مقبره بابا رکن الدین محله تخت فولاد، اصفهان

مسعود بیضاوی معروف به بابا‌رکن‌الدین شیرازی (متولد بیضا شیراز) از بزرگان مشایخ عرفان و علمای قرن هشتم هجری بود که در زمان سلطنت ابوسعید ایلخان مغول در اصفهان زندگی می‌کرد و در همانجا در ۲۶ ربیع‌الاول ۷۶۹ درگذشت. بابارکن‌الدین نخستین دانشمند معروفی است که در تخت فولاد (در آرامگاه بابا رکن الدین که از آثار تاریخی اصفهان است) دفن شده‌است و به همین جهت تا مدت‌ها این قبرستان به نام وی معروف بود. همچنین پل خواجوی اصفهان به نام پل بابا رکن الدین نیز خوانده شده‌است.

آرامگاه بابا رکن الدین اصفهان یکی از همان بناهای تاریخی و یکی از اماکن دیدنی اصفهان است که قرن‌ها محل راز و نیاز عارفان و عالمان بسیار بوده و در نزد مردم این دیار از اهمیت بالایی برخوردار است.تخت فولاد قدیمی ترین و دیدنی ترین قبرستان اصفهان است که سنگ قبرهایی از سالهایی کهن را در دل خود جای داده است. اما از میان این سنگ قبرهایی که گاه قدمتی ۱۰۰ ساله دارند بقعه ای سربرآورده است که معماری آن متعلق به دوران صفوی می باشد. این بقعه زیبا متعلق به بابارکن الدین عارف مشهور و نامی اصفهان است که در دوران صفوی می زیسته است. اثر فوق در تاریخ ۹ مرداد ۱۳۱۲ با شماره ۲۰۱ به‌عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.بابا رکن الدین شیرازی، لقب یکی از علمای بزرگ و نام‌دار قرن هشتم هجری‌قمری است که «با نام مسعود بن عبدالله بیضاوی» در زمان حکومت ایلخانیان در شهر اصفهان زندگی می‌کرده است. وی که در یکی از روستاهای شهر بیضا شیراز متولد شده بود، از شاگردان عرفای مشهوری همانند عبدالرزاق کاشانی در زمینه عرفان نظری بود و از این طریق با طریقت سهروردیه قرابت پیدا کرد. این شیخ بزرگ نه‌تنها در طول حیات خود، که سال‌ها پس از مرگ خویش نیز روشن‌گر راه علمای بسیاری بود به‌گونه‌ای که در میان مریدان وی نام‌های بزرگی همچون شیخ بهایی، علامه مجلسی، میرزا حسن نائینی و سیدعبدالکریم رضوی کشمیری به چشم می‌خورد. بنابر نظر کارشناسان نسب این عارف وارسته به یکی از صحابی نام‌دار پیامبر اکرم(ص) به نام جابرابن‌عبدالله انصاری می‌رسد. این عارف و صوفی بزرگ را بابا می‌نامیدند چراکه وی در دوره خویش بسیاری از روندگان طریقت عرفان را ارشاد و راهنمایی می‌کرد و بنابر برخی منابع تاریخی در همان مکانی که به خاک سپرده شده است به همراه شاگردان و مریدان خود به ریاضت و عبادت و چله‌نشینی می‌پرداخته است. بابا رکن‌الدین علاوه بر عرفان دستی هم بر شعر و ادب داشته است و هم بر زبان و ادبیات فارسی و هم بر ادبیات عربی به طور کامل مسلط بوده است. پس از وفات وی در سال ۷۶۹ هجری قمری، او را در خانقاه خویش به خاک سپردند. در اواخر حکومت شاه عباس اول صفوی، ساخت بقعه‌ای برای مراز این مرد بزرگ آغاز و در سال ۱۰۳۹ هجری قمری، درست یک سال بعد از فوت شاه عباس، به پایان رسید. امروز آرامگاه این مرد میزبان افراد زیادی است به تکیه بابا رکن الدین می‌روند تا حاجت‌روا شوند. افرادی معتقدند پس از خواندن فاتحه و سوره یاسین اگر گوش خود را بر روی قبر بگذارند و صدایی بشنوند حاجت‌شان روا می‌شود. در داخل یکی از اتاقک‌های بنا، مقبره بابا رکن الدین قرار دارد که یک قطعه سنگ مرمری با بیش از ۲ متر طول بر روی آن به چشم می‌خورد. همچنین یک قطعه سنگ مرمر نفیس نیز به صورت عمودی بر روی مقبره نصب شده است. کتیبه این سنگ به لحاظ حجاری و زیبایی خط، از شاهکارهای اصفهان به حساب می‌آید. جالب است بدانید که این مرد، چنان محبوب و والامقام بود که پس از مرگش افراد بزرگ دیگری را در کنار او و در دیگر اتاقک‌های بنا به خاک سپردند به همین دلیل این مکان به گورستان بابا رکن الدین شهرت یافت.

لوستر قدیمی مقبره بابا رکن الدین شیرازی

بازدید نوروزی از مقبره بابا رکن الدین شیرازی بهمراه مدیران اوقاف اصفهان

خیلی عالیه! خدا را شکر که در اصفهان چنین جاهایی رو داریم.

مکانی تاریخی و دیدنی می باشد. پارک بسیار سرسبزی در این مکان وجود دارد.

حرم بابا رکن دین مکانی شگفت انگیز و تاریخی و پارک سرسبزی در آن محل وجود دارد.

بابا رکن الدین از شاگردان عبدالرزاق کاشانی و همچنین داود قیصری بود. یکی از معتقدان بابا رکن‌الدین، بهاءالدین محمد عاملی، معروف به بهایی دانشمند معاصر صفویه بود. در عصر قاجار نیز بابا رکن‌الدین مریدان و معتقدان بسیاری داشت، از جمله مُلاحسن نایینی که از بزرگان و اقطاب زمان خود بود و در عرفان و تصوف سرآمد بود. بابا رکن الدین از عرفای بزرگی است که در تمام اوقات، جمعی کثیر از معتقدان درمحضر وی تلمذ می‌کردند. او در عرفان و سیروسلوک، همانند استاد و مرشدش، کمال الدین عبد الرزاق کاشی با سلسلهٔ معروف سهروردیه پیوند داشت.

بابا رکن الدین انسان بسیار والامقام و عارف زمان خودش بوده ، که تمام بزرگان از جمله شیخ بهایی در مورد ایشون توصیفاتی داشتن و مزار ایشان را زیارت کردن ! و عکس آخر مکانی در زیر زمین بوده برای خلوت کردن و عبادت ایشان ، که هنوز در کنار ساختمان مقبره وحود دارد .

دیدنی است

مسعود بیضاوی معروف به بابا رکن‌الدین و بابا مسعود بیضاوی معروف به بابا رکن‌الدین و بابا رکن‌الدین شیرازی(متولد بیضا شیراز) از بزرگان مشایخ عرفان و علمای قرن هشتم هجری بود که در زمان سلطنت ابوسعید ایلخان مغول در اصفهان زندگی می‌کرد.

🔻 هییت باب الحوائج سخنران: حجج الاسلام شریفیان و ماندگاری مداح: انصاری ⏱زمان: از چهارشنبه ۲۸ تیرماه به مدت ۱۰ روز از ساعت ۱۷ 📌تخت فولاد، تکیه بابا رکن الدین

آرامگاه بابا رکن‌الدین مربوط به دوره صفوی است و در اصفهان، مجموعه تخت فولاد واقع شده و این اثر در تاریخ ۹ مرداد ۱۳۱۲ با شمارهٔ ثبت ۲۰۱ به‌عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده‌است. این محل مقبره بابا رکن‌الدین می‌باشد. این بقعه از لحاظ نقشه، تناسب کامل معماری، جزئیات بنا، و گنبد رک از سایر بناهای موجود در تخت فولاد متمایز و از اهمیت خاصی بر خوردار است. یکی از خصوصیتهای استثنایی این بنا؛ به کار بردن سمبل‌های عددی چون پنج در پلان بنا و دوازده در گنبد بنا است که به نظر می‌رسد نشانگر پایبندی و ارادت وی به پنج تن آل عبا و دوازده امام باشد. نقشه خارجی بنا به صورت پنج ضلعی به ابعاد ۱۱/۷۰ متر است که به ضلع شمال شرقی آن سردری بلند با غرفه‌های دو طبقه در طرفین اضافه کرده‌اند، و محور اصلی بنا دقیقآ با قبله تطبیق می‌کند. از آنجا که این بقعه در فضای بازی قرار دارد و از هر سو نمایان است، همین امر سبب شده که معمار آن از سادگی دیوارهای بلند خارجی با ایجاد طاق نماهای متعدد بکاهد و با افزودن تزیینات کاشیکاری در لچکی‌های طاق نماهای مزبور، در نما ایجاد تنوع و جلب توجه نماید. به نظر شاردن این ساختمان از جهت هندسه بنا و مشرف بودن بر سایر گنبدهای تخت فولاد از امتیاز خاصی بر خوردار است. در ابتدا در داخل و خارج بنا کاشیکاریهای مینایی عالی وجود داشته که اکنون قسمت عمدهٔ آن از بین رفته‌است. سردر بنا در ضلع شمال شرقی بقعه واقع شده و شامل ایوان بلندی به ارتفاع ۷/۹۰ متر است و دارای کتیبه‌ای به خط ثلث سفید بر متن کاشی لاجوردی برقلم محمد صالح اصفهانی خطاط مشهور دوره شاه عباس اول صفوی است. بابا رکن الدین در روز یکشنبه ۲۶ ربیع الاول سال ۷۶۹ هجری قمری وفات کرد و در خانقاه خویش که اکنون به تکیه بابا رکن الدین معروف است به خاک سپرده شد. سنگ قبر وی از جنس مرمر در ابعاد ۷۶*۱۲۰*۱۲۰ سانتیمتر است این سنگ ساده و بدون نوشته و تزیین است، سنگ نوشتهٔ افراشته‌ای نیز بر بالای قبر تعبیه گردید که دارای ۲۱۰ سانتی‌متر طول و ۹۰ سانت متر عرض است. سنگ نوشته در ۷ سطر به خط ثلث است، سطر نخست آیه ۶۲ از سوره یونس است

مسعود بن عبدالله بیضاوی‌، معروف به بابا رکن‌الدین شیرازی‌، عالم و عارف قرن هشت هجری قمری است‌.

او در طول زندگی با نهایت احترام می‌زیست. بابا رکن الدین از شاگردان عبدالرزاق کاشانی و همچنین داود قیصری بود. یکی از معتقدان بابا رکن‌الدین، بهاءالدین محمد عاملی، معروف به بهایی دانشمند معاصر صفویه بود. در عصر قاجار نیز بابا رکن‌الدین مریدان و معتقدان بسیاری داشت، از جمله مُلاحسن نایینی که از بزرگان و اقطاب زمان خود بود و در عرفان و تصوف سرآمد بود. بابا رکن الدین از عرفای بزرگی است که در تمام اوقات، جمعی کثیر از معتقدان درمحضر وی تلمذ می‌کردند. او در عرفان و سیروسلوک، همانند استاد و مرشدش، کمال الدین عبد الرزاق کاشی با سلسلهٔ معروف سهروردیه پیوند داشت. رساله قلندریه و شرح فصوص الحکم از آثار اوست، این کتاب در اصل تألیف ابن العربی است و بابا رکن‌الدین شرحی بر آن نوشته‌است. این شرح با نام نصوص الخصوص فی ترجمه الفصوص معروف است. بابا رکن‌الدین در سال ۷۶۹ هجری قمری وفات یافت. بابا رکن‌الدین نخستین دانشمند معروفی است که در تخت فولاد (در آرامگاه بابا رکن الدین) دفن شده‌است

عالی

رضوان الله تعالی علیه. رحمت و رضوان خدا بر این عارف گرانقدر.

نمای بیرونی مقبره بابا رکن الدین

مقبره ای زیبا با محیطی آرام و سر سبز. به دوستان توصیه میکنم برا گشت و گذارهای کوتاه مدت حتما به تخت فولاد سفر کنید .

مکان زیبایی بود :)