آرامگاه
وی در بازار تهران جنب مسجد جامع، چلوکبابی داشت و برای عموم، سخنرانیهای هفتگی برپا میداشت. چون با مردم با زبان شعر و پند و اندرز برخورد میکرد به حاج مرشد معروف بود. تنها نسخه دیوان اشعار عرفانی ساعی در زمان خود در آتش سوزی مغازهاش سوخت از این رو پس از تدوین اشعار بجامانده به دیوان سوخته مشهور شد. او اجازه چاپ اشعار خود را نمیداد، اما پس از درگذشت وی تاکنون چندبار چاپ شدهاست.حاج مرشد با عرفای همعصر خود مانند شیخ رجبعلی خیاط، طوطی همدانی و حاج اسماعیل دولابی ارتباط دوستانه داشت.از اشعار اوست: کو آن کسی که کار برای خدا کند؟بر جای بیوفایی مردم وفا کندهرچند خلق سنگ ملامت بر او زنندبر جای سنگ نیمه شبها دعا کنددربارهٔ مرشد چلویی روایتهای زیادی به یادگار مانده است. به صورتی که مرشد گفته بود، کسانی که میخواهند غذا بیرون ببرند، هدایت کنید تا از نزد او بگذرند چون بیشتر کسانی که غذا بیرون میبردند، بچهها و نوجوانانی بودند که برای کارفرمایان و صاحبان مغازههای بازار غذا میگرفتند و میبردند و خودشان از آن غذا محروم بودند. مرشد کودکی که با ظرف غذا در دست، نزد او میآمد قدر پلوی زعفرانی روی بادیه او میریخت و ظرف را کامل میکرد و بعد تکه کباب یا لقمه گوشت یا اگر تمام شده بود، ته دیگی زعفرانی داخل روغن میکرد و دهان آن پسربچه یا نوجوان میگذاشت.همینطور فقرا صفی داشتند که از داخل راهرو شروع میشد و به اول سالن مغازه ختم میگشت. افراد فقیری که معمولاً عائله مند بودند و بعضی مورد شناسایی مرشد قرار داشتند، هر روز میآمدند و به نسبت تعداد عائله خود غذای رایگان و خرجی یومیه میگرفتند.وی در حدود نود سالگی در ۲۵ شهریور ۱۳۵۷ هجری شمسی در تهران درگذشت. قبر او امامزاده هادی در جنب ابن بابویه تهران است. این بیت شعر از او بر سنگ عمودی بالای قبر وی نوشته شدهاست: همچو ساعی از دو عالم درگذرتا شوی از آفرینش باخبر
مزار حاج میرزا احمد عابد نهاوندی مشهور به حاج مرشد چلویی، شاعر متخلص به ساعی و از عارفان معاصر، که در حدود نود سالگی در سال 1357 شمسی در تهران درگذشت.
خدا رحمتش کنه، روحش شاد
انگاری چشم برزخی داشت به مشتریان پند و اندرز اخلاقی میکرد در باب همان مشکل با مهربانی پندش میکرد همه عاشقش بودند ✨ اللّٰهُمَّ صَلِّ عَلیٰ مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ وَعَجِّل فَرَجَهُم تو #گوگل نام این مرد بزرگ رو جستجو کنید #حاج_مرشد_چلویی مطالب خوبی از ایشان میاره زندگی نامه+کتاب+اشعار و... اشعار معرفی دارند در وصف حضرت سیدالشهداء علیه السلام و اهل بیت علیهم السلام گفته است مغازه ایشان آتش سوزی شد و دفترچه اشعار شخصی ایشان سوخت و الباقی اشعار و... بعد از چند سال که وفات کرد ، به فرزندانش رسید آنها، آن دفترچه نیمه سوخته را چاپ کردند کتابی شد با نام #دیوان_سوخته . ♥️ یکی از اشعار معرفش: مَن غَم مِهر حُسین«ع» با شیر از مادر گرفتم روز اول که آمدم ، دستور تا آخر گرفتم. ✨ اللّٰهُمَّ صَلِّ عَلیٰ مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ وَعَجِّل فَرَجَهُم✨
حاج مرشد وساطت کن ما هم آدم بشیم. انشا الله
خدا رحمتش کند
حاج میرزا احمد عابد نهاوندی مشهور به حاج مرشد چلویی، شاعر متخلص به ساعی و از عارفان معاصر، که در حدود ۹۰ سالگی در سال ۱۳۵۷ در تهران درگذشت. به دلیل برخورد خاص خود با مشتریان، او را «بهترین کاسب قرن» مینامند. در بالای صندوق مغازه بر روی تابلویی نوشت بود نسیه و وجه دستی داده میشود حتی به جنابعالی به قدر قوه، از او دیوان اشعار سوخته باقی مانده است.
خدارحمتش کنه. چقدر تو این زمان به همچین افرادی نیازمندیم
اِی والله...
رحمت الله علیه
مزار حاج میرزا احمد عابد نهاوندی مشهور به حاج مرشد چلویی، شاعر متخلص به ساعی و از عارفان معاصر، که در حدود نود سالگی در سال 1357 شمسی در تهران درگذشت.
وی در بازار تهران جنب مسجد جامع، چلوکبابی داشت و برای عموم، سخنرانیهای هفتگی برپا میداشت. چون با مردم با زبان شعر و پند و اندرز برخورد میکرد به حاج مرشد معروف بود. تنها نسخه دیوان اشعار عرفانی ساعی در زمان خود در آتش سوزی مغازهاش سوخت از این رو پس از تدوین اشعار بجامانده به دیوان سوخته مشهور شد. او اجازه چاپ اشعار خود را نمیداد، اما پس از درگذشت وی تاکنون چندبار چاپ شدهاست.حاج مرشد با عرفای همعصر خود مانند شیخ رجبعلی خیاط، طوطی همدانی و حاج اسماعیل دولابی ارتباط دوستانه داشت.از اشعار اوست: کو آن کسی که کار برای خدا کند؟بر جای بیوفایی مردم وفا کندهرچند خلق سنگ ملامت بر او زنندبر جای سنگ نیمه شبها دعا کنددربارهٔ مرشد چلویی روایتهای زیادی به یادگار مانده است. به صورتی که مرشد گفته بود، کسانی که میخواهند غذا بیرون ببرند، هدایت کنید تا از نزد او بگذرند چون بیشتر کسانی که غذا بیرون میبردند، بچهها و نوجوانانی بودند که برای کارفرمایان و صاحبان مغازههای بازار غذا میگرفتند و میبردند و خودشان از آن غذا محروم بودند. مرشد کودکی که با ظرف غذا در دست، نزد او میآمد قدر پلوی زعفرانی روی بادیه او میریخت و ظرف را کامل میکرد و بعد تکه کباب یا لقمه گوشت یا اگر تمام شده بود، ته دیگی زعفرانی داخل روغن میکرد و دهان آن پسربچه یا نوجوان میگذاشت.همینطور فقرا صفی داشتند که از داخل راهرو شروع میشد و به اول سالن مغازه ختم میگشت. افراد فقیری که معمولاً عائله مند بودند و بعضی مورد شناسایی مرشد قرار داشتند، هر روز میآمدند و به نسبت تعداد عائله خود غذای رایگان و خرجی یومیه میگرفتند.وی در حدود نود سالگی در ۲۵ شهریور ۱۳۵۷ هجری شمسی در تهران درگذشت. قبر او امامزاده هادی در جنب ابن بابویه تهران است. این بیت شعر از او بر سنگ عمودی بالای قبر وی نوشته شدهاست: همچو ساعی از دو عالم درگذرتا شوی از آفرینش باخبر
آرامگاه حاج مرشد چلویی (آرامگاه) در محله شهید غیوری ری و بزرگراه شهید کریمی، ابن بابویه واقع شده است. این بنا یکی از سیزده آرامگاه در محله شهید غیوری ری میباشد و از نظر موقعیت جغرافیایی در نزدیکی مراکز مهمی مانند چشمه علی و پروتیین خورشید و همچنین آرامستان تاریخی ابن بابویه، آرامگاه رحیم مؤذن زاده اردبیلی، امامزاده هادی و زینب خاتون، داروخانه مرهم و دبیرستان 22 بهمن 57 قرار گرفته است. همچنین با توجه به نظراتی که کاربران در اپلیکیشن نشان به این مکان دادهاند میتوان گفت این بنا یکی از آرامگاههای خوب این منطقه میباشد.