مناره های دارالضیافه

ﺑﻪ اﯾﻦ ﻣﮑﺎن اﻣﺘﯿﺎز دﻫﯿﺪ

نظرات درباره‌ی مناره های دارالضیافه

• رضا

  

  1404/04/12

  

  • گزارش نظر

  مناره‌های دارالضیافه مربوط به سدهٔ ۸ ه‍.ق است و در اصفهان، چهارراه ابن سینا، خیابان کمال واقع شده و این اثر در تاریخ ۱۲ اسفند ۱۳۱۵ با شمارهٔ ثبت ۲۷۲ به‌عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده‌است. بر فراز سردری دو گلدسته زیبای آجری که به مقرنس‌کاری و کاشی معرق رنگین آذین‌بندی شده‌است و دارای پوششی از کاشی فیروزه‌ای در بافت شطرنجی و آجری است، دیده می‌شود. این اثر را از ساختمانهای پایان سده هشتم هجری برمی‌شمارند.

  بیشتربستن

  لینک نظر کپی شد!
• کاربر نشان

  

  1402/12/12

  

  • گزارش نظر

  مناره‌های دارالضیافه در چهارراه ابن سینا، در خیابان کمال قرار گرفته است. برای دسترسی می‌توانید از وسایل نقلیه عمومی یا خودروی شخصی استفاده کنید. نزدیک‌ترین ایستگاه مترو به این مکان، ایستگاه میدان شهدا است که حدود چهار کیلومتر از آن فاصله دارد و مسافت باقی‌مانده را باید با تاکسی یا پیاده طی کنید. اگر از اتوبوس استفاده می‌کنید، می‌توانید در میدان امام علی پیاده شوید و باقی مسیر را پیاده تا مقصد بروید.   تاریخچه مناره‌های دارالضیافه  بر اساس تزیینات و سبک معماری، قدمت مناره‌‌های دارالضیافه به دوره ایلخانی می‌رسد. برخی نیز معتقدند مناره‌ها مربوط به دوره سلطان سنجر سلجوقی است؛ اما چون کتیبه‌های مناره‌ها به‌علت گذشت زمان و فرسایش از بین رفته‌اند، تاریخ دقیق ساخت مناره‌ها را نشان نمی‌دهند. بررسی معماری مناره‌ها و تزیینات آن‌ها نشان می‌دهد که مناره‌ها مربوط به دوره ایلخانی بوده است. برخی بر این عقیده‌اند که مناره‌های دارالضیافه بازمانده‌هایی از عمارتی بوده‌اند که به مرور از بین رفته‌ است. واژه دارالضیافه در لغت، مکانی برای مهمانی یا پذیرایی را به ذهن تداعی می‌کند. بنابراین می‌توان گفت این عمارت مهمانسرایی بوده است که شاید مسجدی نیز در کنار خود داشته است. عمارت و مسجد به مرور زمان از بین رفته‌اند و مناره‌ها برجای مانده‌اند. عده‌ای نیز بر این عقیده‌اند که این مکان به نام دارالضیا مشهور بوده است و از مناره‌ها برای هدایت مسافران استفاده می‌شد. بدین‌ ترتیب که بر فراز مناره‌ها آتش روشن می‌کردند تا از راه دور دیده شود. برخی دیگر نیز بانی مناره‌ها را شخصی به نام ضیا دانسته‌اند که نام مناره‌ها از آن گرفته شده است.

  بیشتربستن

  لینک نظر کپی شد!

  14 لایک
• کاربر حذف شده

  

  1402/06/24

  

  • گزارش نظر

  واقعا زیباست. چطور شد ما از معماری زیبای خودمون فاصله گرفتیم؟!

  بیشتربستن

  لینک نظر کپی شد!

  21 لایک
• 𝑴𝒐𝒔𝒕𝒂𝒇𝒂

  

  1402/03/20

  

  • گزارش نظر

  اصفهان را می‌توان یکی از شهرهای اصیل ایران برای مشاهده معماری پس از اسلام به حساب آورد. این شهر بناهای باشکوه و چشم‌نواز بسیاری را در خود جای داده است؛ آثار ارزشمندی که امروزه آن را به یکی برترین مقاصد گردشگری داخلی تبدیل کرده‌اند. از جمله این آثار می‌توان به مناره‌های دارالضیافه اشاره کرد. قدمت این مناره‌ها به قرن هشتم هجری قمری بازمی‌گردد و در مرکز شهر اصفهان همچنان باپرجا هستند. نگاهی به تاریخ معماری اسلامی در ایران نشان می‌دهد که قدمت اکثر مناره‌ها در ایران، به‌ویژه در استان اصفهان به عصر سلجوقی و صفوی می‌رسد؛ چراکه این شهر در دوره‌های مذکور، به‌عنوان پایتخت، از اهمیت خاصی برخوردار بود و اوج معماری خود را در همین دوران‌ها طی کرده است. مناره در لغت به‌معنای نشانی است که در راه از سنگ و خشت بر پا می‌کنند و به‌معنای چراغ پایه نیز به کار می‌رود. در گذشته برای هدایت مسافران، چراغی روی مناره روشن می‌کردند. همچنین از مناره به‌عنوان محلی برای گفتن اذان استفاده می‌شد و نمادی برای پیروزی نیز به شمار می‌رفت.بر اساس تزیینات و سبک معماری، قدمت مناره‌‌های دارالضیافه به دوره ایلخانی می‌رسد. برخی نیز معتقدند مناره‌ها مربوط به دوره سلطان سنجر سلجوقی است؛ اما چون کتیبه‌های مناره‌ها به‌علت گذشت زمان و فرسایش از بین رفته‌اند، تاریخ دقیق ساخت مناره‌ها را نشان نمی‌دهند. بررسی معماری مناره‌ها و تزیینات آن‌ها نشان می‌دهد که مناره‌ها مربوط به دوره ایلخانی بوده است.

  بیشتربستن

  لینک نظر کپی شد!

  1 لایک
• مسافر

  

  1402/01/09

  

  • گزارش نظر

  مناره های دارالضیافه یکی از سازه های تاریخی و جاهای دیدنی اصفهان است ، این مناره در قدیم راهنمای مسافران بوده است که با مقرنس کاری های بسیار زییا و کاشی های معرق رنگارنگ آن از دور و نزدیک جذاب و چشمگیر است. کاشی های خوش آب و رنگ فیروزه ای در بافتی شطرنجی و لاجوردی با تزئیناتی۳همچون خشت خام،سلیقه هنرمندانه آن دوره را به رخ می کشد. تزیینات کاشی کاری مناره ها خود جذابیتی بی نظیر دارد. این دو مناره زیبا از پایین به بالا دارای ” ساق” و در بالا دارای یک “طوق” به عنوان “گلوگاه” هستند. در بالای گلوگاه، قسمتی به شکل چتر وجود دارد که به آن “نعلبکی ” گفته می شود ودر بالاترین قسمت مناره بخشی وجود دارد که به آن “تاج” می گویند . قدمت این مناره ها به قرن هشتم هجری باز میگردد ودر مرکز شهر اصفهان همچنان پابر جاست. مکانی تاریخی و بسیار عالی

  بیشتربستن

  لینک نظر کپی شد!

  6 لایک
• علی واسعی

  

  1401/10/30

  

  • گزارش نظر

  عالی

  بیشتربستن

  لینک نظر کپی شد!

  1 لایک
• ﷽🇵🇸🇮🇷 یا علی 🇮🇷🇵🇸

  

  1401/10/21

  

  • گزارش نظر

  در دشت یکی از قدیمی ترین و معروف ترین محله های اصفهانه. ۲۵۰ متر جلوتر از حمام شیخ در سمت راست هم دو تا بنای تاریخی رو می بینین مناره ها و یه گنبد. زیر گنبدی که کنار مناره ها هست قبر سلطان بخت آغا یعنی همسر سلطان محمود آل مظفر هست که زمانی ملکه ایران بوده اما به فرمان همسرش به قتل رسیده.

  بیشتربستن

  لینک نظر کپی شد!

  2 لایک
• Afshin

  

  1401/07/19

  

  • گزارش نظر

  تاریخ اصفهان ❤️

  بیشتربستن

  لینک نظر کپی شد!
• Dr. Who

  

  1401/05/31

  

  • گزارش نظر

  معرفی مناره‌های دارالضیافه نگاهی به تاریخ معماری اسلامی در ایران نشان می‌دهد که قدمت اکثر مناره‌ها در ایران، به‌ویژه در استان اصفهان به عصر سلجوقی و صفوی می‌رسد؛ چراکه این شهر در دوره‌های مذکور، به‌عنوان پایتخت، از اهمیت خاصی برخوردار بود و اوج معماری خود را در همین دوران‌ها طی کرده است.  مناره در لغت به‌معنای نشانی است که در راه از سنگ و خشت بر پا می‌کنند و به‌معنای چراغ پایه نیز به کار می‌رود. در گذشته برای هدایت مسافران، چراغی روی مناره روشن می‌کردند. همچنین از مناره به‌عنوان محلی برای گفتن اذان استفاده می‌شد و نمادی برای پیروزی نیز به شمار می‌رفت.اگر گشتی در اصفهان بزنیم، مناره‌های بسیاری را در سطح شهر خواهیم دید که به معماری بناها جذابیت خاصی داده‌اند و بر زیبایی آن‌ها افزوده‌اند. مناره‌های دارالضیافه از مناره‌ها و جاهای دیدنی اصفهان به شمار می‌رود. تاریخ بنای مناره‌های دارالضیافه را به قرن هشتم هجری نسبت داده‌اند. این اثر در تاریخ ۱۲ اسفند ۱۳۱۵ با شماره ثبت ۲۷۲ به ثبت ملی رسید.

  بیشتربستن

  لینک نظر کپی شد!

  2 لایک
• رضا

  

  1401/02/13

  

  • گزارش نظر

  مناره های دارالضیافه یکی دیگر از مناره های تاریخی شهر اصفهان هستند که بر فراز سردری زیبا  در محله قدیمی حاج کاظم قرار گرفته اند که به تزئینات زیبای خود شهره اند. به نظر می رسد وجه تسمیه مناره ها نیز به سبب بودن بنایی با کارایی مهمانسرا یا همان دارالضیافه در مجاورت مناره ها بوده است. این مناره ها از اواخر قرن هشتم هجری و از دوران حکومت سلطان محمد خدابنده به یادگار مانده اند و متعلق به دوره ایلخانی است. مناره ها آجری بوده و ارتفاع آن ها از کف زمین در حدود 38 متر است. بر روی مناره تزئیناتی کاشی کاری ساده و گیرایی با رنگ فیروزه ای به چشم می خورد. کتیبه های اطراف مناره به شدت دچار آسیب شده است به همین دلیل نام بانی یا تاریخ ساخت آن به درستی مشخص نیست. پایه مناره ها آجری و به شکل هشت ضلعی بوده و ساقه آن ها با کاشی های فیروزه ای لوزی شکل آراسته شده است. بر روی ساقه با زمینه آجری به خط معقلی نام های مبارکه الله و پنج تن آل عبا در ردیف های متوالی پشت سر هم تکرار شده است. در انتهای ساقه کتیبه ای بر زمینه کاشی لاجوردی با رنگ سفید به خط ثلث قرار دارد که مزین به آیات نورانی قرآن مجید است. در پایین کتیبه تزئینات کاشی لوزی شکل و در بالای کتیبه تزئینات مقرنس کاری بسیار باشکوهی به چشم می خورد. داخل مقرنس ها با کاشی کاری لاجوردی آراسته شده و نام های پنج تن در داخل این مقرنس ها با خط سفید تکرار شده است

  بیشتربستن

  لینک نظر کپی شد!

  2 لایک