساختمان تغییراتی به وجود آمد و از سال ۱۳۴۷ تا به امروز به موزه مردم‌شناسی تبدیل شد.

موزه مردم شناسی تهران قدیم یا همون کاخ ابیض در حقیقت قسمتی از کاخ عظیم گلستات جهت نشان دادن مردم ایران و لباس و وسایلشون و فرهنگ اقوام ایرانی است و بسیار حیرت انگیزه

موزه ی خوبیه یک دید کلی بهتون میده